Fred Bervoets Eveline Carpentier “Mijn centjes voor de ... - Opendoek

Dossier
Dossier
week van de
Amateur Kunst
V S
Fred Bervoets (69)
Schilder, tekenaar en graficus. Bervoets
stelt vaak tentoon in Antwerpen, maar zijn
werk was ook al te zien in Moskou en de
Amerikaanse Nevadawoestijn.
Eveline Carpentier (47)
Schildert sinds zeven jaar.
Beginnend kunstenaar of gevestigde waarde, ze gaan er allebei met even veel passie
voor. Naar aanleiding van de Week van de Amateurkunsten brachten wij amateurs
én kunstenaars in drie verschillende disciplines bij elkaar. En dat leidde tot boeiende
en geanimeerde ontmoetingen. Tekst: Frauke Joossen | Foto’s: Frederik Beyens
Fred Bervoets
Eveline Carpentier
V S
Discipline: schilderkunst
Fred: “Schilderen, dat zit in je bloed.
Ik kom niet uit een creatieve familie,
helemaal niet. Mijn vader was dokwerker.
En toch wist ik als kind al dat ik wilde
schilderen. Ik was altijd blij als het
vakantie was. Dan kon ik schilderen en
tekenen. De centjes die ik voor de kermis
kreeg, kocht ik op aan verf. Ik schilderde
wat ik zag. Ik heb er geen verklaring
voor, het was er gewoon. Ik schilderde
op de achterkant van behangpapier. Ik
was van ‘over het water’, van Burcht, en
ik mocht naar de academie. Dat was uitzonderlijk!
Mijn ouders zagen het niet
zitten. Als kunstenaar verdiende je geen
geld. Op mijn zevenentwintigste was ik
afgestudeerd. En daar stond ik. De meeste
van mijn medestudenten gingen wat
bricoleren, werden huisschilder. Ik heb
geluk gehad, misschien. Hoe lang ben jij
al bezig met schilderen”
Eveline: “Het is een late roeping,
denk ik. Zeven jaar geleden, op mijn
veertigste, ben ik begonnen. Ik zocht
een uitlaatklep. Ik ben gestart aan de
academie en ik heb zes jaar gedaan over
de opleiding van vier jaar. Ik wilde er
echt tijd voor nemen. Ik doe het ongelofelijk
graag! Heb jij nog tips voor me”
Fred: “Documenteer je! Kijk naar wat de
meesters voor ons hebben gedaan. En
werk vooral veel. In het begin moet je
zoeken. Durf op grote doeken te werken.
Daar leg je meer kracht in. Je hebt de
wereld, de kleuren, durf buiten de lijntjes
te gaan. Er zijn duizenden schilders.
Laat hen je inspireren. En dan moet je je
eigen weg inslaan. Elke vogel zingt zoals
hij gebekt is. Je moet weten wat je kunt
en dan véchten.”
“Mijn centjes voor de
kermis kocht ik op aan
verf”
Fred
Eveline: “Dat merk ik bij mezelf nog: de
twijfel. Als een werk af is, zet ik het altijd
een paar weken opzij. Dan kijk ik er
opnieuw naar en weet ik of het goed is.”
Fred: “Dat is normaal. Zét het weg.
reageer niet te impulsief, zoals ik. Ik
heb al heel veel werk kapotgemaakt.
Ooit bijna een container vol. Spijt dat ik
er nu van heb!”
>>>>>
40 I De Nieuwe Antwerpenaar
De Nieuwe Antwerpenaar I 41

Dossier
Dossier
Bart Moeyaert
Stefan Heulot
VS
Discipline: schrijfkunst
Stefan: “Ik ben geen gevestigde waarde
zoals jij, maar de passie en het vuur heb
ik wél. Dichten is voor mij zoals ademen.
Als ik stop met schrijven, adem ik niet
meer. Zo simpel is het.”
“Ik ben bezig met
schrijven sinds ik kán
schrijven”
Bart
Bart: “Ofwel word je schrijver omdat
je dat graag wilt en het dus technisch
leert, ofwel is er een innerlijke drang. Zo
was het bij mij: ik ben bezig met schrijven
sinds ik kán schrijven. Alleen werd
toen niet gezegd dat je dat kon worden.
Nee, je werd dokter of advocaat. En toch
vind je wel je weg. Dat wil niet zeggen
dat het makkelijk is. Het is wroeten en ik
vind het zelfs moeilijker met het ouder
worden. Zolang ik niet te veel onder de
mensen kom, weet ik wat mijn toon is,
mijn taal. Maar onder de mensen hoor
je veel stemmen. En dan moet je een
gevecht leveren. Het gevecht tussen de
schrijver die je bent en de schrijver die
naast je zit, of op je schoot. En toch, ik
kan niet zonder. Ik geef vaak lezingen.
