De Sociale Staat van Vlaanderen 2011 - Vlaanderen.be

SOCIALE STAAT VAN VLAANDEREN 2011
4. Overwegingen voor het beleid: hoe bereikt Vlaanderen de
EU2020 doelstelling
In het eerste deel van dit hoofdstuk bekeken we de staat van Vlaanderen in de kopgroeplanden
van de Europese Unie. Dat beeld was over het algemeen positief (Vlaanderen doet het goed wat
inkomensverdeling en armoederisico betreft). In het tweede deel blikten we terug op het
Lissabontijdperk, en daaruit bleek dat er – ondanks de gunstige economische omstandigheden
– nauwelijks vooruitgang is geboekt op het vlak van het globale armoederisico. Wat moet beter,
of meer algemeen: wat kan Vlaanderen doen om de ambitieuze EU2020 doelstelling te behalen
Alvorens een antwoord op deze vraag te kunnen formuleren, moeten we eerst weten over wie
we spreken. Wie is er arm in Vlaanderen volgens de EU2020 definitie Figuur 18 toont het aandeel
van drie indicatoren in het totale armoedecijfer. Slechts 0,4% van de mensen in Vlaanderen
kennen en een lage werkintensiteit en zijn materieel gedepriveerd en hebben een (financieel)
armoederisico. Wat onmiddellijk in het oog springt is het marginale aandeel van materiële
deprivatie in het totale Vlaamse armoedecijfer. Slechts 0,9% van de Vlamingen zijn louter
materieel gedepriveerd. Personen die leven in een huishouden met een lage werkintensiteit en
personen met een armoederisico zijn de belangrijkste determinanten van de totale EU2020 indicator,
en ook hun combinatie komt relatief veel voor (2,7%). Deze gegevens vormen het ideale
startpunt voor onze beleidsverkenningen: om de EU2020 armoededoelstelling te behalen dient
Vlaanderen niet in te zetten op het terugdringen van materiële deprivatie, maar moet het
focussen op inkomensbescherming enerzijds, en het toeleiden van jobs naar jobarme gezinnen
anderzijds.
Figuur 18. Aandeel van de drie EU2020-indicatoren in de totale populatie, Vlaanderen*, 2007
* Vlaanderen is het Vlaamse Gewest met Belgische armoederisicodrempel.
Bron: EU-SILC 2008, eigen berekeningen.
4.1. Jobarme gezinnen profiteren niet voldoende van jobaangroei
We hebben hierboven aangetoond dat de 2 meest relevante indicatoren die deel uitmaken van
de EU2020 armoede-indicator de inkomensarmoede en lage werkintensiteit zijn. De eerste
hebben we al uitvoerig besproken en opgesplitst naar kansengroepen in het eerste deel. In dit
deel willen we duidelijk maken dat er het laatste decennium een sterke jobgroei was, maar dat
deze in verhouding niet toekwam aan jobarme gezinnen.
De arbeidsmarkt is het belangrijkste domein voor individuen om inkomen te verwerven en te
voorzien in hun bestaanszekerheid en dat van hun gezin. Hoeveel personen betaald werk hebben
152