TOELICHTING - Bestuurszaken

Raamstatuut - Toelichting WV8 - 13/01/2006
129
Hoofdstuk 3.
De waarneming van een hoger ambt[2]
Art. VI 83. § 1. De waarneming van een hoger ambt betekent in dit besluit de tijdelijke
uitoefening van een niet waargenomen functie van hogere rang; dus geen betrekking
van een gelijkwaardige rang met een voordeliger salarisschaal.
De ambtenaar moet niet voldoen aan de statutaire vereisten om te worden benoemd
in de graad die overeenstemt met het hoger ambt (althans qua anciënniteit), om deze
tijdelijk waar te nemen. Deze voorwaarde is niet altijd doeltreffend gebleken. De functionaliteit
van de diensten moet primeren op een mathematische voorwaarde.
De aanstelling kan binnen het niveau en niveauoverschrijdend gebeuren doch kan
ten hoogste 2 rangen hoger dan de graad waarvan de ambtenaar titularis is uitmaken.
Er kan dus bijvoorbeeld een hoger ambt toegekend worden van rang C2 naar rang
A1, van rang D2 naar rang C1, enz…
Uiteraard dienen de statutaire regels wat de in aanmerking komende graden en de
wijze van begeven van de betrekking (bvb. mogelijkheid via overgangsexamen) gerespecteerd
te worden.
Ofschoon de mogelijkheid gecreëerd werd om via een overgangsexamen van niveau
C naar niveau B te gaan indien men houder is van het vereiste diploma, kan geen hoger
ambt tussen beide niveaus toegekend worden. Beide niveaus staan op dezelfde
hoogte.
§§ 2- 3. De niet waargenomen functie kan zowel in een tijdelijk als definitief vacante
betrekking voorkomen.
Onder een tijdelijke vacature wordt bvb. een verlof voor opdracht verstaan of m.a.w.
een situatie waarbij de titularis van de betrekking vroeg of laat terug zijn plaats inneemt.
De waarneming van een hoger ambt in een tijdelijke vacature, kan uiteraard
geen aanspraken geven op bevordering (aangezien de betrekking bezet is) doch ook
niet indien de betrekking later zou vacant worden.
De aanstelling in het hoger ambt duurt maximaal zo lang als de afwezigheid in een
tijdelijke vacature, zonder dat procedures voor verlenging hoeven gevoerd te worden
na 6 maanden, doch kan ook korter gehouden worden naargelang de dienstnoodwendigheden.
Bij een definitief vacante betrekking (bvb. overlijden, pensionering, …) is de logica
dat deze zo snel mogelijk opgevuld wordt via de geëigende weg: aanwerving, herplaatsing,
bevordering of via de horizontale mobiliteit. Evenwel kunnen in de overgangsfase
dringende dienstnoodwendigheden toch een aanstelling mogelijk maken.
Ook hier is de regel dat de waarneming van een hoger ambt geen aanspraken op
een vaste benoeming in de graad van dat ambt verleent.
Omdat het slechts de bedoeling kan zijn tegemoet te komen aan de meest dringende
dienstbehoeften in afwachting van een definitieve opvulling, wordt de maximale aanstellingsduur
in een definitieve vacature beperkt tot één jaar. De procedure tot bevor-
Bijwerking 2007/2 - 30/09/2007