TOELICHTING - Bestuurszaken

Raamstatuut - Toelichting WV8 - 13/01/2006
110/2
sommige instellingen van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest mobiliteit mogelijk gemaakt
voor ambtenaren van de Gemeenschappen en Gewesten naar respectievelijk
de federale overheid en sommige instellingen van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.[5]
De Raad van State heeft in zijn advies bij het APKB wel opgemerkt dat ook zonder
de opname van een dergelijke bepaling in het APKB, de Gemeenschappen en de
Gewesten vermogen te bepalen dat, en onder welke voorwaarden, ambtenaren van
andere overheden kunnen worden benoemd, met een mandaat bekleed, of contractueel
worden aangeworven. Die bevoegdheid putten zij immers als zodanig uit artikel
87 van de bijzondere wet van 8 augustus 1980, zodat de voorgestelde regeling een
juridische basis behoudt zelfs indien het APKB zou worden gewijzigd of opgeheven.[5]
Hoofdstuk 2bis handelt over de interfederale mobiliteit en bevat de artikelen VI 30bis
tot VI 30decies.[5]
Art. VI 30bis. Enkel vastbenoemde ambtenaren van andere overheden komen in
aanmerking voor interfederale mobiliteit.
Functies die behoren tot het N-niveau of het N-1 niveau en functies van Algemeen
directeur kunnen niet bij wijze van interfederale mobiliteit worden ingevuld.[5]
Art. VI 30ter. Dit artikel bepaalt het toepassingsgebied van de interfederale mobiliteit
nl. de federale overheid en de andere Gemeenschappen en Gewesten, alsmede de
Gemeenschapscommissies.
Zoals vermeld vormt de huidige regeling het spiegelbesluit op Vlaams niveau van het
federale Koninklijk besluit van 15 januari 2007 dat de interfederale mobiliteit vanuit
de Gemeenschappen en Gewesten mogelijk maakt en van het besluit van de Brusselse
hoofdstedelijke Regering van 3 oktober 2002 houdende regeling van de mobiliteit
naar onder andere de federale overheid.[5]
Art. VI 30quater. De interfederale mobiliteit situeert zich tussen mobiliteit en aanwerving.
Enerzijds dienen de kandidaten niet meer te slagen voor een vergelijkend aanwervingsexamen,
voorzover ze reeds door een andere overheid via een objectieve manier
werden aangeworden, anderzijds is er evenwel sprake van een nieuwe benoeming
(zie artikel VI 30decies).[5]
De vergelijkende selecties die door Selor worden uitgevoerd worden per definitie beschouwd
als zijnde objectief qua selectiesysteem. Indien er andere selectoren in het
spel zijn (bv. in het Brussels Gewest) kan de Vlaamse minister bevoegd voor Personeel
en Organisatie de gebruikte selectiesystemen als zijnde objectief erkennen.[5]
De mobiliteit tussen bevoegdheidsniveaus wordt vanzelfsprekend bemoeilijkt door
het feit dat de onderscheiden overheden niet steeds dezelfde graden- en loopbaanstructuren
hebben. De Vlaamse overheid bijvoorbeeld werkt met rangen en graden,
terwijl de federale overheid ook vakklassen en functie(klassen) kent. Bij de Brusselse
overheid wordt vooral met rangen gewerkt.
Bijwerking 2007/2 - 30/09/2007