Arme werkgevers ! Hebben jullie gehoord wat ze hebben ... - Aclvb

10 b e d r i j v i g
GENERAL MOTORS - Antwerpen
MOORD MET VOORBEDACHTEN RADE
Eerst maanden aan het lijntje gehouden worden, inleveringen doen en desondanks blijven
presteren op topniveau, om uiteindelijk koelweg aan de kant geschoven te worden. Het lot dat
Opel Antwerpen te beurt valt, is met geen zinnig argument te motiveren.
Klare taal van de Opel-delegatie tijdens de nationale vakbondsmanifestatie van 29 januari in Brussel.
We ontmoeten ACLVB-afgevaardigden Dirk Heyndrickx en Marc De Roeck (afgevaardigde
Danny Vranckx ontbreekt wegens werken in de late ploeg) een paar
dagen nadat de intentie tot sluiting van de vestiging in Antwerpen bekendgemaakt
werd. De ACLVB-leiding komt de delegees een hart onder de riem steken.
ACLVB-afgevaardigde Dirk Heyndrickx schetst de context : “Twee jaar geleden
hebben we de productie van de nieuwe Astra hier niet toegewezen gekregen. Toen
al vermoedden we dat het er niet goed uitzag; met de ACLVB-ploeg hadden we een
spandoek opgehangen waarop stond : “2010 ”. Ik herinner me nog dat daar smalend
op gereageerd werd door sommige collega’s van de andere vakbonden. En zie,
ondertussen hebben de feiten ons wantrouwen jammer genoeg bevestigd.”
“In 2007 hebben we twee weken gestaakt omwille van de afschaffing van de
nachtploeg en het niet toekennen van de nieuwe Astra. Er is toen een intentieverklaring
ondertekend geweest waarin het Europees management beloofde dat
de Antwerpse vestiging vanaf 2012 2 SUV-modellen zou krijgen”, verklaart
ACLVB-afgevaardigde Marc De Roeck. “Uiteindelijk betekent die intentieverklaring
niets, blijkt nu. Intussen hebben we altijd moeten leven op hoop, want voortdurend
waren er signalen dat er iets aan de hand was binnen GM.”
Aan de maandenlange, tergende onzekerheid over de toekomst werd een abrupt
einde gesteld door de mededeling in de Bijzondere Ondernemingsraad van 21
januari. Het relaas is bekend : de productiecapaciteit in de Europese productievestigingen
van Opel/Vauxhall/GM is niet langer in lijn met de Europese marktvraag,
die afneemt als gevolg van de economische en financiële crisis. Dat heeft
de Europese directie van GM doen besluiten om 20 procent van de capaciteit te
schrappen. De productie van de SUV’s zal in Zuid-Korea gebeuren. Voor GM
Antwerpen wordt de intentie tot sluiting aangekondigd.
Wanbeheer
Conform de wet-Renault is de informatie- en consultatieprocedure opgestart om
alle mogelijke alternatieven voor de Antwerpse fabriek te onderzoeken tot en met
een sociaal plan : 2.600 banen staan op de helling, de vestiging blijft nog open
tot eind juni 2010. In totaal plant GM 8.207 ontslagen.
Bij de werknemers in Antwerpen overheerst het gevoel dat de sluiting het resultaat
is van een interne politieke beslissing, ingegeven door wanbeheer bij GM, en
dat het gaat om een afrekening binnen GM.
Economisch gezien is een sluiting van Opel Antwerpen
alvast niet te verantwoorden. “Wat hier gebeurt is
onbegrijpelijk en onrechtvaardig : vorig jaar rolden in
Antwerpen 83.000 wagens van de band.
Er zijn offers gedaan om het Europees verlies bij Opel
te lenigen en nadat de put gevuld was, bleef er nog 3,4
miljoen euro winst over ! We hebben twee keer 26 miljoen
euro besparingen gerealiseerd in het vooruitzicht
de SUV naar Antwerpen te krijgen. Inleveringen voor
niets dus”, klinkt het verontwaardigd. “Ook het gemotiveerd,
deskundig personeel en de gunstige ligging
van onze vestiging en zelfs de goodwill van de
Vlaamse overheid zijn blijkbaar van geen tel voor het
management. Begrijpe wie kan.”
Geconfronteerd met die tegenstrijdige realiteit, blijkt
GM nooit met sluitende cijfers over de brug te komen.
Kurt Marysse, nationaal verantwoordelijke ACLVB automobielsector
: “Eveneens wraakroepend zou zijn dat
Europa zou toelaten dat met staatssteun van het ene
land (Duitsland), het andere land de dupe wordt.” De
Duitse vakbond IG Metall heeft alvast laten verstaan
niet akkoord te zullen gaan met het feit dat de Duitse
overheid het sociaal bloedbad betaalt.
Blijven verderwerken
Ondertussen geven de werknemers op de Noorderlaan
zich niet gewonnen; in weerwil van alle negatieve
berichtgeving trachten ze het hoofd koel te houden en
werken ze verder om te vermijden dat bij een staking
de productie wordt weggehaald. “Liever ons loon en
liever uitkeringen voor economische werkloosheid dan
stakingsvergoedingen”, luidt de redenering. Een ander
deel van de strategie bestaat erin dat ze de Yard blijven
blokkeren als oorlogsbuit.
V R I J U I T / F E B R U A R I 2 0 1 0