schutbladen + eerste blad.indd - Vlaanderen.be

om een baan te behouden. Het lijkt een kwestie van ‘een job voor even, niet voor het
leven’ (Steunpunt WSE, 2005). Voor de totale bevolking geldt dat 80% een gunstige arbeidsmarktpositie
kan behouden 6 . Dit aandeel ligt iets hoger bij mannen (82%) dan bij
vrouwen (77%). Beschouwen we eerst de nieuwe Belgen, dan zien we dat enkel de personen
met een Europese herkomst dit gemiddelde kunnen evenaren. De nieuwe Belgen uit
Marokko, Turkije of de andere landen doen het minder goed, dit zowel bij mannen als
bij vrouwen. Kijken we naar de niet-Belgen, dan valt op dat alle groepen minder goed in
staat zijn dan gemiddeld om gedurende de 12 kwartalen ononderbroken loontrekkend te
blijven. Opnieuw zien we dat bij de Marokkanen, Turken en andere landen de kloof met
het gemiddelde groot is. Bovendien merken we op dat vooral vrouwen binnen deze groep
het minst in staat zijn om loontrekkend te blijven, met als uitschieter de Turkse vrouwen
(27%). Bij alle personen met een vreemde herkomst zien we dat de kloof tussen mannen
en vrouwen groter is dan in de totale bevolking.
Op basis van wat voorafgaat, kunnen we stellen dat er een nationaliteits- en etniciteitskloof
bestaan en dat de grootte van deze kloven afhankelijk is van een aantal factoren.
Ten eerste speelt de regio (Vlaanderen, Brussel, Wallonië) een rol. Deze verschillen hebben
te maken met de regionale economische situatie en het regionale arbeidsmarktbeleid.
Ten tweede merken we verschillen binnen de groep van allochtonen. De etniciteit, de
nationaliteit en het geslacht zijn de belangrijkste bepalende factoren. Onderzoek naar
mogelijkheden om de nationaliteits- en etniciteitskloof te dichten, moet deze factoren in
rekening brengen bij het uittekenen van de onderzoeksopzet.
Hoewel de verschillen de laatste jaren niet meer gegroeid, en zelfs gekrompen zijn (Hoge
Raad voor de Werkgelegenheid, 2007), is de weg naar een gelijke werkzaamheidsgraad
bij autochtonen en allochtonen nog lang. We zien problemen op 2 niveaus. Enerzijds is
er de moeilijke toeleiding naar werk (tewerkstelling). Anderzijds, eens allochtonen werk
gevonden hebben, hebben zij het relatief moeilijker deze gunstige arbeidsmarktpositie te
bestendigen (duurzame tewerkstelling). Ze maken gemiddeld genomen vaker transities
tussen werk en werkloosheid dan autochtonen.
2.3. De werkzaamheid van vrouwen
De werkzaamheidsgraad lag in 2007 bij mannen (72,5%) heel wat hoger dan bij vrouwen
(58,3%) (figuur 8). Kijken we echter naar de voorbije jaren, dan zien we dat de vrouwen,
hoewel ze nog niet op een gelijk niveau zitten, duidelijk een inhaalbeweging maken. Ze
zijn reeds jarenlang de motor achter de groei van de werkzaamheid. De stijgende arbeidsdeelname
van vrouwen kunnen we voornamelijk beschouwen als een generatie-effect:
elke nieuwe generatie jonge vrouwen neemt actiever deel aan het beroepsleven dan de
vorige generatie (Herremans e.a., 2007). We zien dan ook dat de seksekloof inzake werkzaamheid
het grootst is bij de oudere generatie en kleiner bij de jongere generaties. Bij de
55- tot 64-jarigen ligt de werkzaamheid bij de mannen heel wat hoger dan bij de vrouwen
(43,8% tegenover 24,7%), terwijl dat verschil bij de 25- tot 54-jarigen een stuk kleiner is
(91,4% tegenover 78,2%). Wanneer de trend van stijgende arbeidsdeelname zich doorzet,
zal dit wellicht leiden tot een evenredige participatie van vrouwen in de toekomst.
So c i a l e St a a t v a n Vl a a n d e re n 2009 78