Oosterpark - Stadsdeel Oost - Gemeente Amsterdam

het park. Het resultaat was een uiterst
gefragmenteerd parkontwerp. Het
lukte Van Niftrik niet om de zwierige
landschappelijke aanleg te combineren
met een kaarsrechte renbaan, een
rechthoekig cricketveld en rechthoekige
kinderspeelplaatsen. Tussen de
voorzieningen voor sport en spel paste
hij zo goed en zo kwaad als dat ging de
Landschapsstijl toe, met een overdaad
aan wandelpaden. Dat ook dit ontwerp
de Commissie van Bijstand niet kon
bekoren bleek nog geen maand later,
toen een ‘programma voor een prijsvraag
voor het leveren van een ontwerp voor
den aanleg van het Ooster-park te
Amsterdam’ de deur uit ging.
Het programma van eisen
De prijsvraag was besloten, wat
betekende dat de gemeente slechts
vier ontwerpers uitnodigde om mee te
doen: Hendrik Copijn, Leonard Springer,
vader en zoon Zocher en de minder
bekende L.J. Ritter. Ritter deelde Publieke
Werken mee: ‘aan de beantwoording van
prijsvragen besloot ik uit beginsel reeds
voor lang, nimmer mee te werken’. 8 De
Zochers bedankten voor de eer omdat ze
het honorarium te gering vonden voor
de tijd die ze nodig achtten een goed
doordacht ontwerp op tafel te leggen.
Het waren uiteindelijk Springer en Copijn
die met elkaar concurreerden.
De pogingen van stadsingenieur Van
Niftrik hadden dan wel niet tot een
bevredigend resultaat geleid, het was
voor de gemeente nu wel duidelijk wat
ze precies in hun nieuwe park wilden
zien. Ze gaf de twee overgebleven
tuinarchitecten het volgende eisenlijstje
mee:
1. Een cricketveld van 8500 m 2 , een
afsluitbaar terrein voor een grote
kinderspeelplaats van 5000 m 2 , een
grote kinderspeelplaats met een
zandbak van 1600 m 2 en een plek waar
muziekuitvoeringen gehouden konden
worden inclusief een plek ingericht voor
toehoorders.
2. Een waterpartij dwars door het
park, ter vervanging van de bestaande
molensloot langs de zuidzijde van de
Oosterbegraafplaats.
3. Ophoging van de buitenrand
van het park, zodat het met zacht
vloeiende hellingen aan kon sluiten op
de omliggende wegen. Deze waren,
tezamen met de terreinen voor de
woningbouw, opgehoogd. Een totale
ophoging van het park zou echter te
hoge kosten met zich meebrengen.
4. Vijf hoofdtoegangen. De precieze
locatie van deze ingangen was al
bedacht: de eerste tegenover de
Muiderpoort (de gemeente opperde
dat één van de bestaande lanen van
de begraafplaats hiervoor gebruikt
kon worden), de tweede aan de kant
van de Linnaeusstraat, de derde als
aansluiting met de Eikenweg, de vierde
als aansluiting met de Kastanjeweg
en de laatste aan de kant van de
’s-Gravensandestraat.
5. Een hoofdweg door het park, geschikt
voor rijtuigverkeer.
6. Integratie van de begraafplaats in het
ontwerp als tijdelijk gegeven.
SteenhuisMeurs
2 De prijsvraag voor het Oosterpark
15