15 jaar!

15 jaar!
Nummer 90
Mei & Juni 2010
Vijftien jaar AMEN
Hemelse machten
Bijbel & wetenschap
‘15’ - Feestelijk getal!
Alles is ijdelheid - Studies in
het boek Prediker
In AMEN Actueel:
- De NBV officiële Bijbelvertaling PKN
- Buigen voor heidense goden
- Doop van kind lesbische ouders in
Nederlands Geref. Kerk
- ´Ik bid en blijf lid´

LECTORI SALUTEM
Vijftien jaar AMEN
Voorjaar 1995 verscheen het eerste nummer
van AMEN. Dat betekent dat we nu het derde
lustrum vieren van het blad. Niet dat vijftien jaar
nou zo'n hele lange tijd is, maar toch zijn we blij
en dankbaar, dat er inmiddels 90 nummers van
AMEN verschenen zijn en we zijn -wat ons betreft-
nog lang niet uitgeschreven!
Peter Slagter
Doelstelling
In het eerste nummer schreef ik over de reden om AMEN uit te
geven het volgende: "Er worden vandaag, en laten wij dat toch
vooral mogen zeggen, vele goede dingen uitgedragen in de diverse
(christelijke) media. Toch moeten wij de laatste tijd constateren, dat
er ook veel goede dingen niet of eenzijdig worden verkondigd.
Wij hebben gemerkt, dat bij vele gelovigen (van verschillende 'richtingen')
een verlangen aanwezig is naar goede, fundamentele Bijbelkennis,
om de Here God beter te leren kennen vanuit Zijn eigen
Woord." Welnu, dit is in de loop der jaren duidelijk bevestigd en het
is nog steeds actueel. Vandaar ook dat de doelstelling nog steeds
hetzelfde is: De bijbelse boodschap brengen onder het motto 'Gods
Woord geeft antwoord', het Evangelie der genade verkondigen, en
ook wijzen op 'het geheimenis van het Evangelie' (Efe. 6:19), dat
met name door Goddelijke openbaring aan Paulus visie geeft voor
Gods plan in deze tijd: de uitroeping van de Gemeente, het Lichaam
van Christus.
“Leer ons zó onze dagen tellen, dat wij
een wijs hart bekomen.”
Psalm 90:12
Gezonde leer
Paulus waarschuwde in zijn brief aan Timotheüs al dat er een tijd
zou komen, waarin mensen de gezonde leer niet meer zouden verdragen
(2 Tim. 4). En in plaats van dit maar berustend aan te zien,
wekt hij hem juist krachtig op: "Verkondig het Woord, dring erop
aan, gelegen of ongelegen, wederleg, bestraf en bemoedig met alle
lankmoedigheid en onderrichting" (vs. 2). Die oproep willen wij ook
vandaag serieus nemen. Of beter: juist vandaag. Wie zo links en
rechts leest en luistert wordt niet bepaald vrolijk van wat er allemaal
te berde gebracht wordt in prediking en getuigenis. De apostel Paulus
is aangesteld als de "leermeester der heidenen" (1 Tim. 2:7) en is
de rentmeester van de bedeling der genade is (zoals Mozes dat was
voor Israël in de tijd van de Wet). Aan hem is een geheimenis geopenbaard,
waar we toch vooral aandacht aan moeten schenken,
enzovoort. Het is jammer om te zien hoe de Paulinische boodschap
door velen gewoon wordt genegeerd. Het is precies zoals Paulus
zei: velen keren zich van de waarheid af en keren zich naar de verdichtsels.
Om het heel kort samen te vatten signaleren we vandaag twee belangrijke
zaken:
1. Er wordt te weinig rekening gehouden met Gods plan. Dat
werkt oneigenlijk Schriftgebruik in de hand. Teksten worden
uit het verband gelicht en niet op de juiste wijze toegepast.
2. Er is een enorme hang naar de gevoelskant van het geloven.
Het beleven van het geloof overstijgt het bestuderen van
Gods Woord. Daardoor ontbreekt een solide basis en wordt
de deur opengezet voor allerlei wind van leer: zolang het
maar 'goed voelt'!
We zijn er van overtuigd dat AMEN nog een belangrijke missie
te vervullen heeft, namelijk om vooral het Woord aan het
woord te laten, zodat we daarop ons amen kunnen uitspreken.
Jubileum
We willen bij dit jubileum dan ook niet zozeer achterom zien, maar
vooral vooruit kijken. De hand aan de ploeg slaan. En u kunt ons
daarbij helpen. In de eerste plaats door gebed, dat we de rijke
boodschap van genade mogen uitdragen, duidelijk mogen wijzen
op Gods plan en onderscheid in het lezen van Gods Woord, en dat
we het geheimenis verder bekend mogen maken (vgl. Efe. 6:18-19
en Kol. 4:2-4). In de tweede plaats kunt u ons ook helpen met uw
gaven. Er zijn veel middelen nodig om een blad als AMEN uit te
geven, maar we beschouwen het nog steeds als een voorrecht en
meer dan ooit (!) als een plicht om het te doen. U kunt ons daarbij
heel concreet helpen door een jubileumgift over te maken. Weet
wel dat uw bijdrage voor ons een enorme bemoediging zal zijn om
door te gaan. Mogen we op u rekenen? Alvast zeer bedankt!
Met vriendelijke groet, mede namens alle medewerkers.
N.B. Op de pagina´s 20 t/m 23 kunt u nog wat notities lezen over
het getal ´15´
2 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

INHOUD
Lectori Salutem - Vijftien jaar AMEN 2
Peter Slagter
Hemelse machten - deel 3 4
Peter Slagter
Column: De pianist 5
Maaike Neven
Bijbel & wetenschap - deel 3 7
Peter Slagter
Het welbehagen van God - deel 3 10
Arie Jongebreur
Jeruzalem, de stad van de grote Koning - deel 3 12
Jb. Klein Haneveld (1918-1988)
Zoekt de dingen die boven zijn 14
Peter Slagter
In AMEN Actueel: 16
- De NBV officiële Bijbelvertaling PKN
- Buigen voor heidense goden
- Doop van kind lesbische ouders in Nederlands
Geref. Kerk
- ‘Ik bid en blijf lid’
Van Pinksteren tot de volle Waarheid 18
Het getal 15 20
E.W. Bullinger (1837-1913)
15 Bedevaartsliederen 21
Peter Slagter
‘15’: Feestelijk getal! 22
Hoite Slagter
De heilige Geest in de Efeze-brief - deel 9 - slot 22
Ronald Lammers
Alles is ijdelheid! (Studies uit Prediker) 26
Deel 3: Alles heeft Zijn tijd
Sebastiaan de Graaf
Let op de Knippagina’s 29 en 30
Colofon en Bijbelstudieagenda 31
Hemelse machten
De satan komt in de Bijbel veelvuldig aan de orde als tegenspeler
van God. Hij staat tegenover God en wordt zelf als
'god' aangeduid. Satans invloed op de wereld en het mensdom
is aanzienlijk. Hij is de overste van allerlei machten en
krachten, van de ´wereldbeheersers dezer duisternis´.
Bijbel & wetenschap
De tegenstander heeft met behulp van de wetenschap grote
invloed gehad op het denken en handelen van de mens(heid).
In de afgelopen vijf eeuwen is er elke honderd jaar een wetenschapper
opgestaan wiens bewering een kanteling in het denken
van de mens heeft veroorzaakt.
AMEN Actueel
De Nieuwe Bijbelvertaling officiële Bijbelvertaling PKN, Buigen
voor heidense goden, Doop van kind lesbische ouders in Nederlands
Geref. Kerk, ´Ik bid en blijf lid´.
´15´ - Feestelijk getal!
Op Gods kalender begon op de 15e dag van de eerste maand
(Nissan) het Feest der ongezuurde broden; in de zevende
maand begon het Loofhuttenfeest, ook op de 15e. Blijdschap
om het nieuwe leven en de goede afloop!
pagina 4
pagina 7
pagina 16
pagina 22
Alles is ijdelheid - Studies in het boek Prediker
Prediker spreekt over het leven ´onder de zon´ en leert ons dat
de mens slechts tot zijn doel kan komen in afhankelijkheid van
God. God stelde de tijd als raamwerk in waarbinnen een
goede schepping naar volmaaktheid gebracht zou worden.
pagina 26
Als lezen te moeilijk wordt:
AMEN wordt ten behoeve van iedereen, die niet op de gebruikelijke manier kan lezen, uitgegeven op Daisy CD-Rom. Info en opgave:
CBB (Christelijke Bibliotheek voor Blinden en Slechtzienden), Postbus 131, 3850 AC Ermelo, tel.: 0341-56 54 99.
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 3

Hemelse machten
De Bijbel spreekt over geestelijke machten die hun domicilie hebben
in de hemelse regionen.
Zij zijn (nog) onzichtbaar voor ons, maar oefenen hun invloed wel
degelijk uit op de gang van zaken in het leven van de mens(heid) op
aarde!
Deel 3
Satan
De satan komt in de Bijbel veelvuldig aan de orde als tegenspeler
van God. Hij staat tegenover God en wordt zelf als 'god' aangeduid,
bijvoorbeeld in 2 Korintiërs 4:4 waar Paulus hem de 'god
dezer eeuw' noemt, de god van deze aioon. Satan is een belangrijk
wezen met veel macht en autoriteit. Zijn invloed in de wereld en het
mensdom is aanzienlijk. Hij is de overste van allerlei machten en
krachten, de kosmokraten van deze aioon, oftewel: de "wereldbeheersers
dezer duisternis" (Efe. 6:12).
De naam ´satan´ betekent: tegenstander. In Jesaja 14:12-15 wordt
profetisch over hem gesproken:
"Hoe zijt gij uit de hemel gevallen, gij morgenster, zoon des dageraads;
hoe zijt gij ter aarde geveld, overweldiger der volken!
En gij overlegdet nog wel: Ik zal ten hemel opstijgen, boven de
sterren Gods mijn troon oprichten en zetelen op de berg der samenkomst
ver in het noorden; ik wil opstijgen boven de hoogten
der wolken, mij aan de Allerhoogste gelijkstellen. Integendeel,
in het dodenrijk wordt gij neergeworpen, in het diepste
der groeve".
De naam 'morgenster', gebruikt voor satan, komt alleen hier voor.
De morgenster kondigt niet alleen de morgen aan, de dageraad
brengt hem als het ware voort. Vandaar ook: "zoon des dageraads".
Wellicht is dit ook een verwijzing naar het getuigenis van Job 38:7
waar staat dat “…de morgensterren tezamen juichten, en al de
zonen Gods jubelden” toen God de aarde grondvestte.
Voor de goede orde, het woord ´morgenster´ in Jesaja 14 komt van
het Hebreeuwse ´heylel´: lichtdrager (Lucifer in het Latijn). In Job
38:7 wordt een ander woord gebruikt en gaat het (letterlijk) over
´de sterren van de morgen´.
Peter Slagter
Satans zonde
Uit Jesaja 14 blijkt, dat deze zoon des dageraads niet tevreden was
met de plaats die hem door God was toebedeeld en actie ondernam.
Hij was niet tevreden met het wandelen te midden van de vurige
stenen, op Gods heilige berg. Hij wilde ten hemel opklimmen
en zijn troon hoger maken dan de sterren Gods, de andere engelen.
Hij wilde opstijgen naar de “berg der samenkomst ver in het noorden”.
De Statenvertaling zegt hier: aan de zijden van het Noorden;
het kan allebei. Het gaat om de plaats/zetel van de Allerhoogste.
Het ´noorden´ wordt in de Bijbel o.a. gezien als datgene wat boven
is…
Vgl. Job 26:7 Hij spant het Noorden uit over (Hebr. ´ol´) de baaierd
(Hebr. ´tohu´)
Hij hangt de aarde over (Hebr. ´ol´) wat-niets-is (Hebr.
´beleema´ = leegheid)
Dit stemt overeen met het bijbelse wereldbeeld: de hemelen zijn
boven, daaronder is de aarde en daaronder, hetgeen ´onder de
aarde´ is. Deze berg in het Noorden wijst op een bepaald centrum
waar God Zijn tegenwoordigheid in de hemelen het meest openbaart.
Dáár wilde hij zijn troon oprichten. Maar ook dat is hem nog
niet genoeg: hij wilde zelfs aan de Allerhoogste gelijk worden!
Hier vinden we in opklimmende reeks het proces van de zonde in
satan. Hij wilde ten hemel opklimmen, dan zich boven de engelen
verhogen en zich uiteindelijk aan God, de Allerhoogste, gelijk stellen.
Hij wilde de grens tussen Schepper en schepsel uitwissen: hij
wilde God gelijk worden. Hij, de dienaar, wilde heerser worden.
Wat een tegenstelling is er tussen hem en Degene Die door de
Vader uitgezonden was om het onheil, mede door satan veroorzaakt,
te herstellen. Christus heeft Zich volkomen aan Gods wil onderworpen.
Hij heeft Zich diep vernederd, tot de dood, ja de dood
des kruises, maar week niet af van de opdracht Hem gegeven. Hij
heeft Gods wil volbracht en daarmee een wereldheil bewerkt, dat
het onheil verre overtreft. Daarom heeft God Hem ook uitermate
verhoogd en Hem gezet in Zijn Rechterhand (Filipp. 2).
Satan wilde de Allerhoogste gelijk worden en zich daarmee ongetwijfeld
zetten op de troon van Christus. Dit was echter onbereikbaar
voor hem. Aan Gods rechterhand zal hij nimmer plaats nemen,
4 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

