Arme werkgevers ! Hebben jullie gehoord wat ze hebben ... - Aclvb

4
a c t u a l i t e i t
VOOR JOBS EN RESPECT
VOOR WERKNEMERS EN SOCIALE
RECHTVAARDIGHEID
Onze belangrijkste eisen.
> Stop het schaamteloos dumpen van werknemers
> Behoud en creatie van jobs in ons land en in Europa
De werkgevers klagen voortdurend over de loonhandicap van België tegenover zijn
belangrijkste handelspartners en buren, maar ook tegenover de landen waar de
lonen belachelijk laag zijn en de sociale bescherming onbestaande. De ACLVB herinnert
eraan dat er rekening moet worden gehouden met alle aspecten van het probleem
van de loonkosten. De productiviteit van de Belgische werknemers, de korte
afstand tussen de productieplaatsen en de afzetmarkt, de snelle aanpassing aan
de vraag, de kwaliteit van de diensten aan de klanten: het zijn allemaal elementen
die ruimschoots opwegen tegen de zoektocht naar lagere loonkosten ver van hier.
Bij de herstructureringen van grote multinationals moeten de Belgische vakbonden
onderhandelen met een lokale directie die als gevolg van de globalisering
van de economie geen echte beslissingsbevoegdheid meer heeft. Het zou goed
zijn, moesten deze directies toegeven dat ze geen beslissingsbevoegdheid meer
hebben en moesten de politieke overheden op Belgisch en Europees niveau hun
verantwoordelijkheid nemen om een tegenwicht te bieden tegen de excessen van
de globalisering.
V R I J U I T / F E B R U A R I 2 0 1 0
> Meer jobs voor jongeren en werklozen
Met haar win-winplan wil de regering de tewerkstellingsproblemen
van de drie groepen die oververtegenwoordigd
zijn in de werkloosheidsstatistieken, aanpakken
: de werkzoekenden jonger dan 26, de langdurig
werklozen en de werknemers van 50 jaar en ouder.
Door de werkloosheidsuitkeringen te ‘activeren’, dat
wil zeggen door de bedrijven vrij te stellen van de betaling
van een deel van het loon, hoopt de regering de
werkgevers aan te sporen om deze categorieën van
werkzoekenden aan te werven.
De werkgevers wentelen een deel van hun sociale rol af
op de gemeenschap. Natuurlijk zijn jongeren niet
onmiddellijk klaar om het bedrijfsleven het hoofd te bieden
als ze nog maar pas van school komen. Dat is de
taak van de school niet. De bedrijven zouden echter
moeite moeten doen om de jongeren op te leiden.
Natuurlijk zijn werkzoekenden die een, twee, soms zelfs
drie jaar vruchteloos een baan zoeken, een beetje het
contact verloren met de eisen van het bedrijfsleven.
Nogmaals, de bedrijven moeten bereid zijn deze personen
een kans te geven en moeite doen om ze bij te scholen
(vooral omdat het andere luik van de activering van
de werkloosheidsuitkeringen de werkzoekenden ongetwijfeld
in beroepsopleidingen heeft doen belanden).
Aan de ene kant zijn ze dus verontwaardigd over de
vroege leeftijd waarop de Belgische werknemers de
arbeidsmarkt verlaten, terwijl ze aan de andere kant
de eersten zijn om de oudere werknemers buiten te
werken via brugpensioen of andere formules voor vervroegde
uitdiensttreding (zoals Canada Dry). Als ze
willen dat de werknemers langer werken, dan moeten
de werknemers gedurende hun volledige loopbaan worden
bijgeschoold en moet er eventueel worden gezorgd
voor minder zware arbeidstaken.