TOELICHTING - Bestuurszaken

Raamstatuut - Toelichting WV8 - 13/01/2006
246
Er dient getoetst aan dit referentiekader. De deeltijdse prestaties wegens ziekte moeten
de ambtenaar toelaten om na een periode van zware of langdurige ziekte opnieuw
zijn volledige dagtaak op te nemen (aanpassingsperiode aan normale arbeidsritme).
Er is dus geen onbeperkt gebruik mogelijk van deeltijdse prestaties wegens
ziekte. De periode van max. 6 maanden voor het toestaan van de deeltijdse prestaties
werd gereduceerd tot 3 maanden, gelet op de relevante stijging van het gebruik
van deze maatregel (frequentere controle mogelijk maken). Contractuelen vallen onder
de ziekteverzekering. De toestemming voor deeltijdse prestaties wordt verleend
door de adviserend geneesheer van de mutualiteit. Er geldt een specifieke ziekteuitkering
bovenop het loon voor deeltijdse prestaties. De werkgever is niet verplicht
deeltijdse prestaties voor contractuelen toe te staan.
Ingeval van een arbeidsongeval geldt een gelijkaardige regeling (zie art. 32bis van
het KB van 24 januari 1969).
§ 2. Er is bij deeltijdse prestaties wegens ziekte aanrekening op de periode van 666
werkdagen en op de periode van 222 werkdagen na 60 jaar (pro rata) gelet op het
principe van behoud van salaris.
Art. X 23. § 1. Cf. artikel 17, 3° van het APKB als algemeen principe.
De tijdsbeperking van 666 werkdagen als grens voor een mogelijke ongeschiktverklaring
geldt niet voor arbeidsongeval, ongeval op weg naar en van het werk, een ongeval
van gemeen recht veroorzaakt door de schuld van een derde, beroepsziekte en
de vrijstelling van arbeid voor de zwangere werkneemster (onder bepaalde voorwaarden)
en de vrijstelling van dienst voor het geven van borstvoeding voor de
werkneemster die in een schadelijk arbeidsmilieu werkt, waarvoor onbeperkt ziekteverlof
toegestaan wordt bovenop de 666 werkdagen.
De definitieve verrekening van de ziektedagen bij een ongeval van gemeen recht kan
maar gebeuren zodra de uitspraak over de (gehele of gedeeltelijke) aansprakelijkheid
gekend is (eerst aanrekenen, dan debiteren). Een gevolg is dan ook dat in afwachting
geen voorstel voor vervroegde pensionering wegens ziekte kan gedaan
worden.
Het Rekenhof merkte destijds (Hofbrief dd. 12 september 2000) op dat het statuut
niet toeliet dat een ambtenaar die langdurig afwezig is ten gevolge van een arbeidsongeval,
een ongeval op de weg van en naar het werk, of een beroepsziekte, definitief
ongeschikt werd verklaard en dat dit strijdig was met artikel 2 van de wet van 21
juli 1844 betreffende de burgerlijke en kerkelijke pensioenen.
De federale overheid heeft de mogelijkheid tot definitieve ongeschiktverklaring van
ambtenaren die afwezig zijn ten gevolge van een arbeidsongeval, een ongeval op de
weg van en naar het werk, of beroepsziekte heringevoerd via het KB van 10 juni
2002 (wijziging van het KB van 19 november 1998 betreffende de verloven en afwezigheden
toegestaan aan de personeelsleden van de rijksbesturen).
In het raamstatuut wordt aan dit probleem een oplossing gegeven door in tegenstelling
tot een interpretatie die voorheen toegepast werd, de afwezigheden na consolidatie
[1° t/m 4°] ook al houden zij verband met bv. het arbeidsongeval, aan te rekenen
op het contingent van 666 werkdagen. Op die manier wordt pensionering mogelijk.
Het voorstel tot pensionering na 666 werkdagen is niet verplicht.
Bijwerking 2007/2 - 30/09/2007