Deelrapport 3: Hoe Dionysos - Universiteit Twente

Een enkel woord over maatregelen die volgens de bewoners voor duidelijkheid hadden kunnen
zorgen. Bijvoorbeeld de al eerder besproken vraag of men Haren niet had moeten afsluiten.
Daarover zegt een respondent: ‘Ik vond het vreemd dat zoveel mensen Haren konden binnenkomen,
terwijl er was gezegd dat men het dorp zou afsluiten’ (R50). Een werknemer van Q-buzz merkt het
volgende op: ‘De afritten van de snelweg werden afgezet maar niet de Rijksstraatweg en de
Herenweg. De jeugd bleef maar toestromen, terwijl ze weg moesten’ (R60). Een derde inwoonster
annex gemeenteraadslid is de volgende mening toegedaan:
‘De top van de politie had beter naar de mensen en de omgeving moeten luisteren. De driehoek had de boel
gewoon eerder moeten afsluiten. Je weet van tevoren dat de snelwegen vol zitten en dat de treinen vol zitten. Als
je weet dat het allemaal deze kant op komt, dan kun je op je vingers natellen wat er gebeurt. (…) Als je van tevoren
zo veel signalen hebt dat het mis kan gaan, dan moet je het zekere voor het onzekere nemen om je omgeving te
beschermen. (…) Hoe haal je het in je hersens om pas rond 20 uur of 21 uur ’s avonds de ME op te roepen uit
Noord Holland Noord De gemeente heeft niet nagedacht en de signalen stelselmatig genegeerd. Daar ben ik
nog steeds heel boos over’ (R24).
Wat ook niet zo constructief verliep was de samenwerking met het busvervoer toen men later op de
avond een aantal feestgangers uit Haren wilde wegbrengen. ‘Oorspronkelijk zou de politie het
vertrek van de bussen coördineren, maar op een of andere manier kwam het er niet van,’ aldus
iemand die bij het busvervoer betrokken was. ‘Het ging echt mis toen de ME een aantal charges
uitvoerde en vele jongeren onze kant uitkwamen. Die konden niet weg en begonnen onze bussen te
bekogelen (…). Daarbij hebben we aan de kant van de politie de coördinatie wel gemist. Dat lag niet
zozeer aan de agenten zelf maar aan de manier waarop ze werden aangestuurd (…) Dat geeft ook
problemen in het menselijke vlak. Wanneer je in paniek een agent aanschiet en vraagt of hij een
eindje wil meelopen en je krijgt als antwoord: “Dat is mijn opdracht niet” dan raakt het menselijke
van de agent uit zicht (…) Intussen zat het crisisteam voortdurend te vergaderen. Daar heerste een
serene rust. Er zal heus wel het nodige besloten zijn maar dat sijpelde onvoldoende door’ (R60).
Terug naar de manier waarop politieagenten bij de rellen zelf te werk gingen en de wijze waarop de
bewoners dat beoordelen. We citeerden zo even een man die zei dat zijn respect voor de politie in de
loop van de avond was toegenomen. Daarin staat hij zeker niet alleen. Verschillende respondenten
hebben verteld dat ze in eerste instantie weinig begrip voor het optreden van de politie konden
opbrengen, maar later wel inzagen wat de reden daarvan was (R45). Een van de ondernemers
formuleert het zo: ‘De ME had onvoldoende mankracht (…) Ze werd permanent geprovoceerd maar
ging telkens opnieuw de linie in. Ik weet niet wat ik had gedaan als mensen meer dan een uur lang
allerlei dingen naar mijn hoofd gooien (…) Ik denk dat de politieagenten die bij mij voor de deur
stonden het goed hebben gedaan’ (R48). Er zijn ook getuigen die zich sterker uitdrukken.
Bijvoorbeeld een bewoonster die het volgende zegt: ‘Ik heb echt heel erg medelijden met de politie
en met die ME. Ze konden niks en als je dan tegenover zo’n massa staat…’ (R36). Iemand anders
merkt op dat er vaak op de politie gekankerd wordt, maar dat nu het medelijden overheerst. Men
ziet dat ze het erg zwaar hebben gehad (R38). Een lerares spreekt zich als volgt uit: ‘Ik had heel erg te
doen met de politie. Zij hebben hele nare momenten doorgemaakt zonder dat er versterking kwam’
(R40). Soortgelijke woorden vernemen we uit de mond van een Harense ondernemer:
126 | COMMISSIE ‘PROJECT X’ HAREN