3e JAARGANG - nummer 2 van 28 februari t/m 3 april 2009 - St ...

Vasten en bevrijding
Beste parochianen, beste lezeressen en
lezers!
Enkele weken geleden heb ik op zondagavond
in een kring van jongeren en
jongvolwassenen gezeten die regelmatig
bij elkaar komen om Gods Woord te
horen, liederen van lofprijzing en aanbidding
te zingen en hun intenties in
kleine gebedsgroepjes samen te delen.
Aan zulke avonden heb je iets, je kunt er
altijd weer nieuwe kracht uit putten, en
vooral heb je de mogelijkheid om
gemeenschappelijk over een bijbeltekst
na te denken die je misschien iets minder
vertrouwd is. Kent u bijvoorbeeld
het verhaal over de drie jongelingen in
de vuuroven Daar hadden we ´t namelijk
over. In Daniël 3 kom je de koning
Nebukadnezar tegen die een groot gouden
beeld laat oprichten en de mensen
dan vraagt om voor dit beeld neer te
knielen. Iedereen die niet buigt, wordt
onmiddellijk in een brandende oven
gegooid. De drie jonge vrienden van
Daniël, Sadrach, Mesach en Abednego,
riskeren dat, omdat ze alleen maar neerknielen
voor God, in wie zij rotsvast
geloven. En God zorgt ervoor, dat de
jongens in de oven niet verbranden.
Nadat we de tekst hadden gelezen, werd
in een rondje de vraag gesteld, voor
welke goden wij eigenlijk neerknielen.
Wie bepaalt ons dagelijks leven Ik heb
dan een beetje over mijn verhuizing naar
Saasveld verteld. Sinds eind december
woon ik nu in een nieuw huisje, maar
echt gezellig is het nog lang niet, omdat
er nog heel veel moet gebeuren. De
meubels komen pas in maart, twee
maanden zit ik al zonder internet en
telefoon, en mijn televisietoestel heeft
ook nog niemand kunnen aansluiten.
“Wat een puinhoop, zeg!” Zoiets krijg ik
bijna elke dag te horen, want mensen
vinden mijn situatie heel vervelend.
Natuurlijk is het lastig als je elke dag
weer opnieuw zonder succes naar bedrijven
belt, maar intussen blijf ik daar heel
kalm onder. Ik heb me namelijk eens
afgevraagd hoeveel uren per week ik
vroeger voor de televisie, achter de computer
en aan de telefoon had gezeten.
Dat zeg ik nu liever niet .... Vooral de
moderne media zijn het die ons leven
heel vaak bepalen. Je neemt je voor
alleen maar je mailtjes te controleren en
te beantwoorden, en wat gebeurt daarna
Je surft van de ene website naar de
andere tot diep in de nacht, en de volgende
ochtend heb je moeite om op tijd
op te staan. Je belt een vriendin om even
te horen hoe het met haar gaat, maar
omdat je tegen een laag tarief belt, duurt
het gesprek anderhalf uur. Je komt van
je werk naar huis, bent van plan op tv
alleen maar naar het nieuws kijken,
maar dan wil je de daaropvolgende
speelfilm toch weer niet missen. En als
de film je niet bevalt, blijf je soms van
het ene programma naar het andere zappen,
tot je naar bed gaat. Misschien
gelooft u het niet, maar mijn dagelijks
leven van dit moment, zonder telefoon,
internet en televisie, geeft me een stukje
vrijheid terug. Ik heb weer meer ruimte
gevonden voor ontmoetingen met mensen,
voor de lectuur van goede boeken,
voor het schrijven van brieven, voor
huisbezoeken, en tenslotte ook voor
God.
Beste mensen, we zijn nu in de
Veertigdagentijd. Die herinnert ons
daaraan dat Jezus vóór zijn openbare
prediking veertig dagen in de woestijn
heeft geleefd om daar te vasten. Maar
wat betekent deze vastentijd voor ons
Welke goede invulling kunnen wij
geven aan deze dagen van voorbereiding
op Pasen Sommigen zeggen:
“Vastentijd Graag, ik doe mee, want ik
ben gewoon veel te dik!” Soms hoor ik
ook moeders hun kinderen waarschuwen:
“Blijf van de snoepjes af! ´t Is vastentijd!”
Al deze mensen hebben de
Zo’n laatste stukje schrijven voor
Kerktijd is toch wel een beetje raar.
Na ruim vier jaar bij de redactie te
hebben gewerkt, is het dan ook best
gek om er nu maar mee op te houden.
Helemaal als je je bedenkt dat er vrijwilligers
zijn die zich tien, twintig,
dertig jaar voor de kerk inzetten.
Persoonlijk vind ik het heel jammer
dat er niet meer jonge mensen actief
zijn in het vrijwilligerswerk. Ja, voor
een voetbalclub. Of de carnavalsvereniging.
In de kerk wordt nog wel
getrouwd, en een kindje laten dopen
gebeurt ook regelmatig, maar daarmee
houdt de kerkelijke betrokkenheid van
bedoeling van de Veertigdagentijd wel
niet goed begrepen. God wil namelijk
niet dat we tot Pasen hongeren, en hij
heeft ook geen bezwaar tegen een
snoepje, een pilsje of een borreltje. God
wil iets anders, en wel dat we vrij worden
van welke afhankelijkheid ook, vrij
van welke verslaving ook en vrij van
elke dwang. Ook de moderne media
mogen we best gebruiken, maar we
moeten er verantwoordelijk mee
omgaan, net zo als met de snoepjes, de
alcohol of de sigaretten. De vastentijd
kan ons inderdaad bevrijden. Ze kan ons
helpen om weer intensief naar God te
kijken en geen afgoden toe te laten.
Voor wie buigen wij, beste vrienden
Wie bepaalt onze agenda Het televisieprogramma
Onze voetbalvereniging
Of zekere chatrooms op internet Ik zou
u allemaal graag willen aanraden om
Jezus Christus de baas van uw agenda te
laten worden. Hoe veel tijd hebt u per
dag voor hem over Hoeveel tijd
besteedt u aan het bezoek van kerkdiensten,
aan het gebed, aan persoonlijke bijbellezing
en aan parochiewerk
De drie jongelingen uit het boek Daniël
weigerden voor de afgod van
Nebukadnezar neer te knielen, en hoe
reageerde God daarop Hij heeft de drie
mannen beloond. Zij konden de oven
weer levend verlaten. Op dezelfde
manier, beste lezers, beloont God ook
ons, als wij op hem vertrouwen en als
we bereid zijn om in ons leven ruimte
voor hem te scheppen.
Zo wens ik ons allen een goede, gezegende
en bevrijdende Veertigdagentijd
toe.
Martin Grote, pastor
menig jongere wel op. En eerlijk is eerlijk,
ons leven is ook druk. Vaak met
twee banen, sociale contacten, sporten,
vakantie vieren. We hebben zoveel
te doen, we moeten zoveel en willen
zoveel.
In de vier jaar dat ik schreef voor dit
blad, zijn er heel wat oproepen verschenen
om uitbreiding van de mankracht.
Dat leverde teleurstellend weinig
op. Bij deze wil ik voor de allerlaatste
keer een beroep doen op al die
jonge mensen, die ergens een gaatje in
hun agenda over hebben. Denk er eens
over na om vrijwilligerswerk voor de
kerk te doen! Als er meer jongeren
actief worden, trekt dat ook weer meer
jongeren aan. En dat is precies wat we
willen.
Maaike Platvoet
Eindredacteur Kerktijd
5