15 jaar!

AMEN
goddeloze, maar veeleer daarin, dat de goddeloze zich bekeert van
zijn weg en leeft. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen. Want
waarom zoudt gij sterven, huis Israëls?” (Ezech. 33:10,11).
ren van het verbond (gesloten op het bloed van een offerdier, wat
verwijst naar het bloed van Christus) uit alle volken een volk Gode
ten eigendom zal zijn. Daarna wordt er aan toegevoegd: En gij zult
Mij … zijn … een heilig volk. Heilig heeft dus met verkiezing te
maken, én met geloof. De verkiezing van Israël is, naar de raad van
God, vanaf de grondlegging van de wereld. De letterlijke betekenis
van grondlegging is: ter aarde werping, en verwijst niet naar de
schepping, zoals beschreven in Genesis 1, maar naar het woest en
ledig zijn vermeld in Genesis 1:2. Vanaf die gebeurtenis werkt God
dus Zijn plan met Israël uit, uitmondend in de komst van Zijn Eigen
Zoon, slechts gezonden tot de verloren schapen van het huis Israëls,
Zijn uitverkoren volk (Matt. 15:24). Hunner zijn de woorden Gods
toevertrouwd (Rom. 3:2). ´Toevertrouwd´ is hier de vertaling van het
Griekse werkwoord geloven, oftewel voor waar houden. Als we het
zo vertalen, wordt de diepere betekenis duidelijk: Hunner zijn de
woorden Gods voor waar gehouden!
God heeft zich aan Zijn Woord gehouden! Israël heeft zijn verkiezing
evenwel nog niet vastgemaakt, is niet tot geloof gekomen,
zelfs niet in de opgestane Christus, zoals blijkt uit de geschiedenis
vermeld in Handelingen. Aan het einde van Handelingen verklaart
Paulus dat Israël horende doof en ziende blind is (Hand. 28). Gods
handelen met Israël is tijdelijk tot stilstand gekomen. De prediking
van het Koninkrijk der Hemelen, dat nabij was, is gestopt. Op dat
moment komt God met een ander plan, van vóór de grondlegging
van de wereld. Het werk van Christus blijkt van veel grotere waarde
dan voor Israël alleen (en met en door Israël ook voor alle volken).
Paulus maakt bekend: “Het zij u dan bekend, dat dit heil Gods aan
de heidenen gezonden is: die zullen dan ook horen!” (Hand 28:28).
Dit is een eerdere verkiezing van God in Christus: “Hij heeft ons immers
in Hem uitverkoren vóór de grondlegging der wereld, opdat
wij heilig en onberispelijk zouden zijn voor Zijn aangezicht” (Efe.
1:4). We vinden ook hier weer de bekende woorden ´heilig´ en ´voor
Zijn aangezicht´. Het is evenwel een ander volk, pas geopenbaard
na de Handelingenperiode, maar ook uitverkoren in Christus.
Er wordt in deze twee verzen heel wat gezegd tot het huis Israëls!
Eerst over hun positie: tengevolge van hun zonden en overtredingen
is hun einde de dood. Zij zien en erkennen dat er geen mogelijkheid
is om te leven. Dan vestigt God de aandacht op Zichzelf. Hij
zegt: Ik leef, in Mij is leven. Hij is de Schepper van hemelen en
aarde. Hij is de God van Abraham, Isaäk en Jacob, de God van levenden.
Hij is de Here HERE, de eigenaar van alles, en de ´Ik ben,
Die Ik ben´. Vervolgens zegt Hij: Ik heb geen behagen in de dood
van de goddeloze. Het einde van de goddeloze, dat is de mens die
buiten God is, die niet in Zijn gemeenschap verkeert, is de dood. Hij
kent God niet, en God kent hem niet. Buiten God is geen leven. God
heeft geen behagen in deze situatie, maar veeleer daarin, dat de
goddeloze, belast door overtredingen en zonden, zich bekeert van
zijn uitzichtloze weg. God heeft veel liever dat de goddeloze zijn
weg verlaat en zijn toevlucht neemt tot Hem, de weg naar God opgaat,
Hem zoekt en tot Hem nadert. De Weg, die leidt tot het leven,
is er! Zij zijn op de verkeerde weg. Dan volgt tweemaal de oproep:
bekeert u, bekeert u van uw boze wegen. De laatste woorden, tenslotte,
vormen een vraag, gericht weer tot het huis van Israël:
waarom zoudt gij sterven? Daar is geen reden voor: het probleem
van de zonden en overtredingen is opgelost. Christus is door Zijn
offer het Lam van God dat de zonden der wereld wegneemt (zie
Joh. 1:29), “Want Hij is het Die Zijn volk zal redden van hun zonden”
(Matt. 1:17).
Het gebruikte woord voor behagen toont aan dat het gaat om de
Persoon van God: het is Zijn behagen dat Israël leeft voor Zijn aangezicht.
Hij wil hen bij Zich hebben. Zie ook Psalm 89:16-18.
De ultieme bevestiging, waarbij het dan niet over het welbehagen,
maar over de liefde gaat, is dacht ik, Johannes 3:16: “Want alzo lief
heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven
heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar
eeuwig leven hebbe.”
Het gaat om geloven, behouden worden door Christus, en leven!
Samenvatting en bevestiging
Het gaat in de besproken tekst over het welgevallig zijn van de Israëlieten.
Het gebruikte Hebreeuwse woord is echter gericht op de
bedoeling: het vóór Gods aangezicht zijn, God zien en leven. We
vinden dit bevestigd in twee teksten in het boek Ezechiël: “Gij nu,
mensenkind, zeg tot het huis Israëls: Aldus zegt gij: onze overtredingen
en onze zonden rusten op ons en daarom kwijnen wij weg -
hoe zouden wij dan leven? Zeg tot hen: zowaar Ik leef, luidt het
woord van de Here HERE, Ik heb geen behagen in de dood van de
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 11