17.01.2015 Views

Arbeid (1941) nr. 9 - Vakbeweging in de oorlog

Arbeid (1941) nr. 9 - Vakbeweging in de oorlog

Arbeid (1941) nr. 9 - Vakbeweging in de oorlog

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

LOTISICO TREKT<br />

MAANDAG |<br />

KOOPT TIJDIG UW KANS!<br />

BIJ DE BEKENDE<br />

10 MAART' LOTISICO-AGENTSCHAPPEN<br />

De trekk<strong>in</strong>g wordt gehou<strong>de</strong>n i ïi. ovx>iil>. ond. notarieel toez. Louise <strong>de</strong> Colignystr. 2 te 's-Gravenhage. Enkele dagen na <strong>de</strong> trekk<strong>in</strong>g wordt <strong>de</strong> uitslag <strong>in</strong> dit blad bekend 'gemaakt:<br />

NACHT<br />

VUI<br />

DOOR C. F. ROOSENSCHOON<br />

Geert had zijn broer wel een rammcl<strong>in</strong>g<br />

kunnen geven om zijn blijkbare onvers<br />

schilligheid tegenover Mijntje. Waarom<br />

g<strong>in</strong>g hij nu niet eerst naar zijn vrouw;<br />

daar hoor<strong>de</strong> hij toch immers!<br />

't Was waar, — als moe<strong>de</strong>r daar was,<br />

was alles goed. Dan kon<strong>de</strong>n zij, <strong>de</strong><br />

mannen, toch niet van dienst zijn. Maar<br />

Geert voel<strong>de</strong>, dat Dirk nu bij Mijntje<br />

behoor<strong>de</strong> te zijn, al kon hij het dan ook<br />

niet overtuigend bere<strong>de</strong>neren. Tegelijk<br />

had hij ontzag voor zijn broer, die zo<br />

rustig kon kiezen tussen twee plichten:<br />

óf naar zijn vrouw, óf op zoek naar zijn<br />

broer. Voor Geert zou dal een keus<br />

zijn geweest, die hem tot lang na <strong>de</strong><br />

besliss<strong>in</strong>g met twijfel gefolterd zou<br />

hebben. Dirk niet; — die vroeg alleen<br />

maar waar hij het beste werk kon doen<br />

en dan koos hij dat laatste, zon<strong>de</strong>r aaw<br />

zelen, zon<strong>de</strong>r zich bezwaard te voelen<br />

door het nalaten van het an<strong>de</strong>re.<br />

Toch was Dirk's zfekerheid niet zo<br />

groot als Geert veron<strong>de</strong>rstel<strong>de</strong>. Nu hij<br />

Arie niet had gevon<strong>de</strong>n en het er op<br />

g<strong>in</strong>g lijken of hij no<strong>de</strong>loos die omweg<br />

had gemaakt — ze zaten toch zeker<br />

weer drie kwartier lopen van het dorp<br />

af — begon hij te voelen, dat hij zijn<br />

vrouw tekort had gedaan. En misschien<br />

lag die aap van een jongen allang <strong>in</strong><br />

zijn bed. Zou Mijntje verlangd hebben,<br />

dat hij da<strong>de</strong>lijk naar huis was gekomen<br />

Waarschijnlijk wel, al had ze dikwijls<br />

genoeg gezegd, dat ze er geen mannen<br />

bij <strong>in</strong> <strong>de</strong> buurt moest hebben. Maar ja,<br />

dat was altijd geweest als het nog niet<br />

zover was. Vrouwen waren zo ver*<br />

draaid onberekenbaar — en hij had zelf<br />

20 het land aan alles, wat met een<br />

kraamkamer samen h<strong>in</strong>g. Kwam dat,<br />

omdat moe<strong>de</strong>r baker<strong>de</strong> en hij al zijn<br />

leven over die vrouwengebeurtenissen<br />

had horen praten. K<strong>in</strong><strong>de</strong>ren krijgen was<br />

toch vrouwenwerk. Moest hij dan thuis<br />

zitten en machteloos het gekerm aan*<br />

horen Wachten — wachten tot het e<strong>in</strong>»<br />

<strong>de</strong>lijk achter <strong>de</strong> rug was De verhalen<br />

van moe<strong>de</strong>r daarover had<strong>de</strong>n hem altijd<br />

geërgerd. Al jaren gele<strong>de</strong>n had hij ge»<br />

zworen: k<strong>in</strong><strong>de</strong>ren wil ik wel hebben,<br />

maar met 't geboren wor<strong>de</strong>n wil ik niks<br />

te maken hebben.<br />

„Ik zou toch weer da<strong>de</strong>lijk <strong>de</strong> <strong>de</strong>ur uit*<br />

gelopen zijn, als ik thuis .was gekomen<br />

en het k<strong>in</strong>d zou er nog niet geweest<br />

• zijn. Ik had 't niet kunnen aanhoren",<br />

dacht hij, terwijl hij met zijn lange, wat<br />

schommelen<strong>de</strong> passen naast <strong>de</strong>n zvti)><br />

gen<strong>de</strong>n Geert voortstapte. „Alles goed<br />

en wel", re<strong>de</strong>neer<strong>de</strong> hij ver<strong>de</strong>r met zich*<br />

