Deelrapport 3: Hoe Dionysos - Universiteit Twente

keihard gewerkt. In drie uur tijd had ik het hele evenement al rond met beveiliging, EHBO en de hele
rataplan. Dat heb ik allemaal opgestuurd. Toen hebben ze me eigenlijk de hele dag aan het lijntje
gehouden’ (R51b).
Uiteindelijk kreeg de nachtburgemeester te horen dat er niet voor zijn alternatieve plan werd
gekozen. Niettemin konden dit soort initiatieven binnen de gemeente Haren op enige steun
rekenen (R52). Dit verklaart wellicht waarom men, ondanks een eerder besluit om dat niet te doen,
op 21 september in de loop van de avond toch overging tot enkele halfhartige stappen die door het
publiek als de aanzet voor een alternatief feest werden gezien. ‘Rond kwart voor elf hoorden we
buiten muziek. Op de voetbalvelden bleek wat verlichting en muziek geregeld te zijn. Voor het
podium hield zich een groepje van 100 jongeren op’ (R36). Sommigen hadden kennelijk het idee dat
er toch iets met de onverwachte toestroom van mensen moest gebeuren. Een uitspraak van de
locoburgemeester, die meende dat feestvieren geen taak voor de overheid is, riep dan ook verbazing
op. ‘Dat is te zot voor woorden’ aldus een respondent. ‘Nee, in normale situaties is het geen
overheidstaak. Maar je praat hier over een noodsituatie en dan moet alles uit de kast worden
gehaald. Dat had met een paar platte petten op dat stuk land heel goed gekund (…). Men had tegen
de jeugd kunnen zeggen: ga daar maar naartoe maar wel op eigen risico. Het idee dat de verantwoordelijkheid
dan bij de gemeente zou liggen, vind ik gelul’ (R41).
In elk geval staat vast dat de meeste jongeren deze aanpak heel anders zien. De een verwachtte dat
de gemeente inderdaad iets dat op veld zou organiseren zodat de aanwezigen werden vermaakt
(R7). De ander heeft actief opgeroepen om naar het bewuste veld toe te gaan. ‘We waren heel
benieuwd hoe het eruit zou zien daar bij Gorecht. Rond half tien hebben we tegen iedereen gezegd:
Jongens, er is nóg een feest’ (R1). Een derde jongere betreurde dat er op het voetbalveld alleen maar
wat lampen stonden maar voegt er een hoopvolle gedachte aan toe: ‘Als er inderdaad artiesten op
het veld waren geweest, zouden wij erheen zijn gegaan. Dan had je ook een scheiding van relschoppers
en feestgangers gehad’ (R9). Een vierde jongere is van mening dat de gemeente had moeten
zorgen voor elementaire voorzieningen zoals toiletten, lichten en dergelijke. Hij verwerpt het idee
dat men dan verantwoordelijk voor de veiligheid van de aanwezigen zou zijn geweest. ‘Je kunt als
gemeente toch een vergunning verstrekken Ga het dan regelen! Met een beetje gezond verstand
kun je weten dat het uit de hand loopt als er niks is’ (R11). We spraken slechts één jongere die zich bij
de zienswijze van de gemeente aansloot. Hij zegt: ‘Een alternatief feest organiseren kost tijd en dan
moet je inderdaad de veiligheid kunnen garanderen. Ik snap best dat de gemeente dat niet heeft
gedaan’ (R12). Maar voor het overige hadden onze jeugdige respondenten zo’n alternatief wel
gewaardeerd. Helaas werd er ook op dit punt onduidelijk gecommuniceerd. ‘Een plaatselijke krant
schreef dat er misschien een alternatief feest werd gegeven. Daar wilden we in elk geval een klein
kijkje gaan nemen’ zegt een jongedame (R5). Deze onduidelijkheid wordt eveneens door een
jongeman aan de kaak gesteld: ‘Het was zeer onduidelijk of er op dat Gorechtveld nu iets te doen
was of niet’ (R11). Een andere jongen verbaasde zich erover dat alles zo uit de hand was gelopen
en zegt: ‘Ik dacht nog wel dat de gemeente iets op dat voetbalveldje had neergezet. Maar wij zijn
nooit naar dat veld toegegaan. Is het eigenlijk wel open geweest’ (R12). Andere jongeren gaven
aan dat ze wel degelijk op de avond zelf een kijkje zijn gaan nemen op het veld, maar teleurgesteld
weer terugkeerden naar het centrum (R7). Toch is de gemeente niet de enige die bij droeg aan de
uiteindelijke teleurstelling. Ook andere instanties waren in hun berichten niet altijd duidelijk. ‘Ik had
gehoord dat Kraantje Pappie en Yellow Claw zouden optreden. Dat stond op Twitter. Dus toen was
het: Mooi, daar ga ik heen. Maar toen we er waren kregen we via Twitter te horen dat het was
afgelast (R5). Zo blijkt dat het niet alleen de gemeentelijke communicatie was die onduidelijkheid
84 | COMMISSIE ‘PROJECT X’ HAREN