outlawbikers-in-nederland

Deze regel wordt niet nageleefd: veel leden clubhoppen (zonder
overstaptijd)– al dan niet en groupe (§ 3.2.4).
Het bereiken van een fullcolour-status is dus niet meer
voorbehouden aan de happy few die volhardend investeren.
Soms worden personen uit het niets meteen fullcolour-member
(Respondent 7). Ook kan een lid makkelijker weer afstand doen
van deze status. Feitelijk hebben de colours daarmee ‘inflatie’
ondergaan. De colours zelf hebben overigens ook verandering
ondergaan: de bottomrocker staat niet meer altijd voor het
chapter of diens vestigingsplaats, maar steeds vaker voor de
afkomst van de drager (zie § 4.1.) (Respondent 2).
Door de snelle aanwas van nieuwe leden binnen deze motorclubs
lijkt de sociale cohesie en loyaliteit niet alleen binnen een chapter
maar ook tussen de verschillende chapters minder hecht. Niet
meer alle Nederlandse clubleden kennen elkaar. Daarnaast
kan niet meer alles op clubniveau gecoördineerd worden. In
een tapgesprek blijken chapterleden naar twee feesten tegelijk
te moeten op dezelfde avond. Er wordt vervolgens besloten
dat per chapter alle leden naar een regiofeest moeten en dat
een delegatie van leden naar de landelijke evenementen gaat
(Onderzoek M).
Het is waarschijnlijk dat het bestuur niet meer dezelfde mate van
controle heeft over het gedrag van de leden als voorheen, nu de
binding aan de club niet meer zo sterk geconsolideerd is door
het lange en strenge toetredingstraject en de selectieprocedure
minder streng is. De stelling in het vorige kennisdocument dat
het lidmaatschap van een outlaw club in principe een keuze voor
het leven is, doet geen opgeld meer (KLPD, 2010). Met veel
nieuwe leden, die een verschillende mate van broederschap
en loyaliteit ervaren, zijn outlaw motorcycle gangs niet meer
dezelfde gesloten gemeenschap als zij ooit waren (Respondent
1). Overigens lijken zij zich daar ook zelf van bewust. Twee leden
spreken erover dat de media zoveel aandacht voor ze heeft en
134