AMEN
omdat dit niet voor hem is weggelegd. Het is de plaats die bestemd
was en is voor de Here Jezus Christus. En… die ´zoonplaats´ (letterlijke
vertaling van Efe. 1:5) is, zoals we in de vorige aflevering
zagen, ook gegeven aan de Gemeente, het Lichaam van Christus.
Zoals Christus gezet is aan Gods rechterhand (Efe. 1:20), zo is ook
het Lichaam daar mede een plaats gegeven (Efe. 2:6). Dit alles
wordt ons uit genade geschonken!
Overdekkende cherub
Zo wordt dezelfde engelmacht aangeduid in Ezechiël 28. We citeren
hier een gedeelte uit een artikelenserie van G.J. Pauptit, die eerder
in AMEN verscheen:
“De verzen 1-11 handelen over de vorst van Tyrus. Hier staat duidelijk
dat de vorst van Tyrus een mens is geweest. Hij verhief zijn hart;
hij waande zich een god, omdat hij zo wijs en verstandig meende te
zijn en zoveel vermogen van goud en zilver en schatten had verkregen,
maar hij zou ter groeve nederdalen door in de strijd te sneuvelen.
Zijn stad Tyrus werd, na 13 jaar belegerd te zijn, door Nebukadnezar
verwoest. Later werd het op een eilandje gebouwde nieuwe
Tyrus door Alexander de Grote ook verwoest (Ez. 26 en 27).
De verzen 12-19 spreken over de koning van Tyrus. Hierin wordt
een aantal markante dingen gezegd over deze persoon:
- Vers 13 Deze koning is geschapen
- Vers 14 Hij is een overdekkende cherub en verblijft op
Gods heilige berg
- Vers 15 Hij was onberispelijk in zijn wegen vanaf zijn
schepping
- Vers 17 Hij wordt op de aarde geworpen
- Vers 18 Hij wordt tot as op de aarde
Vers 2 zegt dat de vorst van Tyrus een mens is. Dat nemen we letterlijk.
Vers 14 en 16 zeggen, dat de koning van Tyrus een cherub is.
Waarom dit dan ook niet letterlijk aanvaarden? Vers 2 zegt dat de
vorst een godenwoning bezit ´midden in de zee´ of Statenvertaling:
"Hart der zeeën". Dit is een Hebreeuwse uitdrukking voor: 'midden
in het water, geheel door water omgeven' (zie Spr. 30:19). Vóór de
val van de oude stad hadden de Tyriërs het grootste deel van hun
schatten overgebracht naar een eilandje dat een kleine kilometer
van de kust lag. Daar werd het nieuwe Tyrus gebouwd, in het hart
der zeeën. Van de cherub staat dat hij in Eden, Gods hof, was.
De overdekkende cherub
In Genesis 3 komen voor het eerst de cherubs voor. God stelde cherubs
tegen het oosten van de hof van Eden, Genesis 3:24. Deze cherubs
staan tegenover de nachash, de slang. Dit wordt nu begrijpelijk:
de latere slang was eenmaal de overdekkende cherub. Hij was
boven de andere. Dat zijn o.a. de vier dieren van Ezechiël 1:5. Dat
blijkt uit hoofdstuk 10:1, 4. 'Dieren' moet zijn: 'levende (wezens)'.
Het zijn wonderlijke wezens: elk had vier aangezichten, ook vier
vleugels. Hun voeten glinsterden als de kleur van glad koper, vers 7.
Hier vindt men de reden waarom de slang nachash heet, de glanzende.
Hun aangezichten hadden de gelijkenis van dat van een
mens, van een leeuw, van een os en van een arend. Zie ook 10:14.
Het zijn dezelfde als de vier dieren van Openbaring 4:6, 7. Hier worden
ze gezien met zes vleugels, vers 8. Ze riepen steeds: "Heilig,
heilig, heilig is de Here God, de Almachtige, Die was en Die is en Die
komen zal." Dit vereenzelvigt hen naar ons inzicht met de serafs van
Jesaja 6, de brandenden. Eén der serafs vloog tot Jesaja en had een
gloeiende kool in zijn hand. In Ezechiël lezen we ook dat er vuur bij
De pianist
Column
Van klassieke pianomuziek weet ik niet veel, maar elke
werkdag word ik meegenomen in de wereld van wereldberoemde
componisten en leer ik per rit een nieuwe
klassieker kennen. Ik rij de voorstelling De Pianist over het
verhaal van Wladyslaw Szpilman die het getto in Warschau
overleefde mede dankzij zijn pianomuziek. De voorstelling
wordt gespeeld door één acteur en één pianist. Eerst haal ik
onze Wit-Russische pianist op. Nog voor we op snelweg
zijn, haalt hij een cd uit zijn tas en zegt: 'Zullen wij een stukje
muziek luisteren?' Terwijl hij de cd in de cd-speler laat glijden
vertelt hij dat dit die en die meesterpianist is en dat we
gaan luisteren naar Bach, Mozart of Schubert. Vanaf dat
moment verstrijkt de tijd niet meer in minuten, maar in symfonieën.
Van het huis van de pianist naar het huis van de
acteur is, met file, één symfonie.
Halverwege de voorstelling speelt de pianist een stuk dat
mij elke keer weer ontroert, hoe vaak ik het ook hoor. Als
we in het verre Leeuwarden een nacht verblijven, vraag ik
hem de volgende ochtend bij het ontbijt hoe dat stuk heet.
'Het gaat van; tadada dada, tadada dada,' probeer ik op
mijn best pianomuziek na te zingen. Vreemd genoeg roept
hij niet direct 'je bedoelt Bach met…' maar kijkt hij me fronsend
aan en probeert iets te herkennen in mijn geneurie.
'Wacht, ik zal wat spelen op die vleugel.' Een paar hotelgasten
genieten nog van hun late ontbijt. De pianist neemt
plaats achter de vleugel die in de eetzaal staat en produceert
uit het niets prachtige melodieën, zijn handen
zweven over de toetsen, alsof hij ze nauwelijks aanraakt. Ik
sta naast de vleugel en zeg dingen als: 'Nee, nee, dat bedoel
ik niet' en 'ehm..speel nog een klein stukje door' tot ik na 5
minuten roep 'Ja! Ja! Dat bedoel ik!'. Het blijkt de tweede
sonate van Chopin. Zo mooi.
In de kerk hebben we ook een pianist. Hij speelt geen
Johann Sebastian Bach, maar Johannes de Heer. Hij speelt
niet op een Steinway vleugel, maar op een elektrische
piano. Hij speelt niet onder theaterspots, maar onder gele
tl-verlichting. Maar als hij begint te spelen vullen de eerste
tonen van de lofliederen de kerk en bij het couplet zingt hij
mee. De pianist zingt uit volle borst mee. Dát vind ik mooi.
Maaike Neven
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 5

AMEN
Agenda 2010
vrij. 14 mei
vrij. 28 t/m zon. 30 mei
zat. 24 t/m vrij. 30 juli
zat. 24 t/m vrij. 30 juli
vrij. 30 juli t/m vrij. 6 augustus
zat. 7 t/m vrij. 13 augustus
zat. 18 september
vrij. 26 t/m zon. 28 november
b-leafit Nijkerk
Jeugd-Bijbelstudieweekend
Kinderkamp
Juniorenkamp
Bijbelvakantieweek Rehe
Jeugdweek
Contactdag Harderwijk
Bijbelstudieweekend Vierhouten
Kijk voor uitgebreide en actuele informatie ook op onze site:
www.morgenrood.nl of bel 0343-480450.
hen is (10:6, 7). Hieruit blijkt dat we ze wel voor identiek kunnen
houden.
De cherubs zijn de troondragers Gods: "En over de hoofden van
deze vier dieren was de gelijkenis van een uitspansel. En boven het
uitspansel hetwelk was boven hun hoofden, was de gelijkenis van
eens troon en op de gelijkenis van de troon was de gedaante van
een mens daarboven zijnde dit was de gedaante van de gelijkenis
der heerlijkheid des HEREN" (Ez. 1:22-28 SV).
"Daarna zag ik en zie, boven het uitspansel hetwelk was over het
hoofd der cherubs, was de gedaante van de gelijkenis van een
troon en Hij verscheen daarop" (Ez. 10:1 SV).
Men ziet dat de cherubs de troon dragen. Om nu in het beeld te
blijven, kan men satan als de overdekkende cherub,
de figuurlijke baldakijn van de troon noemen, de
symbolische troonhemel. Hij overdekte de troondragers
en stond nog hoger dan de cherubs. Echter hij
was dienaar, hij zat niet op de troon. De afstand tussen
de Schepper en satan was die welke er is tussen
meester en dienaar, tussen God en schepsel. Hij was
wel een hoog schepsel, maar was niet de Allerhoogste!
Deze overdekkende cherub was gezalfd, hij bekleedde
een bepaald ambt. God had hem daarvoor
aangesteld. In vers 18 is sprake van zijn 'heiligdommen'.
Dit wijst er op, dat hij ook een priesterlijke bediening
had: hij stond tussen God en het schepsel in
en moest hen tot God leiden. Waar hij zo'n hoge
plaats innam, mogen we in hem zeker ook wel een
koning zien. Hij vertoefde toen op Gods heilige berg
(Hebr.: Gods berg der heiligheid, vs. 14).
God heeft satan volmaakt geschapen, althans wat
zijn gestalte betreft. Hij was onberispelijk in zijn
wegen van de dag dat hij geschapen werd, vers 15.
Zijn hart verhief zich in trots over zijn schoonheid. Zijn wijsheid
werd bedorven vanwege zijn luister, vers 17. Hij werd hoogmoedig
(vgl. 1 Tim. 3:6) en wilde aan God gelijk worden, zoals we uit Jesaja
14:14 leren. Toen kwam er ongerechtigheid in hem en begon hij te
zondigen, vers 15 en 16.
De woorden "door uw uitgebreide handel" kunnen verwarrend
werken. De vertaling is hier niet duidelijk. Het Hebreeuwse woord
heeft twee betekenissen: koophandel en lastering. Het laatste betekent
dan: 'als een koopman overal met laster te koop lopen'.
Het gevolg is geweest dat deze laster, zeker omtrent God, bij anderen
wortel heeft geschoten en er andere wezens meegetrokken zijn.
Zij zijn de lasteraar gevolgd. Dat maakte hem nog hoogmoediger.
Nu hij trawanten kreeg, wilde hij gaarne van zijn macht gebruik
maken en de baas over hen blijven en begon hij te onderdrukken:
geweld is onderdrukking, knevelarij gepaard gaande met wreedheid,
valsheid, enz. Satans hoogmoed had uitwerking op anderen.
Dit weerkaatste op hem en zo ontstond in zijn binnenste de gedachte
aan geweld. We kunnen vers 16 dus ook zo lezen: "Door de
veelheid van uw lastering is uw binnenste met geweld (hier: lust tot
onderdrukking) vervuld en gij hebt gezondigd".
We zien hier een soortgelijk proces als in de mens: als de begeerte
bevrucht is, baart zij zonde (Jak. 1:15). Vers 18 kan men, in overeenstemming
hiermee, aldus lezen: "Vanwege de veelheid van uw
lastering hebt gij uw heiligdommen (= de heilige plaats waar hij
woonde) ontheiligd" (Einde citaat)
Oordeel
Wat er verder staat in vers 17, 18 en 19 is toekomstig. Satan is nog
niet op de aarde geworpen, dat gebeurt eerst in Openbaring 12:9,
als Michaël tegen hem strijdt. Hij heeft de grenzen van Gods scheppingshierarchie
overschreden. En wie zich verhoogt, zal vernederd
worden. Toen hij zag, dat het toch niet werd zoals hij wilde, toen hij
zag dat God Zich niet van Zijn troon liet verdringen, begon hij God
tegen te staan: satan (tegenstander). Er ontstak een vuur in hem
dat hem langzaam verteert, evenals de zon zichzelf letterlijk opbrandt,
zo geschiedt dit met satan figuurlijk. Eenmaal wordt hij gebonden
en in de afgrond geworpen om later terecht te komen in de
poel des vuurs, leert het boek Openbaring.
6 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

Bijbel & wetenschap
Deel 3
De Bijbel en de wetenschap staan dikwijls op
gespannen voet met elkaar. Het Woord van God
is te allen tijde betrouwbaar, maar hoe zit dat
met de wetenschap?
Peter Slagter
In de zes nummers van de vorige jaargang hebben we uitgebreid
stilgestaan bij het bijbelse wereldbeeld versus het seculiere.
Daarin kwam duidelijk naar voren, dat het beeld dat de
aarde een zwevende planeet is, die om de zon heen draait,
volstrekt vreemd is aan wat Gods Woord daarover zegt. Volgens
de Bijbel is het andersom: de aarde beweegt niet en zon,
maan en sterren leggen een (door God!) vastgestelde baan af
in het hemelrond.
In deze jaargang willen we hierop aansluiten en aandacht besteden
aan de controverse tussen Bijbel en wetenschap als het
gaat om ontstaan en bestaan van hemelen en aarde. Op
voorhand moet gezegd worden, dat we hierbij uit gaan
van de overtuiging, dat de Bijbel het Woord van God is,
voor gelovigen dus de absolute autoriteit!
Zaken die o.a. aan de orde komen in deze serie zijn: Geloof en
wetenschap, de kennis van de mens, de rol van de duivel, beweringen
en bewijzen, en zo meer.
Systeem
De tegenstander heeft met behulp van de wetenschap grote invloed
gehad op het denken en handelen van de mens(heid). De geschiedenis
laat zien, dat het Bijbelse getuigenis systematisch onderuit
gehaald is. In de afgelopen vijf eeuwen is er elke honderd jaar
een wetenschapper opgestaan wiens bewering een kanteling in het
denken van de mens heeft veroorzaakt.
Het begon met de verandering van het wereldbeeld in de tijd van
Copernicus en via een aantal tussenstations komen we terecht in
onze tijd, waarin het eind zo´n beetje zoek is als het gaat om de
ontkrachting van het heilige Woord van God!
Copernicus (1473-1543)
In oude geschriften van Plato, Aristoteles en later Ptolomeüs
(A.D.150) is de aarde het middelpunt van het universum; zon, maan
en sterren draaien er omheen (het zgn. geocentrische model).
De uit Polen afkomstige Niklas Koppernigk (Copernicus) heeft andere
ideeën gepubliceerd: de zon is middelpunt van het heelal en de
aarde draait om de zon (het zgn. heliocentrische model). Vlak voor
zijn dood gaf hij zijn ideeën in 1542 prijs voor publicatie. Dat is dus
zo´n 5500 jaar na de schepping van Adam en Eva volgens de bijbelse
tijdrekening.
De ideeën van Copernicus werden ruim een eeuw later ´bewezen´
door de waarnemingen van Galileï. Dat leverde overigens wel een
ernstig conflict op met de Kerk: Galileï werd veroordeeld tot levenslang
huisarrest (van 1633-1642). Nog later heeft Isaäc Newton
(1642-1727) het heliocentrische model behoorlijk dichtgetimmerd,
zodat het als algemene waarheid werd aanvaard. In zijn in 1687
verschenen boek ´Principia´ gaf hij echter wel toe dat het bewijzen
van een onweerlegbare absolute beweging in de wirwar van bewegingen
rondom ons ´een grote moeilijkheid is´
De Duitse wis- en natuurkundige Max Born (1882-1970), die in
1954 de Nobelprijs voor natuurkunde ontving, heeft gezegd: ´Ptolomeüs
en Copernicus hebben allebei gelijk´. Hij bedoelde daarmee te
zeggen, dat beide modellen niet onweerlegbaar te bewijzen zijn.
In de reeks artikelen van vorig jaar (Het bijbelse wereldbeeld) hebben
we gezien dat de Bijbel spreekt over de aarde die stilstaat en de
zon, maan en sterren die bewegen. Dit sluit overigens ook naadloos
aan bij onze eigen dagelijkse waarneming. Het Copernicaanse wereldbeeld
staat daar dus lijnrecht tegenover!
Descartes (1596-1650)
Zo´n 100 jaar na de presentatie
van Copernicus´ wereldbeeld
publiceerde de mathematicus en
filosoof René Descartes, die als
de grondlegger van de moderne
filosofie beschouwd kan worden,
in 1644 zijn boek ´Principia
Philosophiae´ (Beginselen van de
filosofie). Daarin komt de bekende
stelling ´Cogito ergo sum´
(Ik denk, dus ik ben) voor. Vanuit
deze stelling bouwde Descartes
God en het wereldbeeld
op basis van ´onbetwijfelbare´
argumenten opnieuw op.
Hij stelde de mens als denkend subject centraal, wantrouwde de
traditie per definitie en aanvaardde de rede als het enige criterium
voor de vaststelling van de waarheid. Daarmee maakte hij heftige
discussies los over de menselijke rede en het gezag van de Schrift.
En terecht, wie het menselijk verstand kiest als toetssteen van de
waarheid loochent daarmee de autoriteit van Gods Woord. De Bijbel
zegt, dat de mensen “…verduisterd zijn in hun verstand en vervreemd
van het leven Gods om de onwetendheid die in hen heerst”
(Efe. 4:18). Het is een bittere pil voor de mens te moeten toegeven
dat hij -zonder God en Zijn Woord- wandelt in de “ijdelheid van zijn
denken”. Dat heeft alles te maken met de zonde die sinds de val
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 7

