schutbladen + eerste blad.indd - Vlaanderen.be

2 Voornamelijk gebaseerd op Smets (1977), Goossens (1982), Mougenot (1988), Deschamps (1997), De
Meulder e.a. (1999).
3 Onder andere met veiligheids-, gezondheids- en woonkwaliteitsnormen, het conformiteitattest, het wederinkooprecht,
het recht van voorkoop en het sociale beheersrecht.
4 Een bemerking bij deze indicator is dat geen rekening wordt gehouden met de verschillen in gezinsgrootte
tussen landen.
5 Het betreft enkel aanvragers die nog geen sociale woning bewonen. Tegenover 2006 is er sprake van een
daling, die mee het gevolg is van de in 2007 doorgevoerde actualisatie van de wachtlijst.
6 Als normen werden genomen: een maximale woonquote van 30% (zie verder) en een score ‘goed’ op de
index fysische staat van de woning (zie verder).
7 Hiermee is bedoeld de woningen waar er een officieel domicilieadres is: zie inleiding.
8 Voor deze raming ligt het betrouwbaarheidsinterval tussen de 17.094 en de 30.968 woningen. Ook voor de
andere ramingen op de volgende pagina’s zijn betrouwbaarheidsintervallen te berekenen.
9 Te nemen met een betrouwbaarheidsmarge van 14.800 woningen.
10 Een ingebrekestelling wordt verstuurd na 15 dagen aan wie niet reageert op een herinneringsbrief die is
verzonden 15 dagen na ontvangst van de factuur.
11 Soms worden ook minimumnormen opgelegd aan de woningkwaliteit. In empirische studies wordt dit
echter doorgaans bij gebrek aan gegevens buiten beschouwing gelaten. We gaan er daarom hier niet nader
op in.
12 De methode is vergelijkbaar met deze gehanteerd voor het ramen van de behoefte aan een sociale woning.
Een verschilpunt is dat geen rekening wordt gehouden met het kwaliteitsaspect.
13 Deschamps (1988) introduceert een breder concept. Daar velen pas in verschillende etappes woonzekerheid
bereiken, stelt Deschamps dat woonzekerheid best wordt opgevat als ‘zekerheid van een gunstig
woonperspectief’ wat slechts mogelijk is als de globale woonmarktdeterminanten en woonmarktkarakteristieken
corresponderen met de vlug evoluerende behoeften en mogelijkheden van elke generatie en elke
specifieke groep.
14 Dit gebeurt wanneer een verschuldigd bedrag niet of onvolledig is betaald binnen de 3 maanden na de
vervaldag of wanneer een verschuldigd bedrag niet of onvolledig is betaald binnen één maand na een
ingebrekestelling via een aangetekend schrijven.
15 We moeten opmerken het hier enkel informatie betreft bekomen bij de leden van de huurdersbonden.
Deze zijn niet representatief voor alle huurders.
Bibliografie
Buyst, E., Winters, S., Vandekerckhove, B. & Delbeke, J. (2006). Een meetinstrument voor het Vlaamse woonbeleid.
Ongepubliceerde nota, Leuven: Kenniscentrum voor Duurzaam Woonbeleid.
De Caigny, S. (2007). Bouwen aan een nieuwe thuis. Wooncultuur in Vlaanderen tijdens het Interbellum. Doctoraal
proefschrift, Leuven: K.U.Leuven.
De Decker, P. (1993). Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen. Deelproject Prognoses: Huisvesting. Ongepubliceerd
rapport in opdracht van K.U.Leuven Research & Development, Gent.
De Decker, P. (2000). Wie geniet van de overheidsuitgaven voor wonen in Vlaanderen. In: Ruimte en Planning,
20 (1), 8-35.
De Decker, P. (2004). De ondraaglijke lichtheid van het beleid voor de stad in Vlaanderen. Van geïndividualiseerd
woonmodel tot stedelijke crisis: een sociologische analyse. Antwerpen: Faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen,
Universiteit Antwerpen.
De Decker, P. (2005). Belgium. Household interview report, report for the OSIS research project (Origins of
security and insecurity: the interplay of housing systems with jobs, household structures, finance and social
security). Antwerpen: OASeS, Universiteit Antwerpen.
De Decker, P. (2007). Is wonen niet altijd te duur. In: Ruimte en Planning, 27 (1), 3-9.
De Decker P. (2008). Understanding housing sprawl in Flanders, Belgium. Paper gepresenteerd op de ‘ENHR
Conference’, Dublin, 6-9 juli 2008.
De Decker, P. & Geurts, V. (2000). Wonen. Residualiseert de huursector. In: Vranken, J., Geldof, D., Van
Menxel, G. & Van Ouytsel, J. (red.). Armoede en Sociale uitsluiting. Jaarboek 2000. Leuven: Acco.
De Decker, P. & Geurts, V. (2003). Belgium. In: Doling, J. & Ford, J. (eds.). Globalisation and home ownership.
Experiences in eight member states of the European Union. Housing and Urban Policy Studies 21, Delft:
Delft University Press, 21-48.
De Decker, P., Goossens L. & Pannecoucke, I. (red.) (2005). Wonen aan de onderkant. Antwerpen: Garant.
De Decker, P., Heylen, K. & Pannecoucke, I. (2008). Wat huishoudens overhouden na het betalen van hun
woonuitgaven, 1985-2005. In: Ruimte en Planning, 28 (2), 8-27.
So c i a l e St a a t v a n Vl a a n d e re n 2009 232