Het Groene Hart nr.2 - Postactieven Belastingdienst Noord-Holland
Het Groene Hart nr.2 - Postactieven Belastingdienst Noord-Holland
Het Groene Hart nr.2 - Postactieven Belastingdienst Noord-Holland
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
nummer 2 | juli 2012<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong><br />
Colofon Print 1<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong><br />
Kwartaal uitgave voor post-actieven van<br />
Douane Kwartaaluitgave Nederland voor post-actieven van Douane Nederland<br />
Inhoud<br />
• Op zoek naar de Douane Ambassadeur van het Jaar<br />
• Op zoek naar de Douane Ambassadeur van het Jaar<br />
Belasting & Douane Museum weer open voor publiek<br />
• Samenwerking op de snelweg: Integrale Transport Controles<br />
• desTIJDS: de achtervolging van de Lammie, de Twee van Breda,<br />
‘Professor is de l..’<br />
Breda, ‘Professor is de l..’<br />
• en heel veel meer…<br />
• Belasting & Douane Museum weer open voor publiek<br />
• Samenwerking op de snelweg: Integrale Transport Controles<br />
• desTIJDS: de achtervolging van de Lammie, de Twee van<br />
• en heel veel meer…
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
VOORWOORD<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 2<br />
<strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> op groen <strong>Hart</strong><br />
Natuurlijk zitten wij als redactie niet stil om het u, onze lezers, steeds meer naar de zin te maken. De afgelopen maanden<br />
hebben wij hard gewerkt aan een nieuwe vormgeving voor <strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong>, de gratis digitale uitgave voor gepensioneerde<br />
douaniers. Ons magazine oogt nu niet alleen aantrekkelijker, het navigeert bovendien een stuk makkelijker. Wij hopen dat de<br />
restyling u bevalt.<br />
In dit tweede nummer passeren opnieuw interessante vondsten en vangsten de revue – van partijen soft- en harddrugs tot<br />
speelgoedwapens tot namaak-Oranje-shirts. Daarnaast treft u een reportage aan over samenwerking met de politie langs de<br />
Nederlandse snelwegen en een achtergrondartikel over het onlangs heropende, geheel gerenoveerde Belasting & Douane<br />
Museum. Natuurlijk kunt u uw geheugen weer opfrissen met historische verhalen over de wilde achtervolging van de hasjkotter<br />
Lammie, de vrijlating van de Twee van Breda en een uiterst curieuze zaak rond kostbare, oeroude<br />
vruchtbaarheidssymbolen.<br />
Daarnaast presenteren wij u de nieuwe rubriek De Ambassadeur. Wij zijn op zoek gegaan naar collega’s die onze organisatie<br />
op voorbeeldige wijze vertegenwoordigen buiten de ‘groene muren’. De directies van de regiokantoren en het Landelijk<br />
kantoor hebben elk 1 kandidaat voorgedragen, en uit de 10 genomineerden wordt in januari 2013 de Douane Ambassadeur<br />
van het Jaar verkozen. <strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> heeft ze stuk voor stuk geïnterviewd, en dat heeft prachtige inkijkjes in het moderne<br />
douanevak opgeleverd. De eerste 4 vindt u verderop, de overige volgen later dit jaar.<br />
Wij wensen u veel plezier met deze editie. Heeft u vragen of suggesties, schroom dan niet en mail ons: douane.communicatie@belastingdienst.nl.<br />
Kent u post-actieve oud-collega’s die ook <strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> willen ontvangen? Zij kunnen een gratis<br />
abonnement aanvragen via hetzelfde mailadres, onder vermelding van hun naam en email-adres.<br />
Namens de redactie,<br />
Harald Meijer<br />
hoofdredacteur
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Kleine 300<br />
kilo coke<br />
onderschept<br />
Maandag 2 april<br />
Collega’s hebben afgelopen week 2 grote<br />
drugsvangsten gedaan. In totaal gaat het om<br />
285 kilo cocaïne. In beide gevallen zaten de<br />
verdovende middelen verborgen in tassen op<br />
de bodem van een container.<br />
Op donderdag 28 maart werd in Rotterdam 175<br />
kilo cocaïne aangetroffen in sporttassen die<br />
achter de deuren van een container waren<br />
geplaatst. De speurhond van de Douane sloeg<br />
aan, toen hij in de buurt van de container<br />
kwam. De container kwam uit Chili; de lading<br />
bestond uit zakken gevuld met een delfstof.<br />
Een dag later troffen douanemedewerkers in<br />
een container in Vlissingen 110 kilo cocaïne aan.<br />
Deze container kwam uit Ecuador en was<br />
gevuld met bananen.<br />
Beide partijen verdovende middelen zijn<br />
inmiddels vernietigd.<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 3<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> op <strong>Hart</strong> groen <strong>Hart</strong> • nieuws<br />
Drugssmokkel<br />
via<br />
gitaarkoffer<br />
Maandag 2 april<br />
<strong>Het</strong> Schipholteam, een samenwerkingsverband<br />
van Douane en Koninklijke Marechaussee, doet<br />
onderzoek naar de smokkel van ongeveer 7 kilo<br />
cocaïne die verstopt zat in een gitaarkoffer.<br />
De Marechaussee controleerde een 54-jarige Tsjech<br />
die net was aangekomen met een vlucht uit de<br />
Dominicaanse Republiek. Er was twijfel over het<br />
reisdoel van de man en het vermoeden rees dat hij<br />
drugs smokkelde. Hierop werd het Schipholteam<br />
ingeschakeld.<br />
Intussen troffen douanecollega’s tijdens een vrachtcontrole<br />
van het toestel waarmee de Oost-<br />
Europeaan was aangekomen, een gitaarkoffer met<br />
pakketten vermoedelijke coke aan. De koffer bleek<br />
van de Tsjech te zijn. <strong>Het</strong> Schipholteam hield de man<br />
vervolgens aan op verdenking van drugssmokkel en<br />
de verdachte zit vast voor verder onderzoek.<br />
De onderschepte partij heeft een geschatte straatwaarde<br />
van € 225.000.<br />
Nieuwe impuls<br />
reizigers-campagne<br />
dinsdag 10 april<br />
Met de inzet van vernieuwde billboards, banners en advertenties wordt<br />
reizigers de komende vakantieperiode gewezen op de regels over wat ze wel<br />
en niet mogen meenemen. Deze zomer zet de Douane ook sociale media in.<br />
De informatie is beschikbaar gedurende diverse fasen van de reis. Voor de<br />
oriëntatiefase staan vernieuwde banners op websites zoals ‘Zoover’. In reisbladen<br />
staan advertenties en op de luchthavens treffen de passagiers films en<br />
posters aan. Behalve op Schiphol, is dit jaar de campagne ook beschikbaar op<br />
de luchthavens Eindhoven, Rotterdam en Groningen (Eelde).<br />
Voor reizigers die deze informatie altijd bij zich willen hebben, is de geactualiseerde<br />
OK-app voor op de mobiele telefoon beschikbaar. Daarnaast start de<br />
Douane in de zomerperiode met een proef om reizigers te informeren via<br />
sociale media (twitter, facebook en foursquare).<br />
<strong>Het</strong> zwaartepunt van de acties valt rond de vakantieperiodes in mei, juli,<br />
augustus, oktober en december. De campagne bouwt voort op de reizigerscampagne<br />
‘Is dit OK? Ja of Nee?‘ Die maakt luchtreizigers meer bewust van de<br />
regels over wat ze wel en niet mogen meenemen. Daarbij is specifiek aandacht<br />
voor namaakgoederen, nepwapens en de € 430-regel. Reizigers mogen<br />
spullen tot een waarde van € 430 belastingvrij invoeren.
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Onderzoek naar rol Douane<br />
bij merkbescherming<br />
maandag 16 april<br />
Academica Laura Horenberg studeerde onlangs af op een onderzoek naar de bescherming van het<br />
merkenrecht en de rol die de Douane daarin speelt. Zij bood haar eindscriptie aan aan Antonio<br />
Vicedomini en Willy Bleiij, dossierhouders VGEM bij het Landelijk kantoor Douane.<br />
Horenberg volgde de opleiding Management, Economics and Law aan de Universiteit Twente. Met<br />
toestemming van toenmalig directeur Vaktechniek en Internationaal Aly van Berckel deed zij onderzoek<br />
binnen de Douane, met name bij Fysiek Toezicht. Haar research resulteerde in de scriptie Overheid en<br />
merkenrecht - Theorie en praktijk: twee werelden? Daarin richt zij zich op 2 aspecten: de rol van het<br />
Openbaar Ministerie in de bescherming van het merkenrecht en de rol van de Douane als ‘poortwachter’<br />
bij goederen die de Europese Unie binnenkomen.<br />
Ten aanzien van de rol van het OM is Horenberg kritisch. Uit door haar verzamelde gegevens blijkt dat<br />
naar verhouding veel zaken worden afgedaan met een schikking. In welke vorm dit gebeurt (met een<br />
geldboete, het afstand doen van goederen, een werkstraf of een combinatie hiervan), is niet bekend;<br />
daarvoor was de informatie te versnipperd. Dit maakt het lastig een conclusie te trekken over het effect<br />
en de doelmatigheid van sancties.<br />
Bij de Douane keek Horenberg vooral naar het fysieke toezicht op goederen die de grens passeren. Ruim<br />
150 collega’s werkten mee aan een digitale enquête. Daaruit bleek dat douanemedewerkers in het<br />
algemeen tevreden zijn over de door de Douane aangeboden cursussen op het gebied van Intellectueel<br />
Eigendomsrecht en de samenwerking met de vraagbaken IER. Medewerkers Fysiek Toezicht geven aan<br />
zonder problemen bij deze vraagbaken aan te kunnen kloppen en dit ook daadwerkelijk al bij de geringste<br />
mate van twijfel doen. Uit het onderzoek komt verder naar voren dat zij, ondanks de hoge werkdruk,<br />
meestal voldoende tijd hebben om een goede en waar nodig grondige controle uit te voeren. Ook bij<br />
andersoortige controleopdrachten zijn zij alert zijn op mogelijke inbreuken op het merkenrecht.<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 4<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> op <strong>Hart</strong> groen <strong>Hart</strong> • nieuws<br />
Samenwerking met<br />
Chinese douane verlengd<br />
maandag 16 april<br />
Zondag 15 april tekenden algemeen directeur Douane Willy Rovers en de Chinese<br />
douanetopman Wang Songhe in Shanghai een nieuwe samenwerkingsovereenkomst<br />
– voor de jaren 2013-2017. In de havenstad aan de Grote Oceaan begon<br />
aansluitend een masterclass voor Nederlandse en Chinese douanemanagers.<br />
De beide zusterorganisaties onderhouden al sinds 1991 nauwe banden. Vorig jaar werd<br />
met allerlei festiviteiten in met name Rotterdam officieel stilgestaan bij 20 jaar samenwerking.<br />
Onderdeel van het programma was toen een masterclass over douanefaciliteiten<br />
voor het bedrijfsleven. De Chinese delegatie kondigde bij die gelegenheid aan<br />
spoedig een vervolg te geven aan deze bijeenkomst. Die 2e masterclass begon vanochtend,<br />
en vanzelfsprekend levert ook Douane Nederland hieraan een inhoudelijke<br />
bijdrage. Zo zal directeur Vaktechniek & Internationaal Eric Maas een presentatie geven<br />
over het Middellange Termijnplan Douane en het concept ‘Toezicht doen we samen’.<br />
Willy Rovers onderstreepte in zijn toespraak tot zijn Chinese gastheer nog maar eens de<br />
noodzaak van internationale samenwerking. “De wereldwijde goederenstromen<br />
groeien, terwijl onze financiële middelen slinken. Om tot veilige logistieke ketens te<br />
komen volstaat een traditionele aanpak niet langer. Een masterclass als deze biedt ons<br />
de kans te discussiëren over hoe we met de gezamenlijke uitdagingen kunnen omgaan.<br />
We kunnen standpunten, best practices en innovatieve oplossingen uitwisselen.”<br />
In de nabije toekomst zal binnen de Nederlands-Chinese samenwerking – die zich tot<br />
nog toe toespitste op het toezicht op goederenvervoer over zee – meer aandacht<br />
komen voor toezicht op logistieke stromen door de lucht. In oktober dit jaar organiseren<br />
de Chinezen een seminar over douanetoezicht op luchthavens.
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Douanelab<br />
scoort goed bij<br />
oefening<br />
dinsdag 17 april<br />
<strong>Het</strong> Douanelaboratorium deed op 12 april mee aan de<br />
jaarlijkse onaangekondigde oefening van het netwerk van<br />
Nederlandse overheidslaboratoria. Van alle deelnemende<br />
onderzoeksinstanties leverde het douanelab het snelste<br />
resultaat.<br />
<strong>Het</strong> netwerk van Nederlandse overheidslaboratoria heeft<br />
onder de vlag van het RIVM tot taak bij chemische calamiteiten<br />
te zorgen voor een snelle identificatie van vrijgekomen<br />
verdachte materialen. Dit om effectieve maatregelen te<br />
kunnen nemen ter bescherming van de samenleving en<br />
eventuele slachtoffers de juiste medische behandeling te<br />
kunnen geven.<br />
Deze keer draaide het bij de oefening om een monster van<br />
met bestrijdingsmiddelen verontreinigd drinkwater. Met<br />
grote spoed moest worden vastgesteld om welke schadelijke<br />
stof(fen) het ging, en om welke hoeveelheden. <strong>Het</strong> Douanelab<br />
wist de aard van de verontreiniging (het insecticide azinphosmethyl,<br />
met een gehalte van 2 mg per liter) al na ruim 2 uur te<br />
analyseren. Daarmee was het de eerste deelnemende partij<br />
die de uitslag aan de oefenleiding kon melden.<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 5<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> op <strong>Hart</strong> groen <strong>Hart</strong> • nieuws<br />
Collega’s<br />
onderscheppen<br />
60 kilo marihuana<br />
Donderdag 19 april<br />
Bij een Zuid-<strong>Holland</strong>se transportonderneming troffen<br />
FT-medewerkers van Douane Roosendaal op 17 april 60<br />
kilo marihuana aan. Een werknemer van het bedrijf had<br />
de Douane gevraagd een kijkje te komen nemen naar een<br />
verdachte zending.<br />
Na opening van de betreffende dozen werd de partij softdrugs<br />
gevonden, verpakt in plastic zakken. De goederen,<br />
aangegeven als ‘LED-displays voor solarium’, waren<br />
bestemd voor een fitnessbedrijf in Londen.<br />
Er is proces-verbaal van de bevinding opgemaakt en de<br />
goederen zijn in beslag genomen. Ze worden vernietigd<br />
onder toezicht van de hoofdofficier van justitie. FIOD en<br />
politie stellen geen nader onderzoek in.<br />
Douanita<br />
verhuist naar<br />
Praagse zoo<br />
dinsdag 24 april<br />
Begin mei verhuist Douanita van Blijdorp naar een dierentuin<br />
in de Tsjechische hoofdstad. De Rotterdamse<br />
diergaarde organiseert deze week een heuse afscheidsreceptie<br />
voor de vrouwtjesolifant, die ook een bijzonder<br />
plekje inneemt binnen de geschiedenis van Douane<br />
Nederland.<br />
Douanecollega’s troffen de grijze dikhuid bijna 25 jaar<br />
geleden aan op een Oost-Duits vrachtschip in de<br />
Rotterdamse haven. <strong>Het</strong> baby-olifantje was dusdanig<br />
verwaarloosd, dat het niet kon doorreizen naar zijn eigenlijke<br />
bestemming: een Tsjechische dierentuin. <strong>Het</strong> werd<br />
overgebracht naar Blijdorp, waar het de naam Douanita<br />
kreeg. <strong>Het</strong> dier zou uitgroeien tot een belangrijke schakel<br />
binnen de olifantenpopulatie en het leven schenken aan 2<br />
nakomelingen: dochters Trong Nhi en Tonya.<br />
Nu, bijna een kwart eeuw later, vertrekt Douanita dus<br />
alsnog naar Tsjechië. De reden hiervan is dat ze zich de<br />
laatste jaren te dominant gedraagt en regelmatig ruzie<br />
zoekt met andere vrouwtjesolifanten binnen de kudde.