AMEN
van Adam in het menselijk geslacht heerst. We hebben al eens eerder
gewezen op Romeinen 1, waar staat dat de mens(heid) zich van
de Schepper heeft afgekeerd: “Immers, hoewel zij God kenden,
hebben zij Hem niet als God verheerlijkt of gedankt, maar hun overleggingen
zijn op niets uitgelopen, en het is duister geworden in
hun onverstandig hart. Bewerende wijs te zijn, zijn zij dwaas geworden…”
(vs. 21-22a).
Deze gang van zaken heeft verregaande consequenties gehad voor
de ontwikkeling van het mensdom. De periode na de dood van Descartes
staat in de geschiedenis bekend als De Verlichting, waarin
sterk de nadruk werd gelegd op de ontwikkeling van de menselijke
rede (zie kader op pagina 9). Naast de voordelen die het Verlichtingsdenken
heeft voortgebracht, is het grote manco dat men
gaandeweg de autoriteit van God en Zijn Woord heeft losgelaten.
En dat betekent dat men nog slechts op het eigen verstand is aangewezen,
en dat is nu juist verduisterd en leeg volgens de Bijbel.
Wordt hervormd!
Wees gerust, we gaan op deze plaats geen reclame maken voor een
kerkgenootschap. We citeren slechts woorden van Paulus in Romeinen
12, vers 2:
“En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd
door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt
erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene.”
Het gaat hier om een vermaning van de apostel, waarbij het denken
een rol speelt. Het woord voor ´wereld´ is in de grondtekst: aioon.
Het begrip aioon duidt op de toestand waarin de wereld (Gr. kosmos)
zich gedurende een bepaalde tijd bevindt. Het gaat dus specifiek
om deze tegenwoordige wereld. Johannes zegt daarover dat
“de gehele wereld (Gr. kosmos) in
het boze ligt” (1 Joh. 5:19), terwijl
Paulus in 2 Korinthiërs 4:4 spreekt
over satan als de “god dezer eeuw
(Gr. aioon)”.
Satan is dus momenteel de autoriteit,
die met hulp van zijn engelen
de gang van zaken in de wereld beheerst.
Samen vormen zij de “wereldbeheersers
deze duisternis” (Efe.
6:12). In de grondtekst staat: ´kosmokraten
van deze aioon´. Zij beheersen
dus de wereld gedurende
deze aioon. Het mag duidelijk zijn,
dat zij -als tegenstanders van God- de mens graag ´behulpzaam´ zijn
in het zoeken naar zijn identiteit, het doel van zijn bestaan, het ontstaan
en bestaan van deze wereld en dergelijke zaken. En daarbij
kunnen we niet verwachten dat zij de waarheid proclameren. Dat
druist in tegen het karakter van de satan, die door de Here Jezus genoemd
wordt “…een leugenaar en de vader der leugen” (Joh.
8:44).
Welnu, tegen die achtergrond is het begrijpelijk dat de Bijbel waarschuwt
om niet gelijkvormig te worden aan deze wereld, maar juist
hervormd te worden door de vernieuwing van het denken.
Letterlijk staat er dat we een metamorphose moeten ondergaan in
ons denken. Het denken (Gr. nous) wijst met name op de zetel van
de gedachten (in het Engels: mind), waaruit het vermogen voortkomt
om te kunnen waarnemen en begrijpen, alsmede te kunnen
voelen, (be)oordelen en onderscheiden.
Het adagium van Descartes: Ik denk, dus ik ben, mag dan wel juist
zijn, maar veel belangrijker is waar mijn denken en daaruit voortvloeiend
mijn bestaan door bepaald wordt. De Bijbel geeft daarop
het antwoord!
Vernieuwing
Als een mens in deze wereld verschijnt door geboorte, wordt hij of
zij meegenomen in de opvoeding en traditie van de ouders. Later
worden daar allerlei vormen van kennis aan toegevoegd door naar
school te gaan, door het sociale leven, de religieuze omgeving en
noem maar op.
Daardoor wordt het denken gevormd. Op zichzelf niks mis mee,
maar wat nu als dat alles niet in overeenstemming is met de waarheid?
En met de waarheid bedoel ik dan: het Woord van God. De
Here Jezus bad destijds voor Zijn discipelen: “Ik bid niet, dat Gij hen
uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart voor de boze.
Zij zijn niet uit de wereld, gelijk Ik niet uit de wereld ben. Heilig hen
in uw waarheid; uw woord is de waarheid.”
Ik denk ook aan het gebed van David in Psalm 86: “Leer mij, HERE,
uw weg, opdat ik in uw waarheid wandele; verenig mijn hart om
uw naam te vrezen” (vs. 11). Het is essentiëel voor een mens dat
zijn denken gefundeerd is in de waarheid, anders wordt het zicht op
het bestaan ernstig belemmerd.
Paulus zegt dat het denken vernieuwd moet worden; het moet een
renovatie ondergaan, desnoods oude denkbeelden vervangen door
nieuwe. En laten we eerlijk zijn, de apostel zelf heeft dat in zijn
eigen leven meegemaakt, en hoe! Als hij in de Galatenbrief schrijft
over zijn vroegere wandel in het Jodendom, zegt hij: “…en in het
Jodendom heb ik het verder gebracht dan vele van (mijn) tijdgenoten
onder mijn volk, als hartstochtelijk ijveraar voor mijn voorvaderlijke
overleveringen “ (Gal. 1:14). Hij
was een vooraanstaand man in zijn
dagen, een Farizeeër met een puike
opleiding, want opgeleid “aan de
voeten van Gamaliël” (Hand. 22:3).
En toch zegt hij in Filippenzen 3,
vers 7: “Maar alles wat mij winst
was, heb ik om Christus' wil schade
geacht.” Er heeft een ommekeer in
zijn leven plaatsgevonden door de
ontmoeting met Jezus Christus! Zijn
ogen gingen open voor de waarheid.
En die waarheid lag klaarblijkelijk
niet in de traditie van het Jodendom, maar in het onfeilbare
spreken van God. Hij onderging een metamorfose door de vernieuwing
van zijn denken!
Het denken van ieder mens is bedorven door de onontkoombare
invloed van de zonde en de misleiding van de satan. Het
gevolg is dat hij eenvoudigweg niet kan komen tot een zuivere
waarneming en begrip, tenzij hij het Woord van God in
acht neemt.
Het is de tegenstander er dus alles aan gelegen om dat Woord onderuit
te halen en de aanzet daartoe is dan ook daadwerkelijk gegeven,
opnieuw zo´n honderd jaar later! Volgende keer meer…
8 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

AMEN
De verlichting
Deze naam wordt gebruikt om een politieke en filosofische beweging
aan te duiden die de opvattingen over politiek, filosofie,
wetenschap en religie binnen de westerse wereld grondig wijzigde.
Het was een reactie op het dogmatische autoriteitsgeloof.
De Verlichting kent een kritische en een constructieve zijde. De
kritische zijde bekritiseert (geïnstitutionaliseerd) geloof en onredelijkheid.
De constructieve kant gaat over het zoeken naar
nieuwe kennis (wetenschap) en nieuwe samenlevingsvormen
met als idealen rechtvaardigheid, democratie en mensenrechten.
Het is niet mogelijk om het exacte begin en einde ervan aan te
duiden, maar ruwweg duurde De Verlichting van 1650 tot de
Franse Revolutie (eind 18e eeuw). Men spreekt ook van de Eeuw
van de Rede. Wanneer De Verlichting niet als een periode, maar
als een proces wordt opgevat, strekt haar invloed zich ook na
deze periode uit.
Definitie
De 18e-eeuwers zelf beschouwden
de tijd waarin
ze leefden als een verlichte
tijd, een tijd waarin zij de
duisternis en de achterlijkheid
van het verleden achter
zich lieten. De bekendste
definitie van
'verlichting' is die van de
Duits-Joodse filosoof Immanuël
Kant: “Verlichting is het uittreden van de mens uit de
onmondigheid die hij aan zichzelf te wijten heeft. Onmondigheid
is het onvermogen zich van zijn verstand te bedienen zonder de
leiding van de ander.”
Deze onmondigheid is niet te wijten aan een gebrek aan verstand,
maar eerder aan een gebrek aan moed en vastberadenheid
en het blind blijven vasthouden aan overgeleverde waarden.
De zinspreuk van de verlichting is dan ook 'Sapere aude': durf je
van je eigen verstand te bedienen!
De rede
Het belangrijkste principe van de aanhangers van De Verlichting
was dat men de waarheid omtrent bepaalde zaken kon vinden
met behulp van de ratio (de rede, het verstand), in plaats van wat
bijvoorbeeld kerkelijke autoriteiten zeiden zonder meer voor
waar aan te nemen. Men geloofde in een voortdurende toename
van de rede.
Wetenschap
De eeuwenoude hegemonie van de theologie binnen de wetenschappen
wordt doorbroken door de opkomst van andere wetenschappen.
Het idee dat in de natuur wetmatigheden konden
worden ontdekt, veroorzaakte een ware revolutie in de wetenschap.
Zo meende Isaäc Newton dat in het heelal wetten golden
die door de mens ontdekt konden worden. Meer wetenschap
zou ook betekenen: meer macht over de werkelijkheid, meer mogelijkheden
om de maatschappij ten goede te veranderen. Maatschappelijke
vooruitgang door wetenschappelijk inzicht in natuur
en technologische beheersing van de natuur wordt in De Verlichting
tot een breed gedragen wens.
Recht, kerk en staat
Ook op het gebied van recht en staat werden ´onredelijke´ tradities
bestreden en vergaande pogingen tot hervormingen ondernomen.
Verlichtingsdenkers keerden zich tegen macht die alleen
op traditie berust. De verlichting keerde zich tegen het bestaande
systeem van aristocratie, monarchie en kerkelijk gezag,
waarvan men vóór De Verlichting nog dacht dat ze door God
waren ingesteld. Fundamenteel is de afwijzing van goddelijk
en van God gegeven gezag. De scheiding tussen kerk en staat
werd geïntroduceerd.
De meeste verlichtingsdenkers bepleitten vervanging van de
standenstaat door een democratische samenleving. Het gelijkheidsbeginsel,
de mensenrechten en het concept van de burgerrechten
hebben hun wortels in De Verlichting. De wetten werden
meer gebaseerd op het gelijkheidsbeginsel.
Religie en theologie
Religiekritiek is één van de pijlers van De Verlichting. Het is een
proces van secularisering: religie wordt in verschillende gradaties
buiten het domein van ethiek, politiek en wetenschap geplaatst.
De rol van religie op het gebied van de moraal en wetenschap
wordt teruggedrongen. ´Wetenschap´ neemt gaandeweg de
plaats in van ´God´ als essentie der dingen.
Hoewel de verlichtingsdenkers zware kritiek uitoefenden op religie,
bleven de meesten van hen wel geloven in het bestaan van
God. Er wordt wel een onderscheid gemaakt tussen de vroege,
radicale verlichting, waar Spinoza de belangrijkste vertegenwoordiger
van is, en de gematigde verlichting. In de gematigde
versie is de religie gemoderniseerd, heeft zijn centrale plaats verloren,
en wordt niet meer gezien als een direct obstakel voor
vooruitgang, zoals bij de radicale verlichting.
Invloed op langere termijn
Tijdens het opkomen en overheersen van De Verlichting zelf
werd ze niet gezien als een stroming of als een tijdperk, maar
meer als een maatschappelijk proces waarvan de verdere ontwikkeling
kon worden nagestreefd. Wanneer we De Verlichting
aldus opvatten, zou men kunnen stellen dat het nog steeds niet
ten einde is. De Verlichting heeft een enorme invloed gehad op
de maatschappij en wordt wel gezien als één van de pijlers van
de westerse beschaving. De Verlichting veranderde alle persoonlijke,
sociale, culturele, economische en politieke realiteiten en
had een doorslaggevende rol in de totstandkoming van de moderniteit.
De Verlichting had invloed op alle terreinen van het denken.
Zowel het socialisme als het liberalisme zijn op De Verlichting gebaseerd.
Daarnaast zijn vele maatschappelijke processen zoals
bijvoorbeeld individualisering, emancipatie, secularisering en
globalisering mede door De Verlichting gestimuleerd.
Bron: Wikipedia
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 9

Het welbehagen van God Deel 3
In de oorspronkelijke tekst van het Oude Testament komen
twee woorden voor, die vertaald (kunnen) worden met:
behagen of welgevallen. In deze artikelenserie gaan we de
plaatsen na waar de woorden in de grondtekst voorkomen,
waarbij we ons dan richten op de vijf boeken van
Mozes.
WELGEVALLIG ZIJN VOOR HET AANGEZICHT VAN GOD
Israël
In de Bijbel wordt eerst drie maal gesproken over het behagen van
mensen, over wat voor mensen welgevallig is. Er gaat, zo is gebleken,
niets verheffends van uit, en het leidt niet tot resultaten, integendeel,
er zit geen toekomst in. Uit een natuurlijk mens kan niets
goeds voortkomen. De vierde keer dat het in de Bijbel over behagen
gaat, is in Exodus 28:38. We citeren Exodus 28:36-38:
“Ook zult gij een plaat van louter goud maken en daarop graveren
als zegelgraveerwerk: De HERE heilig. Gij zult haar aan een
blauwpurperen snoer bevestigen, en zij zal zich bevinden op de
tulband, aan de voorkant van de tulband. Zij zal op het voorhoofd
van Aäron zijn, en Aäron zal de schuld dragen, gelegen in
de heilige dingen die de Israëlieten heiligen bij al de gaven van
hun heilige dingen; ja, zij zal voortdurend op zijn voorhoofd
wezen, zodat zij welgevallig zijn vóór het aangezicht des
HEREN.”
Het welgevallig zijn vóór het
aangezicht des Heren, dus
als een Israëliet voor God
verschijnt, voor God genaderd
is, hangt volledig af
van het aanwezig zijn van
een louter gouden plaat op
het voorhoofd van Aäron,
de hogepriester, met daarop
het zegelgraveerwerk, de
Here heilig. Zegelgraveerwerk
wil zeggen: er zit een
garantie op van God. Een
wonderlijke zaak: het welgevallig
zijn van Israëlieten
vóór Gods aangezicht wordt
gegarandeerd door God
Arie Jongebreur
zelf! Vóór het aangezicht des HEREN heeft te maken met: God zien,
en toch in leven blijven, wat met Jacob gebeurde na Gods worsteling
met hem: “Ik heb God gezien van aangezicht tot aangezicht en
mijn leven is behouden gebleven”.
Er wordt ook nog iets gezegd over de heilige dingen die de Israëlieten
heiligen bij al de gaven van hun heilige dingen (driemaal heilig!).
De Israëlieten brachten de offers, de Israëlieten mochten meewerken
aan het bouwen van de tabernakel. Echter op basis van vrijwilligheid
en naar dat ieders hart hem dat ingaf (Ex. 35:29). De beste
kunstenaars deden mee. De gouden plaat met inscriptie was één
van de heilige dingen. Echter, bij al die heilige dingen zat schuld (!),
ze waren door mensen bewerkt. Bij de mooiste dingen, vrijwillig en
van ganser harte gedaan of gemaakt voor God, zit schuld. Daarvan
staat geschreven: Aäron zal de schuld dragen. Elders lezen we dat
Aäron de zonden van hemzelf en van het volk op een offerdier zal
leggen (zie Lev. 16, de grote verzoendag). Dat offerdier is weer een
afbeelding van Christus: het Lam van God, dat de zonde van de wereld
wegneemt. Daarin ligt de garantie van God verankerd.
Heilig
Op de gouden plaat staan de woorden: “De HERE heilig” (NBG ´51-
vertaling); de Statenvertaling zegt: “De heiligheid des HEEREN”.
Heiligheid voor (of aan) de Here. Er staat geen lidwoord voor heiligheid,
en ´heiligheid´ is het zelfstandig naamwoord. Het is echter niet
de heiligheid van God, maar voor God. Het gaat dus over de heiligheid
van de Israëlieten.
Het woord heilig betekent: afgezonderd, apart. God is heilig. Er is
geen wezen zoals Hij. Hij is van niemand afhankelijk, Hij is zelfstandig,
niemand kan hem adviseren, Hij spreekt en het is er, Zijn Woord
geschiedt, Hij kan niet liegen. Hij is met niemand te vergelijken: Hij
is heilig.
In de boven geciteerde tekst wordt gesproken van de heiligheid van
Israël. Als Israël na de uittocht uit Egypte in de Sinaï aangekomen is
bij de berg, voor de sluiting van het verbond, lezen we in Exodus
19:3-6:
“Toen klom Mozes op tot God, en de HERE riep tot hem van de
berg, en zeide: zó zult gij zeggen tot het huis van Jacob en meedelen
aan de Israëlieten: gij hebt gezien wat Ik de Egyptenaren
heb aangedaan, en dat Ik u op arendsvleugelen gedragen en tot
Mij gebracht heb. Nu dan indien gij aandachtig naar Mij luistert
en Mijn verbond bewaart, dan zult gij uit alle volken Mij ten eigendom
zijn, want de ganse aarde behoort Mij. En gij zult Mij
een koninkrijk van priesters zijn en een heilig volk. Dit zijn de
woorden die gij tot de Israëlieten spreken zult.”
Hier wordt gezegd dat Israël op voorwaarde van luisteren - dat is
horen, en gehoorzamen, geloven, voor waar houden - en het bewa-
10 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

