Onderzoeksrapport Bestuurlijke sanctioneringsmechanismen - Besafe

ekritiseerd. 125 Andere gedragingen werden dan weer uit het Strafwetboek gelicht, waardoor
deze depenalisering aan besturen de mogelijkheid gaf handhavend op te treden in die
materies. 126
Met de invoering van de GAS-Wet is het voortaan mogelijk voorschriften van gemeentelijke
politieverordeningen te handhaven via bestuurlijke sancties. Hierdoor hebben gemeenten een
belangrijke taak gekregen in de bestrijding van gedragingen die de veiligheid aantasten. Er
moet wel worden gewezen op het feit dat de stap tot de invoering van de bestuurlijke sancties
door de gemeente zelf moet worden gezet. 127 Gemeenten moeten bijgevolg in een
politieverordening bestuurlijke sancties opnemen. Leest men de inhoud van een dergelijk
politiereglement na, stelt men vast dat er heel wat “gedragingen” zijn die bestuurlijk kunnen
worden gesanctioneerd. Een greep uit de voorbeelden: beschadiging van landelijke of
stedelijke afsluitingen; nachtlawaai; niet degelijk afgesloten kelderopeningen; hinderlijke
spelen; niet correct aanbrengen van huisnummers; het niet bij zich hebben van plastieken
zakjes om hondenpoep op te ruimen, wildplassen, enz… De bevoegdheidsdomeinen waarin
men via bestuurlijke weg handhavend optreedt, zijn bijgevolg vrij divers.
Aan de gemeenten wordt de mogelijkheid gegeven vier soorten bestuurlijke sancties te
hanteren. Allereerst kunnen bestuurlijke geldboeten worden opgelegd van maximum 250 euro
voor volwassenen en maximum 125 euro voor minderjarigen vanaf de leeftijd van zestien jaar
(1). Daarnaast werden nog drie andere bestuurlijke sancties geïntroduceerd. 128 Het gaat over:
• de bestuurlijke schorsing van een door de gemeente afgegeven vergunning of
toelating (2);
• de bestuurlijke intrekking van een door de gemeente afgegeven vergunning of
toelating (3);
125 Zonder exhaustief te willen zijn, kan verwezen worden naar de rondetafeldiscussie naar aanleiding van het
boek M. SANTENS (ed.), Gewapend bestuur Gemeentelijk bestuur(srecht) en gemeentelijke administratieve
sancties ter bestrijding van overlastfenomenen en kleine criminaliteit, Tegenspraak cahier 24, Brugge, die
Keure, 2005, 7-19; M. BOES, “En toen waren ze nog met negen. Bedenkingen bij de opheffing van titel X van
Boek II Sw.”, in X., Strafrecht als roeping. Liber amicorum Lieven Dupont , Leuven, Universitaire Pers Leuven,
2005, 31-40; F. SCHUERMANS, “Gemeentelijke administratieve sancties en gewapend-bestuursrecht: naar een
embryo van bestuurlijke parketten”, in M. SANTENS, o.c., 21-66.
126 Deze depenalisering was noodzakelijk ten gevolge van de
“hoge regeldichtheid”. De werkwijze van
depenalisering is echter niet altijd even vlot verlopen. Artikel 119bis N.Gem.W werd meermaals aangepast
waardoor bepaalde gedragingen eerst werden gedepenaliseerd (Zie Wet 17 juni 2004, B.S. 23 juli 2004, err. B.S.
29 november 2004) en later weer werden gerepenaliseerd (Wet 20 juli 2005, B.S. 29 juli 2005 en Wet 25 januari
2007, B.S. 20 februari 2007).
127 Omzendbrief nr. COL 1/2006, 10.
128 Artikel 119bis, §2 N.Gem.W.
45