download - CAD Magazine

Inventor
Autolimits – Deel I
Zelfcontrole in Inventor 11
Door: Rob Sman
Om de belangrijkste afmetingen van onderdelen te bepalen krijgen sketches de vereiste bemating en
worden hoogtes van extrusies aangegeven. In samenstellingen wordt de plaatsing van de
componenten bepaald door de waarden van de assembly constraints. Toch kunnen er
voorwaarden gelden voor het ontwerp, zoals afmetingen of massa, die niet direct door
één van bovenstaande methodes worden bepaald. Om die voorwaarden te kunnen
bewaken beschikt Inventor 11 over Autolimits.
Afbeelding 1: Een onderdeel met AutoLimits. Er worden afmetingen bewaakt
die geen parameters uit de sketches zijn. De symbolen geven de status van die
afmetingen weer.
Autolimits (AL) is te zien als een
meet- en weeginstrument dat voortdurend
in de gaten houdt of bepaalde
waarden worden overschreden. De
gebruiker geeft aan wat de grenswaarden
zijn van welk onderdeel. Inventor
zal met symbolen in het model aangeven
wat de status van een AL is: goed,
kritiek of fout. Als het woord grenswaarden
valt, ligt het voor de hand te
denken dat hier sprake is van het opgeven
van toleranties. In zekere zin is dat
ook wel zo, maar er is een verschil met
bijvoorbeeld de toleranties die zijn op
te gegeven voor parameters in een
sketch. De grenswaarden van een AL
kunnen eenvoudig worden overschreden.
Inventor zal dan aangegeven dat
dit gebeurt, maar het wordt niet verhinderd.
Het is aan de gebruiker een keuze
te maken uit de mogelijkheden die er
zijn om het model te corrigeren en
weer te laten voldoen aan de gestelde
voorwaarden. Waarden die bewaakt
kunnen worden zijn lengtes, afstanden,
hoeken, omtrekken, oppervlakken,
volumes en massa’s. Dit kan zowel in
de onderdeel- als samenstellingsomgeving.
In soorten en maten
Neem een onderdeel dat heel eenvoudig
een extrusie van een rechthoek is,
met een taper van -5 graden. De afmetingen
doen er niet veel toe. Duidelijk
is dat de lengtes van de ribben die niet
in het sketchvlak liggen onbekend zijn.
Wanneer de lengte daarvan toch aan
bepaalde voorwaarden moet voldoen,
voorzien we die van Autolimits.
Alle vijf de Autolimits-functies bevinden
zich op één van de panels van
de Panelbar. Wie veel gebruik maakt
van AL kan desgewenst via
Tools>Customize>Toolbars de overeenkomstige
toolbar permanent op het
scherm zetten. Wie ze nooit gebruikt
kan via Tools>Add-Ins voorkomen dat
de functies automatisch worden geladen.
Op het panel is te kiezen voor het
maken van instellingen, het plaatsen
van AL en een Refresh-functie. We
zullen eerst voorbijgaan aan de instellingen,
en er is nog niets te ‘refreshen’.
Het ligt voor de hand te kiezen voor
een Dimensional AL. De dialoogbox
die verschijnt verdient enige uitleg. In
de eerste plaats is er een rij iconen
waarin het type kan worden gekozen.
De typen Lengte (length), Afstand
(distance), Hoek (angle) en Diameter
spreken voor zich. Ze zijn bruikbaar
voor zowel features als sketches.
Minimale Afstand (minimum distance)
is de kleinste afstand tussen de
oppervlakken van twee features. Het
type hoeft niet op voorhand te worden
gekozen, maar het mag wel.
Wanneer de gebruiker een ribbe selecteert
dan verschijnt de lengte daarvan
in de eerste invoerregel. Kiest hij vervolgens
nog een lijn dan zijn er twee
mogelijkheden; als die tweede lijn niet
parallel is aan de eerste dan kan het
niet anders of de hoek tussen de lijnen
wordt bepaald. Als de lijnen wél parallel
zijn dan is er de keuze tussen de
onderlinge afstand en de hoek, die dan
natuurlijk nog 0 graden is. Kies het
juiste icoon. De waarde wordt op de
eerste regel definitief ingevoegd. Op
de tweede regel staat Click to add.
Deze maakt het mogelijk volgende
waarden in de dialoog in te voeren.
Deze zijn uiteraard van hetzelfde type
als de eerste en de waarden worden bij
elkaar opgeteld of van elkaar afgetrokken,
afhankelijk van de gekozen
bewerking in de eerste kolom.
46
CADMagazine Jul./Aug. 2006-5