zelf, „maar dan was ik thuis geweest.<br />

Dan wisten moe<strong>de</strong>r en Mijntje, dat ik<br />

<strong>in</strong> <strong>de</strong> buurt was en waar ik zat."<br />

't Was toch niet goed geweest zo'n e<strong>in</strong>d<br />

uit <strong>de</strong> koers te lopen. Maar dat had je<br />

altijd; als je ergens mee begon, nam het<br />

je veel ver<strong>de</strong>ï mee dan jezelf van plan<br />

was.<br />

,,'k Zou toch wel eens willen weten van<br />

wie dat schot eigenlijk was", dacht Dirk<br />

hardop, toen hij met zijn gedachten<br />

weer teruggekomen was bij <strong>de</strong> re<strong>de</strong>n,<br />

waarom ze <strong>de</strong> pol<strong>de</strong>r <strong>in</strong>getrokken waren.<br />

„Als 't een schot was...."<br />

„Vast wel! Wat zou 't an<strong>de</strong>rs geweest<br />

zijn"<br />

..Ach, dat weet je niet. Zo dikwijls <strong>de</strong>nk<br />

je iets an<strong>de</strong>rs te horen, dan er werke»<br />

lijk gebeurt. Moet je maar 's opletten."<br />

„Kom nou, die veldwachters waren toch<br />

niet voor niks op <strong>de</strong> ron<strong>de</strong>."<br />

„Ze waren al <strong>in</strong> <strong>de</strong> pol<strong>de</strong>r lang vóór die<br />

knal. Toen ik naar het station g<strong>in</strong>g,<br />

kwam ik ze tegen."<br />

„Ik weet an<strong>de</strong>rs best wat een geweer<br />

Voor een knal maakt."<br />

Bijna snauwend nam Dirk het laatste<br />

woord. Hij wil<strong>de</strong> niet toegeven, dat hij<br />

helemaal op losse gron<strong>de</strong>n <strong>de</strong> omweg<br />

had gemaakt.<br />

„'t Machien draait", zei Geert een paar<br />

m<strong>in</strong>uten later, toen ze <strong>in</strong> <strong>de</strong> buurt van<br />

het gemaal waren gekomen. „Wou je er<br />

nog aanlopen Misschien heeft Jaap<br />

Groen wat gezien van Arie."<br />

„Laten we maar doorlopen, 't Kost ons<br />

gauw een kwartier als we met Jaap<br />

gaan praten." Dirk had plotsel<strong>in</strong>g haast<br />

gekregen om thuis te komen en hoe<br />

dichter hij bij het dorp kwam, <strong>de</strong>s te<br />

groter werd zijn haast. Even later dacht<br />

hij weer over die knal — was dat nou<br />

een schot geweest of niet Groen kon<br />

't hem vertellen.<br />

„Laten we toch maar even gaan", zei<br />

hij, toen ze langs het hekje kwamen, dat<br />

het stukje groene dijk, waarop het ge»<br />

maal stond, afsloot van <strong>de</strong> weg en even<br />

later kwamen ze <strong>de</strong> bl<strong>in</strong>ken<strong>de</strong> mach<strong>in</strong>e»<br />

kamer b<strong>in</strong>nen van het lompe, vierkantje<br />

gebouwtje, dat nog steeds <strong>de</strong> „molen"<br />

werd genoemd, al was die s<strong>in</strong>ds lang<br />

vervangen door een stoomgemaal.<br />

„As je me nou...." zei Groen verbaasd,<br />

terwijl -hij <strong>de</strong> oliekan zo scheef hield,<br />

dat <strong>de</strong> traag*stromen<strong>de</strong>, groenglanzen<strong>de</strong><br />

straal een vet plasje op <strong>de</strong> grond<br />

vorm<strong>de</strong>, „jullie benne laat op pad,<br />

jongens!"<br />

„Ha, die Jaap", had<strong>de</strong>n ze alle twee<br />

tegelijk gegroet. „Mot 't ijs weer<br />

kapot"<br />

„Me wete watte rrie hebbe, maar niet<br />

watte me krijge", filosofeer<strong>de</strong> <strong>de</strong> ou<strong>de</strong><br />

mach<strong>in</strong>ebaas. „'t Water st<strong>in</strong>g te hoog<br />

toen <strong>de</strong> vorst begon. Nou mot 't eruit,<br />

je weet nooit wat <strong>de</strong> dooi doet."<br />

„Komme jullie zo maar 's an", g<strong>in</strong>g hij<br />

ver<strong>de</strong>r, toen <strong>de</strong> broers niets zei<strong>de</strong>n. „Ik<br />

