Deelrapport 3: Hoe Dionysos - Universiteit Twente

3. Wel of geen alternatief feest
Zo komen we bij de laatste vraag met betrekking tot het overheidsbeleid. Was het verstandig geweest
als de gemeente een alternatief feest had georganiseerd of als ze dit door anderen had laten doen
Daarover werd in Haren verschillend gedacht. In elk geval heeft de gemeente een tijd met de gedachte
gespeeld. Enkele jongerenwerkers vertelden dat de politie hen vroeg om bij wijze van alternatief het
jeugdhonk open te doen. Maar die locatie bleek niet geschikt want er konden niet meer dan zestig man
in. Toen raakte dat idee weer buiten beeld (R53). Een dag of vier voor het aangekondigde feest vroeg de
gemeente deze jongerenwerkers opnieuw of ze een rol wilden spelen bij de organisatie van een
alternatief. Daar zagen ze nogal tegenop. ‘Het is organisatorisch een grote klus, zelfs als er maar 500
mensen zouden komen. Je moet van alles regelen rond veiligheid, vergunningen en dergelijke. Dat krijg
je in drie of vier dagen niet voor elkaar. Tenzij je toestanden wil zoals in Dortmund of zo’ (R53) 9 . Toch
waren het niet alleen praktische redenen waarom de gemeente besloot om van een alternatief
evenement af te zien. Ten eerste was men bang daarmee een precedent te scheppen: als elke gemeente
die een massa jongeren op haar dak krijgt zich gedwongen zou voelen tot het organiseren van een
alternatief, dan was het hek van de dam. Er zou zelfs een aanzuigende werking van dat alternatief uit
kunnen gaan (R39). Sommige bewoners vinden dat een juist argument. Een van onze respondenten zei
bijvoorbeeld: ‘Ik vond het idee van een alternatief feest echt belachelijk. Ik ben er uit principe niet voor
dat je elke groep die om een feest roept zo tegemoet komt. Bovendien had het probleem zich bij een
alternatief alleen maar verplaatst’ (R50). Verschillende respondenten sluiten zich bij deze opvatting aan
(R42).
Maar er zijn ook bewoners die stellen dat zo’n alternatief feest een deel van de oplossing was geweest.
Sommigen hebben zelf een poging in die richting gedaan. Zo merkte een van onze respondenten het
volgende op: ‘Mijn idee was om Haren af te sluiten en tegelijkertijd de ijshal open te gooien voor
iedereen die op dat moment in het dorp is. Later bleek de nachtburgemeester van Groningen ook een
plan te hebben. Uiteindelijk ging het niet door omdat de gemeente het risico niet wilde nemen. Dat
heeft Bats zelf gezegd. Oké, nu hebben ze een ander risico genomen’ (R24). Een tweede respondent
heeft zich eveneens ingezet voor een alternatief. ‘De gemeente zei: Wij doen zelf niets maar als er
particuliere initiatieven ontstaan dan kan er wel voor ontheffing worden gezorgd. Toen hebben we een
hele middag zitten telefoneren om iets van de grond te krijgen (…). Per saldo kwamen we uit bij de
nachtburgemeester van Groningen. Die had op woensdag een plan ingediend maar nog niets van de
gemeente gehoord. Over dat plan probeerde ik donderdagochtend met iemand van de gemeente te
bellen maar het leidde tot niets omdat de burgemeester op dat moment niet in Haren verbleef’ (R36).
De nachtburgemeester van Groningen zelf vertelde ons daar het volgende over: ‘Ik werd dus donderdagochtend
heel vroeg om 8 uur ’s morgens gebeld door de gemeente Haren. Daar stond ik nogal van
te kijken. “Ja, wij hebben van buurtbewoners gehoord dat u een oplossing hebt voor het probleempje
dat wij misschien morgen gaan hebben.” Dat was de letterlijke zin. Ik zeg: “Ja, natuurlijk heb ik een
oplossing.” Dus ik heb dat toen nog een keer herhaald. “Dat feestje is helemaal niet belangrijk. Het is
zaak dat jullie qua communicatie de hele meute afleiden.” Intussen had ik al een ondernemer uit Haren
gesproken, dat was woensdag. Die stelde enkele weilanden aan de A28 beschikbaar. Daar ben ik op
woensdagavond even gaan kijken en dat waren inderdaad hele mooie weilanden. Precies voordat je
Haren binnenkomt de snelweg af en dan was je er al. Nou, heel mooi geschikt, met een in- en een
uitgang. Helemaal prima. Dus die donderdag vertelde ik aan die gemeenteambtenaar dat ik eigenlijk al
een locatie had. Toen wilden ze dat ik een begroting maakte en een plan op papier zette. Ik heb toen
9
De respondent bedoelt waarschijnlijk de stad Duisburg waar 21 dodelijke slachtoffers vielen die tijdens de Love Parade van 2010 in
het gedrang kwamen.
COMMISSIE ‘PROJECT X’ HAREN | 83