Publicaties algemeen - Growing up in Public

umHMuniiiïimi
Een gemiste kans
Theatermaker
februari 1999
Volgens DAPHNE DE BRUIN, DON DUYNS, PAUL
FELD en JEROEN KRIEK van Growing up in Public
doen de flodderige suggesties in het pamflet
vooral veel stof opwaaien
'Waarom heeft het Nederlands toneel die twee reuzen op lemen voeten eigenlijk nodig'
De ondertitel van het pamflet luidt Een uitnodiging
tot discussie. Daar gaan wij, als jong en structureel
gesubsidieerd gezelschap dat geen last heeft
van vergrijzing, graag op in. Het schotschrift De
toekomst heeft wat ons betreft twee kanten: een
deels rake analyse van hoe het met het theater momenteel
in dit land is gesteld, naast een stel flodderige,
met te weinig feiten en argumenten onderbouwde
suggesties. Als geheel ervaren we het schotschrift
als een gemiste kans. als het opwerpen van
stof zonder een sterke achterliggende basisgedachte.
Desalniettemin een poging tot een inhoudelijke
reactie van onze kant, aan de hand van een aantal
steekwoorden uit het pamflet zelf.
Jeroen Kriek,
Peer van den Berg
en Don Duyns
in Sevenup door
Growing up in
Public en Suver
Nuver
Urgentie en importantie
Wat verontrust in het pamflet is het ontbreken
van een beeld van welke rol het toneel in de hedendaagse
samenleving speelt; of zou kunnen spelen.
Het uitgangspunt van elke wijziging van het bestel
zou moeten starten bij een definitie van wat relevant
toneel is. Is relevant bijvoorbeeld toneel waarin 'bewust
een traditie wordt gecreëerd' Of is relevant:
nieuw toneel aan de hand van actuele en emotionerende
onderwerpen, dat op een prikkelende en frisse
manier voor het voetlicht wordt gebracht (iets waar
wij en een veel andere jonge groepen voor staan).
Traditie
Opnieuw ontbreekt in het pamflet een heldere definitie.
Horen de legendarische voorstellingen van het
Werktheater volgens de commissie bij onze traditie
Of de choreografieën van Anna Theresa de Keersmaecker
Of het muziektheater van Hauser Orkater Of
Het Park van Sam Bogaerts (bij De Witte Kraai) Of,
vooruit, Sevenup van Growing up in Public en Suver
Nuver Het enige dat wij lezen over traditie is 'het
klassieke en moderne wereldrepertoire', van zeg
maar De Grieken tot en met Schwab dus. Waarom is
het toch dat wij ons bij het lezen van die woorden
werkelijk ter plekke voelden vergrijzen
_U(L£EJLSS-
35