Lees de pdf - Museum Volkenkunde

GEMEEN GOED. GEDEELD CULTUREEL ERFGOED IN HET MUSEUM NASIONAL INDONESIA
EN HET RIJKSMUSEUM VOOR VOLKENKUNDE
Digitale publicaties van het Rijksmuseum voor Volkenkunde
Zo verkreeg het museum bijvoorbeeld voorwerpen als gevolg van de Nederlandse aanval op het
koninklijk paleis van Cakranegara in Lombok. Als resultaat van dit alles bestonden de collecties van
het Museum van het Bataviaasch Genootschap uit verschillende soorten cultureel erfgoed. Ze werden
destijds ingedeeld naar discipline, zoals prehistorie, archeologie, numismatiek en heraldiek,
etnografie, historische overblijfselen, geografie, keramiek, schilderkunst en handschriften.
Museum Nasional Indonesia
Na de onafhankelijkheid kwam het bestuur van het Museum van het Bataviaasch Genootschap in
handen van de overheid van de Republiek Indonesië en werd de naam uiteindelijk veranderd in
Museum Nasional Indonesia, het Nationaal Museum van Indonesië. In de laatste twee decennia van
de vorige eeuw kwam opnieuw verandering in de samenstelling van de collecties: de
handschriftenverzameling en de bibliotheek werden overgebracht naar de Nationale Bibliotheek,
terwijl de schilderijenverzameling werd afgestaan aan het Nationale Kunstmuseum.
Daarnaast startte de regering begin jaren tachtig met de bouw van overheidsmusea in elke provincie
van het land, een operatie die in 1995 werd afgerond. Van toen af aan was en is het overheidsbeleid
om artefacten te bewaren in het museum van de provincie waar ze worden gevonden. Alleen
voorwerpen van buitengewone betekenis voor de Indonesische samenleving als geheel moeten nog
aan het Nationaal Museum worden afgestaan. Dit is bijvoorbeeld het geval geweest met de gouden
voorwerpen die in 1990 werden gevonden in Wonoboyo, Centraal-Java. Omdat dit zeer belangrijke
vondsten werden geacht, zowel in archeologisch als kunstzinnig opzicht, kwam deze goudschat uit de
tiende eeuw met een totaalgewicht van 31,8 kilo in het Nationaal Museum terecht. Een ander
voorbeeld is het bronzen beeld van Siva dat werd gevonden in Karangnongko, Klaten, Centraal-Java,
in 2001. Het hoofdloze beeld was in artistiek opzicht van grote betekenis en kon worden benut als
referentiepunt voor de stijl van de beeldhouwkunst vanaf de tiende eeuw.
Historisch gezien kan het ontstaan van de voorloper van het Nationaal Museum niet worden losgezien
van de koloniale belangen en behoeften. Als we echter het spoor terug volgen naar het werk dat door
de leden van het Bataviaasch Genootschap werd ondernomen om de oude Indonesische cultuur te
bestuderen, dan zien we dat dit onderzoekswerk niet alleen werd verricht om de cultuur van het
beheerste gebied te leren kennen, maar dat het ook ging om werkelijk wetenschappelijk onderzoek uit
belangstelling voor de oude Indonesische cultuur – onderzoek dat met grote toewijding werd en nog
wordt verricht.
De beeldenzaal van het Museum Nasional.
8