Bijlage 22 Archeologisch onderzoek

BAAC bv
IVO plangebied N261, gemeenten Waalwijk en Loon op Zand
Laat-Neolithicum en de Bronstijd (complextype: jachtkampement) en uit de Late
Middeleeuwen tot en met de Nieuwe Tijd (complextype: nederzetting met in het
bijzonder oude huisplaatsen, waterputten, afvalkuilen en aardewerkstrooiing).
Archeologische resten kunnen in een haarpodzolgrond bij een intact
bodemprofiel worden verwacht binnen 60 cm beneden maaiveld.
Bewoningssporen kunnen worden verwacht vanaf de onderzijde van de Ahhorizont.
5.3 Deelgebied D: aansluiting Loon op Zand
Het deelgebied “aansluiting Loon op Zand” ligt aan de zuidwestkant van het grote
oost-west georiënteerde dek/stuifzandcomplex de Loonse en Drunense Duinen.
Landschappelijk gezien ligt het gebied op de overgang van het hoge en droge
dekzandcomplex naar het moerasachtige Brabantse dekzandplateau. Vanwege
de blokkade door de oost-west georiënteerde dekzandrug vernatten vanaf het
Holoceen de lagere delen van het oorspronkelijke dekzandreliëf geleidelijk,
aangezien de afwateringsbeken vanaf het dekzandplateau niet meer gemakkelijk
konden afwateren op de Maas. Het noordelijke deel van het deelgebied gelegen
langs zo’n afwateringsbeek is dan ook deels verspoeld geraakt en mogelijk zelfs
bedekt met veen geweest. Het hoger gelegen zuidelijke deel ligt op een
dekzandrug en is vermoedelijk altijd droog geweest.
Feitelijk ligt het gehele plangebied in het esdekken complex van Venloon
(voormalig Loon op Zand). Aangezien er bodemkundig sprake is van een
enkeerdgrond, die gevormd is onder hoge en droge omstandigheden en gelegen
is nabij een oude nederzetting is de kans op het aantreffen van vindplaatsen zeer
hoog.
Door regelmatig afplaggen en uitputting van de bodem zijn sommige
dekzandgebieden in de Loonse en Drunense Duinen vanaf de 14 de eeuw gaan
verstuiven. In de zuidelijkste punt van het westelijke deel zijn bovenop het
dekzand stuifzandafzettingen aangetroffen. Onder deze stuifzanden bevindt zich
nog een intacte bewoningshorizont waarin/waarop zich mogelijk archeologische
resten kunnen bevinden.
Op basis van de ouderdom van het dekzand kunnen er in principe
archeologische resten worden aangetroffen vanaf het Laat-Paleolithicum tot
heden. Op basis van de verstoringen tot 70 cm -mv in het C-materiaal, waardoor
het archeologisch relevante laagniveau niet meer “in situ” aanwezig is, geldt er
echter een lage verwachting op het aantreffen van archeologische resten in de
geel gekleurde gebieden, voornamelijk langs de Klokkenlaan en in het uiterst
noordelijke en zuidelijke deel (Bijlage 11). Op basis van historische gegevens en
waarnemingen uit de nabije omgeving geldt er een specifiek hoge verwachting
op het aantreffen van archeologische resten uit het Mesolithicum tot en met de
Bronstijd (complextype: jachtkampement, nederzetting), uit de Bronstijd tot en
met de Romeinse Tijd (complextype: nederzetting met in het bijzonder oude
huisplaatsen met waterputten, afvalkuilen en aardewerkstrooiing) en uit de
Vroege en Volle Middeleeuwen (complextype: nederzetting met in het bijzonder
oude huisplaatsen/boerderijen, waterputten, afvalkuilen en aardewerkstrooiing).
Archeologische vondsten en bewoningssporen kunnen bij een intact
bodemprofiel worden verwacht aan de basis van het esdek en in de top (Ah-, E-,
Bh- en Bs-horizonten) van een eventueel daar onder begraven bodemprofiel
(meestal een humuspodzol).
41