Lees de pdf - Museum Volkenkunde

GEMEEN GOED. GEDEELD CULTUREEL ERFGOED IN HET MUSEUM NASIONAL INDONESIA
EN HET RIJKSMUSEUM VOOR VOLKENKUNDE
Digitale publicaties van het Rijksmuseum voor Volkenkunde
Literatuur
Bloembergen, M.
Groot, J.P.M.
'Van de Grote Rivier naar het Koningsplein. Het Bataviaasch Genootschap van Kunsten en
Wetenschappen 1778-1867' (2006)
Müller, S.
Rosenberg, C.B.H. von
1 NBG 1863: 150-151
2 NBG 1863: 151
3 NBG 1863: 151
4 NBG 1863: 143
5 Raffles, Sir Thomas Stamford Bingley, 1781–1826, British East Indian administrator. He was one of the founders of
Britain's empire in East Asia. Beginning his career (1795) as a clerk in the British East India Company, he was sent to Pinang,
Malaya (Malaysia), in 1805 as assistant secretary. Through his knowledge of the Malay language and customs he played a
large part in planning the capture of Java from the Dutch. He ruled Java as lieutenant governor (1811–15) and reduced the
power of native princes. Raffles also reorganized the administration, launched reforms in taxation, abolished forced labor and
feudal dues, and provided security of land tenure. Recalled (1815) on the eve of Java's restoration to the Dutch, he returned to
England, where his History of Java (1817) was published. While lieutenant governor of Bencooleen in Sumatra (1818–23), he
introduced coffee and sugar cultivation and established schools. He secured the transfer (1819) of Singapore to the East India
Company and initiated policies that contributed greatly to Singapore's vital role in the lucrative China trade. Raffles was
outstanding for his liberal attitude toward peoples under colonial rule, his rigorous suppression of the slave trade, and his zeal
in collecting historical and scientific information. He played the chief role in founding the Zoological Society of London and was
its first president. He was knighted in 1817.
6 Koning Willem I nam na de Franse tijd het heft stevig in handen. Hij bevorderde niet alleen de handel sterk, maar had ook
aandacht voor de wetenschap. Bij Koninklijk Besluit werd in 1820 de Natuurkundige Commissie opgericht. Deze had tot taak
voorwerpen van natuur- en volkenkundige aard te verzamelen in Nederlands Indië. Daartoe werden mensen met overheidsgeld
uitgezonden of werden contracten met verzamelaars afgesloten. De commissie heeft 18 leden geteld. Van dit achttiental
overleden er 12 in Indië, vijf hiervan al binnen drie jaar. De commissie werd in 1850 opgeheven. De verzamelde natuurkundige
voorwerpen werden in het Leids museum opgeslagen. Zij maakten van het museum een wereldcentrum voor de kennis van de
fauna van Zuidoost-Azië. Vele latere inspanningen van het museum, tot en met de recente expedities, bouwen voort op de
fundamenten die in de eerste helft van de 19de eeuw werden gelegd.
7 Heinrich Christian Macklot (1799 - 1832) was a German naturalist. Coenraad Jacob Temminck sent Macklot with Heinrich Boie
and Salomon Müller to Asia to collect specimens for the Natural history museum of Leiden. Macklot visited New Guinea and the
island of Timor from 1828 to 1830 on board Triton.
8 Dr Salomon Müller (1804 - 1864) was a German naturalist. Müller was the son of a saddler in Heidelberg. In 1823 Müller,
along with Heinrich Boie and Heinrich Christian Macklot, was sent by Coenraad Jacob Temminck to collect specimens in the
East Indies. Müller visited Indonesia in 1826, New Guinea and Timor in 1828, Java in 1831 and Sumatra between 1833 and
1835.
9 Coenraad Jacob Temminck (March 31, 1778 - January 30, 1858) was a Dutch aristocrat and zoologist.
Temminck was the first director of the National Natural History Museum at Leiden from 1820 until his death. His Manuel
d'ornithologie, ou Tableau systematique des oiseaux qui se trouvent en Europe (1815) was the standard work on European
birds for many years. He inherited a large collection of bird specimens from his father, who was treasurer of the Dutch East India
Company.
Temminck was also the author of Histoire naturelle générale des Pigeons et des Gallinacées (1813-1817), Nouveau Recueil de
Planches coloriées d'Oiseaux (1820-1839), and contributed to the mammalian sections of Philipp Franz von Siebold's Fauna
japonica (1844-1850).
10 Georg Everard Rumphius (1627 - 1702) vertrok op 25 jarige leeftijd naar Ambon (Molukken) om koopman te worden in dienst
van de VOC. Daar raakte hij echter bijzonder geïnteresseerd in de tropische flora en fauna. Hij bestudeerde de planten en
kruiden, de schelpen, lagere zeedieren en stenen.
Tot aan zijn dood in 1702 heeft hij ondanks blindheid nog prachtige wetenschappelijke boeken geschreven en bloemen en
insecten getekend of laten tekenen. Rumphius bijnaam was dan ook toepasselijk de ‘blinde ziener van Ambon’. Tot zijn
bekendste werken behoren onder anderen het 12-delige ‘Amboinsch kruidboek’ en ‘D'Amboinsche rariteitkamer’. Dit laatste
werk is een van de weinige boeken die in de zeventiende eeuw verscheen over schelpen. Het eerste echte schelpenboek was
van de Italiaan Fillipo Buonanni. Rumphius boek over de schelpen verscheen pas na zijn dood, in 1741.
Het eerste deel van ‘Amboinsch kruidboek’ geeft een indruk van het imposante werk dat Rumphius leverde. Ook nu nog is het
een veel geraadpleegde bron voor de natuur van de Molukken.
30