Tekst - Vlaams Parlement

Stuk 2011 (2008-2009) – Nr. 6
8
om op grond van artikel 7 van de bijzondere wet van
8 augustus 1980 de vormen en de procedures van het
bestuurlijke toezicht te bepalen, en om de voor het
toezicht verantwoordelijke overheid aan te wijzen,
stelt de minister.
4. Planbaten
Het DRO heeft het concept ‘planbaten’ ingevoerd.
Het voorliggende ontwerp van decreet verankert de
bestuurlijke logica dat de middelen verkregen uit de
‘opzonering’ van percelen in principe ten bate van het
grond- en pandenbeleid worden aangewend. De complexe
planbatenregeling van het DRO moet daarvoor
wel worden vereenvoudigd en procedureel worden
gestroomlijnd, opdat zij op een doeltreffende wijze
zou kunnen worden geoperationaliseerd. Het ontwerp
van decreet voorziet daartoe in een belangrijk
aantal inhoudelijke en technische aanpassingen.
Zo blijven de bestemmingswijzigingen die vandaag
reeds in het DRO zijn opgelijst, de grondslag van
de heffing. Die lijst wordt beperkt aangevuld, meer
bepaald met wijzigingen van ‘groen’ naar ‘geel’ (landbouwgebied)
en met wijzigingen van ‘groen’ of ‘geel’
naar gebieden voor de winning van oppervlaktedelfstoffen.
De vermoede meerwaarde ten gevolge van een dergelijke
bestemmingswijziging wordt berekend per perceel,
conform de in 1999 vooropgestelde systematiek.
Om een zo helder mogelijke regeling te verkrijgen,
wordt nu afgezien van het bestaande systeem van
diverse arrondissementele coëfficiënten. De tarieven
voor de berekening zijn in het ontwerp van decreet
ook geactualiseerd. Die actualisering gebeurde bij de
derde goedkeuring van het ontwerp van decreet door
de Vlaamse Regering, wegens de beschikbaarheid op
dat moment van een recente studie van het studiebureau
Stadim.
Op de vermoede meerwaarde van een perceel wordt
vervolgens een realistisch progressief systeem toegepast,
in plaats van het huidige lineaire stelsel. Een
progressieve belasting op vermogensbestanddelen is
verdedigbaar vanuit het zogenaamde ‘draagkrachtbeginsel’.
De progressiviteit wordt vorm gegeven als
volgt: de vermoede meerwaarde per perceel wordt in
een negental schijven opgedeeld. Op de planbaten
binnen elke schijf wordt vervolgens een klimmend
percentage toegepast, van 1 percent evoluerend naar
maximaal 30 percent.
De minister kondigt een sterke vereenvoudiging aan
van de huidige complexe vrijstellingenregeling. Zo
wordt bijvoorbeeld op algemene wijze bepaald dat
het zone-eigen maken van zonevreemde woningen
of bedrijven nooit tot een heffing kan leiden. Op die
duidelijke en algemene vrijstelling worden geen uitzonderingen
meer bepaald.
Voor wat de betaling van de heffing betreft, blijft de
regel dat slechts moet worden betaald wanneer er
sprake is van een bepaald ‘startfeit’, dat wil zeggen
een verkoop of een vergunning. Het DRO omvat
daarnaast een regel die afwijkt van die principiële
keuze, met name de plicht om in ieder geval binnen
de vijf jaar na de bestemmingswijziging te betalen.
Die regel wordt geschrapt.
Om een spoedige betaling aan te moedigen, wordt tot
slot voorzien in een bonificatieregeling indien men
de heffing volledig voorafbetaalt in het eerste jaar na
het versturen van het heffingsbiljet. De bonificatie
bedraagt 15 percent.
5. Vergunningenbeleid
5.1. Procedures
Het eerste aspect van het vergunningenbeleid dat
minister Van Mechelen toelicht, is de nood aan de
integratie en de afstemming van procedures, zowel
binnen het ruimtelijkeordeningsrecht als tussen het
ruimtelijkeordeningsrecht en de sectorale regelgeving.
Het ontwerp van decreet omvat de tekstuele
integratie van vergunningenprocedures uit het DRO
en deze, voor de niet-ontvoogde gemeenten, uit het
Coördinatiedecreet van 1996. Eveneens wordt de
basis gelegd voor de afstemming van de procedures
en het tijdsverloop binnen de ‘milieuvergunningenprocedure’
en de ‘stedenbouwkundige vergunningenprocedure’.
In dat kader worden via een afzonderlijk
ontwerp van decreet ook ingrijpende wijzigingen aan
het Milieuvergunningendecreet aangebracht. Voor
meer uitleg daarover verwijst minister Van Mechelen
naar de toelichting door minister Crevits van het ontwerp
van decreet houdende wijziging van het decreet
van 28 juni 1985 betreffende de milieuvergunning tot
afstemming van de aanvraagprocedures van de stedenbouwkundige
vergunning en milieuvergunning,
dat gelijktijdig in de commissie wordt behandeld.
De bestaande vergunningenprocedures van het Coördinatiedecreet
van 1996 en van het DRO mengen