AMEN
goddeloze, maar veeleer daarin, dat de goddeloze zich bekeert van
zijn weg en leeft. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen. Want
waarom zoudt gij sterven, huis Israëls?” (Ezech. 33:10,11).
ren van het verbond (gesloten op het bloed van een offerdier, wat
verwijst naar het bloed van Christus) uit alle volken een volk Gode
ten eigendom zal zijn. Daarna wordt er aan toegevoegd: En gij zult
Mij … zijn … een heilig volk. Heilig heeft dus met verkiezing te
maken, én met geloof. De verkiezing van Israël is, naar de raad van
God, vanaf de grondlegging van de wereld. De letterlijke betekenis
van grondlegging is: ter aarde werping, en verwijst niet naar de
schepping, zoals beschreven in Genesis 1, maar naar het woest en
ledig zijn vermeld in Genesis 1:2. Vanaf die gebeurtenis werkt God
dus Zijn plan met Israël uit, uitmondend in de komst van Zijn Eigen
Zoon, slechts gezonden tot de verloren schapen van het huis Israëls,
Zijn uitverkoren volk (Matt. 15:24). Hunner zijn de woorden Gods
toevertrouwd (Rom. 3:2). ´Toevertrouwd´ is hier de vertaling van het
Griekse werkwoord geloven, oftewel voor waar houden. Als we het
zo vertalen, wordt de diepere betekenis duidelijk: Hunner zijn de
woorden Gods voor waar gehouden!
God heeft zich aan Zijn Woord gehouden! Israël heeft zijn verkiezing
evenwel nog niet vastgemaakt, is niet tot geloof gekomen,
zelfs niet in de opgestane Christus, zoals blijkt uit de geschiedenis
vermeld in Handelingen. Aan het einde van Handelingen verklaart
Paulus dat Israël horende doof en ziende blind is (Hand. 28). Gods
handelen met Israël is tijdelijk tot stilstand gekomen. De prediking
van het Koninkrijk der Hemelen, dat nabij was, is gestopt. Op dat
moment komt God met een ander plan, van vóór de grondlegging
van de wereld. Het werk van Christus blijkt van veel grotere waarde
dan voor Israël alleen (en met en door Israël ook voor alle volken).
Paulus maakt bekend: “Het zij u dan bekend, dat dit heil Gods aan
de heidenen gezonden is: die zullen dan ook horen!” (Hand 28:28).
Dit is een eerdere verkiezing van God in Christus: “Hij heeft ons immers
in Hem uitverkoren vóór de grondlegging der wereld, opdat
wij heilig en onberispelijk zouden zijn voor Zijn aangezicht” (Efe.
1:4). We vinden ook hier weer de bekende woorden ´heilig´ en ´voor
Zijn aangezicht´. Het is evenwel een ander volk, pas geopenbaard
na de Handelingenperiode, maar ook uitverkoren in Christus.
Er wordt in deze twee verzen heel wat gezegd tot het huis Israëls!
Eerst over hun positie: tengevolge van hun zonden en overtredingen
is hun einde de dood. Zij zien en erkennen dat er geen mogelijkheid
is om te leven. Dan vestigt God de aandacht op Zichzelf. Hij
zegt: Ik leef, in Mij is leven. Hij is de Schepper van hemelen en
aarde. Hij is de God van Abraham, Isaäk en Jacob, de God van levenden.
Hij is de Here HERE, de eigenaar van alles, en de ´Ik ben,
Die Ik ben´. Vervolgens zegt Hij: Ik heb geen behagen in de dood
van de goddeloze. Het einde van de goddeloze, dat is de mens die
buiten God is, die niet in Zijn gemeenschap verkeert, is de dood. Hij
kent God niet, en God kent hem niet. Buiten God is geen leven. God
heeft geen behagen in deze situatie, maar veeleer daarin, dat de
goddeloze, belast door overtredingen en zonden, zich bekeert van
zijn uitzichtloze weg. God heeft veel liever dat de goddeloze zijn
weg verlaat en zijn toevlucht neemt tot Hem, de weg naar God opgaat,
Hem zoekt en tot Hem nadert. De Weg, die leidt tot het leven,
is er! Zij zijn op de verkeerde weg. Dan volgt tweemaal de oproep:
bekeert u, bekeert u van uw boze wegen. De laatste woorden, tenslotte,
vormen een vraag, gericht weer tot het huis van Israël:
waarom zoudt gij sterven? Daar is geen reden voor: het probleem
van de zonden en overtredingen is opgelost. Christus is door Zijn
offer het Lam van God dat de zonden der wereld wegneemt (zie
Joh. 1:29), “Want Hij is het Die Zijn volk zal redden van hun zonden”
(Matt. 1:17).
Het gebruikte woord voor behagen toont aan dat het gaat om de
Persoon van God: het is Zijn behagen dat Israël leeft voor Zijn aangezicht.
Hij wil hen bij Zich hebben. Zie ook Psalm 89:16-18.
De ultieme bevestiging, waarbij het dan niet over het welbehagen,
maar over de liefde gaat, is dacht ik, Johannes 3:16: “Want alzo lief
heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven
heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar
eeuwig leven hebbe.”
Het gaat om geloven, behouden worden door Christus, en leven!
Samenvatting en bevestiging
Het gaat in de besproken tekst over het welgevallig zijn van de Israëlieten.
Het gebruikte Hebreeuwse woord is echter gericht op de
bedoeling: het vóór Gods aangezicht zijn, God zien en leven. We
vinden dit bevestigd in twee teksten in het boek Ezechiël: “Gij nu,
mensenkind, zeg tot het huis Israëls: Aldus zegt gij: onze overtredingen
en onze zonden rusten op ons en daarom kwijnen wij weg -
hoe zouden wij dan leven? Zeg tot hen: zowaar Ik leef, luidt het
woord van de Here HERE, Ik heb geen behagen in de dood van de
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 11

Jeruzalem
De stad van de grote Koning
Deel 3
De hoofdstad van Israël heeft een langere en meer bewogen
geschiedenis achter de rug dan welke andere stad op aarde
ook. De tegenstelling tussen wat Jeruzalem is geweest tot nu
toe, en wat zij zal zijn in de toekomst, is onvoorstelbaar
groot!
Jb. Klein Haneveld (1918 -1988)
Jeruzalem en de profetie
De wereldpers houdt zich tegenwoordig intens bezig met het Midden-Oosten
en met de gebeurtenissen, die zich daar afspelen.
Namen als Sinaï, Gaza, Jeruzalem, Damascus, e.a. worden dikwijls
als opschrift gebruikt voor artikelen betreffende buitengewoon gewichtige
gebeurtenissen in en om de oude landen van de Bijbel.
Hier, waar straaljagers gierden en tanks denderden, heeft Mozes
zijn volk geleid, heeft Simson zich gekromd en met al zijn kracht het
feesthuis van de Filistijnen doen instorten, heeft Jezus Zijn doodsstrijd
gestreden, is Paulus door hemels licht verblind en heeft hij de
profetenmantel opgenomen.
Het volgende namen wij over uit een dagblad: "Hoe vreemd toch,
dat de geschiedenis altijd weer terugkeert tot haar geboortegrond,
tot de vruchtbare halve maan, die zich kromt van de oevers van de
Nijl naar het dal van de Tigris en de Eufraat, waar de mens zijn eerste
steden bouwde en waar hij God aanbad en zijn godsvrucht vastlegde
op kleitabletten ten behoeve van volgende geslachten."
Uit hetzelfde artikel nog het volgende: "Ondanks oorlogen en geruchten
van oorlogen blijven de archeologen doorgaan met de
stukjes van wat zij gevonden hebben aaneen te passen, om te ontdekken,
dat de Bijbel een onvergelijkelijk historisch document is in
de geschiedenis van de mens. Gebeurtenissen, in de Bijbel beschreven,
worden nog steeds bevestigd door verbazingwekkende vondsten."
Een vooraanstaande bijbelgelovige archeoloog zei eens: "Van
alle wetenschappen van deze tijd zijn er twee, die het sterkst vooruitgaan,
namelijk de kernfysica en de archeologie van Palestina."
Herbouw van de tempel
Een belangrijke vraag is: Zal Israël de tempel herbouwen? Het antwoord
van de Schrift is: Ja. Om enige zeer duidelijke voorzeggingen
in vervulling te doen gaan, moet de tempel herbouwd worden. Dat
zal dan de derde tempel zijn. De tempel van Salomo is de eerste geweest
en die van Zerubbabel de tweede. De laatste is door Herodes
vergroot en verfraaid. Er zijn vele Schriftplaatsen, die de derde tempel
voorzeggen, waarvan wij er enkele zullen noemen. Wij lezen in
2 Tessalonicenzen 2: 3, 4: "Dat u niemand verleide op enigerlei
wijze; want die (de dag des HEREN) komt niet, tenzij dat eerst de
afval gekomen is, en dat geopenbaard is de mens der zonde, de
zoon des verderfs, die zich tegenstelt en verheft boven al wat God
genaamd of als God geëerd wordt, alzo, dat hij in de tempel Gods
als een god zal zitten, zichzelf vertonende, dat hij God is" (St. Vertaling).
Het is duidelijk, dat als deze profetie in vervulling moet gaan gedurende
de grote verdrukking, er een Joodse tempel moet bestaan. De
Here Jezus Zelf waarschuwt in Mattheüs 24:15: “Wanneer gij dan
zult zien de gruwel der verwoesting, waarvan gesproken is door Daniël,
de profeet, staande in de heilige plaats, dat alsdan die in Judea
zijn, vlieden op de bergen.”.
Om te begrijpen waar onze Heiland op doelt, moeten we het boek
Daniël opslaan. In Daniël 9:27 vernemen wij, dat ´de vorst, die
komen zal´ een verbond zal sluiten met Israël voor de tijd van één
jaarweek (dus zeven jaren), maar: "in de helft der week zal hij het
slachtoffer en het spijsoffer doen ophouden en op een vleugel van
gruwelen zal een verwoester komen en wel tot de voleinding toe,
en waartoe vast besloten is, dat zal zich uitstorten over wat woest
is".
Hieruit vernemen wij, dat hij de Joodse eredienst in de tempel zal
verstoren en er iets anders voor in de plaats zal stellen. Daniël 12
geeft hier meer licht op: "En van de tijd af, dat het gedurig offer zal
weggenomen worden en de verwoestende gruwel zal gesteld zijn,
zullen zijn duizend tweehonderd en negentig dagen" (vs. 12).
Dus na drie en een half jaar (1260 dagen) zal op de heilige plaats
de, wat de Schrift noemt ´gruwel der verwoesting´ worden geplaatst
en van het volk zal verwacht worden, dat het dit zal aanbidden.
In het 13e hoofdstuk van Openbaring wordt dit duidelijker, als
wij lezen, dat de valse profeet een (afgods)beeld zal maken en de
mensen zal dwingen dit te aanbidden op straffe des doods.
Uit dit alles blijkt toch duidelijk, dat er een tempel moet zijn (of op
z´n minst een deel daarvan) om deze dingen in vervulling te doen
gaan.
Reeds in augustus 1967 publiceerde een blad het bericht, dat er
kalksteen verscheept werd van Bedford in Indiana naar Israël voor
12 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

AMEN
Men zou kunnen vragen, waar de tempel in Jeruzalem gebouwd zal
moeten worden. In ieder geval zal hij op de berg Moria moeten
komen. Daar moest Abraham Izak offeren en daar was ook de dorsvloer
van Arauna, die David kocht voor de tempelbouw.
Hier is dus de eerste tempel geweest, die later verwoest is. Zerubbabel
heeft daar de tweede tempel laten bouwen, omstreeks 515
vóór Christus. Die was veel minder mooi en groot dan die van Salomo,
maar later door Herodes vergroot en verfraaid. Het werk
begon ongeveer in het jaar 19 vóór Christus en werd voortgezet tot
na zijn dood tot het jaar 64 na Christus. Zes jaar later werd hij door
de Romeinen verwoest in 70 na Christus. De westelijke muur daarvan
is blijven staan en heet de Klaagmuur.
de herbouw van de tempel. Eerst werd dit bericht door de kalksteenleveranciers
ontkend; maar later zeiden zij, dat zij dit bericht
niet konden ontkennen noch bevestigen. Of dit bericht juist is of
niet, vast staat voor ons, dat de tempel herbouwd zal worden, al
weten wij niet wanneer.
Er ging in het jaar 1967 een schok door de hele wereld, toen bekend
werd, dat de Israeli's het oude Jeruzalem hadden veroverd. Nu
had men toegang tot de Klaagmuur, die zowat het enige is dat er
nog over is van de oude tempel. Vele jaren lang konden de Joden
niet bij deze muur komen. In een verslag over de verovering van Jeruzalem
lezen wij: "Op de eerste dag, dat de toegang tot de muur
geopend werd, kwamen 200.000 Joden de muur bezoeken, niet om
die als nieuwsgierige toeristen te bekijken, maar om er als met eerbied
vervulde pelgrims te bidden."
In 2 Kronieken 6:5 en 6 vertelt Salomo, waarom Jeruzalem de enige
bestemde plaats is voor de tempelbouw. Hij herhaalt Gods woorden
aan David: "Van de dag aan, dat Ik Mijn volk uit het land Egypte
leidde, heb Ik geen stad uit alle stammen van Israël verkoren, om er
een huis te bouwen, opdat Mijn Naam daar zou zijn, en geen man
verkoren, om vorst te zijn over Mijn volk Israël; maar nu heb Ik Jeruzalem
verkoren, opdat Mijn Naam daar zijn zou, en heb Ik David
verkoren, opdat hij over Mijn volk Israël heersen zou."
God Zelf heeft Jeruzalem verkoren als zetel van de tempel!
Joods verlangen naar de tempel
Bijna twee duizend jaar hebben orthodoxe Joden driemaal per dag
gebeden: "Dat het Uw wil mocht zijn, o Here onze God, de God van
onze vaderen, dat de tempel nog in onze dagen wordt gebouwd.
Dan zullen wij U dienen met eerbied zoals in de dagen van ouds,
zoals in ver vervlogen jaren."
In een ander gedeelte van dit verslag lezen wij: "Wij zijn nu in het
stadium, waarin David was, toen hij Jeruzalem
bevrijdde. Van die tijd af tot de
bouw van de tempel door Salomo ging
slechts één generatie voorbij. Zo zal het
ook met ons gaan."
Een andere veelbetekenende zin in dit
verslag over de verovering van het oude
Jeruzalem luidt aldus: "Deze derde tempel
moet gebouwd worden, om Bijbelse profetie
in vervulling te doen gaan; zo gaat
deze bouw uit de sfeer van politieke mogelijkheid
over naar de sfeer van Goddelijke
beschikking."
Het elfde hoofdstuk van de Openbaring
verwijst naar dezelfde tempel. We zouden
het de ´Verdrukkingstempel´ kunnen noemen.
Hij zal een altaar hebben voor de
Joodse aanbidders en een voorhof voor
de heidenen. Misschien zal hij ook de
plaats zijn, waar de twee geheimzinnige
getuigen zullen optreden.
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 13

Zoekt de dingen die boven zijn
De hemelvaart van Christus heeft voor ons, gelovigen,
een geweldige betekenis.
Wij zijn door het geloof in de Here Jezus één
met Hem geworden zijn. Eén in Zijn dood, Zijn
opstanding en ook in Zijn verhoging!
Peter Slagter
Hemelburgers
In Efeze 2 lezen wij, dat God ons in Zijn liefde en genade mede levend
gemaakt heeft met Christus... en ons mede opgewekt heeft...
en ons mede een plaats gegeven heeft in de hemelse gewesten, in
Christus Jezus (vers 4-6). Dat bepaalt ons bij de bijzondere positie
waarin wij door het geloof zijn terechtgekomen. Wij mogen daar nu
reeds van genieten, elke dag opnieuw. In de toekomst zal God die
"...overweldigende rijkdom Zijner genade tonen naar Zijn goedertierenheid
over ons in Christus Jezus" (Efe. 2:7).
In het eerste hoofdstuk van de Efezebrief bejubelt Paulus deze rijkdom:
"Gezegend zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus,
die ons met allerlei (beter: alle) geestelijke zegen in de hemelse gewesten
gezegend heeft in Christus" (vers 3). Verderop bidt de apostel,
dat gelovigen door (de) Geest van wijsheid en van openbaring
Hem recht zullen kennen: "verlichte ogen des harten, zodat gij
weet, welke hoop Zijn roeping wekt, hoe rijk de heerlijkheid is Zijner
erfenis bij de heiligen, en hoe overweldigend de kracht is aan
ons, die geloven..." (vers 17 ev.).
Het is triest, dat er zoveel gelovigen zijn, die zich nauwelijks bewust
zijn van de wonderbare positie, die zij nu in Christus mogen bezitten.
Want het feit, dat Hij in de hemel is, betekent ook dat wij (in
Hem) in de hemel zijn. Daarom: Wij zijn hemelburgers op aarde!
God rekent, wat ons betreft, volledig met onze (hemelse) plaats in
Christus, Zijn geliefde Zoon. En omdat Hij de Geliefde is, zijn wij
"geliefden"! Omdat God in Hem een welbehagen heeft, heeft Hij
een welbehagen in ons! Geen enkele roem in onszelf, het alles "uit
Hem en door hem en tot Hem" en "wie roemt, roeme in de Here"!
Het is wel zaak en van uitermate groot belang, dat wij deze dingen
in geloof volledig aanvaarden, zodat ons hart gaat overvloeien van
dankzegging aan onze hemelse Vader. Waar Christus reeds verheerlijkt
is in de hemel, daar delen wij nu reeds (!) in Zijn verheerlijking.
Nog niet lichamelijk, maar wel geestelijk. Onze verheerlijking met
en in Christus is reeds een feit (vgl. Rom. 8:30) en dat betekent voor
ons grote blijdschap!
Het oog omhoog, het hart naar boven
De apostel Paulus wil ons bewust maken van de betekenis van onze
positie in Christus en de heerlijkheid daarvan. Hij wijst op de (praktische)
consequentie van Christus' hemelvaart voor ons en schrijft in
Kolossenzen 3: "Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zoekt de
dingen die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand
Gods. Bedenkt de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn."
De "dingen die boven zijn" komen tot ons door het Woord. De dingen
zoeken die boven zijn is dan ook in de eerste plaats de Bijbel
bestuderen om onderwezen te worden in de rijkdommen van Gods
genade. Voor ons gaat het dan speciaal over het geheimenis, dat
aan en via Paulus is bekendgemaakt. Over de roeping, het wezen,
de positie en de toekomst van de Gemeente, het Lichaam van Christus.
Belofte
Uiteraard houdt de hemelvaartsdag ook een geweldige belofte in
voor de toekomst: "Deze Jezus, die van u opgenomen is naar de
hemel, zal op dezelfde wijze wederkomen, als gij Hem ten hemel
hebt zien varen" (Hand.1:11).
Dat het hierbij gaat om de lichamelijke wederkomst van de Heer op
aarde mag duidelijk zijn. Elk kind van God, dat leeft in overgave en
toewijding aan de Heer, ziet met grote verwachting uit naar de wederkomst
van Christus. Dan zal alles wat wij nu reeds geloven en
zien met een geestelijk oog, heerlijke, zichtbare, voelbare werkelijkheid
worden. Dan zullen wij geopenbaard worden in de heerlijkheid,
waaraan wij nu reeds deel gekregen hebben. De Gemeente
zal dan gezien worden als een toonbeeld van Gods genade!
En…op indrukwekkende wijze zal de HERE als Redder voor Israël
verschijnen en vanaf dat moment zullen al Gods heerlijke beloften
omtrent het herstel van Israël naar Zijn Goddelijke wil krachtig en
definitief worden vervuld. Jeremia zegt: "De stad zal op haar puinheuvel
herbouwd worden en de burcht op zijn rechte plaats tronen"
(hs. 30:18).
In Zacharia 14:9 staat: "En de HERE zal Koning worden over de gehele
aarde; te dien dage zal de HERE de Enige zijn en Zijn Naam de
enige". De Koning der Joden zal regeren "van zee tot zee en van de
Rivier tot het uiterste der aarde" (Ps. 72). Heel de wereld, alle volkeren
zullen de zegen van de Allerhoogste ontvangen!
14 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