Dat zijn drukke periodes. Als ik aan het
einde van zo’n reeks ben, word ik een
mopperend oud mannetje, omdat ik het
schrijven mis.”
Stefan: “Ik heb een periode niet geschreven.
En ook al miste ik het niet
tastbaar, toen ik terug begon, besefte
ik: dit is wat ik nodig heb… Intussen heb
ik workshops gevolgd en ik zit nu aan
de schrijversacademie. Ik doe mee aan
wedstrijden, win af en toe iets. Mijn volgende
doel is iets uit te brengen. Dat is
een paaltje dat ik heb neergezet.”
Bart: “Het kan gevaarlijk zijn, zo’n
paaltje. We hebben een ‘negenwekenmentaliteit’
gekregen. Je wordt een
Bart Moeyaert (47)
Schrijver en dichter. Won al heel wat prijzen
waaronder de Zilveren Griffel, de Boekenwelp
en de Gouden Uil.
Stefan Heulot (38)
Schrijft al vele jaren. Hoopt in de nabije
toekomst iets te publiceren.
idool op negen weken, een sterdanser
op negen weken. Terwijl je moet kunnen
groeien, zoeken, kijken, leren. Schrijven
is hard werken. Het heeft tijd nodig.
Als je zegt: ‘Nu mag het idee komen’,
dan komt het niet. Het komt opeens,
heel onverwacht. Dat is het mooiste
moment uit het schrijverschap voor mij:
als een klein jongetje, vinger in de lucht,
glans in de ogen... Ik héb het!”
Bruno Vanden Broecke
Jolien Huyghebaert
VS Discipline: acteerkunst
Bruno Vanden Broecke (38)
Acteur in theater, film en op tv. U kent hem
als Sammy Tanghe uit ‘Het Eiland’ of uit ‘De
Ronde’, ‘Loft’ en ‘Wat Als’.
Jolien Huyghebaert (17)
Acteert sinds drie jaar bij het amateurgezelschap
Theaterlap.
Meer weten over de Week van de
Amateurkunsten Kijk op 14/4 naar
De Nieuwe Antwerpenaar op atv.
Bruno: “Ik was Lamme Goedzak bij het
schooltoneel. Ik lag op het podium te
snurken. Mensen lachten in de zaal.
Het was een blikseminslag. Dat ik hen
kon laten lachen, dat vond ik magisch.
En dat vind ik nog altijd. Dan sta ik
met een monoloog op een podium in
Luxemburg. Niemand die me daar
kent, twee uur moet ik hen boeien. Op
voorhand kijk ik er altijd tegenop. En dan
begin ik, komt de eerste reactie en voltrekt
zich een wonder. Door hun reactie
krijg ik energie. Omdat zij zo meegaan in
het verhaal, trekken ze mij weer mee…
Herinner jij je eerste voorstelling nog”
Jolien: “Ik herinner me de stress! Op
voorhand was het verschrikkelijk. Maar
toen ik begon, verdween die volledig.
Zoals jij zegt: de reacties uit het publiek.
Eerst even raar, omdat ik niet gewend
was reacties te krijgen na al die weken
“Ik begin, en dan
voltrekt zich een
wonder”
Bruno
repeteren. Maar het is fantastisch te
merken dat je iets losmaakt. Mis je dat
niet als je iets voor tv of film doet”
Bruno: “Ja, daar wordt dat eigenlijk
afgepakt. Neem nu de pijltjesscène
uit Het Eiland. Tweeënhalve minuut
televisie was dat. We hebben er tien uur
voor gedraaid. Tien uur!”
Jolien: “Maar dan kan je toch niet meer
geloofwaardig je rol neerzetten”
Bruno: “Dat is professioneel zijn: het
eindresultaat in je hoofd houden. Ik
heb vooral met Jan Eelen gewerkt. Ik
geloofde er onvoorwaardelijk in. Dat
heb je nodig als je iets doet voor tv of
film. Je moet erachter staan en erin
geloven, want je steekt er véél tijd in.”
Jolien: “Als je zou moeten kiezen, dan
was het theater”
Bruno: “Echt kiezen Dat zou ik moeilijk
vinden. En heel eerlijk, dan zou ik voor
optie drie gaan: zingen.”
Jolien: “Euh, zing jij dan”
Bruno: “Al langer dan ik acteer! Ik heb
net mijn eerste cd opgenomen. In
september stel ik hem voor: ‘Halfweg’.
Als ik daar ook mensen mee kan bereiken,
dat zou ik fantastisch vinden…”
Van 27 april tot en met 6 mei is er
het Liefhebber!Kunstenfestival. Er
zijn tentoonstellingen, workshops,
wandelingen, concerten, enzovoort.
■ www.liefhebberkunstenfestival.be
In het Huis van de Amateurkunsten
kan u terecht voor repetitieruimtes
en zalen, of u kan er vragen stellen.
www.antwerpen.be/liefhebber
42 I De Nieuwe Antwerpenaar