Onderzoeksrapport Bestuurlijke sanctioneringsmechanismen - Besafe

mogelijk te bewandelen denkpiste is om naar de toekomst toe de instrumenten waarvan een
bestuur gebruik kan maken zoveel als mogelijk voor hun primaire doel te gebruiken. Dit wil
zeggen dat het beleid best in die zin wordt aangepast dat belastingen worden gehanteerd om te
financieren en sancties worden gebruikt om te handhaven. Niettemin blijkt dit in de praktijk
een heel moeilijke taak te zijn: de belasting op het verwijderen van het afval heeft immers als
primair doel te financieren. In deze situaties komt het er in essentie op neer de burgers goed te
informeren over het bestaan van enerzijds de bestuurlijke sanctie en anderzijds de belasting op
het weghalen van het afval. Zo kan worden vermeden dat de burger het gevoel krijgt dat hij
tweemaal wordt gesanctioneerd voor eenzelfde feit. Niettemin blijft het onwenselijk dat er
verschillende uitkomsten mogelijk blijven, meer bepaald dat de burger gelijk krijgt voor het
College, maar toch een GAS-sanctie moet betalen. Dit zou procedureel moeten worden
opgelost door de termijnen beter op elkaar af te stemmen.
5.3 De retributie
De retributie is een financieel instrument waarvan een bestuur gebruik maakt om specifieke,
door haar aangeboden diensten te vergoeden. Het bestuur eist een vergoeding als
tegenprestatie voor een bijzondere dienst die het in iemands persoonlijk belang heeft
geleverd. Het bedrag van de retributie moet in een redelijke verhouding staan tot het belang
van de verleende dienst.
Met betrekking tot de retributie is er geen rechtspraak van het E.H.R.M. gekend waarin
vragen rezen naar het eventueel bestaan van een “retributie met een strafrechtelijk karakter in
de zin van artikel 6 EVRM”.
Voor de retributie geldt echter hetzelfde als voor de belasting. Er bestaat dus niet zoiets als
een “retributie met een strafrechtelijk karakter in de zin van artikel 6 EVRM”. Toetst men de
retributie aan de drie Engel-criteria en komt men tot het besluit dat er een punitieve invulling
is, dan hebben we niet meer te maken met een retributie. De wetgever heeft in voorkomend
geval geen rechtsgeldig gebruik gemaakt van de juridische figuur van de retributie waardoor
zich een herkwalificatie opdringt. Komt men tot het besluit dat de retributie op basis van de
autonome interpretatie van het E.H.R.M. een strafrechtelijk karakter heeft, dan is het geen
retributie meer, maar wel een verkapte sanctie en moet de rechter herkwalificeren.
131