ACTUEEL
De NBV officiële Bijbelvertaling PKN
De NBV is aangewezen als een van de
officiële vertalingen om te gebruiken in
de eredienst op zondag, naast de Statenvertaling
en de NBG-vertaling van
1951.
Dat heeft de generale synode van de Protestantse
Kerk in Nederland (PKN) besloten.
Het besluit om de NBV aan te wijzen als officiële
vertaling in de kerkdiensten ging niet
zonder kritiek gepaard. Sommige synodeleden
vinden dat er te veel uitleg in de vertaling
staat waardoor er te weinig ruimte
over is voor een eigen interpretatie. Uiteindelijk waren slechts zestien
synodeleden tegen. Een tegenvoorstel om besluitvorming over
NBV uit te stellen kreeg 33 stemmen. Er waren 146 synodeleden
aanwezig.
Debat
Tijdens een vier uur durend debat bleef het lange tijd spannend of
de NBV het 'zou halen'. De voor- en tegenstanders leken elkaar in
evenwicht te houden. Uiteindelijk stemden slechts zestien van de
146 synodeleden tegen.
Het voorstel van het synodebestuur was, de NBV als kanselbijbel
aan te wijzen. Er lag echter een tegenvoorstel van een synodecommissie,
om met een oordeel te wachten op een gereviseerde versie,
die naar verwachting in 2016 verschijnt.
Het tegenvoorstel kreeg bijval van diverse synodeleden, onder wie
ds. Ad van Nieuwpoort. Hij noemde het vrijgeven van de NBV voor
de eredienst “een onverantwoorde beslissing'' en “de kerk onwaardig''.
Aan een officiële Bijbelvertaling mag de kerk “toch echt hoge
eisen'' stellen. “De NBV is in uitleggende zin vertaald. Er is nauwelijks
meer ruimte om zelf een tekst te interpreteren.''
Er waren ook synodeleden die juist een vurig pleidooi voor de NBV
hielden. Ouderling Gerben van Dijk stelde dat de vertaling in het
missionaire werk niet meer weg te denken is. Ook jongeren hebben
volgens hem veel baat bij de NBV.
Hij relativeerde de kritiek van de ruim vierhonderd ondertekenaars -
volgens hem niet meer dan “een stevig minderheidsstandpunt''.
“Tussen hen en NBV zal het nooit wat worden.'' Dat betoogde ook
prof. Klaas Spronk. Hij erkende dat de vertaling beter kan. Maar een
revisie van de NBV lost de bezwaren van de critici niet op, omdat
hun eisen niet passen binnen de vertaalmethode. ,,Het is een illusie
te denken dat we ooit een vertaling zullen hebben waar we het allemaal
mee eens zijn.''
Bron: spitsnieuws.nl
Buigen voor heidense goden
Als christenen willen we graag in harmonie leven met onze
omgeving. Dat lukte eeuwenlang, omdat die omgeving -
vaak onbewust - uitging van onze christelijke waarden en
normen. Nu die omgeving is veranderd, weten we daar
niet mee om te gaan.
We buigen voor de terreur van de moderne heidense cultuur en
de inzichten van de seculiere psychologie. Of is het misschien zo
dat we zó sterk door die moderne inzichten beïnvloed zijn, dat
'lekker in je vel zitten' en zelfverwerkelijking ongemerkt ook ons
hoogste doel zijn geworden?
Want klinken deze zaken niet veel aangenamer dan dat ruwe
Evangelie van zonde en kruis, van oordeel en verlossing? Als we
kijken naar de ontwikkeling in het christelijke denken en die van
de christelijke moraal, dan is de onvermijdelijke conclusie dat wij
opgeschoven zijn in de richting van deze seculiere godsdienst.
Die is zoveel vriendelijker, aannemelijker en menselijker dan 'the
old time religion' van verlossing door het bloed van Jezus.
Grove discriminatie
Alles wat niet past in het denken en gevoelen van de heersende
cultuur wordt moeilijk gevonden en velen proberen dat te 'herinterpreteren'.
Zonde is zo erg niet meer. Straf voor de zonde is
daarom niet nodig en zeker geen plaatsvervangend lijden van
Christus als straf voor onze zonden. God is alleen nog liefdevol.
Zijn heiligheid wordt aangepast aan de menselijke maat en Zijn
toorn wil men helemaal niet meer erkennen. Een scheiding tussen
hen die verloren gaan en hen die gered worden, vervaagt.
Dat zou immers grove discriminatie zijn en schending van de
mensenrechten. Gelijke behandeling voor iedereen.
Onze boodschap
Het Evangelie heeft altijd controverse gegeven. Het stelt een
diagnose van het menselijk probleem dat tegen ons eergevoel ingaat.
Het biedt een oplossing, die van het kruis, die aanstoot
geeft. We kunnen het Evangelie nooit acceptabel maken voor de
samenleving door het aan te passen. Dan verliest het Evangelie
zijn kern en bestaansrecht. Dan heeft het geen boodschap meer.
Gods boodschap is dat de mens zich moet bekeren. De gemeente
moet de mensen oproepen zich te laten 'behouden uit
dit verkeerde geslacht' (Hand. 2:40). Zulke woorden worden
nooit op prijs gesteld door dat verkeerde geslacht, maar de
boodschap is er te ernstig voor om dan maar te zwijgen. Het
gaat om de eeuwige geestelijke gezondheid van de mensheid.
Hans Frinsel - www.habakuk.nu
16 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

AMEN
Doop van kind lesbische ouders in Nederlands Geref. Kerk
In de Nederlands Gereformeerde Kerk van Emmeloord is
zondagmiddag 18 april j.l. een dochter gedoopt van een
lesbisch paar.
Dat bevestigt kerkenraadsvoorzitter Harold Ottens. Voor zover
bekend is het de eerste keer dat in een van de kleine gereformeerde
kerkgenootschappen een kind van een homopaar is gedoopt.
Het paar is vorig jaar getrouwd. De kerk wilde het huwelijk niet
inzegenen. De in januari geboren baby is verwekt door kunstmatige
inseminatie met donorzaad. De kerkenraad - die zich heeft
laten adviseren door een adviescommissie uit de kerkelijke regio -
stemde volgens Ottens unaniem in met het besluit de doop te
bedienen. “Een kind dat wordt geboren uit een of twee gelovige
ouders, is bij de geboorte opgenomen in het verbond van de
Heer. De doop is daarvan het teken en zegel. De moeder is een
gelovige vrouw die belijdend lid is van onze gemeente. Daarom
hebben wij besloten de doop te bedienen.'' “Een meerderheid''
van de gemeenteleden is het daarmee eens, aldus Ottens.
Reguliere doopvragen
De moeder heeft de reguliere doopvragen beantwoord. De partner
van de vrouw, dooplid van de gemeente, kreeg de vraag of
ze steun wilde geven aan de geloofsopvoeding van het kind.
In de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) wordt dit najaar
het onderwerp homoseksualiteit landelijk besproken. Dat gebeurt
mede op initiatief van Emmeloord, dat het besluit wil bespreken
van de kerk in Utrecht om homoseksuelen met een relatie
toe te laten tot het ambt. Volgens Ottens heeft Emmeloord
hierover nog geen standpunt ingenomen. “Wij zijn over homoseksualiteit
in gesprek met de gemeente. Er is een conceptdocument,
maar dat moet nog worden vastgesteld.''
De kerk in Emmeloord werkt samen met de plaatselijke Christelijke
Gereformeerde Kerk.
Bron: Ned. Dagblad - www.nd.nl
´Ik bid en blijf lid´
Dit is het credo van een groep mensen die de teloorgang van
de Evangelische Omroep ter harte gaat.
Op de gelijknamige website staat dat het leden-initiatief ontstaan is
nadat ruim een jaar geleden (begin 2009) steeds duidelijker werd
dat er in het ledenbestand van de EO sprake was van een smeulende
veenbrand. Er was sprake van een groeiende groep leden die
zich niet meer herkenden in het gevoerde programmabeleid en als
gevolg daarvan hun lidmaatschap al hadden opgezegd. Vaak teleurgesteld
doordat hun zorg over sommige programma-uitingen
niet serieus genomen werd.
EO-vernieuwing
Tienduizenden hebben de afgelopen jaren een duidelijk signaal van
teleurstelling aan de EO-leiding afgegeven door hun lidmaatschap
op te zeggen. Duizenden anderen overwegen dat voorbeeld te volgen
wanneer echte veranderingen uitblijven.
Eens de grootste omroep van ons land en straks verschrompeld tot
een weinigzeggende omroep met een christelijk sausje?
De controversiële invulling van programma's staat volgens velen
haaks op de missionaire doelstelling van de EO, een Woord voor de
wereld te hebben.
We roepen de EO op om het aan te durven wegen te zoeken om
met kwaliteitsprogrammering tegen de stroom van de kijkcijferdruk
in te zwemmen. Niet alleen om te voorzien in de maatschappelijke,
geestelijke, godsdienstige behoeften van de dwarslaag die de EO
vertegenwoordigt, maar ook om mensen daarbuiten getuigend tegemoet
te treden met het Goede Nieuws over Jezus Christus. De
Mediawet laat voor die doelstelling alle ruimte (art. 2.24.2c). Het is
zelfs de voorwaarde waaronder de EO een zendmachtiging heeft
gekregen.
In de eerste helft van 2009 is er op diverse niveaus overleg geweest
met de EO-leiding. Zowel met het hoogste verenigingsorgaan (de
ledenraad) als de raad van toezicht als de raad van bestuur (de
tweehoofdige directie). Het tweede halfjaar was een periode van
afwachten en uitzien naar veranderd beleid door de inzet van de
kant van de ledenraad en de raad van toezicht. Er deden zich toch
weer spraakmakende incidenten voor.
Initiatiefnemende werkgroep:
Johan Th. Bos, journalist; Helene Esmeijer, bekend van het z.g.
Open Huis dat zij jarenlang met haar inmiddels overleden echtgenoot
Nol leidde; Jo Koekkoek, een veteraan met betrekking tot het
ontstaan van de EO; Marleen & Oswin Ramaker, kinderen van 2009
overleden EO-pionier Albert Ramaker en Hin Talane, deskundig op
het gebied van verandermanagement en mediatoepassingen.
Bron: www.ikbidenblijflid.nl
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 17

Van Pinksteren tot de volle Waarheid
In Handelingen 2 lezen we over de introductie
van de 3e fase in het profetische plan met Israël
en de volkeren: de bediening van de Heilige
Geest.
Oude Testament God sprak tot de vaderen door de profeten…
Evangeliën God sprak 'tot ons' in (de) Zoon (zie Hebr. 1:1)
Handelingen God spreekt door de Geest
De Here Jezus had daar in Johannes 16 al over gesproken: “Nog
veel heb Ik u te zeggen, maar gij kunt het thans niet dragen; doch
wanneer Hij komt, de Geest der waarheid, zal Hij u de weg wijzen
tot de volle waarheid; want Hij zal niet uit Zichzelf spreken, maar al
wat Hij hoort, zal Hij spreken en de toekomst zal Hij u verkondigen”
(vs.12-13).
Op de pinksterdag wordt de belofte van de Vader werkelijkheid. De
Geest manifesteert zich in een geluid als van een geweldige windvlaag
(vgl. Joh. 3:8). Bij de doop van Jezus zei Johannes de Doper:
“Op wie gij de Geest ziet nederdalen en op Hem blijven, deze is het,
die met de heilige Geest doopt” (Joh. 1:33). Hier zien we de vervulling
van die woorden.
Joodse gelovigen werden gedoopt (ondergedompeld) in Geest en…
de Geest nam bezit van een ieder van hen (vs. 3). Het gevolg was
dat zij allen vervuld werden met de heilige Geest en zij begonnen
met andere tongen (d.i. andere talen) te spreken, zoals de Geest het
hun gaf uit te spreken (vs. 4).
“Deze belangrijke bekendmaking markeert
een nieuwe wending in de heilsgeschiedenis.
In Jeruzalem waren 'vrome mannen' aanwezig ter gelegenheid van
het Feest der weken (Lev. 23). Dit is één van de drie 'hoge feesten',
waarop alle mannen “…voor het aangezicht van de Here HERE, de
God van Israël” moesten verschijnen (zie Exod. 23:17 en 34:23 e.v.).
Al deze 'buitenlanders' waren dus Joden: “mannen van Israël”
1. Zij horen hen in hun eigen (bestaande) taal
2. Zij horen hen spreken over de grote daden Gods
Het kwam nogal vreemd over op de mensen. Sommigen spraken
zelfs van dronkenschap (vs. 13).
Petrus legt het uit: deze mensen zijn niet dronken, maar dit is het,
waarvan gesproken is door de profeet Joël (niet: de vervulling van
de profetie! Het gaat om het verklaren van dit verschijnsel). De profetie
van Joël gaat over de 'laatste dagen'; dat heeft in het profetisch
Woord betrekking op terugverzameling en het herstel van Israël
in de toekomst. De tekenen, die Joël noemt (en Petrus hier)
horen bij de beëindiging van de tegenwoordige eeuw en het begin
van de toekomende.
Verkondiging
Petrus spreekt dus tot de inwoners van Jeruzalem en de mannen
van Israël (vs. 14, 22, 29 en 36). De uitstorting van de Geest op de
pinksterdag is het startsein voor de verkondiging van het Evangelie,
met name aan Israël. De rest van het boek Handelingen beschrijft
hoe het afloopt. Aanvankelijk staat de bediening van Petrus en de
zijnen op de voorgrond. Later schakelt de Geest ook Paulus c.s. in.
Hij gaat in het buitenland op zoek naar Joodse centra en verkondigt
hen de blijde boodschap van de opgestane Heer Jezus.
Al gauw blijkt, dat de Joodse leiders daar niet van gediend zijn en er
ontstaat een soort klopjacht op de apostel. Waar hij geen gehoor
vindt, wendt Paulus zich ook tot heidenen. Uiteindelijk wordt hij gevankelijk
naar Rome vervoerd. Daar spreekt hij uitvoerig met een
voorname Joodse delegatie. Het resultaat is teleurstellend. Op een
minderheid na wijzen de Joden (opnieuw) de boodschap van het
heil af.
Vervolgens haalt Paulus de profetie van Jesaja 6 aan om hun ongeloof
te benadrukken en zegt dan: “Het zij u dan bekend, dat dit heil
Gods aan de heidenen gezonden is; die zullen dan ook horen!”
(Hand. 28:28). Deze belangrijke bekendmaking markeert een
nieuwe wending in de heilsgeschiedenis. Israël wordt als volk terzijdegezet
en God richt zich tot alle volkeren, waaronder het Joodse
volk enige jaren later wordt verstrooid.
Geheimenis
Het betekent voor Paulus een nieuwe bediening, waarover hij
schrijft in zijn laatste (gevangenschaps)brieven. Het is zijn opdracht
om “…in het licht te stellen de bediening (SV: bedeling) van het geheimenis,
dat van eeuwen her verborgen is gebleven in God, de
Schepper van alle dingen…” (Efe. 3:9)
In Kolossenzen 1 zegt hij over zijn (zware) taak ten behoeve van de
Gemeente, het Lichaam van Christus: “Haar dienaar ben ik geworden
krachtens de bediening, die mij door God is toevertrouwd, om
onder u het woord van God tot zijn volle recht te doen komen, het
geheimenis, dat eeuwen en geslachten lang verborgen is geweest,
maar thans geopenbaard aan zijn heiligen” (vs. 25-26).
Zo heeft de Heilige Geest de dienaren van God geleid tot de volle
waarheid, door het geheimenis te openbaren, dat “…dat de heidenen
mede-erfgenamen zijn, medeleden en medegenoten van de belofte
in Christus Jezus door het evangelie…” (Efe. 3:6). Gezegend
met alle geestelijke zegeningen in de hemelse gewesten in Christus
Jezus mogen wij vandaag profiteren van de “overweldigende rijkdom
Zijner genade” (Efe. 2:7)!
18 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

