Tekst - Vlaams Parlement

Stuk 2011 (2008-2009) – Nr. 6
12
van het zorgwonen. Het zorgwonen wordt aangemoedigd
door middel van het soepele regime van
de meldingsplicht en dit zowel bij het begin van het
zorgwonen als bij het beëindigen ervan. De meldingsplicht
geldt uiteraard enkel indien de zorgwooneenheid
binnen het bestaande volume van een woning
wordt gecreëerd. Bij uitbreidingswerken is wel een
stedenbouwkundige vergunning vereist. Minister Van
Mechelen verwijst ook naar het inhoudelijk verwante
en eveneens geagendeerde voorstel van decreet van de
dames Veerle Heeren en Joke Schauvliege en de heren
Bart De Wever en Tom Dehaene (Parl. St. Vl. Parl.
2006-07, nr. 1046/1).
De bepalingen inzake zonevreemde constructies
staan vandaag in de overgangsmaatregelen van het
DRO ingeschreven. Zij hebben dus slechts betrekking
op door gewestplannen of algemene plannen
van aanleg aangewezen gebieden, meldt de minister.
Dat betekent dat gemeenten er bij de invoering van
de structuur- en uitvoeringsplannen toe gehouden
zijn de problematiek van de zonevreemdheid via een
– afzonderlijk – RUP op te lossen. Ook bestaat de
reële mogelijkheid dat de vandaag als overgang geldende
decretale basisrechten door middel van een
RUP of een bijzonder plan van aanleg (BPA) worden
afgenomen, om het loutere feit dat de plannende
overheid ongewild vergeet de problematiek van de
zonevreemdheid in rekening te brengen.
De ontwerpteksten maken de huidige bepalingen
inzake zonevreemdheid daarom generiek. De decretale
basisrechten zullen van toepassing zijn in alle
gebieden, geordend door een RUP of een plan van
aanleg: een gewestplan, een algemeen plan van aanleg,
een bijzonder plan van aanleg (BPA). Een RUP
kan de decretale basisrechten enkel aanvullen en
uitbreiden. Een RUP kan echter wel strengere voorwaarden
op het vlak van de maximaal toegelaten
volumes bij herbouw bepalen.
De huidige herstelmogelijkheden voor zonevreemde
constructies die teniet gaan ingevolge heirkracht gelden
in beginsel niet in ruimtelijk kwetsbare gebieden.
Vanuit rechtvaardigheidsoogpunt vindt de minister
het echter moeilijk verdedigbaar dat rampspoed
wordt gevolgd door een weigering tot heropbouw van
een behoorlijk (hoofdzakelijk) vergunde constructie.
Het ontwerp van decreet maakt de heirkrachtregeling
om die reden ook van toepassing in kwetsbaar
gebied.
In het kielzog van de regelingen inzake zonevreemde
constructies is werk gemaakt van een genuanceerde
‘afwerkingsregel’, deelt minister Van Mechelen vervolgens
mee. Deze regeling maakt het mogelijk dat
woningbouw kan worden vergund op een niet voor
woningbouw bestemd perceel dat grenst aan een
perceel waarop zich een bestaande woning met een
wachtmuur bevindt, of dat gelegen is tussen twee
wachtmuren. De bepaling laat toe om storende en
landschappelijk onaantrekkelijke wachtmuren op een
adequate manier weg te werken, zonder dat de hoofdbestemming
van het gebied in het gedrang komt.
Om misbruiken en wildgroei tegen te gaan, worden
strikte voorwaarden opgelegd, benadrukt de minister.
Het moet gaan om een nieuwe eengezinswoning
van het driegeveltype of van het gesloten bouwtype.
De nieuwe woning kan dus niet op haar beurt aanleiding
geven tot toepassing van deze afwerkingsregel.
De regel kan slechts worden toegepast op percelen
van ten hoogste 650 vierkante meter; deze maximale
oppervlakte is afgeleid van de richtnorm van vijftien
woningen per hectare in landelijk gebied. Indien men
de regel wil toepassen op een groter perceel, zal eerst
een verkaveling moeten worden doorgevoerd. Deze
regeling vermijdt het onoordeelkundig aansnijden
van open ruimten.
Het bouwvolume van de nieuwe woning mag ten
hoogste 1000 kubieke meter bedragen, vervolgt de
minister. Die maximale volumenorm wordt onder
meer ook bij de herbouw of het uitbreiden van
zonevreemde woningen gehanteerd. De bestaande
woning of woningen waaraan wordt aangebouwd,
moet of moeten hoofdzakelijk vergund en niet verkrot
zijn. De regeling geldt ten slotte niet in ruimtelijk
kwetsbare gebieden, gelet op de daarbinnen geldende
hoge beschermingsgraad van natuurwaarden.
Minister Van Mechelen vindt het belangrijk dat het
ontwerp van decreet constructies in een reservatiestrook
uitdrukkelijk gelijkstelt met zonevreemde constructies,
tenzij het uiteraard gaat om de geëigende
nutswerken. Door deze verduidelijking wordt tegemoet
gekomen aan de met redenen omklede motie
van de heren Erik Matthijs en Johan De Roo, plenair
aangenomen op 1 april 2004 (Parl. St. Vl. Parl. 2003-
04, nr. 2228/1). Die motie stelt dat aan “de bewoners
van de reservatiezone dezelfde rechten (moeten toekomen
als aan) de zonevreemde eigenaars in agrarisch
gebied”.
Vernieuwend is volgens de minister dat er een regel
komt die duidelijk maakt dat nieuwbouw in reserva-