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Speelgoedwapens<br />
onderschept<br />
dinsdag 24 april<br />
Vrijdag 20 april vond een controlekoppel van<br />
Douane Amsterdam op een haventerrein een<br />
partij op echt gelijkende speelgoedwapens. De<br />
verboden waren zijn in beslag genomen.<br />
De 2 FT-medewerkers signaleerden op een terminal<br />
een persoon die dozen aan het overladen was in<br />
een container. Zij besloten op eigen initiatief de<br />
kartonnages te controleren. Hierin werden geen<br />
bijzonderheden aangetroffen. Bij nadere inspectie<br />
van de container werden echter 872 stuks op echt<br />
gelijkende speelgoedwapens aangetroffen.<br />
De Douane heeft proces-verbaal van de bevinding<br />
opgemaakt. De goederen zijn overgedragen aan<br />
het Haventeam van politie Amsterdam.<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 6<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> op <strong>Hart</strong> groen <strong>Hart</strong> • nieuws<br />
Samen strijden tegen accijnsfraude met bier<br />
Donderdag 26 april<br />
Woensdag 25 april tekenden de Douane en de Nederlandse bierbrouwersbranche een intentieverklaring.<br />
Doel is door nauwe samenwerking accijnsfraude met bier terug te dringen. Deze week<br />
start de Douane met de grote landelijke actie Oranjebier, waarbij de herkomst van op en rond<br />
Koninginnedag geconsumeerd gerstenat wordt gecontroleerd.<br />
Met het merendeel van de brouwerijen zijn al afspraken gemaakt in<br />
het kader van Horizontaal Toezicht. In de intentieverklaring spreken<br />
deze bedrijven en de Douane uit wat ze verder nog van elkaar<br />
mogen verwachten op het gebied van informatie-uitwisseling, om<br />
er voor te zorgen dat iedereen zich aan de regels houdt. Bij de<br />
beoogde intensieve samenwerking snijdt het mes aan 2 kanten: de<br />
Douane ziet de fiscale opbrengst stijgen en het brouwersgilde heeft<br />
minder last van concurrentievervalsing. Uit signalen van de branche<br />
blijkt dat er sprake is van een zekere daling van afname van bier<br />
door de horeca in bepaalde gebieden in Nederland, terwijl de<br />
levering naar de grensstreek vanuit ons omringende landen toeneemt.<br />
Kennelijk kopen Nederlandse horecaondernemingen bier in<br />
het buitenland, waarbij geen accijns wordt betaald in Nederland.<br />
Oranjebier-actie<br />
In de dagen voorafgaand aan Koninginnedag loopt de landelijke<br />
toezichtactie Oranjebier. Op deze nationale feestdag wordt meer<br />
bier geconsumeerd dan op normale dagen en is het fiscale risico<br />
door aankopen in het buitenland zonder afdracht van accijns dus<br />
groter. De Douane zet 125 medewerkers in om het commercieel<br />
vervoer van bier en de herkomst van het bij horecaondernemers<br />
aanwezige bier te controleren. Doel is om vast te stellen of het<br />
aangetroffen bier in de Nederlandse accijnsheffing is betrokken.<br />
Bij eventuele vermoedens van ontduiking van accijns worden<br />
vervolgcontroles ingesteld, die zich richten op de administratie van<br />
de betrokken ondernemers. Omdat daarnaast sprake kan zijn van<br />
ontduiking van omzetbelasting (BTW) en inkomstenbelasting<br />
(zwarte omzet) en van zwarte lonen, kunnen bij die nadere controles<br />
ook de betreffende belastingdienstkantoren worden ingeschakeld.<br />
Goedkoop inkopen<br />
Voor horeca-ondernemers is het lucratief om bier in het buitenland<br />
aan te schaffen. Dat kan 2 redenen hebben. Als het bier<br />
betreft van een Nederlandse brouwerij, dan is het verschil alleen<br />
de accijns. In bijvoorbeeld Duitsland bedraagt de accijns per fust<br />
van 50 liter € 4,72, terwijl dit in Nederland € 16,32 is. In België<br />
bedraagt de accijns op een fust bier € 10,26. <strong>Het</strong> verschil in accijns<br />
maakt aankopen in het buitenland lucratief.<br />
Daarnaast wordt er bier aangeboden van onbekende brouwerijen<br />
of eigen merken van buitenlandse groothandelaren. Dit bier is<br />
vaak nog goedkoper dan het bier van Nederlandse brouwerijen<br />
dat in het buitenland wordt aangekocht.<br />
Bij aankopen van accijnsgoederen, waaronder bier, in het buitenland<br />
moet in ons land de Nederlandse accijns worden betaald.<br />
Daarbij is het echter wel mogelijk de buitenlandse accijns terug te<br />
vragen in het buitenland.
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Cocaïnevangst<br />
in Vlissingen<br />
dinsdag 15 mei<br />
Douanemedewerkers troffen begin deze maand op een<br />
schip in de Vlissingse Bijleveldhaven een partij van bijna<br />
33 kilo cocaïne aan. De harddrugs zouden een straatwaarde<br />
vertegenwoordigen van minstens € 1,7 miljoen.<br />
De collega’s vonden de verdovende middelen tijdens een<br />
controle op het schip. De blokken cocaïne zaten in het ruim<br />
onder de vloer in verpakt in 4 vesten. SoZ (Samenwerkingsovereenkomst<br />
Zeeland) - een multidisciplinair samenwerkingsverband<br />
van Douane, FIOD, Koninklijke Marechaussee,<br />
OM, Korps Landelijke Politiediensten (KLPD) en politie -<br />
onderzoekt de zaak.<br />
Een week eerder werd in dezelfde haven ook al een partij<br />
cocaïne aan boord van een schip gevonden. <strong>Het</strong> ging toen<br />
om 45 kilo. Deze vondst werd gedaan nadat een bemanningslid<br />
een ongeluk had gekregen. Ook bij deze zaak werd<br />
het SoZ ingezet.<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 7<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> op <strong>Hart</strong> groen <strong>Hart</strong> • nieuws<br />
Douane ontvangt<br />
Bewijs van Goede<br />
Dienst<br />
donderdag 24 mei<br />
Vandaag krijgt algemeen directeur Douane Willy Rovers<br />
uit handen van VNO-NCW-voorzitter Bernhard Wientjes<br />
een Bewijs van Goede Dienst (BvGD). <strong>Het</strong> certificaat is een<br />
erkenning voor het streven van de organisatie naar goede<br />
dienstverlening en zo min mogelijk administratieve<br />
lastendruk voor het bedrijfsleven.<br />
<strong>Het</strong> keurmerk werd in 2007 door onder meer het Ministerie<br />
van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (EL&I),<br />
VNO-NCW en Sira Consulting ontwikkeld en is bedoeld om<br />
de dienstverlening van de overheid aan het bedrijfsleven<br />
een impuls te geven. Samen met het bedrijfsleven zijn de<br />
normen voor de Douane bepaald. Een jury bestaande uit<br />
ondernemers die met de Douane zaken doen, heeft beoordeeld<br />
of de dienst ervoor in aanmerking komt.<br />
Aanvankelijk stond de uitreiking voor begin dit jaar gepland.<br />
Na de nodige toetsingen en het realiseren van een verbeterplan<br />
is het vandaag dan zover. De uitreiking vindt plaats in<br />
Den Haag, in het bijzijn van onder anderen de secretarisgeneraal<br />
van het Ministerie van Financiën, Richard van Zwol.<br />
Havenbedrijf bij<br />
Ladingregie<br />
Zeehavens<br />
dinsdag 29 mei<br />
Afgelopen vrijdag trad het Havenbedrijf Rotterdam toe tot<br />
het programma Ladingregie Zeehavens, waarbinnen<br />
Douane Nederland als regisseur optreedt.<br />
Rijkshavenmeester René de Vries en directeur Douane<br />
Rotterdam Haven Jos Reekers ondertekenden hiertoe een<br />
convenant in een container op het DCL-complex op de<br />
Maasvlakte.<br />
Binnen het programma Ladingregie Zeehavens coördineert de<br />
Douane de controles van het goederenverkeer die diverse<br />
inspectiediensten moeten uitvoeren. Op die manier wordt<br />
bevorderd dat containers in een zo kort mogelijke tijd alle<br />
controles ondergaan. De toetreding van het Havenbedrijf<br />
Rotterdam is een logische stap. <strong>Het</strong> bedrijf was al langer als<br />
toehoorder vertegenwoordigd bij het overleg van het<br />
Regenboogteam, het operationele deel van het programma<br />
Ladingregie Zeehavens.<br />
<strong>Het</strong> Havenbedrijf Rotterdam kent een commerciële en een<br />
publieke taak, waaronder bijvoorbeeld het bevorderen van de<br />
veiligheid van de haven. Die publieke taak wordt met het con-<br />
venant versterkt, doordat de informatie-uitwisseling tussen de<br />
verschillende deelnemende inspectiediensten wordt bevorderd.
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Namaak-Oranjeshirts<br />
aangetroffen<br />
Donderdag 31 mei<br />
Een controlekoppel van Douane Nijmegen stuitte zaterdag 26 mei op een grote partij merkvervalste<br />
kleding, schoenen en horloges in de laadruimte van een truck uit Polen. De vangst bestond<br />
onder meer uit nagemaakte shirts van het Nederlands Elftal.<br />
De 2 collega’s waren bezig met ambulante accijnscontroles, toen op een parkeerplaats langs de A1 ter<br />
hoogte van Deventer hun aandacht werd getrokken door de vrachtwagen. De deuren van het voertuig<br />
stonden open en een aantal mannen was in de weer met dozen. De douanemedewerkers constateerden<br />
dat er - naast andere artikelen - kleding in zat, waaronder shirts van het Nederlands Elftal.<br />
Hierdoor rees het sterke vermoeden dat het hier namaakgoederen betrof. De vrachtpapieren werden<br />
opgevraagd, en de gegevens werden nagetrokken bij het DIC. Daarbij kwam aan het licht dat het<br />
afleveradres een veehouderij was. Bovendien bleken van de oorspronkelijke 292 dozen er nog 120<br />
aanwezig te zijn; de rest moest onderweg zijn uitgeleverd.<br />
Na overleg werd besloten de vrachtwagen over te brengen naar de controleloods in De Lutte, waar<br />
de vraagbaak IER werd geraadpleegd. Deze kwam tot de conclusie dat het inderdaad om merkvervalsing<br />
ging. In totaal werden, behalve 6.100 namaak-Oranje-shirts, tienduizenden nepartikelen<br />
aangetroffen, voorzien van de logo’s van bekende merken als Gucci, Dolce & Gabbana, G-Star,<br />
Lacoste en Nike.<br />
De zaak is voor verder onderzoek overgedragen aan de FIOD. De opsporingsdienst heeft de zending<br />
is in beslag genomen.<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 8<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> op <strong>Hart</strong> groen <strong>Hart</strong> • nieuws<br />
KinderBeestFeest Artis<br />
groot succes<br />
maandag 4 juni<br />
Afgelopen vrijdag was in Amsterdam het KinderBeestFeest - voorheen<br />
‘Dreamnight in Artis’ geheten. Zo’n 1.500 gasten, voornamelijk ernstig zieke<br />
kinderen, werden in de hoofdstedelijke dierentuin in de watten gelegd. Onder<br />
anderen door 34 vrijwilligers van de Douane.<br />
Met het jaarlijkse evenement bezorgen allerlei hulpdiensten chronische en terminale<br />
patiëntjes een onvergetelijk dagje uit, als afleiding van de dagelijkse beproevingen.<br />
Veel deelnemertjes verblijven langdurig in het ziekenhuis en ondergaan zware<br />
medische behandelingen.<br />
Politie, Koninklijke Marechausse, ambulancediensten en de brandweer zijn steevast<br />
van de partij, en ook de Douane levert traditioneel een bijdrage. Deze keer was de<br />
groengeüniformeerde dienst present met een scanmobiel en een stand van het<br />
Douane Laboratorium, waar kinderen onder begeleiding van medewerkers proefjes<br />
konden doen. <strong>Het</strong> combo van de Douane Harmonie zorgde met nummers uit<br />
Junglebook voor passende muzikale omlijsting.
