nummer 86 juni 2011 Clubblad van de Westfriese Golfclub

Een tureluur zat aan de waterkant en vloog
op bij het naderen. De knobbelzwaan zat
nog op het nest te broeden, de kuifeendjes
zwommen paar aan paar door de sloten en
de meerkoeten verjoegen soortgenoten van
hun territorium. Zelfs het waterhoentje liet
zich zien, terwijl boven ons een grote groep
aalscholvers naar hun visgebieden trokken.
Prachtig in een V-formatie achter elkaar aan,
van elkaar de kop overnemend om iedereen
naar de bestemming te brengen. In diezelfde
stijl kwamen grauwe ganzen over, met een
witte gans als verstekeling. Het maakte ze
duidelijk niets uit. Bij mij kwam de gedachte
op of er onder hen, net als bij het wielrennen,
ook een winnaar zou worden uitgeroepen op
de denkbeeldige eindstreep.
Op hole nummer 15 aangekomen waren we
zo in vervoering van alles, dat wij de lepelaar
mistten, die de andere flights wel hadden
waargenomen. We hadden de indruk dat de
vogels op de binnenholes een beetje verstek
lieten gaan, maar wellicht zaten er al velen
te broeden. Het was immers twee weken
lang warm geweest en als je op je nest zit te
broeden houd je je snavel wel om jezelf en je
eieren niet te verraden.
Vera vertelde dat de prachtige bergeenden
zeer sociaal zijn. Zij vormen crèches. Twee
volwassen vogels passen op en zorgen dan
voor wel 40 jongen. Dan kunnen de ouders
rustig gaan fourneren. En wulpen, met hun
prachtige naar binnen gebogen snavels, hebben
blauwe poten en de moederwulp neemt
de jongen onder haar vleugels om ze te beschermen,
zodat je dan een wulp ziet met wel
10 tot 12 blauwe poten er onder.
Toen we binnen kwamen hadden we ongeveer
35 soorten vogels en eenden gezien. Doordat
het lijstje van de NGF met in Nederland
voorkomende vogels zo uitgebreid was dat
je, naast je verrekijker, eigenlijk ook nog een
vergrootglas had moeten meenemen om de
namen te ontwaren, hadden we ze maar even
op de achterkant van het A-viertje genoteerd.
Na binnenkomst stond er een ontbijtbuffet
voor ons klaar met een heerlijk glaasje
Prosecco. Niet alle deelnemers zagen er uitgeslapen
uit, maar bleken de ochtend toch
wel goed doorgekomen te zijn. Op de prijzentafel
stonden vogelhuisjes, vogelattributen en
keramieken (gemaakt door Anke Viool). De
spelvorm was Texas Scramble en dan moet je
birdie’s spelen om te kunnen winnen. Dat was
ons niet gelukt, maar zoals gezegd: wij hadden
onze prijs al binnen.
De echte winnaars waren:
Captain Hennie Trompé en zijn 3 (flight)vrouwen,
Tineke Komen, Doortje Goldbach en
Jenny Grimbergen met 48 stablefordpunten.
15