You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
tiek, zijn bijdrage als buffer tussen ons bestuur, de directie<br />
van het Stadion en de gemeente Amsterdam. Als laatste mag<br />
niet onvermeld blijven zijn functie, samen met Bas Hoondert<br />
en Bas van Dam als regelaar van de grote wedstrijden in het<br />
Stadion. Janny kennen we <strong>voor</strong>namelijk als speaker bij kleine<br />
en grote wedstrijden. Dit deed ze al jaren lang op Ookmeer,<br />
veelal samen met good old Wim Visser. Bij alle grote<br />
wedstrijden leidt zij nu de Ceremonie protocollaire via de<br />
microfoon maar is ook niet te beroerd te helpen daar waar<br />
het maar nodig is. Vooralsnog dus een echtpaar waar we<br />
trots en zuinig op moeten zijn.<br />
Simon ter Laare<br />
Nike Kleding De samenwerking met<br />
Nike Running wordt<br />
steeds verder uitgebouwd.<br />
Als leverancier<br />
van onze speciale Phanos<br />
clubkleding is Nike<br />
al jaren bij onze club betrokken. Nieuw is dat de nieuwe<br />
kleding <strong>voor</strong> vrijwlligers beschikbaar is gesteld. Deze prachtige<br />
rode polo's zijn <strong>voor</strong>zien van het Phanos logo (op de<br />
achterkant) en op de <strong>voor</strong>kant staan ARKOS en NIKE.<br />
Hoe en wanneer de shirts verdeeld gaan worden wordt later<br />
bekend gemaakt. Houd dus <strong>voor</strong>al de informatie over vrijwlligers<br />
in de gaten.<br />
Verder zal Nike ook artibuten gaan leveren <strong>voor</strong> wedstrijdondersteuning.<br />
Deze samenwerking geldt <strong>voor</strong> 2005 tot en<br />
met 2007.<br />
17<br />
Uitgebreid reisverslag van<br />
Bram van der Vos (deel 2)<br />
Reisverslag 11 juni 2005<br />
E<br />
indelijk was het dan zover. Na een lange periode in het<br />
(relatieve) zuiden, was het doel op het noorden van<br />
Chili gericht. Na een lange busrit en een email stop kwam ik<br />
dan eindelijk in San Pedro aan. Itt eerdere berichten was er<br />
wel de hele nacht straat verlichting. Al moet daarbij gezegd<br />
worden dat de gemiddelde Nederlandse tuin beter verlicht is.<br />
Als je dan in dit bijna volledige donker om 8 uur aan komt,<br />
is het lastig zoeken naar je hostel, ook al omdat de straatnaambordjes<br />
ontbreken. Leuk is te merken dat ze er hier<br />
achter zijn hoe je toeristen een echt authentieke ervaring kan<br />
geven. Het centrum is niet bestraat, maar de ‘buitenwijken’<br />
wel. Zo doe je dat dus.<br />
Omdat SP zo midden in woestijn en bergen gelegen is, is het<br />
een perfecte activiteiten plek. Met overdag strak blauwe<br />
lucht en heerlijke zon, maar nadat deze vanaf 5 uur achter de<br />
bergen verdwijnt is het verschrikkelijk fris.<br />
Verder heeft geen van de hostels echte verwarming, hebben<br />
alle eethuizen een open dak (om de rook van het ene centrale<br />
vuur weg te laten gaan). En al zou er verwarming zijn, alle<br />
gesloten ramen en deuren vertonen zoveel kieren dat de halve<br />
kleuterklas erdoor naar buiten kan wandelen. Activiteiten<br />
hebben we in de afgelopen 2 weken dan ook gedaan.<br />
Allereerst wat downhill mountain biken. Van 5200m (waar<br />
je met de minivan wordt gedropt, door berg/woestijnlandschap<br />
terug naar SP op ca. 2500m. Het eerste stuk over<br />
de zand en rotspaden met snelheden tot 45 km/h. en de laatste<br />
10km (totaal was ca. 35 km) over de asfalt weg. Met een<br />
beetje imitatie van de tour de france haalde ik op mijn<br />
mountainbikeje toch zo een 70 km/h. Adrenaline vliegt door<br />
je lichaam en er moet geen steentje op de weg komen, anders<br />
is die helm echt nodig. Vanwege de snelheden toch echt<br />
lange kleding aan, weer niet kunnen werken aan de witte<br />
benen.<br />
Vervolgens de verplichte nummers, ´s ochtends om 3.30 uur<br />
op (tja er zijn mensen die denken dat reizen vakantie is...)<br />
om om 4.00 te vertrekken naar de geiservelden op zo een<br />
4300 meter hoogte en daar rondom zonsopgang te zijn. Op<br />
locatie is het dan ergens tussen -10 en -16 graden. Maar je<br />
moet wat om een beetje mooie foto’s te maken. Gelukkig<br />
aansluitend in het warmbad van geiserwater. Niet slecht,<br />
alleen er uitkomen is nog steeds (het is o.a. 10 uur) frisjes.<br />
De dag erop het conditionele klapstuk. Het beklimmen van<br />
de actieve vulkaan Lascar. Drie weken geleden had deze nog<br />
een beperkte eruptie. Hoogte van de kraterrand ergens tussen<br />
5500 en 5600 meter. De laatste 800 meter stijgen is de 1<br />
daagse hike. Tot 5000 meter gaat alles fijn. Slechts een<br />
beetje klimmen. Je ademhaling past zich snel aan. Na de<br />
5000 meter wordt het lastiger. Je spieren komen er langzaam<br />
maar zeker achter dat ze niet meer genoeg zuurstof krijgen<br />
om te presteren. Elke 10 meter snak je weer naar rust en als<br />
je hersteld denkt te zijn wordt je alweer binnen 5 stappen<br />
met de feiten geconfronteerd... Twijfel alom of het reizen de<br />
conditie aantast of dat dit gewoon bizar is. Beneden gekomen<br />
storten we allemaal bij de auto neer met een gigantische<br />
hoofdpijn als gevolg van de hoogte. Zou ik deze trip nog
Change language