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
HET IS GROEN EN…<br />
in evenwicht<br />
“<strong>Het</strong> klinkt misschien zweverig, maar als ik met tai chi bezig<br />
ben, sta ik in verbinding met hemel en aarde. Beneden ben<br />
ik geaard – sta ik stevig met m’n voeten op de grond –,<br />
boven maak ik vloeiende bewegingen met m’n armen in de<br />
lucht. Op die manier word ik één met mijn omgeving, zeker<br />
als ik in de vrije natuur ben. ’s Weekends ga ik met de hond<br />
wandelen en zoek ik altijd even een rustig plekje in een<br />
weiland of in het park. Dan voel ik de zon op m’n gezicht en<br />
hoor ik de vogels fluiten. Op zulke momenten ben ik helemaal<br />
gefocust op het hier en nu en op mezelf. Geen andere<br />
gedachten – helemaal weg uit de alledaagse maalstroom.”<br />
“Een jaar of 8 geleden maakte ik kennis met tai chi. Ik volgde<br />
een cursus creatief denken bij het Future Center in Breda, en<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Elke maandagmorgen beleeft een clubje collega’s in de kantine van het Landelijk kantoor een uitgebalanceerd begin<br />
van de werkweek: een uurtje tai chi onder begeleiding van Johan Schurink (53). De teamleider AB annex TOR-bestuurder<br />
viel ooit als een blok voor de bekoringen van deze even serene als sierlijke vorm van zelfverdediging.<br />
Colofon Print 9<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
een van de trainers bleek een fanatiek beoefenaar van deze<br />
oude krijgskunst. Hij liet ons wat oefeningen doen, en ik<br />
voelde meteen in m’n lijf: dit is het voor mij. Vanaf mijn 18de<br />
had ik vele jaren aan allerlei Oosterse vechtsporten gedaan:<br />
eerst karate en taekwondo, later judo en jiujitsu – in die<br />
laatste 2 had ik de bruine band bereikt. Wat me in tai chi<br />
direct aansprak, was de combinatie van het harde en het<br />
zachte. Aan de ene kant voel je de kracht van je aangespannen<br />
spieren, aan de andere kant sta je open voor de hele<br />
wereld. Bij andere martial arts is voor dat softe geen ruimte;<br />
dan krijg je een knal voor je kanis.”<br />
“Tai chi zag het licht in de Middeleeuwen, op het Chinese<br />
platteland. Daar moest de boerenbevolking zich met sim-<br />
pele middelen – meestal de blote hand – weren tegen<br />
rondtrekkende roofridders. Afgelegen gemeenschappen<br />
ontwikkelden hun eigen, geheime trucs, en zo ontstonden<br />
verschillende varianten. Je hebt bijvoorbeeld de krachtige en<br />
hoekige wu-stijl, maar mijn voorkeur gaat uit naar de jangstijl<br />
– die is ronder, gracieuzer. Overigens kun je vandaag de<br />
dag niet meer van een echte vechtsport spreken; je kunt er<br />
bijvoorbeeld geen graad in halen. Wel zijn er wedstrijden<br />
– kata’s –, maar daarbij gaat het niet om een directe confrontatie<br />
tussen 2 tegenstanders maar om wie de bewegingen<br />
het beste beheerst en het sierlijkst uitvoert. Tai chi laat<br />
zich nog het beste omschrijven als een actieve vorm van<br />
meditatie. <strong>Het</strong> is energiek en verstild tegelijk, rustgevend én<br />
voedend.”<br />
“Bij andere martial arts is voor dat softe geen<br />
ruimte; dan krijg je een knal voor je kanis”<br />
“Voor mij is tai chi een ideale vrijetijdsbesteding. Je kunt het<br />
alleen doen, maar evengoed in een groep - door de herhaling<br />
van bewegingen kom je samen in een kadans, een flow,<br />
terecht. Heerlijk! Verder heb je er heel weinig voor nodig:<br />
ruim zittende kleding en een paar vierkante meter volstaan.<br />
Bovenal is tai chi goed voor geest en gewrichten; het houdt<br />
je spirit en spieren soepel. Je kunt de sport dan ook tot op<br />
zeer hoge leeftijd beoefenen en er steeds beter in worden.<br />
Mijn leraar in mijn woonplaats Vlaardingen is 70 en krijgt<br />
nog wekelijks les van een oude Chinese meester van in de<br />
90. Hij komt elke keer enthousiast en met nieuwe oefeningen<br />
terug.”<br />
Harald Meijer
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
HET IS GROEN EN…<br />
globetrotter<br />
Weinig collega’s zullen zoveel continenten hebben doorkruist<br />
als Richard van Hensbergen (53, Douane Schiphol<br />
Passagiers). Deze vakantieganger pur sang is dan ook<br />
bevangen door een heilig vuur: hij wil in z’n leven alle<br />
wereldwonderen met eigen ogen hebben aanschouwd.<br />
“Mijn lijstje met reisbestemmingen raakt maar niet<br />
uitgeput.”<br />
“Waar mijn reislust vandaan komt? Ik denk dat ik die van<br />
mijn vader heb – hij was ook altijd en route, al bleef ’ie<br />
binnen Europa. Daar komt bij dat ik in mijn jonge jaren in<br />
Amsterdam een paar Amerikanen leerde kennen, met wie ik<br />
lange tijd heb gecorrespondeerd. Hun verhalen maakten me<br />
steeds nieuwsgieriger naar de States – in mijn verbeelding<br />
werd het land mooier en mooier. Later ben ik vaak in de<br />
Verenigde Staten geweest. En niet alleen daar; inmiddels<br />
heb ik in heel wat uithoeken van de wereld rondgetoerd.”<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 10<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
“Mijn allereerste verre trip was naar de Bahama’s, zo’n<br />
30 jaar geleden. Toen heeft het reisvirus me gegrepen.<br />
Sindsdien trek ik er elk jaar minstens 1 keer op uit. Mijn<br />
jongste vakantie was eind 2011 – naar Nieuw-Zeeland, qua<br />
natuurschoon bijna niet te overtreffen. Ik heb me er dik 3<br />
“Ik móét een keer naar Rio, al was het maar<br />
om over het strand van Copacabana te lopen”<br />
weken vergaapt aan de schitterendste landschappen; je kunt<br />
er foto’s blíjven schieten! Deze nazomer vlieg ik als alles<br />
meezit naar Buenos Aires, een stad die me al jaren fascineert<br />
– alleen de naam al: prachtig! Van Argentinië wil ik door naar<br />
Brazilië om de Iguazu-watervallen te zien, en de Pantanal:<br />
het grootste moerasgebied op aarde. En ja, dan bezoek ik<br />
ook maar meteen Rio de Janeiro – in die metropool moet ik<br />
een keer geweest zijn, al was het maar om over het strand<br />
van Copacabana te lopen.”
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
“Alle reizen die ik heb gemaakt, krijgen van mij een vette<br />
voldoende. Een uitschieter was mijn eerste safari, naar de<br />
Masai Mara in Kenia. Wildlife kijken op de savanne is fantastisch.<br />
In Artis zitten de dieren achter tralies, maar daar is het<br />
omgekeerd: jij zit in een kooi op wielen. Vanuit de Landrover<br />
heb ik de Big Five van heel dichtbij gezien: luipaard, leeuw,<br />
neushoorn, olifant en buffel. Maar indrukwekkender nog<br />
waren de honderdduizenden wildebeasts - de jaarlijkse trek<br />
van de gnoes naar de grazige vlakten was in volle gang. Ik<br />
zou best weer eens zo’n game drive willen meemaken.<br />
Misschien is de Serengeti een optie – in Tanzania ben ik nog<br />
niet geweest…<br />
Natuurlijk zaten er wel mindere vakanties tussen. In India<br />
had ik last van een lichte cultuurshock, door de schrijnende<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 11<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
armoe en alle gebedel. En ik werd er behoorlijk ziek. Maar<br />
toen ik eenmaal voor de Taj Mahal stond, was ik alle ellende<br />
zo weer vergeten.”<br />
“Telkens duikt er een nieuwe<br />
droombestemming op”<br />
“Als het op vakanties aankomt, ben ik een echte veelvraat.<br />
Telkens duikt er wel een nieuwe droombestemming op.<br />
Toch zit er een rode draad in al dat gereis: ik wil alle wereldwonderen<br />
hebben gezien. Er circuleert een lijst van bijzondere<br />
bouwwerken die daartoe worden gerekend. Van de 8<br />
heb ik er nu 5 afgevinkt: de Taj Mahal dus, de Chinese Muur,<br />
het Colosseum, de pyramide van Cheops en de Machu<br />
Picchu. Voor dit jaar staat het Christusbeeld in Rio op het<br />
programma, en dan hoef ik er nog maar 2: de rotswoningen<br />
van Petra in Jordanië en Chichen Itzá, een oude Maya-stad<br />
in Mexico. Dat gaat me hoogstwaarschijnlijk wel lukken.<br />
Als ik de collectie compleet heb, val ik echt niet in een zwart<br />
gat. Er valt nog zoveel te genieten op cultureel gebied. <strong>Het</strong><br />
mooiste wat ik ooit gezien heb - door mensenhanden<br />
gemaakt -, mag niet eens een wereldwonder heten: het<br />
enorme terracotta-leger van de eerste keizer van China.”<br />
“Ik grap wel eens dat ik een baan in de<br />
reiswereld heb”<br />
“Wanneer ik bedenk wat ik allemaal van de wereld heb<br />
gezien, voel ik me bevoorrecht. Reizen is een dure hobby,<br />
maar behalve geld moet je er ook tijd voor hebben. En vrije<br />
uren heb ik bij de Douane in overvloed. Als ik wil, kan ik er<br />
elk jaar een week of 12 tussenuit.<br />
Maar ook om andere redenen zit ik gebeiteld bij de dienst.<br />
Ik grap wel eens dat ik een baan in de reiswereld heb.<br />
Als medewerker van Schiphol Pax heb ik immers dagelijks<br />
met passagiers te maken. Dat geeft me de kans om eens een<br />
babbeltje te maken met mensen die net van ver komen.<br />
Zo krijg ik informatie uit de eerste hand: daar zit een leuk<br />
restaurantje, daar een goed hotel, daar kun je het beste een<br />
taxi pakken. Zulke tips haal ik echt niet uit een boek.<br />
Nee, als vakantiefanaat kan ik me geen betere werkgever<br />
wensen.”<br />
Harald Meijer
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
HET IS GROEN EN…<br />
Oranje-gek<br />
Al een kwart eeuw schreeuwt collega Frank van Bokhoven<br />
(53) langs de lijn de longen uit z’n lijf bij kwalificatiewedstrijden<br />
en op eindtoernooien van het Nederlands Elftal.<br />
Ook in Charkov zijn de Bossche BOA en zijn vaste club<br />
voetbalvrienden er weer bij om de mannen van Van<br />
Marwijk aan te moedigen. “Oranje is niet topfavoriet,<br />
maar zeker titelkandidaat.”<br />
“Mijn mooiste Oranje-moment, live? EK 1988,<br />
Volksparkstadion Hamburg: de 2-1 in de halve finale tegen<br />
aartsrivaal Duitsland. Wat een thriller, die wedstrijd.<br />
Ondanks een overduidelijk veldoverwicht kwam Nederland<br />
achter door een makkelijk gegeven strafschop, 10 minuten<br />
in de 2e helft. Je voelde een siddering door het <strong>Holland</strong>se<br />
kamp gaan: het zal toch niet wéér… Onwillekeurig dacht<br />
iedereen terug aan de verloren finale van ’74 – die traumatische<br />
match stond ook op mijn netvlies geëtst. Maar toen,<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 12<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
een kwartier voor tijd, kregen wij een penalty - Ronald<br />
Koeman schoot ’m erin. Na de gelijkmaker rekenden we op<br />
een verlenging, maar daar was opeens die weergaloze pass<br />
door het midden van Wouters. Ik stond achter het Duitse<br />
doel en zag de bal recht op me afkomen. Van Basten liep<br />
weg uit de dekking, gleed naar de bal en tikte ’m met de<br />
punt van z’n teen diagonaal langs de keeper, onhoudbaar in<br />
de verre hoek. Wat een ontlading; het stadion ontplofte –<br />
nou ja, voor de helft dan. Even later de apotheose bij het<br />
eindsignaal: eindelijk sportieve wraak op de Duitsers! Ik<br />
stond naast een paar neutrale supporters – Denen – die ik<br />
schreeuwend om de schouders viel. Die mensen keken hun<br />
ogen uit; ze hadden geen idee wat deze overwinning voor<br />
ons betekende.”<br />
“Elke interland is weer een feest. We gaan altijd met een<br />
mannetje of 8, 9 – bijna allemaal jongens die ik nog ken uit<br />
de tijd dat ik hoofdklasse jeugd speelde in Den Bosch.