AMEN
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 19

Het getal 15
Als veelvoud van het getal 5 draagt het getal 15
iets van de betekenis in zich van 5 evenals van
het getal 3. 15 is immers uit beide getallen opgebouwd
(3 x 5). Zoals we gezien hebben 1 , is 5
het getal van de genade en 3 het getal van
Goddelijke volmaaktheid. Daarom verwijst het
getal 15 in het bijzonder naar daden die tot
stand gebracht zijn door de werking van de genade
van God.
E.W. Bullinger (1837-1913)
Het getal 15 bepaalt ons ook bij de Godheid, want het is opgebouwd
uit de Hebreeuwse letters jod (getalswaarde 10) en hee (getalswaarde
5). Beide letters vormen de verkorte versie (Jah) van de
onuitspreekbare Naam van God (Jahweh), Die de Bron is van alle
Enkele voorbeelden van het gebruik van het getal 15 zijn:
- De wateren waarop de ark dreef, stegen 15 el boven de hoge
bergen (Gen. 7:19 en 20);
- Hizkia kreeg 15 jaren aan zijn leven toegevoegd (2 Kon. 20:6);
- in de geschiedenis van Ester, werden de Joden van de dood verlost
op de 15e dag van de maand (Est. 9:18 en 21). Dit is in het
bijzonder opvallend omdat, zoals we eerder zagen1, hun doodsvonnis
verbonden was met het getal 13;
- Betanië, waar de opwekking van Lazarus plaatsvond en van
waar onze Heer ten hemel voer, was ongeveer 15 stadiën
verwijderd van Jeruzalem (Joh. 11:18);
- na 13 dagen van getob en beproeving ging het schip waarop
Paulus zich bevond veilig voor anker bij een diepte van 15
vadem (Hand. 27:21 en 27-29);
- op de 15e dag van de eerste maand was het feest der ongezuurde
broden (Lev. 23:6) en
- op de 15e dag van de zevende maand was het Loofhuttenfeest
(Lev. 23:34).
Dit artikel is de vertaling van de paragraaf 'Fifteen' uit het boek
'Number in Scripture' van Dr. E.W. Bullinger. Dit boek is bij Everread
Uitgevers in vertaling en zal D.V. begin volgend jaar worden uitgegeven.
Voetnoot:
1. Bullinger verwijst hier naar eerdere hoofdstukken van zijn boek
'Number in Scripture'.
genade. 15 bestaat dus uit de som van 10 + 5. Omdat de Joden
Gods heilige Naam niet wilden schenden door het voortdurend gebruik
van deze beide letters, gebruikten zij twee andere letters om
daarmee het getal 15 aan te geven. Zo ontstond een andere en
kunstmatige combinatie, die bestond uit de teth (getalswaarde 9)
en de waw (getalswaarde 6). Zo werd het getal 15 dus aangegeven
door middel van de som van 9 + 6; waarmee tegelijk de bijzondere
betekenis die in 15 ligt opgesloten, verdween.
Zien we het getal 15, behalve als product van 3 x 5, als de som van
8 + 7 dan zien we er ook een verwijzing in naar de opstanding als
een bijzondere uiting van de werking van Gods genade in heerlijkheid.
Wie nu al het één en ander wil
weten over de bijzondere betekenis
van getallen in de Bijbel, verwijzen
we graag naar het Morgenroodboekje
'Bijbelse getallen' van Peter
Slagter (€ 5,50). Zie ook de bestelbon
op de knippagina in deze AMEN
op blz. 29.
20 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

15 Bedevaartsliederen
In het (vijfde) boek der Psalmen treffen we een
serie van 15 psalmen aan, die allemaal hetzelfde
opschrift hebben: een bedevaartslied (120 t/m
134).
Deze vertaling vloeit voort uit de gedachte, dat
deze liederen gezongen werden door de Israëlieten
opgingen naar Jeruzalem om daar de grote
feesten te vieren; een soort pelgrimsliederen dus.
Peter Slagter
Het woord ´bedevaart´ (Hebr. hama'aloth) wordt ook wel vertaald
met "opgaan", "verhogen", "trappen" of "treden". Daarom is er ook
een andere (traditionele) gedachte, namelijk dat deze 15 liederen
gezongen werden als de mannen van Israël het tempelcomplex bereikt
hadden. Zij gingen dan van de voorhof der vrouwen over een
trap (met 15 treden) naar de voorhof der mannen, oftewel: van de
buitenhof naar het binnenhof! Op elke trede werd dan een psalm
gezongen.
Hizkia´s ziekte en genezing
Letterlijk vertaald luidt het opschrift Shir Hama'aloth: Lied van de
graden of: de treden. Omdat het lidwoord ´de´ gebruikt wordt, rijst
de vraag: welke graden of treden? Dat brengt ons bij een derde gedachte
die waarschijnlijk (nog) dichter bij de waarheid ligt en dan
komen wij terecht bij de geschiedenis van koning Hizkia. We vinden
dan het antwoord in het Woord van God zelf en hoeven niet af te
gaan op menselijke speculaties.
Als de profeet Jesaja aangekondigd heeft, dat de koning zal gaan
sterven, neemt Hizkia zijn toevlucht tot God in het gebed. En de
HERE hoort! In 2 Koningen 20:5-6 lezen we: “…zo zegt de HERE, de
God van uw vader David: Ik heb uw gebed gehoord. Ik heb uw tranen
gezien; zie, Ik zal u gezond maken, op de derde dag zult gij opgaan
naar het huis des HEREN. Ik zal aan uw levensdagen vijftien
jaar toevoegen…”
De gedachte is nu, dat Hizkia naar aanleiding van deze gebeurtenis
15 liederen heeft samengebundeld in overeenstemming met het
toegevoegde aantal jaren. Maar…er is meer!
Tien treden
In verband met zijn aangekondigde genezing vroeg Hizkia om een
teken. Hij mocht kiezen: zal de schaduw 10 treden vooruit of achteruit
gaan op de trap van Achaz? “En Hizkia zeide: Het is gemakkelijk
voor de schaduw tien treden omlaag te gaan. Neen, de schaduw
moet weer tien treden teruggaan. Toen riep de profeet Jesaja tot de
HERE, en Hij deed de schaduw op de treden waarlangs zij afgedaald
was op de trap van Achaz, weer tien treden teruggaan.” Let wel:
dat betekent dus, dat de zon een stukje terug moest! We hadden al
eens meegemaakt dat de zon stilstond ten tijde van Jozua (zie hs.
10:12), maar hier gaat hij zelfs nog tien treden terug. Een onvoorstelbaar
wonder van de Allerhoogste dus.
Tien liederen
Inderdaad een groot wonder, zowel het teken als de genezing zelf.
Op de derde dag (!) zou Hizkia weer opgaan naar het huis des
HEREN (vs. 5). Dezelfde geschiedenis vinden we ook in Jesaja 38
(alsof het een profetische betekenis heeft!)
Daar zegt Hizkia er nog bij: “De HERE is gereed om mij te verlossen.
Daarom doen wij het snarenspel klinken al de dagen van ons leven
in het huis des HEREN.”
Op grond van deze uitspraak heeft men wel geconcludeerd, dat er
zodoende 15 bedevaartsliederen in het Psalmenboek zijn opgenomen.
Daarvan is er één van Salomo, zijn er vier van David en tien
van Hizkia zelf. Vijftien dus voor het toegevoegde aantal jaren en
tien voor de treden die de zon terugging.
Hoe het ook zij, opmerkelijk is wel dat in deze 15 psalmen veel dingen
zijn terug te vinden uit de geschiedenis van koning Hizkia en…
niet onbelangrijk, uit de geschiedenis van Israël. En dan denken we
niet alleen aan het verleden, maar ook aan de toekomst.
Immers, de derde dag is de opstandingsdag, ook als het gaat om
het volk Israël: “Hij zal ons na twee dagen doen herleven, ten derden
dage zal Hij ons oprichten, en wij zullen leven voor zijn aangezicht”
(Hosea 6:2).
Profetisch
De ´bedevaartsliederen´ zijn psalmen, die spreken over de verlossing
uit de benauwdheid; over vrede na verdrukking; over Jeruzalem als
een gefundeerde stad; over de tempel als godsdienstig centrum;
over de bescherming en de zegen van de HERE; over de goede
dagen van Israël in gemeenschap met de HERE.
En dat geeft al deze psalmen ook een diepe, profetische strekking.
Het gelovig overblijfsel van Israël zal op wonderlijke wijze gered
worden, genezing ontvangen door de HERE en in een nieuwe relatie
met God komen te staan. Jeruzalem zal uit de macht der vijanden
verlost worden (net als in de dagen van Hizkia - zie 2
Kon.19:35!). Tegen die tijd zullen er (opnieuw) tekenen zijn aan zon,
maan en sterren. Boven alles zal de Zon der gerechtigheid verschijnen,
de Here Jezus Christus. In die tijd wordt de betekenis van Hizkia´s
naam openbaar: kracht van de HERE! In Christus, de Zoon van
de levende God, de kracht Gods en de wijsheid Gods!
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 21

´15´: feestelijk getal!
Op Gods kalender begon op de 15e dag van
de eerste maand (Nissan) het Feest der ongezuurde
broden; in de zevende maand
begon het Loofhuttenfeest, ook op de 15e.
Blijdschap om het nieuwe leven en de goede
afloop!
Hoite Slagter
DE 15E DAG VAN DE EERSTE MAAND (NISSAN):
HET FEEST DER ONGEZUURDE BRODEN
In Leviticus 23:6-8 lezen we over de instelling van het feest der ongezuurde
broden; het duurde zeven dagen. Het feest van ongezuurde
broden volgde direct op het Pascha en is daar dan ook nauw
aan verbonden. Zoals men met het Pascha stilstond bij de verlossing
uit Egypte, de tijd van slavernij, zo mocht het volk daarna een week
lang zijn vrijheid vieren, met op de eerste en de laatste dag van dat
feest heilige samenkomsten. Op die dagen mocht "generlei slaafse
arbeid" worden verricht.
Het feest der ongezuurde broden was zo nauw verbonden aan het
Pascha dat het doorgaans in één adem genoemd werd. Zie bijvoorbeeld
Lucas 22:1, waar staat: "Het feest nu der ongezuurde broden,
dat Pascha genoemd wordt, naderde". Het begon op de vijftiende
dag, één dag na het Pascha. Zowel de eerste als de laatste dag van
het feest moesten als een sabbat gevierd worden.
Ongezuurd brood
Dit is brood waar geen zuurdesem (gist) aan te pas gekomen is.
Over het algemeen wordt zuurdesem in de Bijbel gezien als beeld
van de zonde. Zuurdeeg was de Here niet welgevallig (Lev. 2:11).
Het woord dat in Leviticus 23:6 vertaald is met ´ongezuurde broden´
luidt matsooth (denk aan ons woord matzes). In het Nieuwe Testament
vinden we zowel ´zuurdeeg´ als ´zuurdesem´, beide vertalingen
van hetzelfde Griekse woord (zumee). Als beeld van zonde, dan wel
van verkeerde invloeden vinden we het in de volgende teksten:
"Jezus zeide tot hen: Ziet toe en wacht u voor de zuurdesem der Farizeeën
en Sadduceeën" (Matt. 16:6). Uit vers 12 blijkt vervolgens
dat de Heer het heeft over de leer van de Farizeeën en de Sadduceeën
(zie ook Luc. 12:1; 1 Kor. 5: 6 en 7 en Gal. 5:9).
Brood der verdrukking
Het ongezuurd brood deed de Israëliet ook terugdenken aan de
(haastige) verlossing uit de verdrukking in Egypte. In Deuteronomium
16:3 wordt het ´brood der verdrukking´ genoemd (SV ´brood
der ellende´). Verdrukking (ellende) is in het Hebreeuwse 'onie'.
Dit woord komen we o.a. tegen in Genesis 35:16-19. Het gaat daar
over een bijzondere gebeurtenis: de geboorte van Benjamin. De reis
gaat van Betel (= huis Gods) naar Efrat (= vruchtbaarheid), dat is
Betlehem (= broodhuis). Daar krijgt Rachel (= ooi, vrouwelijk
schaap) een zoon, die ze Ben-Oni (= zoon van mijn ellende) noemt.
Zijn vader noemt hem echter: Benjamin (zoon van voorspoed,
geluk; zoon van de rechterhand).
Het is niet moeilijk om hierin de weg te ontdekken die de Here Jezus
ging, toen Hij in deze wereld kwam. Vanuit de hemel naar Betlehem.
Hij, het Brood des levens, werd geboren in het broodhuis en
door Zijn sterven, draagt Hij veel vrucht (vgl. Joh. 12:24). Toen Hij
als Man van smarten stierf aan het kruishout, was Hij als het ware
de Zoon der ellende. Daar bleef het echter niet bij: Hij stond op uit
de dood en is nu gezeten aan (of eigenlijk: in) de rechterzijde van
God. Hij is de Benjamin. Het is opvallend dat de naam Ben-Oni
slechts eenmaal voorkomt in de Schrift. Voor de rest kennen wij
deze zoon van Jakob alleen maar als Benjamin. Zo is het ook voor
ons van belang dat wij Gods Zoon met name kennen als de Opgestane
en Verheerlijkte en niet slechts blijven stilstaan bij Zijn komst
in vernedering.
In Johannes 11 komen we het oude woord voor 'ellende' ook tegen
in de plaatsnaam 'Bethanië', huis van ellende. In het 'huis van ellende'
(beeld van de geestelijke toestand van Israël) zijn Maria (=
opstand, rebellie) en Marta (= bitter wordende), maar ook is daar
Lazarus (= God helpt). En het is juist deze Lazarus in wie Gods
kracht door dood en opstanding heen zichtbaar wordt. In zijn sterven
wordt Lazarus als het ware één met al het negatieve dat in de
naam 'Betanië' naar voren komt. En in die situatie kwam de Heer,
toen Hij naar deze wereld afdaalde. Hij stierf in het huis van de ellende;
Hij werd één met de ellende waarin Israël zich bevond, door
22 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

