Het Groene Hart nr.2 - Postactieven Belastingdienst Noord-Holland

Editie 1 | mei - juni 2012
geen gevarenbord, dan is dat een signaal om eens nader te
controleren.”
Een ander voorbeeld: “Onlangs kregen we via de
Marechaussee signalen dat er Griekse koelwagens werden
ingezet om mensen te smokkelen. Logisch natuurlijk dat de
politie dan bij ITC-acties extra let op dat soort voertuigen.
De scanners van de Douane doen dan goede diensten in de
opsporing.”
Informatie delen
Maar de samenwerking stopt niet bij het delen van apparatuur.
Nog interessanter kan het zijn om alle informatie uit te
wisselen die bij de verschillende diensten bekend is. Daarom
gaan voorafgaand aan een actie zoveel mogelijk gegevens
‘over tafel’. Dat kan zijn tijdens de briefing, die vaak op het
politiebureau of ter plekke is. Maar het kan ook al eerder, via
het zogeheten ‘virtuele kantoor’. Fred: “Een beveiligde
Douane
Belastingdienst
Colofon Print 29
Het Groene Het Licht Hart Groene op • achtergronden
groen Hart
website waar alle data over de ITC-acties zijn te vinden. Zo
staan alle acties met plaats, tijd en deelnemers vermeld,
maar er is ook plek voor aanvullende informatie om de actie
tot een succes te maken.”
Sinds dit jaar dragen ook de douaneregio’s hun steentje bij
aan het verzamelen van informatie voor ITC-acties. “Daar zit
enorm veel specifieke kennis”, aldus Fred. “De regio’s
kunnen bij een grensovergang vaak precies aangeven:
dat is de beste plek om te gaan staan, en daar moeten we
op letten. Vandaar dat we dit jaar met de regio’s overleg
hebben gevoerd om al die kennis mee te nemen.”
Wat voor gegevens deelt de Douane dan zoal met de anderen?
“We beschikken over een bestand van klanten van wie
we weten of vermoeden dat ze de accijnswetgeving overtreden
”, legt Fred uit. “Omdat de politie gebruik maakt van
ANPR-apparatuur, kunnen we de kentekens van die klanten
ingeven. Zodra zo’n klant voorbijkomt, herkennen we het
kenteken en kunnen we hem eruit pikken voor een nadere
controle.”
Ook bijvoorbeeld de politie deelt informatie in het virtuele
kantoor. “Vanuit haar internationale contacten beschikt de
politie over gegevens van bijvoorbeeld Oost-Europese
chauffeurs die het niet zo nauw nemen met verkeersveiligheidsregels”,
weet Fred. “Daar worden ook selecties van
nummerborden op gemaakt.”
Volgorde
Hoe moeten we ons een ITC-actie in de praktijk voorstellen?
Fred: “Bij een actie die we onlangs hielden, was de volgorde
als volgt: een vrachtauto die is geselecteerd, wordt door
motoragenten vanaf de snelweg begeleid naar de inspectieplek.
Hij gaat allereerst door de nucleaire detectiepoortjes
van de Douane. Dat zorgt voor veiligheid van alle medewerkers.
Daarna gaat ’ie door de Mobix – de mobiele containerscan,
eveneens van de Douane – om inzicht te krijgen in
de lading. Vervolgens verhuist de auto naar de weegapparatuur
van de politie. Daar kijkt men of de opgegeven lading
overeenkomt met het gewicht van de wagen. Dan rijdt de
vrachtauto een stukje verder naar het inspectievak. Daar
komen alle relevante inspecties langs om de papieren op te
vragen en – als dat nodig is – de lading te controleren.
Medewerkers van alle betrokken diensten lopen dan kris
kras door elkaar. Het is een heel dynamisch gebeuren,
waarbij mensen uit dezelfde regio elkaar vaak kennen. Alles
bij elkaar is een chauffeur aan zo’n controle 20 tot 30 minuten
kwijt. Maar dan heeft ’ie dus ook alle mogelijke checks
gehad.”
Toekomst
In de toekomst zou Fred graag zien dat de controles nog
gerichter en thematischer konden plaatsvinden. “Alles draait
om de beschikbare informatie. Zo hebben we bij de Douane
indicaties dat er in Europa vrachtwagens rondrijden die
voornamelijk goederen vervoeren waarover geen accijns is
betaald. Maar hoe vinden we die wagens? Wat zijn de
opschriften op deze auto’s, welke kleur hebben ze, uit welke
landen komen ze? Dat soort informatie moeten we zien te
achterhalen en documenteren om nog gerichter te kunnen
controleren.”
Henk Jonkers