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
De sfeer is ongekend: de spanning van het spelletje, het<br />
gemopper op de tribune, de voetbalhumor…<br />
Van de uitwedstrijden maken we een complete minivakantie:<br />
voor de heen- en terugreis trekken we 2 dagen uit, 1 dag<br />
staat helemaal in het teken van de pot en 1 dag doen we iets<br />
cultureels. Want al zijn we Bourgondiërs, en gaan we elke<br />
avond lekker tafelen en stevig innemen, we willen ook wel<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 13<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
iets zien. In de loop der jaren heb ik dan ook heel wat musea<br />
en kathedralen van binnen bekeken. Ditmaal is onze toeristische<br />
trip misschien een tikje macaber: we gaan naar<br />
Tsjernobyl. Ik ben benieuwd wat ons in die spookstad te<br />
wachten staat. <strong>Het</strong> schijnt dat je er nog steeds alleen met<br />
een geigerteller naar binnen mag…<br />
Een dure hobby is het niet echt, Oranje volgen. We vliegen<br />
nu bijvoorbeeld voor € 130 van Düsseldorf naar Kiev, huren<br />
daar voor ’n paar tientjes de man 2 auto’s, slapen 7 nachten<br />
in hotels voor in totaal € 130 en zijn zo’n € 100 kwijt aan<br />
kaartjes voor de wedstrijden tegen Duitsland en Portugal.<br />
Dan hebben we alleen nog niet gegeten en gedronken, maar<br />
het verteer kost in Oekraïne geen drol.”<br />
“Om ver te komen moet je ook gewoon<br />
mazzel hebben”<br />
“Een totootje doen? Nou vooruit: Nederland-Denemarken:<br />
1-0. Nederland-Duitsland: 1-1. Nederland-Portugal: 1-0. De<br />
Duitsers hebben wat meer scorend vermogen dan wij, schat<br />
ik zo, die worden poulewinnaar op doelsaldo. Nederland<br />
wordt 2e in de groep. En dan moeten we maar zien hoe ver<br />
we het schoppen. Ik ken het speelschema niet zo goed en<br />
weet niet op wie we in de volgende ronden kunnen stuiten.<br />
Sommige landen kun je maar beter niet te vroeg tegenkomen.<br />
Spanje en Duitsland zijn torenhoog favoriet, en ook<br />
Italië en Frankrijk dicht ik kansen toe. Maar Oranje is als<br />
outsider toch ook titelkandidaat. Zeker wanneer mannen als<br />
Robben en Van Persie hun vorm vasthouden en de achterhoede,<br />
onze zwakste schakel, een beetje overeind blijft…<br />
Afijn, we zullen wel zien. Om een eind te komen bij zo’n<br />
groot toernooi, moet je ook gewoon mazzel hebben. Op het<br />
WK in Zuid-Afrika was Oranje op beslissende momenten<br />
vaak fortuinlijk – neem die gekantelde partij tegen Brazilië.<br />
Laten we hopen dat we deze keer het geluk weer aan onze<br />
zijde hebben.”<br />
Harald Meijer
DESTIJDS<br />
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
De achtervolging<br />
van de Lammie<br />
<strong>Het</strong> was een gezamenlijke handhavingsactie avant<br />
la lettre: de spectaculaire klopjacht in 1974 van<br />
politie, Marine, FIOD en Douane op de viskotter<br />
Lammie, volgestouwd met Libanese hasj.<br />
Pensionado Jan Krauth (77), als douanerechercheur<br />
zijdelings betrokken bij dit kat-en-muis-spel langs<br />
de <strong>Noord</strong>zeekust, haalt herinneringen op.<br />
Midden jaren ’70 maakte Nederland kennis met een nieuw<br />
crimineel fenomeen: grootschalige drugssmokkel over<br />
water. De georganiseerde misdaad begon met het inzetten<br />
van vissersboten om grote partijen verdovende middelen uit<br />
het Middellandse Zeegebied naar ons land te verschepen. Zo<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 14<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
ook de bekende Amsterdamse onderwereldfiguur Frits van<br />
de Wereld (beter bekend als de ‘koning van de Wallen’) en<br />
zijn entourage. Hij financierde in 1974 een tocht van de<br />
Helderse kotter Lammie naar Beiroet, waar enkele duizenden<br />
kilo’s hasjiesj aan boord werden geladen. Wat de hoofd-<br />
stedelijke penoze niet wist, was dat politie en justitie dankzij<br />
tips uit ‘het milieu’ al lang lucht hadden van het illegale<br />
transport. Met Marine, FIOD en Douane werd een operatie<br />
opgezet om de Lammie en zijn bemanning bij terugkeer in<br />
de vaderlandse territoriale wateren in de val te lokken…
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 15<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
“Met collega Arie Huisman, ook van de sectie Douane<br />
Recherche, ben ik verschillende keren bij de FIOD in Haarlem<br />
geweest, waar de hele zaak werd voorbereid”, vertelt Jan<br />
Krauth, in de jaren ’60, ’70 en ’80 schipper op de douanevaartuigen<br />
Recherche I, II en III. “Wij waren namens de<br />
Douane toegevoegd als decodeurs. Gedurende de hele actie<br />
zouden de betrokken diensten over de mobilofoon middels<br />
codes de namen en coördinaten van de varende objecten<br />
communiceren, en dan was het natuurlijk handig als er<br />
mensen waren die deze boodschappen snel konden ontcijferen.<br />
Dat ik voor die taak werd uitgekozen, had vooral te<br />
maken met mijn voorliefde voor alles wat met radio’s en<br />
zenden te maken had. Zo maakten we in vroeger tijden aan<br />
boord gebruik van portofoons die ik zelf in elkaar had<br />
geknutseld…<br />
Ik werd in Den Helder op de Zeemeeuw geplaatst, maar<br />
helaas kreeg ik daar weinig actie te zien. Nadat het smokkelschip<br />
voor de kust van Callantsoog een groot deel van<br />
zijn lading had gelost en met onbekende bestemming was<br />
doorgevaren, waren het de Zeearend en het marinefregat<br />
de Wolf die de achtervolging inzetten. Toen duidelijk werd<br />
dat er voor mij verder niet veel te doen zou zijn, ben ik aan<br />
wal gegaan, naar het huis van mijn ouders. Daar had ik op<br />
zolder nog een oude communicatieontvanger staan,<br />
waarmee ik alle frequenties heb afgezocht en de ontwikkelingen<br />
op zee op de voet kon volgen. Ondertussen liet<br />
ik een taperecorder meelopen en kon ik veel van het<br />
radioverkeer op band vastleggen.<br />
<strong>Het</strong> was een spannend hoorspel. De opvarenden van de<br />
Lammie waren duidelijk niet van zins zich zomaar over<br />
te geven. Uiteindelijk is het schip op de Waddenzee omsingeld<br />
en door de Wolf beschoten, eerst met traangasgranaten<br />
en later zelfs met scherp. Pas toen kwamen de zeelieden<br />
van boord. Maar niet voordat ze zelf de boot tot zinken<br />
hadden gebracht…<br />
Hoe het verder ging…<br />
Alle bij dit verijdelde drugstransport betrokkenen personen<br />
werden ingerekend – van de opvarenden van de Lammie<br />
tot het brein achter de operatie, Frits van de Wereld. Zij<br />
kregen celstraffen van 12 tot 21 maanden. De aan land<br />
gebrachte contrabande werd tot de laatste kilo in beslag<br />
genomen en vernietigd. Enige tijd na het mislukte transport<br />
werd de grossier in gestolen diamanten David Vaz Dias op<br />
straat doodgeschoten, als vermeende informant van de<br />
politie. <strong>Het</strong> was de allereerste liquidatie in de Amsterdamse<br />
onderwereld.<br />
En de Lammie? Nadat het schip was geborgen, zouden<br />
criminelen het nog enkele malen inzetten voor de smokkel<br />
van verdovende middelen. Tegenwoordig ligt de kotter,<br />
omgebouwd tot luxe ‘jacht’ en onder z’n nieuwe naam<br />
Lisa, in de Rotterdamse Veerhaven. De boot wordt<br />
gebruikt voor pleziertochtjes naar Dordrecht.<br />
De geluidsopnamen die Jan Krauth maakte van het<br />
radioverkeer tussen de betrokken handhavingsdiensten<br />
zijn te beluisteren op Louis’ Douane Site op internet.<br />
Na de berging van de Lammie deed ik in Den Helder mee<br />
aan de doorzoeking. Alle drugs waren toen al weg; het<br />
meeste zal wel overboord gegooid zijn. <strong>Het</strong> verhaal ging dat<br />
er een kneedbom aan boord moest zijn, maar die hebben<br />
we nooit gevonden. <strong>Het</strong> enige wat we zagen was modder<br />
– heel veel modder.”<br />
Harald Meijer
DESTIJDS<br />
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
De Twee van<br />
Breda<br />
Wat er precies aan de hand was, die vrijdagmiddag<br />
begin 1989, wilde zijn baas niet vertellen. Maar<br />
douanemedewerker Pieter Veenje moest met spoed<br />
in vol ornaat aantreden om met een dienstauto zijn<br />
chef op te halen. Aangekomen op de plaats van<br />
bestemming, grenskantoor de Wezelsche Barrière,<br />
was hij persoonlijk getuige van het slotstuk in een<br />
politek en maatschappelijk beladen discussie: de<br />
vrijlating van de laatste Duitse oorlogsmisdadigers<br />
in Nederlandse hechtenis.<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 16<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
Na de Tweede Wereldoorlog werden in ons land 186 Duitsers<br />
als oorlogsmisdadiger berecht. <strong>Het</strong> overgrote deel hen van<br />
kwam in de Bredase Koepelgevangenis terecht. De laatst<br />
overgeblevenen - Willy Lages, Joseph ‘Joep’ Kotälla,<br />
Ferdinand aus der Fünten en Franz Fischer - ontleenden hun<br />
bijnaam aan de plaats waar ze vastzaten. Deze Vier van Breda,<br />
symbolen van Nazi-Duitsland in Nederland, kregen in eerste<br />
instantie de doodstraf. Dit werd later omgezet in levenslang.<br />
Konden nazimisdaden<br />
ooit worden vergeven?<br />
Lages kreeg in 1966 strafonderbreking, omdat Nederlandse<br />
artsen dachten dat hij terminaal ziek was. Achteraf bleek dit<br />
niet zo te zijn, en Lages leefde na een darmoperatie nog<br />
bijna 5 jaar in vrijheid. Dit tot grote ontzetting van de vele<br />
Nederlanders die nog worstelden met hun oorlogstrauma.<br />
In 1972 leidde het plan van toenmalig minister van justitie<br />
Van Agt om de laatste 3 vrij te laten - mede op grond van<br />
een advies van de Hoge Raad – tot sterk en emotioneel<br />
verzet vanuit de samenleving, met name van verenigingen<br />
van oorlogsslachtoffers. Uiteindelijk werd het gratieverzoek<br />
na een heftig kamerdebat afgewezen.<br />
7 jaar later overleed Kotälla in de gevangenis. Daarna bleef<br />
het enige tijd stil. Eind jaren ‘80 laaide de discussie echter<br />
weer op. Moest een democratische rechtstaat mensen zo<br />
lang gevangen houden? Konden nazimisdaden ooit worden<br />
vergeven? 19 prominente Nederlanders, onder wie oudverzetsman<br />
Hans Teengs Gerritsen en andere voormalige<br />
tegenstanders van vrijlating, ondertekenden een brief<br />
waarmee zij instemden met het voorstel van minister<br />
Korthals Altes van justitie om het tweetal in vrijheid te<br />
stellen. Hoewel er opnieuw veel protesten waren, stemde de<br />
Tweede Kamer uiteindelijk met het voorstel in. Op 27 januari<br />
1989 kwamen Aus der Fünten en Fischer alsnog vrij, na 44<br />
jaar gevangenschap. Beiden overleden in datzelfde jaar.<br />
Geheimzinnige rit<br />
Douanemedewerker Pieter Veenje, nu E-functionaris vergunningenafgifte<br />
CDW in Roermond, was destijds live<br />
getuige van de vrijlating van de bejaarde oorlogsmisdadigers.<br />
“<strong>Het</strong> was op een vrijdagmiddag, dat weet ik nog goed.<br />
Op de Centrale douanepost in Venlo was het vrij rustig, tot<br />
er een telefoontje kwam van mijn baas Van der Pol, Hoofd<br />
Inspectie Invoerrechten en Accijnzen. Of een van de collega’s<br />
zich zo snel mogelijk gereed wilde maken voor een autoritje.<br />
Misschien is de medewerkers in een van de kantoren iets<br />
overkomen, dacht ik. Als plaatsvervangend dienstgeleider<br />
was ik op dat moment de hoogste in rang, en vond dat ik die<br />
opdracht op mij moest nemen.<br />
Ik moest zo spoedig mogelijk met een dienstauto - in vol<br />
ornaat, dus met pet, mobilofoon en pistool -Van der Pol<br />
ophalen. <strong>Het</strong> was allemaal erg geheimzinnig. Wat we gingen
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
doen? ‘Hoor je later wel’, zei hij. ‘Rijd maar naar de Venlo<br />
Autoweg.’ Ik geloof dat ik onderweg nog wel 3 of 4 keer heb<br />
gevraagd wat er aan de hand was, maar Van der Pol wilde er<br />
niks over loslaten.”<br />
“Onze bestemming bleek het grenskantoor Wezelsche<br />
Barrière te zijn. Er was een transport onder begeleiding van<br />
de politie onderweg, dat zonder oponthoud de grens diende<br />
te passeren. Daarom moesten we alle verkeer laten doorrijden;<br />
men wilde voorkomen dat het transport kwam stil te<br />
staan. ‘Ook alle vrachtwagens?’, vroeg ik nog. ‘Die komen<br />
later in de problemen, als ze niet alle benodigde documenten<br />
kunnen overleggen.’ ‘Niks mee te maken’, was het<br />
antwoord, ‘gewoon doorwuiven’.<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 17<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
Aan de Duitse kant zag ik diverse wagens van de pers staan,<br />
sommige met een satelliet op het dak.<br />
In Nederland werd er in die dagen op gezinspeeld dat de<br />
Twee van Breda binnenkort de grens over zouden worden<br />
gezet. Maar op dat moment wisten wij niet precies wat er<br />
aan de hand was. Van der Pol was intussen naar binnen<br />
gegaan om te kunnen bellen – mobiele telefoons had je<br />
toen nog niet.”<br />
“Wij stonden daar voor het raam te kijken – bijna al het<br />
douanepersoneel was naar binnen gedirigeerd – en daar<br />
kwamen ze hoor, een blauwe Mercedes van de politie,<br />
gevolgd door wat op een ME-busje leek. Meteen zag je de<br />
nodige beroering bij de perswagens aan de andere kant van<br />
de grens. <strong>Het</strong> busje reed door, het niemandsland tussen de<br />
twee staten in. Aangekomen bij het Duitse grenskantoor,<br />
gingen de deuren open. <strong>Het</strong> tweetal werd de auto uitgeduwd<br />
en hup, zo richting de Duitse grens. Dat ging er weinig<br />
zachtzinnig aan toe. Eenmaal aan de overkant werden ze in<br />
een ambulance getrokken.”<br />
“<strong>Het</strong> waren 2 oude mannetjes, die nauwelijks<br />
het ene been voor het andere kregen”<br />
“Na afloop heeft Van der Pol een en ander toegelicht. Die<br />
geheimzinnigheid werd betracht omdat er aanwijzigingen<br />
waren dat het voormalig verzet de uitzetting wilde voorkomen.<br />
Omdat ook onze eigen pers er lucht van had gekregen<br />
dat het die dag zou gebeuren, was gekozen voor een zo<br />
onopvallend mogelijke route. De auto’s moesten immers zo<br />
min mogelijk oponthoud ondervinden. Van Venlo autoweg<br />
kon je een afslag nemen die naar het veel kleinere grenskantoor<br />
Wezelsche Barrière leidde.<br />
Later hoorde ik dat bij verschillende andere grensovergangen<br />
auto’s van radio en televisie hadden gestaan. De keuze<br />
voor die route heeft dus goed uitgepakt: ik heb bij ons in<br />
Venlo geen Nederlandse demonstranten of pers gezien.”<br />
“Of ik zelf moeite had met de vrijlating? Nee. <strong>Het</strong> waren wel<br />
oorlogsmisdadigers, maar ook 2 oude mannetjes die nauwelijk<br />
het ene been voor het andere kregen. Zo politiek<br />
bewust was ik in die tijd trouwens niet. Maar de oorlog was<br />
in 1989 meer dan 40 jaar geleden. Op zeker moment is het<br />
goed om het verleden te laten rusten en vooruit te kijken.”<br />
Paul van Vliet
DESTIJDS<br />
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
‘Professor<br />
is de l..’<br />
In de herfst van 1999 haalde de Douane de voorpagina’s<br />
van bijna alle landelijke dagbladen. De aanleiding<br />
was opmerkelijk: op Schiphol werd beslag<br />
gelegd op enkele oeroude stenen fallussen in de<br />
bagage van een Chinese hoogleraar. VGEMvraagbaak<br />
cultuurgoederen Dick Mol kan zich het<br />
curieuze geval herinneren als de dag van gisteren.<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 18<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
December vorig jaar ging aan de Rotterdamse Reeweg een<br />
ongewoon object door de scanstraat van de Douane: een<br />
vroeg-Middeleeuws bronzen beeld van een hindoe-god uit<br />
de collectie van het Rijksmuseum. Van deze zogenoemde<br />
‘dansende Shiva Nataraja’ – zo’n 800 jaar geleden gemaakt<br />
aan de westkust van India – werd vermoed dat het massief<br />
gegoten was, maar de wetenschappelijke staf van het ‘Rijks’<br />
had zo z’n twijfels. Om het raadsel te ontrafelen had het<br />
Amsterdamse instituut een sterke radiografische bron<br />
nodig. Met de eigen apparatuur kwam men niet door het<br />
bijna manshoge metalen opperwezen heen, vandaar dat een<br />
beroep werd gedaan op de Douane. In de vaderlandse pers<br />
werd het resultaat van het onderzoek – het religieuze<br />
artefact bleek inderdaad massief, waarmee de waarde<br />
ervan aanzienlijk steeg – breed uitgemeten. Zo plaatste<br />
de Volkskrant het scanbeeld van de vierarmige godheid in<br />
de laadbak van een vrachtwagen pontificaal op pagina 1,<br />
over meerdere kolommen.<br />
Voor de broodnodige wetenschappelijke<br />
omlijsting werd een Chinese hoogleraar<br />
ingevlogen<br />
Een aardige voetnoot bij deze successtory, was dat de<br />
directeur van het Rijksmuseum – Wim Pijbes – in het recente<br />
verleden een mindere ervaring met de groengeüniformeerde<br />
dienst had opgedaan. Ook toen was er antieke kunst in<br />
het spel. Ruim een decennium eerder zwaaide Pijbes de<br />
scepter over de Kunsthal in Rotterdam, waar hij spraakmakende<br />
exposities inrichtte. Zo organiseerde hij in 1999 de<br />
tentoonstelling Erotische kunst uit China, die hoofdzakelijk<br />
draaide om de vermaarde verzameling sexueel getinte<br />
antieke Aziatische schilderijen en sculpturen van de<br />
<strong>Holland</strong>se collectionneur Ferdi Bertholet. Voor de broodnodige<br />
wetenschappelijke omlijsting had Pijbes onder anderen<br />
Liu Dalin ingevlogen, hoogleraar te Shanghai en voorzitter<br />
van de Aziatische federatie voor seksuologie. Deze knappe<br />
kop kreeg bij aankomst op Schiphol de schrik van zijn leven,<br />
toen de Douane hem staande hield…<br />
Sex-attributen<br />
“Op een late zondagmiddag arriveerden op de luchthaven 3<br />
Chinese reizigers”, memoreert Dick Mol. “Ze verklaarden dat<br />
ze niets hadden aan te geven tegenover een collega van me.<br />
Deze besloot echter de bagage van de heren te visiteren.<br />
Daarbij doken de 4 fallussen op. In gebrekkig Engels legden<br />
de passagiers uit dat deze bestemd waren voor een exhibitie<br />
in Rotterdam over sex-attributen door de eeuwen heen, of<br />
zoiets. Ze zouden daarna aan een verzamelaar worden<br />
geschonken en in Nederland blijven.
