Oosterpark - Stadsdeel Oost - Gemeente Amsterdam

padenbeloop, de plek en vorm van de
twee kinderspeelplaatsen, het cricketveld
en de locatie en inrichting van het
bomenplein rond de muziektent.
Bij nader inzien blijkt het ontwerp
van Springer het meest logisch en
vanzelfsprekend in opzet, precies
wat de directeur, stadsingenieur en
hoofdopzichter van de Dienst zo bevielen
in het plan: ‘De vijver is sierlijk […] van
lijnen en vormt geen waterpartij die
voor een park van 20 hectare als te groot
moet worden aangemerkt. De rijwegen
hebben doeltreffende, goed gekozen
richtingen, evenals de wandelpaden.
Het terrein voor muziekuitvoeringen
is tegenover het brede gedeelte van
de vijver gunstig ontworpen, voor de
afsluitbare kinderspeelplaats is een goed
punt gekozen, terwijl de beplanting
zoodanig bedacht is dat er ruimte
genoeg overblijft voor gazons.’ 9 Voor
de inzending SPQR van tuinarchitect
Copijn bestond minder enthousiasme.
Op een drietal punten viel het ontwerp
tegen: ten eerste de elkaar rechthoekig
kruisende, nagenoeg rechte rijwegen,
vervolgens de vreemd gekozen plek voor
de hoofdwaterpartij (in plaats van in het
midden, vrijwel tegen de Linnaeusstraat
aan) en als laatste de beperkte breedte
van de waterloop ter plaatse van de
muziektent. Omnibus kwam, met
instemming van de Commissie van
Bijstand, als winnaar uit de bus.
Toelichting bij het ontwerp
voor het Oosterpark
In een toelichting bij zijn
prijsvraaginzending legde Springer de
functionele indeling en de technische
uitvoering van zijn ontwerp uit. Samen
met een interview in bouwkundig
weekblad De Opmerker en een artikel
in het Duitse Zeitschrift für Bildende
Gartenkunst over het Oosterpark is een
gedetailleerde beschrijving van het
oorspronkelijke ontwerp mogelijk.
De belangrijkste vraag van de gemeente
was het park zo in te richten dat zolang
de Oosterbegraafplaats volgens de wet
in rust moest blijven (tien jaar na sluiting
voor algemene graven, officieel oneindig
voor particuliere graven), het zuidelijke
parkgedeelte zonder moeilijkheden
in gebruik kon worden genomen. Na
een eventuele aansluiting van de twee
gedeelten moest het lijken alsof de
aanleg en de verbindingen altijd al één
geheel vormden. Springer beschreef
zijn ontwerp in twee delen: eerst het
noordelijk, later te maken parkdeel op
het terrein van de begraafplaats, dan het
zuidelijke wél direct uitvoerbare deel. De
nummers in de tekst verwijzen naar die
in de tekening.
Noordelijk parkdeel: fase 2
Het noordelijke terrein is ontworpen
in ‘gemengde stijl’; met een formeler
parkdeel ter hoogte van de belangrijkste
toegang tot het park: de Muiderpoort.
Springer wilde de drie middelste lanen
van de begraafplaats behouden en
SteenhuisMeurs
2 De prijsvraag voor het Oosterpark
17