Deelrapport 3: Hoe Dionysos - Universiteit Twente

Samenvatting Hoofdstuk 9
• Er moet onderscheid tussen een mensenmenigte en een massa gemaakt worden. Een massa
veronderstelt dat er identificatie heeft plaats gehad waardoor de onderlinge relaties binnen een
menigte van aard veranderen.
• Het proces van identificatie verloopt zelden spontaan. Pas wanneer de politie de menigte
benadert als één groep, waarbij verschillen tussen individuen niet langer meetellen, komt er een
sterk groepsgevoel tot stand.
• Er liepen in Haren allerlei type jongeren rond: studenten, scholieren, maar ook jongeren met
petjes of een sjaal en andere figuren met een negatieve uitstraling. Ze kwamen niet zelden van
buiten. Daaruit volgt echter niet dat zij actief op rellen uit waren.
• Er zijn ook hooligans op bezoek geweest. Dat maakte allerlei geruchten los. Maar er zijn geen
harde bewijzen dat zij actief hebben deel genomen aan de rellen. De meeste relschoppers waren
gewone jongeren die veel hadden gedronken en luid aan het schreeuwen waren.
• Tot een uur of 8 heerste er een positieve sfeer. Dat veranderde toen er plotseling een paar harde
knallen gehoord werden. Vermoedelijk ging het om (illegaal) vuurwerk. In elk geval leidde dat
tot een gevoel van paniek met als gevolg dat de massa in beweging kwam.
• Verder droeg het verschijnen van de ME aan het omslaan van de stemming bij. De ME kwam
voor veel feestgangers volkomen onverwacht. Het zorgde ervoor dat de gezellige sfeer meteen
verdween.
• Tijdens de rellen gingen er geruchten over een dood meisje rond. Er zouden ook zwaargewonden
zijn en er was met rubberen kogels geschoten. Verder zou er traangas gebruikt zijn.
• De houding van jongeren tegenover de politie was (achteraf) een mix van mededogen en
respect. Mededogen omdat de politie nogal in verwarring leek. Men zag dat veel agenten aan
het begin van de avond niet wisten waar ze mee bezig waren.
• Een belangrijk punt is dat er niet genoeg politie was. Daar zijn veel jongeren het over eens, zeker
gezien de enorme mensenmassa die zich verzamelde. Dat werd vooral voelbaar toen de rellen
eenmaal een feit waren.
• Sommige jongeren zagen dat politieagenten bang waren. Deze voelden zich ernstig bedreigd
door de overmacht aan relschoppers.
• Menigeen vond het best knap wat de ME deed, wetende wat ze allemaal naar hun hoofd kregen.
Soms kreeg er iemand klappen. Dan had je maar niet zo dichtbij de ME moeten gaan staan.
Eigen schuld, dikke bult.
COMMISSIE ‘PROJECT X’ HAREN | 113