"Ben" d´r helemaal klaar voor

Golden boy Casper Dirks Nederlands kampioen 1500 meter
‘Mijn voorbereiding? Ik werd verliefd!’
Bijna live - in verband met de
deining was het al moeilijk
om een vol glas lang vast te
houden, laat staan een pen -
vanaf de Borrelboot, op de
Amsterdamse grachten, 9 à
10 juli 2005, waar deze onverwachte
triomf met een
toepasselijke hoeveelheid
herstelbevorderende sportdrankjes
werd gevierd.
Door Erwan Piriou
Vraag: Om te beginnen lijkt het me
leuk om even in het kort jouw atletiekcarrière
te doorlopen?
Casper: Officieel ben ik op mijn 9 de
begonnen, met mijn vader, als voorbereiding
op de plantsoenloop in
Groningen, hij vond dat ik daarvoor
moest trainen. Ik werd toen 2 de in
totaal (over 1200 meter), en was
eerste niet-KNAU-er. Daarna won
ik nog 14 edities. Zoals velen heb ik
eerst gevoetbald (6 jaar), en ben ik
op 15-jarige leeftijd bij Argo ’77
gaan lopen, eerst bij de wegwedstrijdgroep,
maar als snel bij de
baanlopers. Als 1 ste jaars B junior
werd ik 10 de op de 1500 meter, en
het jaar daarop Nederlands kampioen
en 2 de op de NK cross. Als 1 ste
jaars A werd ik 3 de op het NK 1500
(liep dat jaar 3’57 en 1’52”6 op de
800), en het jaar daarop 1 ste op de
800 en 2 de op de 1500 (dat jaar goed
voor 3’51”5 en 1’53). Na wat mindere
tijden met rugblessures, Pfeiffer
en terugkomen, ging het in 1996
weer erg goed, met 1’51 op de 800,
en in 1997 weer 3’51 op de 1500
(en een 3 de plek op het NK korte
cross). Een aantal goede prestaties
waren vervolgens een lage 3’51 op
de 1500 en 1’07’55 op de halve
marathon (’98) en 8’23 op de 3000
indoor (’99). En topwedstrijd was
de Sylvesercross in Soest (2002), na
een geslaagde trainingsstage in Kenya
werd ik daar 15 de overall en 4 de
Nederlander. En, omdat iedereen er
altijd naar vraagt (de interviewer
niet hoor), ik liep in 2003 de Amsterdam
marathon, dat ging heel
gemakkelijk in een tempo van
3’30/km, totdat kramp behoorlijk
wat roet in het eten gooide vanaf
een kilometer op 27-28, maar ik was
toch redelijk tevreden met de eindtijd
van 2.31’59.
Ok, ok, ik denk dat we genoeg weten
nu... Gefeliciteerd alsnog met je
gouden medaille op het afgelopen
NK, je liep een mooie wedstrijd,
nam zelf de touwtjes in handen, en
maakte het sterk af. Dit was toch
echt je beste wedstrijd tot nu toe dit
jaar, heb je bewust gepiekt op het
NK? Heeft jarenlange ervaring hier
12
meegespeeld (we noemen geen leeftijden
i.v.m. privacy), was er een
specifieke voorbereiding?
Tja… Eigenlijk is het heel simpel.
Ik werd eerst verliefd - op een door
de interviewer geïntroduceerde hele
leuke dame ;-) - liep een goede 1 ste
wedstrijd vroeg in het seizoen (2000
in 5’31, Leiden), raakte vervolgens
licht geblesseerd en werd net op tijd
heel (29 juni ging het weer goed, pr
op de 1000 in Leiden, 2’28).
Het was de meeste atletiekfanaten
na 2 rondjes van de ‘snelle serie’ al
duidelijk dat de gedoodverfde favorieten
(Dennis Licht en onze eigen
Bob Winter) niet meer onder jouw
tijd konden duiken, had jij dat toen
ook al door?
Nou, nee, niet echt. Eigenlijk werd
ik eerst afgeleid door de val van
Edgar Creemers aan het begin van
de ‘snelle serie’. Na 800 meter had
ik nog niet echt door hoe het zat,
wel dat ze heel erg hard zouden
moeten eindigen. Op 1000 meter
begon het te dagen, ik was nogal
verbaasd. Eigenlijk baalde ik van
tevoren dat ik in de langzame serie
zat, ik had gehoopt met de snelle
jongens mee te mogen doen, om zo
een mooie tijd te kunnen lopen, of
eventueel in een boemelrace mee te
kunnen gaan in de eindsprint. Daarom
was mijn doel vandaag om in
ieder geval de langzame serie te
winnen, meer niet...
Scheelt het dat je blond bent?
Nou, ja het zou wat kunnen schelen,
ik heb ze toch wel wat zand... (hier
een interventie van de pr manager,
sorry, deze vraag mocht eigenlijk
niet) Maar dan toch nog: de zogenaamde
snelle jongens zijn vandaag
de domme blondjes geweest!
Je traint sinds november bij Bram
Wassenaar en de ‘Bramsterdammers,
heeft dit invloed gehad op dit
succes?
Ja, zeker! Ten eerste wordt er zeer
‘gecontroleerd’ getraind, dus niet
altijd maximaal, zoals vaak wel het