Dagvaarding - bureau Brandeis

cited above, pp. 1924-25, § 46; and Prado Bugallo v. Spain, no. 58496/00, § 30, 18
February 2003). 43
59. Dat deze toetsingsgronden ook gelden voor “more general programs of surveillance” – en dus
ook voor algeheel strategisch monitoren– heeft het EHRM bevestigd in het Liberty-arrest:
It is true that the above requirements were first developed by the Court in connection with
measures of surveillance targeted at specific individuals or addresses […] However, the
Weber and Saravia case was itself concerned with generalised “strategic monitoring”,
rather than the monitoring of individuals […]. The Court does not consider that there is any
ground to apply different principles concerning the accessibility and clarity of the rules
governing the interception of individual communications, on the one hand, and more
general programmes of surveillance, on the other. […] 44 (onderstreping advocaat)
Schending door de Amerikaanse en Britse inlichtingendiensten
60. Dat de afluisterpraktijken van de Amerikaanse en Britse inlichtingen- en veiligheidsdiensten
onverenigbaar zijn met de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en de
communicatievrijheid, zoals gewaarborgd in artikel 8 EVRM en 10 EVRM is evident (maar ook
met vergelijkbare internationale verdragsregels, zoals de artikelen 17 en 19 IVBPR, waaraan ook
de Amerikanen gebonden zijn). De wettelijke criteria voor toepassing van de spionagepraktijken
door de NSA zijn ontoegankelijk en vaag; de rechterlijke controle is geheim. Dat de abstract
geformuleerde FISA Amendments Act geen voldoende wettelijke basis biedt zoals vereist door
artikel 8 EVRM en het EHRM, is duidelijk. Daaruit blijkt immers niet onder welke
omstandigheden via welke procedure en met welke modaliteiten de Amerikanen
afluisterbevoegdheden kunnen inzetten voor het beëindigen van welke categorieën van illegaal
gedrag.
61. Daar komt nog bij dat de inzet van afluisterbevoegdheden door deze diensten volstrekt
disproportioneel is. Om die reden is ook niet voldaan aan het vereiste dat de beperking
noodzakelijk is in een democratische samenleving. De schaal waarop door deze diensten wordt
afgeluisterd en geregistreerd is dusdanig, dat er duidelijk een grens is overschreden. Het
afluisteren blijft immers niet beperkt tot mensen waarvan vermoed wordt dat zij betrokken zijn
bij terrorisme. Er is, daarentegen, sprake van een brede, wereldwijde preventieve controle van
gesprekken, e-mails en internetpaden.
43
EHRM 29 juni 2006 (Weber en Saravia/Duitsland), r.o. 95. Zie ook de noot van Dommering bij het Libertyarrest,
waarin hij deze toetsingsgronden samenvat; EHRM 1 juli 2008, NJ 2010, 325, m. nt. Dommering
(Liberty).
44
EHRM 1 juli 2008 (Liberty), r.o. 63.
Dagvaarding Burgers / Plasterk
Rechtbank Den Haag
Pagina 22 van 30