Oosterpark - Stadsdeel Oost - Gemeente Amsterdam

Het einde van de vesting,
1850
Tot 1848 zat Amsterdam opgesloten in
een gordel van verdedigingswerken.
Met de slechting van de vesting
verdween de fysieke scheiding tussen
stad en platteland. De stad kon zich
opmaken voor grootse uitbreidingen.
Hoewel het eigenlijke stadsleven zich
tot dusver binnen de zeventiendeeeuwse
Singelgracht afspeelde, was
het gebied daarbuiten bepaald niet
leeg. De Overamstelse Polder, direct
buiten de Muiderpoort, was ingericht
met tuinderijen en wei- en hooilanden,
met bijbehorende huizen en schuren.
Aan het Oetgenspad waren enkele
arbeiderwoningen gebouwd en stond
een cacaofabriek met molen. Behalve
als vestigingsplaats fungeerde het
gebied voor de ontspanning van de
stadsbewoners. De route vanaf de
Plantage richting de Watergraafsmeer,
lusthof van de Amsterdammers, was een
geliefd ommetje. De wandeling ging
door de monumentale Muiderpoort,
langs het dichte ‘Muiderbosch’, over de
Oeterwalerweg (na 1876 Linnaeusstraat)
‘een mooie laan, waaraan lusthoven en
kleine uitspanningen waren gelegen’. 1
Ook aan het Oliphantspad en het
Oetgenspad die ten oosten van de
spoorweg de polder instaken waren
zomerverblijven en buitencafés.
^
Wandelaars buiten de Muiderpoort, omstreeks
1825. De route vanaf de Plantage
richting de Watergraafsmeer, lusthof van
de Amsterdammers, was een geliefd ommetje.
[SAA]
1
2
^
Agrarische bebouwing in de Overamstelse
Polder, 1891. [SAA]
^^
De overamstelse Polder was rond 1850
ingericht met tuinderijen en wei- en
hooilanden, met bijbehorende huizen en
schuren. Verschillende zomerverblijven en
buitencafé’s lagen langs de uitvalswegen.
1. Muiderbosch, 2. Oeterwalerweg.
[Grote Historische Atlas, 2 Noord-Nederland
1851-1855]
6
Oosterpark Amsterdam
SteenhuisMeurs