De Sociale Staat van Vlaanderen 2011 - Vlaanderen.be
De Sociale Staat van Vlaanderen 2011 - Vlaanderen.be
De Sociale Staat van Vlaanderen 2011 - Vlaanderen.be
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
SOCIALE STAAT VAN VLAANDEREN <strong>2011</strong><br />
Figuur 12.<br />
Gemiddelde huurprijs per jaar voor de vrije en de gereguleerde huurmarkt (in 1.000 euro),<br />
Vlaams Gewest en 18 EU-landen, 2009*<br />
14<br />
12<br />
10<br />
8<br />
6<br />
4<br />
2<br />
0<br />
Litouwen<br />
Tsjechië<br />
Hongarije<br />
Italië<br />
Malta<br />
in 1.000 euro<br />
Griekenland<br />
Duitsland<br />
Spanje<br />
Vlaams Gewest<br />
<strong>De</strong>nemarken<br />
Zweden<br />
Frankrijk<br />
Finland<br />
Oostenrijk<br />
Luxemburg<br />
Portugal<br />
VK<br />
Nederland<br />
Ierland<br />
Vrije huur<br />
Gereguleerde huur<br />
* Met uitzondering <strong>van</strong> Verenigd Koninkrijk (2004), Vlaams Gewest (2005) en Zweden (2008).<br />
Bron: Dol & Haffner, 2010; Woonsurvey 2005.<br />
5.2 Betaalbaarheid<br />
Uit de scherpe stijging <strong>van</strong> de prijzen die de afgelopen decennia zichtbaar was, wordt vaak snel<br />
de conclusie getrokken dat een eigen woning niet meer <strong>be</strong>taalbaar is. Prijzen op zich zeggen<br />
echter niet noodzakelijk iets over <strong>be</strong>taalbaarheid. Om de <strong>be</strong>taalbaarheid te <strong>be</strong>oordelen, moet de<br />
relatie worden gelegd tussen uitgaven en inkomen (Heylen & Haffner, <strong>2011</strong>a). <strong>De</strong>ze relatie kan<br />
op meerdere manieren vorm krijgen. <strong>De</strong> meest courante methode om <strong>be</strong>taalbaarheid te meten<br />
is de woonquote. Dit is het aandeel <strong>van</strong> het <strong>be</strong>schikbare inkomen dat het huishouden <strong>be</strong>steedt<br />
aan wonen. <strong>De</strong> methode <strong>van</strong> het resterend inkomen kijkt naar het inkomen dat overblijft nadat<br />
de uitgaven voor wonen zijn afgetrokken. Beide methodes heb<strong>be</strong>n nood aan een norm om te<br />
<strong>be</strong>oordelen of wonen <strong>be</strong>taalbaar is. In het geval <strong>van</strong> de woonquote wordt een maximum % als<br />
norm vooropgesteld, meestal 30%. Er <strong>be</strong>staan echter geen theoretische gronden om voor een<br />
wel<strong>be</strong>paald percentage te opteren. Dit is anders met het resterend inkomen. Men kan namelijk<br />
stellen dat een huishouden in staat moet zijn met dit resterend inkomen menswaardig te kunnen<br />
leven. Voor <strong>Vlaanderen</strong> <strong>be</strong>schikken we over ‘budgetnormen’ (Storms & Van den Bosch, 2009)<br />
die toelaten de <strong>be</strong>taalbaarheidstoets uit te voeren. Toepassing <strong>van</strong> deze twee methodes <strong>van</strong><br />
<strong>be</strong>taalbaarheidsmeting op de Woonsurvey 2005 wees uit dat de totale om<strong>van</strong>g <strong>van</strong> de groep<br />
waarvoor wonen on<strong>be</strong>taalbaar wordt geacht volgens <strong>be</strong>ide methodes ongeveer even groot is,<br />
namelijk om en bij de 330.000 huishoudens (13%).<br />
<strong>De</strong> methoden leiden wel tot verschillende conclusies als de blik wordt gericht op de deelmarkten.<br />
Volgens de methode <strong>van</strong> de woonquote vinden we de meeste problemen op de private<br />
huurmarkt. Meer dan 1 op de 3 huishoudens (39%) overschreed in 2005 de norm. Voor de af<strong>be</strong>talende<br />
eigenaars was dit 15,6% en voor de sociale huurders 12%. <strong>De</strong> budgetmethode ziet meer<br />
<strong>be</strong>taalbaarheidsproblemen bij sociale huurders: <strong>van</strong> hen haalde in 2005 39% de budgetnorm<br />
niet, tegenover 27% <strong>van</strong> de private huurders en 9% <strong>van</strong> de eigenaars. Wat hier vooral zichtbaar<br />
240
Change language