AMEN
haar opstand en bitterheid tegen God. Maar Hij stond op uit de
doden tot eer van God. Immers: God helpt. En elke gelovige uit Israël
mag delen in Zijn opstanding.
Overigens was Bethanië 15 stadiën verwijderd van Jeruzalem. Dit
maakt dus het verschil uit tussen Bethanië (ellende) en Jeruzalem
(vrede).
De vervulling
Het feest der ongezuurde broden kan alleen gevierd worden op
grond van het eerste feest. Op grond van de verlossing door het
Paaslam, wordt de zonde weggedaan en is er nieuw leven. Zonder
bloedstorting is er geen vergeving en is het dus ook niet mogelijk
om een leven te leven waarin die vergeving centraal staat. Als we
leven vanuit de rijkdom van Gods genade, zullen boosheid en
slechtheid (zuurdeeg) steeds minder plaats innemen in ons leven en
denken. In plaats daarvan zullen de eigenschappen zoals onder andere
genoemd in Kolossenzen 3:12 de boventoon gaan voeren: innerlijke
ontferming, goedheid, nederigheid, zachtmoedigheid en
geduld. En dat zorgt voor een feestelijk leven!
DE 15E DAG VAN DE ZEVENDE MAAND (TISHRI):
HET LOOFHUTTENFEEST
“Op de vijftiende dag van deze zevende maand begint het Loofhuttenfeest
voor de HERE, zeven dagen lang…” (Lev. 23:34-36).
Voor wat betreft de vervulling wijst dit feest ons op de zegenrijke
periode die volgt op de Jubeldag (de blijdschap die de terugkeer tot
Gods Woord met Zich meebrengt) en de afronding van de vervulling
van de Verzoendag (de openbaring van de Hogepriester voor Zijn
volk). Daarom wordt bij het Loofhuttenfeest doorgaans het verband
gelegd met de tijd waarin onze Heiland als Koning zal regeren op
aarde. De periode waarin Israël haar door God toebedachte positie
in het verbond zal innemen en tevens als priestervolk een bediening
zal hebben waarin de Heer geëerd wordt en waardoor de volkeren
zegen zullen ontvangen.
Herdenken
Tijdens het Loofhuttenfeest stond het terugdenken aan wat de Here
aan Israël deed centraal (Lev. 23:42 en 43). Zeven dagen lang moesten
allen die in Israël geboren waren in loofhutten (Hebreeuws: soekooth)
wonen, terugdenkend aan Egypte.
Door het Loofhuttenfeest liet de Heer Zijn volk nog eens stilstaan bij
hoe het was vlak ná hun verlossing toen het moest wonen in hutten
en tenten (Lev. 23:43 en Hos. 12:10). Ze waren nog niet waar ze
zijn moesten, maar ze waren bevrijd! Het tijdelijk in loofhutten
wonen tijdens dit zevende feest bepaalde hen ook bij de zegeningen
waarmee ze gezegend waren doordat ze in het land woonden,
waar ze van de opbrengsten mochten genieten.
Hosanna
Toen de Here Jezus op aarde was, verwachtte een gedeelte van het
volk al de vervulling van het Loofhuttenfeest te kunnen vieren. Het
Loofhuttenfeest staat met name voor het Koninkrijk, zoals dat op
de aarde gevestigd zal worden. De blijdschap die er zal zijn; de
feestvreugde over de verlossing; de dankbaarheid voor de zegeningen
waarin het volk dan gesteld zal zijn; het zijn allemaal aspecten
die in het Loofhuttenfeest naar voren komen.
Iets van de feestvreugde komt in Johannes 12:12 en 13 naar voren:
"De volgende dag, toen de grote menigte, die voor het feest gekomen
was, hoorde, dat Jezus naar Jeruzalem kwam, namen zij palmtakken,
gingen uit Hem tegemoet, en riepen: Hosanna, gezegend
Hij, Die komt in de naam des Heren! en: De koning van Israël!"
Juist de palmtakken worden normaalgesproken gebruikt bij het
Loofhuttenfeest. Maar…Zijn intocht in Jeruzalem werd Zijn aftocht
naar Golgotha. De vreugde bij de intocht was voorbarig. Bovendien:
het feest waarvan sprake is in Johannes 12:12 was niet het
Loofhuttenfeest, maar het Pascha (Joh. 12:1); het laatste Pascha dat
de Here Jezus zou vieren ... het Pascha ook waarbij de Here Jezus
Zelf stierf als het Paaslam.
Het was dus niet de tijd om palmtakken van de bomen te trekken
en feest te vieren. Voordat er werkelijk Loofhuttenfeest gevierd kon
worden - en dan met name de vervulling daarvan - moesten eerst
de dood en de opstanding van onze Heiland plaatsvinden.
Vreugde
In Nehemia 8 zien we hoe de teruggekeerden uit Babel grote
vreugde bedrijven en het Loofhuttenfeest vieren. Ook in de toekomst
zal dat het geval zijn, maar dan niet meer in afwachting van
de Koning, maar samen met de Koning!
Elke dag las men voor uit het boek der wet Gods; zij vierden zeven
dagen feest, en op de achtste dag was er een feestelijke vergadering…”
Volgens het voorschrift in Leviticus 23:35 en 36 omvatte dit
feest acht dagen.
Die achtste dag komt ook nog aan de orde in Johannes 7: "En op de
laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus ..." (vs. 37; vgl. vs.
2). In het Johannes-evangelie wordt vaker over "de laatste dag" gesproken,
dan wordt het vertaald met "de jongste dag", wijzend op
de dag der opstanding. De opstanding strekt zich uit over een langere
periode, waarvan het einde samenvalt met het einde van de
vervulling van het Loofhuttenfeest.
Zacharia 14 beschrijft de glorieuze wederkomst van de HERE aan
het einde van een periode waarin Hij alle volken tegen Jeruzalem
ten strijde zal vergaderen (vs. 1-3). Vers 4 vervolgt met: "Zijn voeten
zullen te dien dage staan op de Olijfberg ...". De Here zal Koning
worden over Israël en vervolgens zal Zijn Koninkrijk zich gedurende
de duizend jaren uitbreiden tot alle dingen Hem onderworpen zijn.
Gedurende die zegenrijke periode van Christus' koningschap zullen
"allen, die zijn overgebleven van al de volken, die tegen Jeruzalem
zijn opgerukt (...) van jaar tot jaar heentrekken om zich neer te buigen
voor de Koning, de HERE der heerscharen, en het Loofhuttenfeest
te vieren" (Zach. 14:16).
De heilsgeschiedenis van de Bijbel eindigt in één groot feest, tot eer
van de levende God!
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 23

De heilige Geest
in de Efeze-brief
Deel 9 - slot
In de Efeze-brief schrijft Paulus over het geheimenis dat
hem is toevertrouwd. De heilige Geest wil ons inzicht
geven in dat geheimenis en het (praktische) leven vanuit
Gods kracht en wijsheid binnen het Lichaam van Christus,
de Gemeente!
Ronald Lammers
In de eerste drie elementen (zie vorige AMEN) gaat het over het lichaam
en de hoop van uw roeping: Eén lichaam, één Geest, één
hoop (Efe. 4:4).
Als Lichaam van Christus hebben wij een andere hoop, en een andere
roeping dan bijv. het volk Israël. Paulus´gebed is dat wij wijsheid
in onze geest zullen ontvangen om Christus op de juiste manier
te leren kennen, opdat we zullen weten welke hoop onze
roeping wekt (Efe. 1:17,18). Wanneer we ons als broeders en zusters
in de Heer daarmee bezig houden, dan leren wij bijzaken van
hoofdzaken te scheiden en zal de eenheid van de ene Geest, die wij
mogen bewaren, worden versterkt.
In de tweede groep van drie elementen gaat het om de Heer: Eén
Heer, één geloof, één doop (Efe. 4:5)
Deze Heer is onze Heer, de Zoon van God. Het ene geloof en de ene
doop worden ook verbonden met de Heer. Het is opvallend dat hier
wordt gesproken over één doop. Maar over welke doop spreekt
Paulus hier? Er zijn twee visies die het meest worden genoemd.
1. Paulus schrijft hier over de waterdoop. Dat is de letterlijke
onderdompeling in water als een uiterlijke symbool van een
innerlijke verandering.
2. Paulus schrijft hier over de doop in de Geest. Dat is het ontvangen
van de Geest op het moment van de wedergeboorte,
waarbij de gelovige wordt toegevoegd aan het Lichaam
van Christus. Of, zoals in charismatische theologie
wordt geleerd, het overweldigd worden door de Geest van
God in een aparte tweede ervaring na de wedergeboorte,
na een handoplegging of na een periode van ernstig zoeken
naar de werking van de Geest.
Persoonlijk geloof ik dat Paulus met deze doop niet de waterdoop
of de doop in de Geest bedoelt, maar de doop van gelovigen in de
dood van Christus. Wij zijn als kinderen Gods één gemaakt met
Christus in Zijn dood en opstanding. Het gaat over de doop zoals
Paulus dit beschrijft in Romeinen 6:1-11 en Kolossenzen 2:11-12:
“In Hem zijt gij ook met een besnijdenis, die geen werk van mensenhanden
is, besneden door het afleggen van het lichaam des vlezes,
in de besnijdenis van Christus, daar gij met Hem begraven zijt in
de doop. In Hem zijt gij ook mede opgewekt door het geloof aan de
werking Gods, die Hem uit de doden heeft opgewekt.”
Het geloof dat in deze tweede groep elementen wordt genoemd is
het geloof van Christus waarover we lezen in Galaten 2:20 “Met
Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, (dat is), niet meer mijn ik,
maar Christus leeft in mij. En voor zover ik nu (nog) in het vlees leef,
leef ik door het geloof in (beter: van - St. Vert. is correct!) de Zoon
van God, die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven.
Het praktiseren van eenheid
Tussen de eenheid van geloof (Efe. 4:13) en de eenheid van de
Geest (vs. 3) schrijft Paulus over de gaven die Christus gegeven
heeft. In dit verband zijn het de gaven die gegeven zijn aan Zijn Lichaam,
de Gemeente. Paulus schrijft over twee soorten gaven:
1. De gave van genade (vs. 7)
2. Personen die als gaven de Gemeente gegeven zijn (vs. 11).
1. De gave van genade
De tekst in Efeziërs 4:7 “maar aan een ieder van ons afzonderlijk is
de genade gegeven”, lijkt sterk op de tekst uit hs. 3:7 “hfet evangelie
waarvan ik een dienaar geworden ben, naar de gave van de genade
van God die mij geschonken is…”
Paulus was in gevangenschap ter wille van zijn bediening om het
geheimenis van Christus te openbaren. Binnen dit geheimenis
wordt vooral duidelijk dat mensen die zonder God en zonder hoop
in deze wereld waren (Efe.2:12) op grond van de meest intensieve
vorm van verzoening (Efe. 2:16) deelhebben aan de grootst mogelijke
zegen (Efe.1:3-14) door Gods genade. Paulus heeft bijzondere
genade ontvangen zoals we ook lezen in Efeziërs 3:2,7,8. Maar aan
een ieder van ons is afzonderlijk ook genade geschonken. Deze ge-
24 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

AMEN
nade is naar “de maat van de gave van Christus” (letterlijk). Deze
maat verbindt ons met vers 13 waarin Paulus schrijft over de “maat
van de volwassenheid (in de NBG vertaald met ´wasdom´) van de
volheid van Christus. De aan Paulus gegeven genade stond in het
licht van de openbaring van het geheimenis van Christus. Zou de
genade die aan een ieder van ons gegeven is, ons ook niet brengen
tot inzicht in dit geheimenis opdat wij volwassen worden in Christus?
De boodschap van het geheimenis wordt niet door iedereen gekend.
In deze boodschap gaat het om geestelijke waarheden die wij
niet direct zien. Waarheden die alles te maken hebben met de
unieke plaats die het Lichaam van Christus, de Gemeente, inneemt
in het heilsplan van God. Om de eenheid van de Geest te kunnen
bewaren, hebben wij inzicht nodig in het geheimenis. We hebben
inzicht nodig hoe het Lichaam van Christus wordt gezien in Gods
heilsplan. We hebben inzicht nodig hoe dit lichaam van gelovigen
uit de Joden en de heidenen moet functioneren. We hebben inzicht
nodig om als gelovigen naar 'ons hoofd', Christus, te groeien. We
hebben inzicht nodig om de eenheid van de Geest te kunnen bewaren.
In mijn observaties van vele gelovigen in verschillende kerken en
kringen heb ik ontdekt dat wanneer dit inzicht in het geheimenis
ontbreekt, men zich richt op de uiterlijke zaken van het geloof. Men
komt tot verwarrende theorieën over de plaats van de gemeente in
Gods plan. Sommigen zien de gemeente als voortzetting van Israël.
Anderen zien de gemeente als het Koninkrijk van God in deze tijd.
Dit alles verdeelt de gelovigen. Gelukkig hebben alle gelovigen de
Geest van Christus ontvangen. Deze wekt ons op niet naar elkaar
en alle verschillen te kijken en ze uit te vergroten, maar naar Christus
die wij liefhebben. Als wij ons overgeven aan Christus´ liefde
voor ons en ons verdiepen in de gezonde leer van het geheimenis,
zijn wij in staat elkaar werkelijk te dienen en de eenheid te bewaren.
2. Personen als gaven
God heeft naast Zijn genade ons nog iets gegeven waardoor wij
leren de eenheid te bewaren en te komen tot eenheid van geloof en
de volle kennis van de Zoon van God. God heeft ons personen gegeven
die als gaven gegeven zijn aan de gemeente. We onderscheiden
binnen deze gaven twee soorten gaven naar hun functie:
1. De fundamentleggende gaven : apostel en profeten.
2. De opbouwende gaven: evangelist en herder/leraar.
Waar de apostelen en de profeten aan het fundament hebben gewerkt
van het Lichaam van Christus, geeft God in onze tijd aan de
Gemeente: evangelisten en herders/leraars. Het evangelie dat de
evangelisten tot opbouw van het Lichaam van Christus verkondigen
is het 'evangelie van vrede' (Efe. 6:15) dat Paulus koppelt aan het
geheimenis (6:19). Dit gaat over onze unieke positie in Christus. De
herders/leraars (in het Grieks één woord (Didaskalos - vgl. ons
woord didactiek)) zorgen ervoor dat aan de gelovigen goed voedsel
wordt gegeven (herder) en dit goede voedsel is inzicht in het Woord
van God (leraar), opdat de gelovigen volledig toegerust worden in
een bediening dat het Lichaam van Christus opbouwt.
del voortkomt. De gezonde leer zorgt ervoor dat de gelovigen stabiel
worden in hun leven met God. De gezonde leer heeft alles te
maken met het geheimenis van Christus.
Het doel van eenheid
Het doel van de eenheid van de Geest en het werk van de 'opbouwende
gaven' van evangelisten en herders/leraars wordt omschreven
in Efeziërs 4:13 (een letterlijke vertaling): “Totdat wij allen geheel
komen tot in de eenheid van het geloof en de volledige kennis
van de Zoon van God, tot in een volwassen man, tot in de maat van
de volwassenheid van de volheid van Christus…”
De eenheid van het geloof is de volledige kennis van de Zoon van
God. De woorden 'volledige kennis' zijn de vertaling van het
Griekse woord 'epignosis'. Dit is een kennen door een innige vorm
van gemeenschap. Deze kennis is bijzonder belangrijk, want zonder
deze kennis schrijft de profeet Hosea 'gaat het volk verloren'. De
gelovigen zullen gaan dwalen zonder deze intieme kennis. Een Bijbelleraar
schrijft: “Waarom zijn zo weinig gelovigen op de hoogte
van hun werkelijke positie in Christus en de rijkdom die ons geschonken
is in het kader van de boodschap van het geheimenis? Is
het niet omdat de volledige kennis hieromtrent eenvoudigweg niet
bekend is bij de meeste geestelijke leiders van vandaag en daarom
ook niet gepredikt kan worden?”
Deze kennis komt in Paulus´ brieven na de openbaring van het geheimenis
zevenmaal voor:
1. Efe. 1:17 …van wijsheid en openbaring in Zijn volledige
kennis (letterlijk)
2. Efe. 4:13 …totdat wij allen geheel komen tot… de volledige
kennis van de Zoon van God .
3. Filipp. 1:9 …Dit bid ik dat Uw liefde …meer overvloedig
mogen zijn in …volledige kennis (NGB: 'helder
inzicht').
4. Kol. 1:9 …Daarom bidden wij…voor u… dat gij met de
volledige kennis (NBG: 'rechte kennis') van Zijn
wil vervuld moogt worden.
5. Kol. 1:10 …en op te wassen in de volledige kennis (NBG:
'rechte kennis') van God.
6. Kol. 2:2 opdat zij… in liefde verenigd worden tot alle rijkdom
van een volledige kennis en zij het geheimenis
Gods mogen kennen…
7. Kol. 3:10 en de nieuwe (mens) aangedaan hebt, die vernieuwd
wordt tot volledige kennis (NBG: volle
kennis) naar het beeld van zijn Schepper…
In de tekst Kolossenzen 2:2 zien we ook de verbinding tussen eenheid,
kennis en geheimenis. Dit heeft alles met elkaar te maken. En
dit brengt ons weer bij de elementen van eenheid, zoals genoemd
in Efeziërs 4:4-6
Als wij zicht hebben op al deze waarheden zal het eenvoudiger zijn
om de eenheid van de Geest te bewaren!
De taak van deze personen ligt in het bewaren van de gezonde leer.
Opdat vanuit de gezonde leer een gezonde geestelijke levenswan-
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 25

