outlawbikers-in-nederland

en stichting werd verdacht van het in bezit hebben van jammers
(Respondent 4).
Overigens houdt het label ‘criminele organisatie’ de outlawbikers
onderling ook bezig. In een telefoongesprek met een derde,
waarvan onduidelijk is of dit een outlawbiker betreft, antwoordt
een fullcolour-member op de stelling dat ‘Opstelten zegt dat ze
een criminele organisatie zijn’: “Dat waren we al” (Onderzoek L).
8.2. Hobby of handel
Veno (2007) betoogt dat outlaw motorclubs niet worden opgericht
om illegale goederen en diensten te leveren. Maar hij twijfelt er
niet aan dat veel leden betrokken zijn bij illegale activiteiten. Over
outlawbikers bestaan doorgaans twee verschillende beelden.
Barker en Human (2009) beschreven het als volgt:
The continuing controversy surrounding 1 percent motorcycle clubs has been: are the
clubs united by a love of biking and brotherhood or gangs predominated by criminals
and criminal behavior.
Quinn en Forsyth (2011) stellen, in navolging van Wolf (1991), dat
de waarden van outlawbikers op een continuüm geplaatst kunnen
worden. De twee uiterste waarden zijn ‘conservatief’ en ‘radicaal’.
Conservatieve bikers richten zich primair op broederschap,
‘het vrije leven’ en motorrijden. Voor de radicale bikers staat
het (crimineel) gewin voorop. Volgens Quinn en Forsyth (2011)
hangen de meeste outlaw bikerclubs zowel conservatieve als
radicale waarden aan. Na verloop van tijd zullen of de conserva
tie ven of de radicalen de overhand krijgen in een chapter
(Blokland, Soudijn & Teng, nog te verschijnen). Burgwal (2012)
observeert dat in het verleden de (Amsterdamse) Hells Angels
in twee kampen te verdelen waren: één groep die geen onrust
wilde, opdat hun zaken in alle rust door konden gaan (radicalen);
en een groep die avontuur wilde en lak aan de maatschappij had
(conservatieven).
157