Deelrapport 3: Hoe Dionysos - Universiteit Twente

waarop de jongeren die naar Haren wilden het functioneren van de media hebben beleefd. Voor een
meer uitvoerige analyse van deze media kan de lezer bij het deelrapport De weg naar Haren terecht.
Hier zijn we vooral op het subjectieve aspect van deze processen gericht: Welke invloed kennen
jongeren aan de media toe als het gaat om hun gevoelsleven of om hun deelname aan een groep En in
hoeverre kan men zeggen dat bepaalde tendensen van de huidige jeugdcultuur daardoor versterkt of
juist afgeremd werden Het antwoord op deze vraag wordt voor een belangrijk deel aan ons veldwerk
in Haren ontleend (hoofdstuk 5). Vervolgens is er de vraag wat ouders en kinderen met betrekking
tot het aangekondigde feest hebben gedaan. Wat gebeurde er voor en tijdens de ongeregeldheden
van 21 september in deze gezinnen Hebben ouders hun kinderen aangemoedigd om naar Haren
te gaan, hebben ze bepaalde risico’s onder hun aandacht gebracht of hebben uiteindelijk besloten
tot een verbod (hoofdstuk 6). Ten slotte komen we bij de rol van de plaatselijke autoriteiten. Ook
daarbij gaat onze aandacht in de eerste plaats uit naar subjectieve ervaringen. Voor een feitenreconstructie
verwijzen wij de lezer naar het deelrapport Er is geen feest. Wij willen weten hoe ondernemers,
bewoners, ouders en jongeren het optreden van de overheid in Haren hebben ervaren. We willen
met name weten of dat optreden volgens hen de rellen afgeremd of gestimuleerd heeft (hoofdstuk
7).
Na deze analyse van de voorgeschiedenis, komen we bij de gebeurtenissen op 21 september 2012 uit.
Daarbij staat een drietal kwesties voorop. Om te beginnen het gebruik van alcohol en eventuele
andere middelen. Volgens bepaalde waarnemers en bewoners waren veel relschoppers onder
invloed van drugs. Kan die stelling met de uitkomsten van ons veldwerk worden gestaafd En wat is,
voor zover het alleen maar om alcohol ging, het effect ervan op de jongeren zelf geweest Hebben zij
onder invloed van drank min of meer bewust een confrontatie met de politie gezocht Of waren ze
het slachtoffer van een groepsdynamiek die niemand heeft kunnen of willen voorzien (hoofdstuk 8).
Verder is er de vraag wat er in de loop van de dag, avond en nacht nu precies is gebeurd. Onze
belangstelling betreft de eigen beleving van jongeren. Wat hebben zij te vertellen over de sfeer
Wanneer en op welke wijze sloeg de sfeer op een bepaald moment om Was het hele proces voor
hen een feestelijke of juist een traumatische gebeurtenis Waarom lieten jongeren zich meeslepen
door het geweld En hoe kijken ze achteraf aan tegen het optreden van de politie (hoofdstuk 9).
Uiteraard beperken we ons onderzoek niet tot datgene wat de jongeren hebben gezien of gevoeld.
Veel ondernemers en bewoners van Haren maakten iets verschrikkelijks mee en ook hun ervaringen
brengen wij in kaart (hoofdstuk 10). Op het eerste oog treedt er in deze twee hoofdstukken de nodige
verdubbeling op. De voornaamste onderwerpen passeren twee keer de revue. Dat gebeurt echter
met opzet omdat we graag willen weten in hoeverre jongeren en volwassenen de rellen op een eigen
manier hebben beleefd. Daarbij komt onvermijdelijk een verschil tussen generaties aan bod. Terwijl
sommige jongeren nog wel iets positiefs in het gebeurde ontwaren, getuigen de meeste volwassen
bewoners van verontwaardiging, woede en angst. We besluiten onze rapportage met (een reflectie
op) de belangrijkste bevindingen (hoofdstuk 11) en formuleren op basis daarvan een reeks aanbevelingen
(paragraaf 12). Op die manier hopen we verder te komen dan het soort academische kennis
waarin veel wetenschappers zich hebben gespecialiseerd.
Een laatste voorbehoud is op zijn plaats. Ofschoon dit onderzoek op gedegen veldwerk berust en we
bij onze analyse steeds op een rationele wijze te werk zijn gegaan, houden we er rekening mee dat
onze conclusies en aanbevelingen niet door alle partijen worden aanvaard. Dat is niet te vermijden
omdat alles wat zich voor, tijdens en na de rellen te Haren voorgedaan heeft, door betrokken partijen
heel verschillend wordt gewaardeerd. De vraag hoe de uitkomsten van een wetenschappelijk
onderzoek worden geduid, hangt mede van persoonlijke, morele of politieke overwegingen af. Er kan
nu eenmaal verschillend over de openbare orde en het verstoren ervan worden gedacht. Sterker nog:
COMMISSIE ‘PROJECT X’ HAREN | 11