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 19<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
De dienstdoende douanier keek nogal op van het hele<br />
verhaal. Omdat het geen exemplaren van pvc betrof, met<br />
allerlei fraaie details, maar ruwe stenen objecten - op het<br />
oog erg oud - kwam hij op het idee om maar eens de VGEMvraagbaak<br />
cultuurgoederen te raadplegen. Misschien dat die<br />
iets zinnigs over de waarde kon zeggen, en of er belasting bij<br />
invoer verschuldigd was. Zo kwam ik in beeld.”<br />
“Toen ik in de aankomsthal kwam en de goederen bekeek,<br />
zag ik meteen dat ze een behoorlijke leeftijd hadden. De<br />
reiziger beaamde dat: de vruchtbaarheidssymbolen zouden<br />
stammen uit het neolithicum, de nieuwe steentijd. En niet<br />
alleen waren ze prehistorisch, ze waren bovendien zeer<br />
kostbaar. De precieze waarde staat me niet meer bij, maar<br />
het ging om minstens enkele duizenden guldens.<br />
“De vruchtbaarheidssymbolen<br />
waren niet alleen prehistorisch,<br />
maar ook erg kostbaar”<br />
Over antiquiteiten moest destijds 6% aan invoerrechten<br />
worden betaald, dus dat was een behoorlijk bedrag. Maar<br />
zoals de meeste Chinezen in die jaren, hadden ook deze<br />
passagiers geen rooie cent op zak. Ergo: ze konden niet aan<br />
hun verplichtingen voldoen. Ik heb mijn collega toen geadviseerd<br />
om de objecten in bewaring te nemen. Aldus<br />
geschiedde. De reizigers vervolgden hun weg, en kwamen<br />
klaarblijkelijk al snel bij de Kunsthal aan. Daar was men<br />
bepaald not amused over de hele gang van zaken. Ik werd<br />
meteen gebeld door een functionaris van het museum, die<br />
me in contact bracht met de verzamelaar voor wie de voorwerpen<br />
uiteindelijk bestemd waren (de eerder genoemde Ferdi<br />
Bertholet, red.). Deze kwam nog dezelfde avond naar Schiphol<br />
en betaalde zonder morren de verschuldigde belasting en de<br />
boete ter voorkoming van strafvervolging.”<br />
“<strong>Het</strong> leek of daarmee de kous af was, maar ik had het mis.<br />
Bij de Kunsthal, waar ze natuurlijk ook niet op hun achterhoofd<br />
gevallen waren, meende men dit akkefietje publicitair<br />
te kunnen uitmelken. Nog dezelfde avond wees een collega<br />
me op een item op NOS Teletekst: we waren in het nieuws.<br />
De Douane kreeg de zwarte piet toegespeeld: o, wat waren<br />
we kleinzielig! Hoe durfden we een gerenommeerde geleerde<br />
te schofferen voor een paar rottige centen? De tamtam<br />
deed z’n werk. De volgende morgen kopte De Telegraaf in<br />
chocoladeletters: ‘Professor de l..’ En al snel volgden andere<br />
kranten, van Algemeen Dagblad tot NRC. Ach, ik kon er eigenlijk<br />
wel om lachen. <strong>Het</strong> was fantastische gratis reclame voor<br />
het museum, die ongetwijfeld voor extra bezoekers zal<br />
hebben gezorgd.”<br />
Harald Meijer<br />
“<strong>Het</strong> was fantastische gratis reclame<br />
voor de Kunsthal”
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
DE AMBASSADEUR<br />
Klaas Leenman<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> presenteert dit jaar ware ambassadeurs<br />
van Douane Nederland: collega’s die onze organisatie op<br />
voorbeeldige wijze vertegenwoordigen buiten de ‘groene<br />
muren’. Zoals Klaas Leenman (Douane Groningen),<br />
accountmanager van team POSS (Precursoren,<br />
Oorsprong, Strategische goederen en Sanctiewetgeving).<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
De Ambassadeur<br />
“Wij zijn allen ambassadeurs van Douane Nederland”, liet algemeen directeur Douane Willy Rovers afgelopen maanden meermaals<br />
optekenen bij officiële gelegenheden. En gelijk heeft hij. Of we ons er nu van bewust zijn of niet, voor velen – collega’s van ‘blauw’ of<br />
‘rood’, medewerkers van andere handhavingorganisaties, reizigers op luchthavens, ondernemers die met onze controles te maken<br />
krijgen – zijn wij stuk voor stuk een uithangbord van de groengeüniformeerde dienst.<br />
Willy’s woorden inspireerden ons om op zoek te gaan naar de Douane Ambassadeur van het Jaar: de douaneman of -vrouw die kan<br />
worden gezien als het ultieme visitekaartje van onze organisatie, en daarmee als lichtend voorbeeld voor ons allemaal. We vroegen<br />
de MT’s van de 9 regio’s en het Landelijk kantoor om elk 1 collega voor te dragen voor deze prestigieuze titel, die eenmalig wordt<br />
vergeven. In januari 2013 wordt uit deze 10 kandidaten de Douane Ambassadeur van het Jaar verkozen.<br />
Colofon Print 20<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
“Vanaf het moment dat ik te maken kreeg met strategische<br />
goederen en sanctiewetgeving, ben ik erdoor gegrepen. Dit<br />
is zo’n razend interessant vakgebied; alles zit erin. Om te<br />
beginnen lever je een bijdrage aan een veiliger en rechtvaardiger<br />
wereld, hoe bescheiden die ook mag zijn. Je bent<br />
immers een radertje in het nationale wapenexportcontrolebeleid,<br />
bedoeld om mensenrechtenschendingen en de<br />
verspreiding van massavernietigingswapens te voorkomen.<br />
Daarbij ben je heel technisch inhoudelijk bezig, heb je met<br />
allerlei beleidsbepalende departementen te maken, onderhoud<br />
je veel buitenlandse contacten en ligt de materie
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
steevast politiek gevoelig. En je werkt altijd in de actualiteit:<br />
denk maar aan de maatregelen die nu gelden ten aanzien<br />
van regimes als die van Syrië en Iran.”<br />
“In 1991 ben ik in dit vak begonnen, als rechercheur bij de<br />
Economische Controledienst. Die was toen onderdeel van<br />
Economische Zaken en ging later samen met de FIOD. In<br />
2007 verschoven deze specifieke taken binnen de<br />
<strong>Belastingdienst</strong> van de opsporingsdienst naar de Douane.<br />
Daar is dit thema helemaal op z’n plaats; in mijn beginjaren<br />
bij de ECD zeiden we altijd al dat de groene dienst onze ogen<br />
en oren aan de grens vormde. Niet voor niets zijn strategische<br />
goederen en sanctiemaatregelen ook in veel andere<br />
landen onderdeel van de douane.<br />
De weg die de Douane de laatste tijd bewandelt – richting<br />
dienstverlening en samenwerking met het bedrijfsleven –<br />
sluit helemaal aan bij mijn visie en zeker ook bij die van mijn<br />
team. In onze ogen kun je de compliance van ondernemers<br />
vergroten door hen bewust op te zoeken en te informeren<br />
over de geldende wet- en regelgeving. Daarom ook heb ik<br />
vorig jaar meegewerkt aan 2 seminars over strategische<br />
goederen en sancties, georganiseerd door de FENEX. Daar<br />
kwamen in totaal zo’n 250 logistieke dienstverleners op af.”<br />
“We komen in Nederland trouwens maar weinig grove<br />
overtredingen tegen. Als we een bedrijf op de vingers moeten<br />
tikken, heeft dat veelal te maken met pure onwetendheid:<br />
het had gewoon geen idee dat voor een bepaalde<br />
levering een vergunning nodig was. Daarom handelen we<br />
dit soort gevallen vaak in alle redelijkheid af, zeker wanneer<br />
een partij voor het eerst de fout is ingegaan. We kiezen dan<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 21<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
meestal niet meteen voor strafrechtelijke vervolging, maar<br />
wijzen zo’n ondernemer op de proliferatierisico’s en zijn<br />
verantwoordelijkheden daarin en geven hem in elk geval<br />
een waarschuwing. Die aanpak is mij op het lijf geschreven;<br />
ik heb nu eenmaal een dienstverlenende instelling. <strong>Het</strong> is<br />
geen toeval dat ik al jaren als accountmanager actief ben.”<br />
“In deze discipline moet je wel voortdurend lijntjes uitzetten,<br />
samenwerken, gegevens uitwisselen – simpelweg<br />
omdat de stof zo ingewikkeld is. Onder de verzamelnaam<br />
strategische goederen vallen bijvoorbeeld ook goederen<br />
met zowel een militaire als een civiele toepassing. De lijst<br />
van deze zogenoemde dual use goederen is een boekwerk<br />
op zich, waar je niet 1, 2, 3 wijs uit wordt. Zo staan er een<br />
paar aluminiumvarianten op, enkele van vele honderden<br />
soorten. Maar die herken je niet met het blote oog; daarvoor<br />
moet je technische specificaties bekijken, monsters nemen<br />
en testen doen. En of zo’n goed vergunningplichtig is, hangt<br />
soms ook weer af van het land van bestemming. Al met al<br />
leveren risicosignalen ons doorgaans heel wat gepuzzel op;<br />
dan is het handig als je nationaal en internationaal de juiste<br />
informatiebronnen weet aan te boren.<br />
<strong>Het</strong> lastigste van dit werkterrein, is dat je je eigenlijk geen<br />
missers kunt permitteren: wanneer je een verdachte zending<br />
mist, is dat onherroepelijk. Bij fiscale delicten – geknoei met<br />
accijns of met tariefsindeling – vorderen we dat geld als<br />
Douane wel na. Maar bij strategische goederen ligt het<br />
anders. Als een of andere pomp eenmaal op een nucleair<br />
complex in Iran staat, krijg je hem echt niet meer terug.”<br />
Harald Meijer<br />
Anderen over Klaas Leenman<br />
Han Haasbeek, teamleider POSS: “Klaas is een gepassioneerde<br />
collega, trots op zijn werk en met hart<br />
voor de zaak. Door zijn samenwerkingsgerichtheid<br />
heeft hij nauwe banden opgebouwd met iedereen<br />
die ertoe doet in het veld van exportcontrole,<br />
non-proliferatie en sancties. Van die wereldwijde<br />
contacten wordt dankbaar gebruik gemaakt door<br />
ons eigen team en andere douaneonderdelen,<br />
bijvoorbeeld om bij stopzettingen of verdachte<br />
zendingen snel en efficiënt te kunnen optreden.<br />
Maar ook anderen – van ambtenaren van<br />
Buitenlandse Zaken tot douanecollega’s van over de<br />
grens – doen regelmatig een beroep op Klaas en zijn<br />
netwerk. Iedereen kan altijd bij hem aankloppen; hij<br />
verzaakt nooit.<br />
Klaas is bovendien een graag gezien spreker op<br />
congressen, die altijd weer met een leerzame,<br />
doortimmerde presentatie voor de dag komt. Ook in<br />
zijn rol als voorzitter van diverse internationale<br />
expertgroepen heeft Klaas zich onderscheiden.<br />
Vanuit diverse landen ontvingen we complimenten<br />
over het hoge niveau van de bijeenkomsten onder<br />
zijn leiding. Alleen al het feit dat hij voor voorzitterschappen<br />
wordt gevraagd, zegt volgens mij voldoende.<br />
Als je het hebt over strategische goederen<br />
en sanctiewetgeving, is Klaas het gezicht van<br />
Douane Nederland.”
