Tekst - Vlaams Parlement

-1055- Vlaams Parlement – Vragen en Antwoorden – Nr. 8 – 16 februari 2001
4. Zijn er nog andere, eventueel door de minister
uitgevaardigde omzendbrieven Zijn die gepubliceerd
in het Belgisch Staatsblad Zo neen,
waarom niet Rijst er dan geen probleem van
tegenstelbaarheid
Antwoord
1. Met het oog op de praktische uitvoerbaarheid
van het decreet van 22 februari 1995 betreffende
de bodemsanering heeft de OVAM diverse
documenten opgesteld, meestal met technische
beleidsregels. De belangrijkste daarvan hebben
betrekking op de methode van onderzoek in het
kader van de onderzoeks- en saneringsprocedure.
Sinds de inwerkingtreding van het bodemsaneringsdecreet
heeft de OVAM twee standaardprocedures
opgesteld.
De standaardprocedure oriënterend bodemonderzoek
(januari 1997, van toepassing 1 februari
1997) geeft toelichting bij de vereiste onderzoeks-
en rapportage-inspanningen bij het uitvoeren
van een oriënterend bodemonderzoek
door een erkend bodemsaneringsdeskundige.
Deze standaardprocedure vormt het uitgangspunt
voor het kwaliteitsniveau van elk oriënterend
bodemonderzoek dat wordt uitgevoerd.
De standaardprocedure beschrijvend bodemonderzoek
(juni 2000, van toepassing 1 oktober
2000) geeft toelichting bij de vereiste onderzoeks-
en rapportage-inspanning bij het uitvoeren
van een beschrijvend bodemonderzoek
door een erkend bodemsaneringsdeskundige, en
vormt het uitgangspunt voor het kwaliteitsniveau
van elk beschrijvend bodemonderzoek dat
wordt uitgevoerd.
Een derde beleidsregel, de standaardprocedure
bodemsaneringsproject, heeft betrekking op het
opstellen van bodemsaneringsprojecten en is
momenteel nog in ontwerp.
2. Het bodemsaneringsdecreet bepaalt in artikel 2,
3° dat men bij de evaluatie van de ernst van de
bedreiging door bodemverontreiniging in concreto
rekening houdt met de kenmerken van de
bodem, de aard en de concentratie van de stoffen
of organismen, de mogelijkheid op verspreiding
ervan, de functies die de bodem vervult en
het gevaar op blootstelling van mensen, planten
of dieren en waterwinningen. Daarnaast bepaalt
artikel 3, § 5 van het decreet dat een oriënterend
bodemonderzoek tot doel heeft uit te
maken of er ernstige aanwijzingen zijn voor de
aanwezigheid van bodemverontreiniging op bepaalde
gronden, en dat het een beperkt historisch
onderzoek en een beperkte monsterneming
inhoudt.
Reeds in de voorbereidende werken van het bodemsaneringsdecreet
(Vlaamse Raad – Stuk
587 (1993-1994) – Nr. 10) wordt, als antwoord
op de vraag wat het beperkt karakter van het
historisch onderzoek en de monsterneming in
het kader van het oriënterend bodemonderzoek
precies betekent, gesteld dat het de bedoeling
van de OVAM is om per categorie van bedrijven
of van soorten bodemverontreiniging modi
operandi uit te werken, met een systematische
methodologie per categorie. Uit de voorbereidende
werken van het decreet blijkt inderdaad
dat de OVAM sturing zou geven in verband met
de wijze waarop onderzoeken moeten worden
uitgevoerd. Bij deze sturing heeft de OVAM de
lijn voortgezet die zij reeds in het begin van de
jaren negentig ontwikkeld heeft, en die in het
document "verontreinigende sites – voorbereiding
ontwerpplan 1991-1995 (1990)" en het
Vlaams Afvalstoffenplan 1991-1995 terug te vinden
is (Vlaamse Raad – Stuk 587 (1993-1994)
– Nr. 1).
Deze concrete invulling is, wat oriënterende bodemonderzoeken
betreft, gebeurd in de standaardprocedure
oriënterend bodemonderzoek.
Voor beschrijvende bodemonderzoeken geeft
de standaardprocedure beschrijvend bodemonderzoek
een concrete invulling van de in het bodemsaneringsdecreet
meegedeelde gegevens.
Het in deze standaardprocedures uitgewerkte
beoordelingskader betreft een eigen referentiekader
van de OVAM, dat niet de waarde heeft
van een decretale bepaling, maar wel overeenstemt
met hetgeen wordt genoemd "eigen beleidsregels".
De bevoegdheid tot beleidsregelgeving
van de overheid is inherent aan de haar
toegekende discretonaire beslissingsbevoegdheid
en laat toe om binnen de grenzen van de
wet stelselmatig en praktisch te werk te gaan. In
de rechtbank van de Raad van State wordt gesteld
dat dergelijke beleidsregels van relatief
dwingende aard zijn. De overheid, in casu de
OVAM, kan dan ook bij de concrete toepassing
van de beleidsnorm slechts afwijken van deze
beleidsregels zo daarvoor in redelijkheid aanvaardbare
motieven bestaan. Algemene begin-