Leidraad reguleringsmanagement - Bestuurszaken

2.2 Omschrijving
Wat verstaan we onder “integraal reguleringsmanagement”
“Reguleringsmanagement” is het management van regulering. Het betreft hier zowel het management
van het proces voor het opmaken van nieuwe regelgeving als het beheer van de bestaande
regelgeving. Dit management van regelgeving gebeurt met een bepaalde finaliteit, namelijk het streven
naar een goede regelgeving. In de Vlaamse context kreeg “goede regelgeving” een concrete inhoud
met de goedkeuring op 7 november 2003 van de “kenmerken van goede regelgeving” (zie box I
pagina 26). Met de omschrijving van deze 8 kenmerken ontstond een referentiepunt voor het
verbeteren van de kwaliteit van de regelgeving van Vlaanderen. Deze kenmerken sluiten bovendien
goed aan bij internationale standaarden zoals die in het bijzonder door de OESO werden ontwikkeld.
“Integraal reguleringsmanagement” is een begrip dat we als dusdanig niet terugvinden in bijvoorbeeld
de OESO-papers inzake reguleringsmanagement. Van belang is hier de specifiek Vlaamse context
waarin het reguleringsmanagement tot op vandaag tot ontwikkeling kwam. Om het
reguleringsmanagement uit te bouwen, besliste de Vlaamse regering in 2001 om de Kenniscel
Wetsmatiging op te richten. Die kreeg als opdracht mee haar activiteiten inzake
reguleringsmanagement te ontplooien op drie sporen: administratieve lastenverlaging, juridischtechnische
vereenvoudiging en reguleringsimpactanalyse.
Tot op heden ontwikkelden de activiteiten op elk van deze drie sporen zich relatief onafhankelijk van
elkaar. Hetzelfde geldt voor het ondersteunend instrumentarium dat in de drie sporen werd
ontwikkeld. Bovendien is vooral de Kenniscel structureel en procesmatig met reguleringsmanagement
bezig, hoewel zij zelf geen regelgeving opmaakt noch beheert. In de meeste beleidsdomeinen,
departementen en agentschappen daarentegen wordt het reguleringsmanagement op basis van een
eigen werkwijze en met eigen inzichten aangepakt waarbij er relatief weinig wordt samengewerkt
tussen de beleidsdomeinen. Ook krijgen vandaag vooral de formeel juridische aspecten aandacht en
dit typisch op het einde van het opmaakproces van nieuwe regelgeving. Andere zaken waaronder
bijvoorbeeld de impact op andere beleidsdomeinen (economie, welzijn, …) krijgen relatief minder
aandacht.
Vandaar de behoefte aan een integrale aanpak voor de verdere uitbouw van het
reguleringsmanagement binnen de Vlaamse administratie. Een integraal reguleringsmanagement wil dan
concreet zeggen dat:
• de activiteiten in de drie sporen op elkaar worden afgestemd en geïntegreerd;
• het reguleringsmanagement structureel en procesmatig wordt geïntegreerd in de beleidsdomeinen,
departementen en agentschappen van de Vlaamse administratie;
• er wordt samengewerkt over de grenzen van de beleidsdomeinen heen;
• de voorziene instrumenten niet los naast elkaar worden geplaatst maar worden geïntegreerd in
deze structurele en procesmatige aanpak;
• alle aspecten, mogelijke neveneffecten en relevante invalshoeken aan bod komen bij de opmaak van
nieuwe regelgeving.
25.