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
DE AMBASSADEUR<br />
Edwin Jansen<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> presenteert dit jaar ware ambassadeurs<br />
van Douane Nederland: collega’s die onze organisatie op<br />
voorbeeldige wijze vertegenwoordigen buiten de ‘groene<br />
muren’. Zoals Edwin Jansen (Douane Schiphol Pax), coördinator<br />
Informatie & Analyse bij het Passengers<br />
Operations Center.<br />
“Al mijn 13 dienstjaren bij de Douane heb ik doorgebracht<br />
op de nationale luchthaven. Dat lijkt wellicht saai, maar<br />
verveeld heb ik me nooit. Zo’n vliegveld is een ongelooflijk<br />
dynamische omgeving. Alles gaat snel, alles moet ook snel<br />
– je hebt nu eenmaal met reizigersstromen te maken, en dan<br />
is haast geboden.<br />
Er worden hier voortdurend nieuwe dingen bedacht en in<br />
praktijk gebracht. Een van die innovaties is de profiling van<br />
passagiers, een onderwerp waar ik me sterk voor maak. <strong>Het</strong><br />
draait daarbij om het verzamelen van zo groot mogelijke<br />
hoeveel n reizigersinformatie en het daarop loslaten van<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 22<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
bepaalde risicoprofielen. De computer zoekt in al die data<br />
naar matches, en dat geeft een bepaalde uitworp. Aan<br />
de hand daarvan kun je heel gericht mensen aan boord<br />
selecteren voor een bagagecheck, lang voordat een toestel<br />
is geland.<br />
Criteria die hierbij meewegen, zijn bijvoorbeeld: waar komt<br />
de passagier vandaan, welke reisbeweging maakt hij,<br />
hoeveel koffers heeft hij bij zich, hoe lang is hij weggeweest,<br />
en staat die periode in verhouding tot de reisduur?<br />
Door aanhoudingen te analyseren kun je je profielen steeds<br />
verder aanscherpen.”<br />
“Voor passenger profiling zijn we helemaal aangewezen op de<br />
medewerking van luchtvaartmaatschappijen en reisorganisaties<br />
– zonder hun boekingsgegevens zijn we nergens. Ik<br />
probeer de banden met zulke bedrijven – KLM, Martinair, Air<br />
France, Lufthansa, noem maar op – dan ook stevig aan te<br />
halen. Daarbij moet je heel omzichtig te werk gaan. Ze zitten<br />
in eerste instantie helemaal niet op ons te wachten, want<br />
– zo is de gedachte – als de overheid iets wil, gaat het tijd en<br />
geld kosten. Aanvankelijk stuit ik dan ook vaak op gespeelde<br />
hoffelijkheid; men houdt beleefd de boot af, bijvoorbeeld<br />
door steeds met de privacy van klanten te schermen.
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Ik moet stevig lobbyen en goodwill kweken: voortdurend<br />
vriendelijk blijven en ze er van overtuigen dat het toch echt<br />
in ieders belang is, als we de handen ineen slaan.<br />
<strong>Het</strong> doorslaggevende argument is telkens efficiencywinst.<br />
Als we op een moderne manier te werk kunnen gaan, vist de<br />
Douane de paar passagiers die voor een grondige controle<br />
in aanmerking komen er zo tussenuit; de rest van de reizigers<br />
wordt versneld afgehandeld. De belasting aan de gate<br />
neemt daardoor zienderogen af – zeker bij grote vluchten –,<br />
en dat klinkt die maatschappijen als muziek in de oren.<br />
Bedenk dat een vliegtuig pas kan worden schoongemaakt<br />
en weer klaargemaakt voor boarding, wanneer iedereen<br />
eruit is. En elke minuut telt, want tijd is geld. Als een onderneming<br />
dat voordeel ziet, is ze zo overstag. Mijn ambitie is<br />
om zoveel mogelijk spelers in de sector mee te krijgen. De<br />
automatisering werkt; schaalvergroting is nu het streven.”<br />
“Met onze procesmatige risicogerichte aanpak lopen we<br />
voorop als Douane Nederland en boeken we relatief goede<br />
resultaten. Wij willen echt objectief werken, door profielen<br />
met vaste criteria over alle vluchten heen te leggen. Dat is<br />
misschien niet eenvoudig, maar op die manier wordt wel<br />
iedereen getoetst. Veel buitenlandse douanediensten<br />
baseren zich puur en alleen op passagierslijsten: ze bekijken<br />
de namen en achtergronden van reizigers en pikken er<br />
personen uit die bekend zijn bij de autoriteiten, bijvoorbeeld<br />
omdat ze een strafblad hebben. Op zich prima, maar dan<br />
focus je dus continu op dezelfde groep usual suspects.<br />
We doen nu zo’n beetje 4 keer zoveel vangsten als voorheen,<br />
toen we nog op de ouderwetse wijze werkten. In de<br />
tijd van de groene en de rode baan haalden we op finger-<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 23<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
spitzengevoel passagiers uit de stroom en hadden we geen<br />
idee wat we potentieel lieten lopen. Tegenwoordig hebben<br />
we juist enorm veel in kaart, wat het werk vergemakkelijkt<br />
maar tegelijkertijd bemoeilijkt. Als we een profiling-tool laten<br />
draaien en er rollen 10.000 hits uit, dan weten we dat we<br />
onmogelijk alles kunnen controleren. Een breder spectrum<br />
dwingt je om betere keuzes te maken.”<br />
“Internationaal is er veel interesse voor de werkwijze van<br />
Douane Nederland. Regelmatig ben ik in het buitenland om<br />
collega’s van zusterorganisaties te vertellen over onze<br />
opvatting van passenger profiling. Zo hield ik vorig jaar op een<br />
seminar in Lissabon nog een presentatie voor een mannetje<br />
of 40, uit 6 verschillende lidstaten. <strong>Het</strong> is een klein wereldje<br />
– binnen de hele EU houden hooguit 100 douanemensen<br />
zich met dit werk bezig.<br />
<strong>Het</strong> blijkt geen overbodige luxe om ons idee van risicogericht<br />
aansturen over de grens goed uit te dragen. <strong>Het</strong> is wel<br />
eens voorgekomen dat we douaniers op een Zuid-Europese<br />
luchthaven vroegen om een doorgereisde passagier te<br />
controleren op basis van onze gegevens. Die werd dan bij<br />
aankomst at gunpoint uit het vliegtuig gehaald, als een zware<br />
crimineel. Dan moet je toch even uitleggen dat dat niet de<br />
bedoeling is.”<br />
Harald Meijer<br />
Anderen over Edwin Jansen<br />
Bert Wiersema, regiodirecteur Douane Schiphol Passagiers:<br />
“Edwin verdient alle lof voor zijn aanhoudende<br />
bereidheid om intern en extern voorlichting te<br />
geven over het werk van het Passengers Operations<br />
Center – in het bijzonder over het proces profiling.<br />
Hij heeft een groot relevant netwerk opgebouwd –<br />
zowel binnen de douanewereld als daarbuiten – en<br />
onderhoudt dit actief. Dankzij zijn vele contacten<br />
vindt er uitwisseling van hoogwaardige informatie<br />
plaats en kunnen de douanediensten op Schiphol en<br />
andere luchthavens binnen de EU zo nu en dan een<br />
fiscaal of VGEM-succes vieren. Verder heeft Edwin er<br />
aan bijgedragen dat veel luchtvaartmaatschappijen<br />
zich hebben aangesloten op Sabre, een systeem dat<br />
via een directe link matches zoekt binnen de passagiersgegevens<br />
van deze bedrijven op basis van<br />
profielen. Edwin is in houding en gedrag een<br />
voorbeeld voor zijn collega’s binnen het POC.”
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
DE AMBASSADEUR<br />
Michel Heeselaars<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> presenteert dit jaar ware ambassadeurs<br />
van Douane Nederland: collega’s die onze organisatie op<br />
voorbeeldige wijze vertegenwoordigen buiten de ‘groene<br />
muren’. Zoals Michel Heeselaars (Douane Rotterdam<br />
Rijnmond), ook bekend als ‘Mister Cameratoezicht’.<br />
“Kijk eens goed – hier op de monitor, tussen de poten van<br />
die kraan: daar loopt een figuur met een capuchon op, met<br />
een rugzak en een metalen koffer. Zie je ’m? Nu gaat ’ie aan<br />
boord van die boot. Heb je een momentje? Even mijn collega’s<br />
in het veld inseinen, hoor…<br />
Zo, daar ben ik weer. Ja, zo’n type is toch wel verdacht,<br />
natuurlijk: wat heeft een wildvreemde te zoeken op de<br />
kade? Dus volgen we zo iemand. Je moet dit soort situaties<br />
een beetje kunnen inschatten: deugt het, of deugt het niet?<br />
Daar heb ik in de loop der tijden een fijne neus voor ontwikkeld.<br />
Ik heb hier in Rotterdam 8 jaar in een unit bijzondere<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 24<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
bijstand van het HARC-team gezeten, een samenwerkingsverband<br />
van Zeehavenpolitie, FIOD en Douane. Je bent er<br />
hoofdzakelijk bezig met waarnemen; we volgden containers<br />
met drugs door heel Nederland. Vanwege mijn ruime ervaring<br />
in de surveillance en mijn kennis van het havengebied<br />
ben ik gevraagd om het cameratoezicht te helpen<br />
opbouwen.”<br />
“In september 2008 zijn we dit project gestart. We vroegen<br />
ons af of we met camerabeelden van bedrijven schepen in<br />
de gaten konden houden op de risico’s accijnsgoederen en<br />
verdovende middelen. Ik ben bij diverse partijen over de<br />
vloer geweest om de mogelijkheden te bespreken. Met een<br />
paar ondernemingen hebben we eerst een proef gedraaid;<br />
’s avonds en in het weekend keken we op kantoor of bij de<br />
portier de beelden uit. We begonnen bij EJT – European<br />
Juice Terminal –, waar sinaasappelconcentraat uit Brazilië<br />
wordt gelost. En ook Uniport deed mee; daar komen dagelijks<br />
massa’s reefers uit de hele wereld binnen. Op die pier zijn<br />
veel aansluitingen voor koelcontainers, vandaar.<br />
Diepgevroren producten als fruit en vlees vormen door hun<br />
herkomst risicovolle goederen voor de Douane. Daar komt
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
bij dat dit type container uitermate geschikt is voor het<br />
verstoppen van verdovende middelen. Bij de deuren is altijd<br />
wel ruimte voor een paar tassen, omdat de koude lucht<br />
moet circuleren – net als in een ijskast. En bij de koeling van<br />
de motor zitten 2 luiken, die je er simpel kunt uit schroeven.<br />
Daarachter kun je met gemak 20 kilo cocaïne kwijt…<br />
Dat is ook de reden waarom logistieke spelers graag met<br />
ons willen samenwerken. Die rip off-toestanden zijn slecht<br />
voor hun reputatie. Smokkelaars worden steeds brutaler:<br />
op klaarlichte dag sluipen ze het terrein op om hun spullen<br />
uit een container te trekken. Dat wil je natuurlijk niet, als<br />
bedrijf.”<br />
“Toen de Meldkamer hier op het CCC was ingericht, kregen<br />
we rechtstreeks aansluiting op de systemen van bedrijven.<br />
De beelden komen binnen via internet, met een paar seconden<br />
vertraging, en zijn te zien op een muur met monitors.<br />
Maar al snel werd duidelijk dat het constant turen naar die<br />
schermen niet combineert met het hectische meldkamerwerk.<br />
Daarom hebben we in een aparte ruimte deze opstelling<br />
opgebouwd, waar overdag en in de avonduren 1 collega<br />
zich helemaal kan concentreren op het cameratoezicht. Er<br />
hangen 6 flatscreens aan de wand, waarop je heel eenvoudig<br />
kunt switchen van het ene bedrijfsterrein naar het<br />
andere - of naar de haven van Vlissingen, waar ook een<br />
camera hangt. ’s Nachts nemen de collega’s van de<br />
Meldkamer het over, als het daar wat rustiger is.<br />
<strong>Het</strong> mooie van dit hulpmiddel, is dat ik in m’n eentje 9 kades<br />
tegelijk in het oog kan houden. Deze bedrijven zitten bovendien<br />
zo geconcentreerd, dat we genoeg hebben aan 1 of<br />
hooguit 2 dienstwagens ter plekke. Voorheen – toen we nog<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 25<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
bij de boot stonden te posten – hadden we minstens 3<br />
auto’s met elk een controlekoppel nodig. En hier op m’n<br />
eigen stekkie kan ik tenminste zonder probleem koffie halen<br />
of naar de wc.”<br />
“Natuurlijk vormt deze werkwijze een hele vooruitgang.<br />
Maar goedbeschouwd lopen we wel een beetje achter de<br />
feiten aan, als we slechts de schepen in de smiezen houden.<br />
Want als je het hebt over drugsrisico’s, is de plek waar<br />
geloste containers worden gestapeld pas echt interessant.<br />
Daarom praten we nu met ondernemingen of we ook<br />
beelden van de stack kunnen krijgen. Zij hebben daar toch<br />
camera’s hangen - om problemen te signaleren als de<br />
productie stagneert. Waarom zouden wij dan niet met ze<br />
meekijken, door onze douanebril? Als we dat voor elkaar<br />
krijgen, plukken we werkelijk de vruchten van deze vorm van<br />
toezicht.”<br />
Harald Meijer<br />
Anderen over Michel Heeselaars<br />
Johan Schipper, teamleider CCC-COP Rotterdam: “Michel houdt<br />
zich al 3,5 jaar intensief bezig met het opzetten van verschillende<br />
varianten van cameratoezicht. Hij is in allerlei projecten<br />
de stuwende kracht. Zo speelde hij een prominente rol<br />
bij de installatie van de zogenoemde Solid State Camera op<br />
de Maasvlakte, een apparaat gekoppeld aan een geavanceerd<br />
radar- en lasersysteem. Deze opstelling kwam tot<br />
stand in nauwe samenwerking met de Gemeentelijke<br />
Havendienst Rotterdam en de Zeehavenpolitie. Michel<br />
heeft hiervoor een specialistische opleiding gevolgd bij de<br />
Koninklijke Marine en maakt deel uit van een select gezelschap<br />
dat met deze camera kan en mag omgaan. Hij is dan<br />
ook nogal eens te vinden op het bureau van de<br />
Zeehavenpolitie, om van daaruit de camera te bedienen en<br />
beelden te analyseren.<br />
Daarnaast leverde Michel een belangrijke bijdrage aan de<br />
totstandkoming van het Landelijk Douane Cameratoezicht,<br />
zoals dat nu functioneert binnen het CCC Maritiem. Hij was<br />
nauw betrokken bij de technische inrichting van de observatieruimte<br />
en de opzet van de opleiding. Dankzij zijn ruime<br />
praktijkervaring in het fysieke toezicht kan hij de wensen<br />
van controlemedewerkers op straat uitstekend vertalen<br />
naar de collega’s die op kantoor zijn belast met het bekijken<br />
van de binnenkomende beelden. Daardoor kan vanuit het<br />
CCC de juiste ondersteuning worden geboden, bijvoorbeeld<br />
als het gaat om het waken over de veiligheid.<br />
Michel trekt op dit moment met diverse interne en externe<br />
partijen op om het cameratoezicht nog verder te ontwikkelen.<br />
Mede dankzij zijn inspanningen is dit fenomeen nu al<br />
niet meer weg te denken uit ons Toezicht Buitengrens.”