ben bang, dat <strong>de</strong> vrouw <strong>de</strong> koffie niet<br />

klaar het. Ze heb d'r ontvangdag om<br />

zo te segge D<strong>in</strong>gesdags en Don<strong>de</strong>rdags<br />

van twee tot vier." Groen, die <strong>in</strong> zijn<br />

jonge jaren stoker op een <strong>oorlog</strong>sschip<br />

was geweest, praatte graag en veel, als er<br />

eens iemand naar zijn afgelegen „forte»<br />

fekaasje" overwoei.<br />

„Laat <strong>de</strong> vrouw maar slape, Jaap", zei<br />

Dirk. „Nee, we ware op weg naar huis<br />

en nou lope we zo maar effe b<strong>in</strong>ne."<br />

„Dan benne jullie toch een end -buiten<br />

<strong>de</strong> betonn<strong>in</strong>g, as 'k 't zo 's mag zegge."<br />

„Dat komt — we hoor<strong>de</strong>n een schot —<br />

tenm<strong>in</strong>ste een knal. Daar waren we 't<br />

nou net niet over eens. En daarom<br />

wouwe we jou 's effe vrage wat 't nou<br />

was. 't Moet een uurtje gele<strong>de</strong>n <strong>in</strong> <strong>de</strong>ze<br />

buurt zijn geweest."<br />

„Een schout*bij=nacht mot nooit vrage<br />

waar <strong>de</strong> saluutschote vandaan komme,<br />

as 't ie erges b<strong>in</strong>neloopt."<br />

„Nee, nou zon<strong>de</strong>r gekheid."<br />

„Goed dan — geen gekheid. Maar als<br />

jullie nieuwsgierig benne, mot ik 't ook<br />

wel weze. Al doe ik liever als <strong>de</strong> haan,<br />

toen <strong>de</strong> vos <strong>in</strong> het kippehok kwam. Die<br />

zei: horen, zien en kop dicht."<br />

Een diepe rimpel van ongeduld groef<strong>de</strong><br />

zich <strong>in</strong> het voorhoofd van <strong>de</strong>n jongen<br />

zeeman vóór hem, maar Groen merkte<br />

't niet. Gezapig mikte hij een straal<br />

tabakssap door het spoelgat, verrol<strong>de</strong><br />

zijn pruim van <strong>de</strong> ene wang naar <strong>de</strong><br />

an<strong>de</strong>re, veeg<strong>de</strong> zijn mond af met <strong>de</strong> rug<br />

van zijn hand en voeg<strong>de</strong> er aan toe:<br />

„In dienst was 't net zo; an<strong>de</strong>rs...."<br />

„Groen, kerel", barstte Dirk los, „we<br />

zijn niet* gekomme om praatjes te<br />

maken. Ik kom net van m'n schuit en<br />

m'n vrouw bevalt vannacht. Ik moest<br />

nodig thuis zijn, maar we hebben zo'n<br />

i<strong>de</strong>e, dat Arie <strong>in</strong> <strong>de</strong> pol<strong>de</strong>'r zwerft. Daar,<br />

nou weet je 't en as jij nou wat an<strong>de</strong>rs<br />

weet, zeg 't dan. Én as je niks weet,<br />

zeg 't dan'ook! Dan gaan we meteen<br />

ver<strong>de</strong>r."<br />

Verbaasd over <strong>de</strong> uitval krab<strong>de</strong> Groen<br />

achter zijn oren.<br />

x (Wordt vervolgd)<br />

P^«G7 «X***^*.'*»<br />

siis=3§<br />

Heem n AKKERTJE<br />

De Ne<strong>de</strong>rlandsche Pijnstiller<br />

De Radiogids<br />

<strong>in</strong> prijs verlaagd<br />

Abonneert O, of vraagt<br />

gratis proefnummer bij<br />

per week<br />

10cents<br />

<strong>de</strong> adm<strong>in</strong>istratie:<br />

HEKEI.VELD 15. A'DAM<br />

Adverteren doet verkopen<br />

E. H. S. A. I. D.<br />

INSTITUUT VOOR MODEVAK- EN<br />

KUNSTNIJVERHEIDSSCHOLEN<br />

Octrooi 47864<br />

Hoofddirectie: Tolsteegs<strong>in</strong>gel 54,<br />

Utrecht. Telefoon 14062.<br />

Ruim 700 scholen<br />

geven les volgens <strong>de</strong>ze<br />

metho<strong>de</strong>. Ie<strong>de</strong>r maakt<br />

haar eigen kleed<strong>in</strong>g.<br />

Vraagt gratis proefles voor<br />

schriftelijke opleid<strong>in</strong>g Costumière,<br />

Coupeuse of Coupeuse<br />

Leerares.<br />

BON<br />

Naam:<br />

Adres:<br />

Ambtenaren en vast particulier personeel<br />

tot maand<strong>in</strong>komen ZONDER BORG.<br />

Wettelijk tarief. Vlug en discreet. i<br />

( Inlicht, en atwikk. mon<strong>de</strong>!, of schriftel. l<br />

Rotter

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!