Rijdynamica van motorvoertuigen (2) - Timloto

De (theoretische) veerweg zou, wanneer de lineaire veer zich geheel zou kunnen
ontspannen, bedragen:
(5210 N/2)(wielbelasting bij 2 personen) : 9.000 N/m = 0,29 m
Rijtechnisch is deze veerweg niet nodig en constructief ook niet te verwezelijken.
Bij ons gegeven voertuig begrenst de schokdemper d.m.v. een extra rubberveer
de inveerweg (fig. 7). Het knikken van de grafiek vanaf ongeveer 140
Figuur 7: Een inwendige rubberveer in de schokdemper zorgt voor een progressieve veerwerking
mm geeft het aanslagpunt van deze veer weer (fig. 6). De vering krijgt dan een
progressief karakter en voorkomt dat de wielen tegen de opbouw slaan. Zouden
we de rubber-schokdemperveer achterwege laten, dan zou aanslag plaatsvinden
bij een asbelasting van 680 kg (Trek de lijn van het lineaire verlopende
veergedeelte door). De rubberveer in de schokdemper voorkomt dit. Bij een
belasting van ongeveer 6000 N begint deze rubberveer duidelijk te werken,
waardoor een sterke progressiviteit over een veerweg van 54 mm (zie grafiek)
ontstaat. Bij ongeveer 210 mm komt het laatste aanslagrubber in werking. De
’veerweg’ is dan nog slechts 10 mm. Een soepele vering heeft een zelfde soort
begrenzing nodig voor het uitveren. Ook dit wordt vaak verkregen door een
aanslagrubber in de schokdemper. Vanaf 30 tot 0 mm is deze uitveerweg in fig.
6 weergegeven.
6