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
DE AMBASSADEUR<br />
Chris van Oostrum<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> presenteert dit jaar ware ambassadeurs<br />
van Douane Nederland: collega’s die onze organisatie op<br />
voorbeeldige wijze vertegenwoordigen buiten de ‘groene<br />
muren’. Zoals Chris van Oostrum, teamleider VGEM bij<br />
Douane Rotterdam Haven.<br />
“Een jaar of 7 geleden maakte ik min of meer gedwongen de<br />
overstap van Fysiek Toezicht naar VGEM. Mijn aanvankelijke<br />
tegenzin verdween als sneeuw voor de zon. Ik heb hier de<br />
tijd van m’n leven! Dit werkterrein kent zoveel facetten, en<br />
ze zijn allemaal even spannend. Neem het douanetoezicht<br />
op afvalstromen. Mensen denken al gauw dat dit uitgesproken<br />
saai is, maar niets is minder waar! Je praat over uitgaande<br />
goederenbewegingen, en dan luistert alles erg nauw. Als<br />
je besluit om tijdens de belading van een schip even 80 of<br />
100 containers tegen te houden voor een controle, kan dat<br />
enorme logistieke en financiële consequenties hebben.”<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 26<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
“De eerste 2 jaar ben ik bewust een beetje op de achtergrond<br />
gebleven, en heb ik als een spons elke druppel informatie<br />
geabsorbeerd. Deze wereld was immers nieuw voor<br />
me. Daarbij bleek VGEM nog een betrekkelijk onontgonnen<br />
terrein; er lag van alles voor het oprapen. Toen ik eenmaal<br />
de nodige kennis en ervaring had vergaard, heb ik me<br />
gestort op het opbouwen van relaties met convenantpartners.<br />
Dat netwerken werd al snel mijn ding. Met veel partijen<br />
hebben we destijds in de Rotterdamse haven een<br />
zogenoemde huisarts/specialist-verhouding ontwikkeld.<br />
Daarbinnen zochten we de grenzen van de papieren afspra-<br />
ken nadrukkelijk op: in hoeverre kunnen wij als Douane<br />
daadwerkelijk zelfstandig opereren? Allemaal vanuit de idee<br />
dat het nogal zinloos is om met 2 of 3 handhavingsorganisaties<br />
bij een container te gaan staan, als wij het ook alleen<br />
afkunnen. Die visie sloot later naadloos aan bij de uitgangspunten<br />
van de Transitie – de verschuiving van het werk van<br />
het binnenland naar de buitengrens – en bij de terugtrekkende<br />
beweging die veel toezichthouders maakten vanwege<br />
bezuinigingen en inkrimping. Wat wij deden, kun je<br />
beschouwen als een voorbode van bijvoorbeeld het huidige<br />
programma Ladingregie Zeehavens.”
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
“Natuurlijk heb je op het operationele vlak evengoed met<br />
het bedrijfsleven te maken. Ondernemers zien lang niet<br />
allemaal de zegeningen van het one-stop-shop-principe dat<br />
ons voor ogen staat. Voor hun is elke interventie van de<br />
Douane er één te veel, en een reden tot klagen. Ten dele<br />
hebben ze gelijk. Wij kunnen wel zo’n concept bedenken,<br />
maar om er in de volle breedte invulling aan te geven, blijft<br />
lastig. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de summiere aangifte, is<br />
het erg lastig om gericht te selecteren en in bepaalde branches<br />
niet een verstorende factor te zijn.<br />
Ik praat veel met bedrijven. Dan vertel ik ze dat de Douane<br />
zich inspant om z’n klanten te kennen en in kaart te brengen.<br />
Maar ik onderstreep ook, dat het de eigen verantwoordelijkheid<br />
van die klant is om op een positieve manier in<br />
beeld te komen. Wij willen bepaald gewenst gedrag zien, en<br />
het is aan de ondernemer om dat te vertonen. Bijvoorbeeld<br />
door zelf risico’s in zijn bedrijfsprocessen te minimaliseren.<br />
Dan speelt er nog iets: wij kunnen met AEO, HT en HTD wel<br />
voor een bepaalde koers kiezen, maar onze collega-handhavers<br />
moeten die ook erkennen. Als zo’n inspectiedienst een<br />
container van een door ons gecertificeerde onderneming wil<br />
controleren, kunnen er bij het bedrijfsleven verkeerde<br />
verwachtingen ontstaan. Gelukkig wordt de regierol van de<br />
Douane in het goederentoezicht tegenwoordig in brede<br />
kring onderschreven. Maar dat heeft heel wat tijd en gemasseer<br />
gekost. In dat proces was ik een van de radertjes, of<br />
beter gezegd: de smeerolie.”<br />
“Samenwerking is uiteraard geen doel op zich – het moet<br />
wel iets opleveren. De afgelopen jaren hebben wij en onze<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 27<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> op groen • <strong>Hart</strong> rubrieken<br />
partners goede resultaten geboekt. Bijvoorbeeld in het<br />
toezicht op verboden houtsoorten. Rotterdam is ’s werelds<br />
grootste doorvoerhaven van hout, dan kun je op je klompen<br />
aanvoelen dat er ook dubieuze partijen worden verladen.<br />
Toch konden de toenmalige AID (later opgegaan in de NVWA,<br />
red.) en wij lange tijd geen enkele aansprekende houtzaak<br />
voor de rechter brengen. Samen hebben we allerlei acties op<br />
touw gezet, maar hoe we ook ons best deden, we vonden<br />
niets. Op zulke momenten wordt mijn speurzin aangewakkerd:<br />
dit is een blinde vlek, we kijken met de verkeerde ogen.<br />
Toen hebben we onze beste mensen om de tafel verzameld:<br />
CITES-specialisten, computerdeskundigen en medewerkers<br />
die profielen kunnen maken. <strong>Het</strong> was meteen bingo: binnen<br />
een paar dagen selecteerden we een eerste container vol<br />
beschermd tropisch hardhout.<br />
Weer later raakte ook de politie in allerlei zaken betrokken.<br />
Al snel bleek: wij zijn goed in controleren, zij zijn goed in<br />
rechercheren. Zo kwam de politie door met ons samen te<br />
werken een hele keten van malafide houthandel op het<br />
spoor, met vertakkingen tot in Suriname, waar officials<br />
tegen betaling van smeergeld vervalste uitvoercertificaten<br />
leverden. Dankzij goed speurwerk kon uiteindelijk vrijwel<br />
het hele netwerk worden opgerold. Zo’n geval toont aan dat<br />
diensten als politie en Douane – met elk hun eigen expertise<br />
en bevoegdheden – elkaar uitstekend kunnen aanvullen.”<br />
Harald Meijer<br />
Anderen over Chris van Oostrum<br />
Jos Reekers, directeur Douane Rotterdam Haven: “In de loop der<br />
jaren heeft Chris het imago van Douane Nederland glans<br />
gegeven, in binnen- en buitenland. Zijn charmante persoonlijkheid,<br />
kennis van zaken, drive voor samenwerking en<br />
handhaving, neus voor kansen en talenkennis maken hem<br />
voor velen een ideale counterpart.<br />
In het kader van een twinning project met Shanghai heeft<br />
Chris zich ingespannen om tot praktische resultaten te<br />
komen in de bestrijding van namaakgoederen. Hij is<br />
hiervoor door zowel de Europese Commissie als zijn<br />
Chinese gesprekspartners expliciet geprezen.<br />
Verder heeft Chris aangetoond dat de Douane van toegevoegde<br />
waarde is voor onze handhavingspartners, zoals op<br />
het gebied van opsporing van milieufraude. Zo heeft hij<br />
met collega-douanediensten in omliggende landen afspraken<br />
voorbereid over een betere handhaving van de EVOAregelgeving<br />
in zeehavens. Dankzij zijn uitgebreide internationale<br />
netwerk weet hij belangrijke informatie boven water<br />
te krijgen, zodat wordt voorkomen dat bijvoorbeeld<br />
containers met zeer gevaarlijke namaakpesticiden door de<br />
mazen van het net glippen en in de Rotterdamse haven<br />
aankomen.<br />
Maar Chris heeft ook oog voor de belangen van het bonafide<br />
bedrijfsleven. Zo is hij samen met de voormalige<br />
VROM-inspectie in dialoog gegaan met het bedrijfsleven<br />
over de problematiek van transhipment afvalzendingen die<br />
de Rotterdamse haven meden. Hij heeft een bijdrage<br />
geleverd aan een level playing field binnen Europa en een<br />
vermindering van de toezichtslasten voor ondernemers.”
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 28<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Hart</strong> <strong>Groene</strong> op • achtergronden<br />
groen <strong>Hart</strong><br />
Samenwerking op<br />
de snelweg:<br />
Integrale Transport<br />
Controles<br />
‘Toezicht doen we samen’ is een slogan die sinds kort<br />
opgeld doet binnen de Douane. Daarmee wordt het<br />
belang onderstreept van krachtenbundeling – intern,<br />
maar zeker ook over de ‘groene schuttingen’ heen. <strong>Het</strong><br />
<strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> komt dit jaar met een serie artikelen over<br />
samenwerking met andere handhavingsdiensten. In deze<br />
2e aflevering: Integrale Transport Controles op het asfalt.<br />
De regiopolitie, het KLPD, de VROM-Inspectie, de<br />
Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit en provincies:<br />
allemaal partners waarmee de Douane samenwerkt tijdens<br />
zogenoemde Integrale Transport Controles (ITC). Hierbij<br />
worden vrachtauto’s op een aantal gebieden tegelijk nagekeken.<br />
Dergelijke controles worden jaarlijks zo’n 600 keer op<br />
de Nederlandse (snel)wegen uitgevoerd.<br />
De ITC’s bestaan nu zo’n 5 jaar en zijn een succes. Waarom?<br />
“<strong>Het</strong> grote voordeel van een ITC is het principe van onestop-shopping”,<br />
begint Fred Pons, teamleider van het<br />
Customs Control Center (CCC) in Rotterdam. “Daarvóór kon<br />
het gebeuren dat een vrachtauto op plek A werd gecontro-<br />
leerd door de politie, op plek B 10 kilometer verderop door<br />
de Douane en op plek C door een inspectiedienst. Daar zit<br />
een chauffeur natuurlijk niet op te wachten. Hij krijgt nu alle<br />
controles op 1 plek, daarna is ’ie klaar.”<br />
De CCC’s in Rotterdam en Schiphol sturen de ITC-activiteiten<br />
van de Douane landelijk aan. Fred zit samen met collega Ben<br />
Grundmann in de Taskforce ITC, waarin alle controlerende<br />
diensten samenwerken. Ben stuurt vanuit het CCC Schiphol<br />
ook de ITC-acties aan.<br />
Accijns<br />
De Douane richt zich bij de ITC’s vooral op accijnsgoederen.<br />
“De ITC’s maken voor ons deel uit van de binnenlandse<br />
accijnscontroles”, vertelt Fred. “We geven als Douane ook<br />
aan bij welke acties we wel en niet betrokken willen zijn. <strong>Het</strong><br />
ligt voor de hand dat onze voorkeur uitgaat naar acties bij<br />
doorgaande wegen in de grensgebieden. Ik schat dat we van<br />
alle acties er zo’n 90 keer bij zijn.”<br />
“Wij hebben scanners in huis waarmee we in de<br />
lading kunnen kijken. Dat kan ook voor andere<br />
diensten interessant zijn”<br />
Behalve het principe van one-stop-shopping bieden integrale<br />
controles nog meer winst. Waar veel diensten samenwerken,<br />
kun je gebruik maken van elkaars kwaliteiten. Dat<br />
begon bij de ITC-controles aanvankelijk met het delen van<br />
de apparatuur van de Douane. Fred: “Wij hebben scanners<br />
in huis waarmee we in de lading kunnen kijken. Dat kan ook<br />
voor andere diensten interessant zijn. Als we in een vrachtauto<br />
bijvoorbeeld de contouren van vaten aantreffen die<br />
gevaarlijke stoffen kunnen bevatten en de wagen draagt
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
geen gevarenbord, dan is dat een signaal om eens nader te<br />
controleren.”<br />
Een ander voorbeeld: “Onlangs kregen we via de<br />
Marechaussee signalen dat er Griekse koelwagens werden<br />
ingezet om mensen te smokkelen. Logisch natuurlijk dat de<br />
politie dan bij ITC-acties extra let op dat soort voertuigen.<br />
De scanners van de Douane doen dan goede diensten in de<br />
opsporing.”<br />
Informatie delen<br />
Maar de samenwerking stopt niet bij het delen van apparatuur.<br />
Nog interessanter kan het zijn om alle informatie uit te<br />
wisselen die bij de verschillende diensten bekend is. Daarom<br />
gaan voorafgaand aan een actie zoveel mogelijk gegevens<br />
‘over tafel’. Dat kan zijn tijdens de briefing, die vaak op het<br />
politiebureau of ter plekke is. Maar het kan ook al eerder, via<br />
het zogeheten ‘virtuele kantoor’. Fred: “Een beveiligde<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 29<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Hart</strong> <strong>Groene</strong> op • achtergronden<br />
groen <strong>Hart</strong><br />
website waar alle data over de ITC-acties zijn te vinden. Zo<br />
staan alle acties met plaats, tijd en deelnemers vermeld,<br />
maar er is ook plek voor aanvullende informatie om de actie<br />
tot een succes te maken.”<br />
Sinds dit jaar dragen ook de douaneregio’s hun steentje bij<br />
aan het verzamelen van informatie voor ITC-acties. “Daar zit<br />
enorm veel specifieke kennis”, aldus Fred. “De regio’s<br />
kunnen bij een grensovergang vaak precies aangeven:<br />
dat is de beste plek om te gaan staan, en daar moeten we<br />
op letten. Vandaar dat we dit jaar met de regio’s overleg<br />
hebben gevoerd om al die kennis mee te nemen.”<br />
Wat voor gegevens deelt de Douane dan zoal met de anderen?<br />
“We beschikken over een bestand van klanten van wie<br />
we weten of vermoeden dat ze de accijnswetgeving overtreden<br />
”, legt Fred uit. “Omdat de politie gebruik maakt van<br />
ANPR-apparatuur, kunnen we de kentekens van die klanten<br />
ingeven. Zodra zo’n klant voorbijkomt, herkennen we het<br />
kenteken en kunnen we hem eruit pikken voor een nadere<br />
controle.”<br />
Ook bijvoorbeeld de politie deelt informatie in het virtuele<br />
kantoor. “Vanuit haar internationale contacten beschikt de<br />
politie over gegevens van bijvoorbeeld Oost-Europese<br />
chauffeurs die het niet zo nauw nemen met verkeersveiligheidsregels”,<br />
weet Fred. “Daar worden ook selecties van<br />
nummerborden op gemaakt.”<br />
Volgorde<br />
Hoe moeten we ons een ITC-actie in de praktijk voorstellen?<br />
Fred: “Bij een actie die we onlangs hielden, was de volgorde<br />
als volgt: een vrachtauto die is geselecteerd, wordt door<br />
motoragenten vanaf de snelweg begeleid naar de inspectieplek.<br />
Hij gaat allereerst door de nucleaire detectiepoortjes<br />
van de Douane. Dat zorgt voor veiligheid van alle medewerkers.<br />
Daarna gaat ’ie door de Mobix – de mobiele containerscan,<br />
eveneens van de Douane – om inzicht te krijgen in<br />
de lading. Vervolgens verhuist de auto naar de weegapparatuur<br />
van de politie. Daar kijkt men of de opgegeven lading<br />
overeenkomt met het gewicht van de wagen. Dan rijdt de<br />
vrachtauto een stukje verder naar het inspectievak. Daar<br />
komen alle relevante inspecties langs om de papieren op te<br />
vragen en – als dat nodig is – de lading te controleren.<br />
Medewerkers van alle betrokken diensten lopen dan kris<br />
kras door elkaar. <strong>Het</strong> is een heel dynamisch gebeuren,<br />
waarbij mensen uit dezelfde regio elkaar vaak kennen. Alles<br />
bij elkaar is een chauffeur aan zo’n controle 20 tot 30 minuten<br />
kwijt. Maar dan heeft ’ie dus ook alle mogelijke checks<br />
gehad.”<br />
Toekomst<br />
In de toekomst zou Fred graag zien dat de controles nog<br />
gerichter en thematischer konden plaatsvinden. “Alles draait<br />
om de beschikbare informatie. Zo hebben we bij de Douane<br />
indicaties dat er in Europa vrachtwagens rondrijden die<br />
voornamelijk goederen vervoeren waarover geen accijns is<br />
betaald. Maar hoe vinden we die wagens? Wat zijn de<br />
opschriften op deze auto’s, welke kleur hebben ze, uit welke<br />
landen komen ze? Dat soort informatie moeten we zien te<br />
achterhalen en documenteren om nog gerichter te kunnen<br />
controleren.”<br />
Henk Jonkers
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 30<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Hart</strong> <strong>Groene</strong> op • achtergronden<br />
groen <strong>Hart</strong><br />
Gerenoveerd<br />
B & D Museum stelt<br />
belastingbetaler<br />
centraal<br />
Een plak hasj van de beruchte smokkelboot Lammie, een<br />
DouaneDoe-Ruimte voor de kids en een werkend (!)<br />
bolletjesslikkerstoilet: als vanouds is ‘groen’ goed vertegenwoordigd<br />
in het Belasting & Douane Museum. <strong>Het</strong><br />
dubbele herenhuis aan de Rotterdamse Parklaan heropent<br />
op 7 juni na een 2 jaar durende renovatie op feestelijke<br />
wijze zijn deuren voor het publiek - dat in de nieuwe<br />
opzet zelf een prominente rol speelt. Want de focus is<br />
verschoven van belastingheffer naar belastingbetaler.<br />
Gezeten aan de grote vergadertafel in de voormalige bibliotheek<br />
– nu een moderne overleg- annex receptieruimte –<br />
vertelt directeur Frans Fox wat er zoal komt kijken bij een<br />
dergelijke grootscheepse verbouwing. “Bij de vorige renovatie,<br />
begin jaren ‘90, werd asbest aangetroffen dat – naar nu<br />
bleek – nooit geheel was verwijderd. Gelukkig zat het er wel<br />
veilig. Verder liep de levering van onderdelen voor het<br />
nieuwe dak vertraging op. Maar voor écht grote verrassingen<br />
zijn we niet komen te staan. Mede omdat we bij de<br />
vorige renovatie 20 jaar geleden – verzorgd door hetzelfde<br />
architectenbureau trouwens – het gebouw helemaal in kaart<br />
is gebracht. Toch hebben we ook nu weer uitgebreid onderzoek<br />
gedaan, en onder meer de fundering gecontroleerd.<br />
Bouwkundig bleek het pand helemaal in orde, op enkele<br />
rotte kozijnen na.”<br />
De renovatie was vooral nodig om het museum aan de eisen<br />
van deze tijd aan te passen, aldus Frans. “Met name de<br />
energievoorziening was aan vernieuwing toe. Voorheen<br />
werkten we met één projector, enkele schermen en een<br />
handjevol pc’s. Nu staan hier talloze flatscreens, computers<br />
en beamers. Er moesten dus – simpel gezegd – flink wat<br />
groepen bij.”<br />
De grootste klus betrof echter het dak. Er kwam een compleet<br />
nieuwe constructie, grote luchtinlaten en ventilatoren. Overal<br />
is nu dubbel glas, en de collectie wordt beschermd door een<br />
moderne klimaatinstallatie en brandmeldsysteem. Frans:<br />
“Alles is mooi weg- en afgewerkt. We zijn echt een hightech<br />
museum geworden. Vergelijkbaar met het Rijksmuseum, durf<br />
ik te stellen, maar dan op kleinere schaal.”<br />
Toverplafond<br />
Waar sommige vertrekken bijna letterlijk waren dichtgetimmerd<br />
– ook ter bescherming tegen uv-straling – zijn de zalen<br />
in de nieuwe opzet veel opener, en is de collectie anders<br />
opgesteld en uitgelicht. Frans: “<strong>Het</strong> zou me niet verbazen,<br />
als bezoekers die hier vóór de verbouwing al eens waren<br />
nieuwe dingen ontdekken.” Daarnaast is de soms onduidelijke<br />
routing aangepakt. Leidend principe daarbij is de<br />
verschoven focus van belastingheffer naar belastingbetaler.<br />
“We willen bezoekers op een eenvoudiger en begrijpelijker<br />
manier over ons belastingstelsel informeren, zonder de<br />
complexiteit daarvan geweld aan te doen. Een voorbeeld<br />
daarvan is de ruimte <strong>Het</strong> <strong>Hart</strong>. Daarin kunnen bezoekers de
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
economie beïnvloeden door met bedragen te schuiven –<br />
meer geld naar Onderwijs ten koste van Defensie, om maar<br />
iets te noemen - en zo zien welke gevolgen dat heeft voor<br />
de schatkist.”<br />
In de zaal met het Toverplafond ervaart de bezoeker naar<br />
welke ‘goede doelen’ ons belastinggeld gaat, zoals zorg, de<br />
politie, onderwijs. “Die worden caleidoscopisch geprojecteerd,”<br />
zegt het intussen aangeschoven Hoofd Presentatie<br />
Wim van Es. “Liggend op loungebanken, met je oren tussen<br />
twee luidsprekers, kijk je daar naar het plafond. Na enkele<br />
minuten duikt je eigen gezicht in het geheel op: om te<br />
illustreren dat jij als burger ook bijdraagt aan de samenleving.<br />
Zo slaan we een brug tussen de bezoeker en het belastinggeld<br />
dat hij afdraagt.”<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 31<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Hart</strong> <strong>Groene</strong> op • achtergronden<br />
groen <strong>Hart</strong><br />
Smokkeldeuren<br />
Hoog tijd voor een rondleiding. “We hebben onze aandacht<br />
zo gelijk mogelijk verdeeld over blauw en groen,” vervolgt<br />
Frans, als we weer naar beneden lopen. “Al is de Douane<br />
voor veel mensen spannender. Op smokkelaars jagen<br />
spreekt nu eenmaal meer tot de verbeelding dan papierwerk<br />
afhandelen achter een bureau.”<br />
De smokkelfiets is in het vernieuwde museum gehandhaafd,<br />
met zijn dikke spatborden en verhoogde zadel, dat je aan<br />
het zicht kon onttrekken met een grote, lange jas. Niet<br />
nieuw, maar wel voor het eerst tentoongesteld is een stapel<br />
deuren - die bij nadere beschouwing geen stapel is. Dit<br />
massieve pakket heeft een van binnen uitgespaarde ruimte<br />
voor het vervoeren van contrabande. Ook een plak hasj die<br />
herinnert aan de ondergang van de Lammie behoort tot de<br />
collectie. De bemanningsleden van deze beruchte viskotter<br />
brachten hem na een omsingeling door marineschepen zelf<br />
tot zinken, in de hoop daarmee het bewijs te vernietigen.<br />
Dat laatste mislukte. De hasjboot lag in ondiep water en kon<br />
relatief eenvoudig worden opgetakeld.<br />
Wim noemt graag ook nog even de maquette van de<br />
Dodendraad, de grensversperring tussen Nederland en<br />
België in de Eerste Wereldoorlog, waarop hoogspanningsstroom<br />
stond. “Een stelsel van wachtposten, hekken en<br />
stroominstallaties, dat onze voormalige decorbouwer H.J.<br />
von Wintersdorff op een zeer instructieve wijze heeft verbeeld.”<br />
De draconische Duitse maatregel wist smokkelaars<br />
overigens niet te ontmoedigen. Maar in de grensstreken<br />
waren niet alle bewoners bekend met het fenomeen elektriciteit,<br />
en zich daardoor niet bewust van het levensgevaar.<br />
Onder de dodelijke slachtoffers waren Belgen, Nederlanders,<br />
Duitsers en een Rus.<br />
Lange neus<br />
Waar de collectie vroeger chronologisch was geordend, is zij<br />
nu thematisch van opzet. Zo laat een reeks vitrines zien wat<br />
er gebeurt als we geen belasting betalen. Vroeger waren<br />
lijfstraffen of brandmerking ons deel, tegenwoordig houdt<br />
de dienst het gelukkig bij een boete. De keuze voor die<br />
andere aanpak had soms ingrijpende gevolgen, aldus Wim.<br />
“We hebben liefst 400 nieuwe tekstbordjes moeten laten<br />
maken. En soms moesten we met pijn in het hart afscheid<br />
nemen van objecten die weliswaar waardevol zijn, maar<br />
minder goed in de nieuwe opzet passen. Zoals het<br />
19e-eeuwse schilderij waarop de smokkel van lompen en<br />
vodden is verbeeld. In ons land waren die belast om de<br />
papierindustrie te beschermen. <strong>Het</strong> is misschien niet het<br />
fraaiste stuk in de collectie, maar wel heel illustratief. Je ziet<br />
aangehouden smokkelaars aan de ene kant van de grens, en
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
smokkelaars aan de andere, veilige kant die een lange neus<br />
maken naar de douaniers.”<br />
Hoewel het aantal voor expositie beschikbare vierkante<br />
meters is toegenomen, blijft het dus woekeren met de<br />
ruimte. Toch staat het museum altijd open voor nieuwe<br />
aanwinsten. Als de komende tijd verschillende kantoren<br />
dichtgaan, komen er misschien nog meer interessante<br />
objecten boven water. “Maar de opbrengst daarvan zal niet<br />
te vergelijken zijn met die van een eerdere grote reorganisatie,”<br />
stelt Wim. “Vroeger had elke stad zijn eigen ontvang-<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 32<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Het</strong> Licht <strong>Hart</strong> <strong>Groene</strong> op • achtergronden<br />
groen <strong>Hart</strong><br />
kantoor. In de jaren ’90 zijn die bijna allemaal gesloten –<br />
in totaal zo’n 100. Dat was voor ons een gouden tijd, waarin<br />
heel veel los kwam. En toen de binnengrenzen wegvielen en<br />
de grenskantoren dicht gingen, kregen we de rijkswapenborden<br />
met tientallen tegelijk binnen. Zo zie je dat de<br />
praktijk van alledag grote gevolgen kan hebben voor onze<br />
verzameling.”<br />
Voetballers en hun fiscale verplichtingen<br />
In de nieuwe opzet is de populaire Smokkelaarstrip<br />
eveneens gesneuveld. Daar staat de komst van een<br />
DouaneDoe-Ruimte voor jeugdige bezoekers tegenover. In<br />
de 3 ‘werelden’ land, water en lucht leren kinderen wat<br />
grenzen betekenen. Ze kunnen varen in een scheepssimulator,<br />
mogen zelf reiskoffers scannen, en knutselen met<br />
douanehond Doerak. De 3e verdieping, waar het depot was<br />
gehuisvest, heeft een wisselexpositieruimte en een educatielokaal,<br />
dat plaats biedt aan groepen van onder meer de<br />
basisschool en het voortgezet onderwijs.<br />
Nieuw is ook het actualiteitenkabinet. “Mocht de BTW<br />
worden verhoogd, bijvoorbeeld, dan kunnen we daar direct<br />
op inspelen via een minitentoonstelling,” aldus een enthousiaste<br />
Frans. “En tijdens het EK informeren we bezoekers<br />
over de belastingperikelen van voetballers en hun clubs.” Op<br />
de zolder toont hij ons nog even de ‘troon’, een slikkerstoilet<br />
zoals je dat op luchthaven Schiphol aantreft, waarop vermoedelijke<br />
bolletjesslikkers mogen plaatsnemen. Saillant<br />
detail: het museumobject is aangesloten op het riool en dus<br />
als gewone wc te gebruiken.<br />
Met zijn moderne inrichting en opgefriste collectie is het<br />
Belasting & Douane Museum nu weer helemaal bij de tijd.<br />
En daar mag wat tegenover staan. “Anders dan voorheen<br />
heffen we toegangsprijzen,” zegt Frans. “Volwassenen<br />
betalen € 5,50. Voor kinderen tot 12 jaar is het gratis, van je<br />
13e tot je 18e betaal je € 3,50. Of dat potentiële bezoekers<br />
afschrikt? Dat denk ik eerlijk gezegd niet. Misschien zal een<br />
enkeling zich door het entreegeld laten weerhouden. Maar<br />
ik denk dat er meer mensen zijn die denken: gratis – dat zal<br />
wel niks wezen. Voor museumkaarthouders blijven we<br />
bovendien vrij toegankelijk. Én voor alle belastingdienstmedewerkers<br />
natuurlijk.”<br />
Paul van Vliet
Colofon<br />
Editie 1 | mei - juni 2012<br />
<strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> is een gratis digitale kwartaaluitgave voor gepensioneerde medewerkers van Douane<br />
Nederland. <strong>Het</strong> bevat nieuwsberichten, achtergrondverhalen en rubrieken die eerder verschenen in het<br />
gelijknamige bedrijfs-/personeelsmagazine op het intranet van Douane Nederland. <strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> wordt<br />
gemaakt door team Communicatie van Douane Landelijk kantoor.<br />
1e jaargang, nummer 2<br />
Uitgever<br />
Willy Rovers (algemeen directeur Douane Nederland)<br />
Hoofdredacteur<br />
Harald Meijer<br />
ha.meijer@belastingdienst.nl<br />
Redactie<br />
Henk Lamers (ham.lamers@belastingdienst.nl)<br />
Medewerkers<br />
Henk Jonkers, Paul van Vliet<br />
Abonnementen<br />
Post-actieve medewerkers van Douane Nederland kunnen een gratis abonnement op <strong>Het</strong> <strong>Groene</strong> <strong>Hart</strong> aanvragen<br />
door een mail te sturen naar douane.communicatie@belastingdienst.nl (onder vermelding van naam en<br />
email-adres).<br />
Niets van deze uitgave mag worden openbaar gemaakt of verveelvoudigd zonder voorafgaande schriftelijke<br />
toestemming van de hoofdredacteur.<br />
Douane<br />
<strong>Belastingdienst</strong><br />
Colofon Print 33<br />
<strong>Het</strong> Licht <strong>Groene</strong> op groen <strong>Hart</strong>