Alles is ijdelheid!
Deel 3
Studies uit Prediker
Alles heeft Zijn tijd
Pred. 3:1-15
Het boek Prediker spreekt over het leven
´onder de zon´ en leert ons dat de mens
slechts tot zijn doel kan komen in afhankelijkheid
van God.
Sebastiaan de Graaf
Inleiding
'Waar blijft de tijd?' is iets wat wij ons als mensen geregeld afvragen.
Zeker met het ouder worden is dit het geval. Met het verstrijken
van de jaren lijkt de tijd steeds sneller te gaan en als zand door
onze vingers heen te glippen. Dit kan beangstigend zijn. Want eens
houdt immers de tijd hier op aarde op en dan blijft er voor een
mens niets anders over dan te sterven. Of zoals het in Prediker 12:5
veelzeggend staat beschreven: "…want de mens gaat naar zijn eeuwig
huis en de rouwklagers gaan rond op de straat…"
Maar ook in het gedeelte dat in dit artikel centraal staat, wordt over
het menselijk einde gesproken: "…er is een tijd om te baren en een
tijd om te sterven…". Het is zowel het begin als het einde van het
menselijk leven dat hier benoemd wordt. Alles wat zich daartussen
afspeelt, valt onder de dimensie tijd. Een dimensie die voorbijgaat
voordat je er als mens erg in hebt. Of zoals in Psalm 144:4 staat:
"De mens is gelijk aan een ademtocht, zijn dagen zijn als een voorbijglijdende
schaduw."
Toch is die voorbijglijdende schaduw van essentieel belang voor ons
mensen. Het is ons bestaan, ons zijn, ons verleden, ons heden, onze
toekomst, ons alles. Het één loopt over in het ander en het ander
leidt weer tot iets nieuws dat weer terug grijpt op het eerste. Wij
zouden kunnen zeggen dat ons leven een boek vol herinneringen,
gedachten, momenten, maar ook van onoplosbare puzzels en gebeurtenissen
is. Een boek waarvan wij ons soms afvragen waarom
het ooit begonnen is en hoe het ooit zal eindigen. Een boek waarover
wij vaak meer vragen hebben dan dat wij er plezier van ondervinden.
Of zoals Prediker in 3:10 zegt: "Ik heb in ogenschouw genomen
de bezigheid, die God aan de mensenkinderen gegeven heeft
om zich daarmee te kwellen.".
Tijd en zondeval
Wij kunnen als mensen genieten van tijden en momenten in ons
leven. Maar wij kunnen er ook onder lijden. Sowieso roept het begrip
'tijd' zelf al veel vragen en hoofdbrekens bij ons op. Want wanneer
begon de tijd? Wat was er voor de tijd? Komt er ooit een einde
aan de tijd? Hoe moeten wij 'altijd' opvatten en beseffen? Prediker
laat ons in ieder geval zien dat wij onder de tijd geplaatst zijn en dat
deze tijd mooie en minder mooie momenten met zich meebrengt:
"…een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen, een tijd
om te wenen en een tijd om te lachen, een tijd om te rouwklagen
en een tijd om te dansen…" (Pred. 3:3-4).
Ondanks dat God alles voortreffelijk en op Zijn tijd heeft gemaakt
(Pred. 3:11), is toch ook de tijd onderhevig aan de zondeval geraakt.
Doordat de mens at van de boom der kennis van goed en
kwaad, kwam er niet alleen een tijd van baren, maar ook van sterven.
De tijd was één van Gods voortreffelijke werken, maar werd na
de zondeval een onzekere en niet te beheersen factor. De tijd
bracht de mens niet meer dichter bij God en Zijn heerlijkheid, maar
juist verder van God af, richting de dood.
Prediker beschrijft dit gegeven op een tweetal plaatsen zeer
treffend:
"Want elk ding heeft zijn tijd en zijn wijze; immers het kwaad
des mensen drukt zwaar op hem. Niemand toch weet wat er
geschieden zal, want wie zal hem te kennen geven, hoe het
gaan zal? Geen mens heeft macht over de wind om hem tegen
26 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

AMEN
te houden; en niemand heeft macht over de dag des doods en
er is geen verlof tijdens de strijd; evenmin zal de goddeloosheid
haar bedrijvers vrijlaten." (Pred. 8:6-9)
"Wederom zag ik onder de zon, dat niet de snelsten de wedloop
winnen, noch de sterksten de strijd, noch ook de wijzen het
brood, noch ook de schranderen de rijkdom, noch ook de verstandigen
de gunst, want tijd en toeval treffen hen allen. Want
ook de mens kent zijn tijd niet, evenmin als de vissen, die in het
verraderlijke net gevangen worden, evenmin als de vogels, die
in het klapnet gevangen worden. Evenals zij worden de mensenkinderen
verstrikt ten tijde des kwaads, als dit hen plotseling
overvalt." (Pred. 9:11-12)
In het huidige tijdperk na de zondeval is tijd een onstabiele factor
voor ons geworden. Wij weten niet wat het ons zal brengen en met
wat het ons zal overvallen. Tijd en toeval treffen ons. Op een mooie
dag kan een rampzalige volgen, zonder dat wij het aan zien komen.
God als Schepper en Heerser over de tijd
Toch moeten wij er voor waken om de tijd als slecht of negatief te
betitelen. Of de tijd zien als een oorzaak van de zonde. Nogmaals,
God heeft Zelf de tijd gemaakt en ingesteld. Het was daarbij in beginsel
een voortreffelijk werk dat de mensheid en de gehele schepping
moest leiden tot volmaaktheid. Niet voor niets wordt er in Efeziërs
3:11 (letterlijk) gesproken over Gods 'voornemen der eeuwen'.
Maar ook Genesis 1:14 toont ons de tijd als Gods scheppingswerk:
"En God zeide: Dat er lichten zijn aan het uitspansel des hemels om
scheiding te maken tussen de dag en de nacht, en dat zij dienen tot
aanwijzing zowel van vaste tijden als van dagen en jaren" (Gen.
1:14).
maar sprake van tijd was, mee begonnen toen Hij Zich voornam om
door het bloed van Zijn Zoon uiteindelijk alles met Zich te verzoenen
(Kol. 1:19-20). Het is ook door Zijn Zoon dat God Zijn voornemen
der eeuwen uitvoert (Efe. 3:11). Het is ook in de Zoon dat wij
als gelovigen vóór de grondlegging der wereld uitverkoren zijn (Efe.
1:4).
Zo zal er aan het einde van het huidige tijdperk waarin wij leven,
ondanks een toenemende mate van duisternis, uiteindelijk toch
hoop en verlossing zijn. Of zoals in Zacharia 14:5-7 staat: "En de
HERE, mijn God, zal komen, alle heiligen met Hem. En op die dag
zal er geen kostelijk licht zijn, noch verstijving; ja, het zal een dag
zijn (die is bij de HERE bekend) geen dag en geen nacht; maar ten
tijde van de avond zal er licht wezen."
Hoe krijgen wij inzicht in God plannen?
Wanneer God een voornemen of plan der eeuwen heeft, is het voor
ons als gelovigen natuurlijk van belang om te weten hoe dit eruit
ziet. Echter, vanuit Prediker leren wij dat wij ten aanzien van het
overzien van de tijden een beperking hebben: "…ook heeft Hij de
eeuw in hun hart gelegd, zonder dat de mens van het werk dat God
doet, van het begin tot het einde, iets kan ontdekken" (Pred. 3:11).
Daarbij gebruikt God de tijd als een onwrikbaar raamwerk waarin
de schepping zich verder mag ontwikkelen:
"Kunt gij de banden der Pleiaden binden, of de boeien van de
Orion slaken? Doet gij de tekens van de Dierenriem te rechter
tijd opgaan, en bestuurt gij de Beer met zijn jongen? Kent gij de
inzettingen des hemels, bepaalt gij zijn heerschappij over de
aarde?" (Job 38:31-33)
"Kent gij de tijd, waarop de gemzen werpen? Neemt gij het jongen
der hinden waar? Kunt gij de maanden van haar dracht tel
len, en kent gij de tijd, waarop zij werpen?" (Job 39:1-2)
God stelde de tijd als raamwerk in waarbinnen een goede schepping
naar volmaaktheid gebracht zou worden. Het uiteindelijke
doel van God was dat Hij alles en in allen zal zijn (1 Kor. 15:28). En
nog steeds is dit Gods doel, ondanks de gevolgen van de zondeval.
Ook in Prediker 3:14-15 is dit duidelijk terug te zien: "Ik heb ingezien,
dat al wat God doet, voor eeuwig is; daaraan kan men niet
toedoen en daarvan kan men niet afdoen; en God doet het, opdat
men voor zijn aangezicht vreze. Wat is, was er reeds lang, en wat
zijn zal, is reeds lang geweest; en God zoekt weer op, wat voorbijgegaan
is."
Gods uiteindelijke doel is dat de mensheid Hem vreest en Zich aan
hem onderwerpt. Hij is niet uit op een eindeloze dood voor de
mensheid en de vernietiging van de schepping. God zoekt uiteindelijk
weer op wat voorbijgegaan is. Daar is Hij al, voordat er ook
De mens is onder het gezag van de dimensie ´tijd´ geplaatst en kan
dan ook alleen maar daar binnen denken en redeneren. De mens
kan niet boven de tijd denken en er ook niet bovenuit stijgen. Hij
kan niet terug in de tijd en kan daarin ook niet vooruit. De mens
verschilt daarin enorm ten opzichte van God, Die dit wel kan. De
mens staat onder de tijd en wordt beheerst door de tijd, God staat
er boven en regeert juist over de tijd. Het is daarom ook dat wij
slechts de contouren van Gods plan kunnen zien en daarbij hebben
wij Gods hulp ook nog eens heel hard nodig.
Toch zijn die contouren voor ons als mens al meer dan genoeg om
ons over te verwonderen. Het feit dat God ons al, voordat de tijd
door Hem werd ingesteld en dus ook ver voordat de mensheid
begon met bestaan, een toekomstig onvergankelijk leven beloofd
heeft, is iets onbegrijpelijk moois (Tit. 1:1-3).
Verder zien wij in de door God gegeven inzettingen van tijden zekerheden
waar gelovigen zich aan vast kunnen klampen. Met name
gaat het hier om Israël en hun aardse bediening. Wat te denken van
de feesten des HEREN en de 70 jaarweken uit Daniël 9?Voor ons als
gelovigen in deze tijd geldt dat wij boven de tijden geplaatst zijn,
doordat ons leven met Christus verborgen is in God (Kol. 3:3). In
geestelijk opzicht delen wij nu al in de zegen van na de voleinding
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 27

AMEN
"…opdat Hij u geve, naar de rijkdom zijner heerlijkheid,
met kracht gesterkt te worden door zijn
Geest in de inwendige mens, opdat Christus door
het geloof in uw harten woning make. Geworteld
en gegrond in de liefde, zult gij dan samen
met alle heiligen, in staat zijn te vatten, hoe
groot de breedte en lengte en hoogte en diepte
is, en te kennen de liefde van Christus, die de
kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot
alle volheid Gods."
De vraag is echter wel aan ons of wij hier voor open
staan en een andere waarheid willen aanvaarden, die
ons van nature vreemd is. Willen wij tradities en eigen
aspiraties opgeven? Zijn wij in dit opzicht gericht op
onze plek onder de zon of juist op onze plek boven de
zon in Christus?
Gevolg van een juiste gerichtheid
Wanneer wij bereid zijn om Gods waarheid boven de
onze te stellen en de hemelse blik die de Bijbel ons
biedt te kiezen boven onze eigen waarnemingen, krijgen
wij hier veel voor terug. Wij mogen Gods plan
beter gaan kennen en verstaan. Wij mogen ontdekken
wat Gods einddoel met alles is. Ook mogen wij gaan
zien wat onze plaats hierbinnen is en wat onze toekomst
is. Dat mag ons eveneens leren om ons aardse
leven in het juiste perspectief te plaatsen. Wij leren
daarbij dat er niet alleen voor alles een tijd is, maar dat
God ook aan de verschillende tijden en gebeurtenissen
in ons leven betekenis wil geven (Rom. 8:28).
Wat willen wij nog meer? Blijven wij onszelf kwellen
door in 'eigen wijsheid' vruchteloos naar antwoorden
te zoeken of vertrouwen wij eenvoudigweg op wat
God in Zijn Woord openbaart?
der tijden, wanneer God alles en in allen zal zijn.
Ondanks dat God ons in Zijn Woord Zijn plannen openbaart en deze
door de kracht van heilige geest aan ons bevestigt, blijft de 'tijdsblindheid'
ons wel parten spelen. Wij zijn en blijven immers mensen
van vlees en bloed die geboren zijn onder de tijd. Met name ten
aanzien van de boodschap van het geheimenis kent de gelovige dit
probleem. Deze boodschap stijgt boven schepping en zichtbare instellingen
uit (Kol. 1:26) en vraagt daarom van de gelovige dat hij
het onbegrijpelijke ervan beseft en accepteert. Dit is voor veel gelovigen
moeilijk. Zeker als men erg hecht aan het aardse.
Toch moeten wij in dit opzicht de kracht van Gods Woord en de
kracht van Zijn Geest niet onderschatten. Niet voor niets spreekt
Paulus in Kolossenzen 1:9 het volgende gebed uit: "Daarom houden
ook wij sedert de dag, dat wij dit gehoord hebben, niet op voor u te
bidden en te vragen, dat gij met de rechte kennis van Zijn wil vervuld
moogt worden, in alle wijsheid en geestelijk inzicht…"
"Wij nu hebben niet de geest der wereld ontvangen,
maar de Geest uit God, opdat wij zouden weten, wat ons door God
in genade geschonken is. Hiervan spreken wij dan ook met woorden,
die niet door menselijke wijsheid, maar door de Geest geleerd
zijn, zodat wij het geestelijke met het geestelijke vergelijken. Doch
een ongeestelijk mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is,
want het is hem dwaasheid en hij kan het niet verstaan, omdat het
slechts geestelijk te beoordelen is. Maar de geestelijke mens beoordeelt
alle dingen, zelf echter wordt hij door niemand beoordeeld.
Want wie kent de zin des Heren, dat hij Hem zou voorlichten? Maar
wij hebben de zin van Christus" (1 Kor. 2:12-16).
Wanneer wij vervuld worden met de rechte kennis van Zijn wil en
alle wijsheid en geestelijk inzicht ontvangen, dan mogen wij met
geestelijk ogen gaan zien hoe God boven tijd en ruimte uit Zijn plan
uitvoert. Of zoals Paulus in Efeziërs 3:16-19 zegt:
28 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

nippagina
opsturen naar: AMEN
Postbus 363, 3960 BJ Wijk bij Duurstede
Telefoon 0343 594411 E-Mail: info@amen.nl
Ik heb dit nummer van AMEN op de volgende wijze ontvangen:
❏ van een familielid of bekende ❏ op een Bijbelstudie of andere ❏ op de volgende wijze:
❏ via de kerk / gemeenschap
❏ samenkomst meegenomen
Deze pagina kan in z ‘n geheel langs de stippellijn worden uitgeknipt
en wil het blad graag (blijven) ontvangen:
Naam
Adres
Postcode + Woonplaats
Eventueel telefoon E-Mail 90
Stuur een proefnummer van AMEN aan:
Naam
Adres
Postcode + Woonplaats
Namens 90
Bon
Ik wil extra nummers van AMEN
verspreiden
☛ Stuur mij ........... exemplaren van dit
nummer (90)
Gratis en zolang de voorraad strekt!
U kunt ook een vrije gift overmaken
op giro 5272 ten name
van Stichting AMEN 2000, o.v.v.
‘nieuwe abonnee’.
U ontvangt AMEN dan automatisch
thuis.
België: zie colofon op pagina 31.
Wilt u nog meer adressen doorgeven,
sluit dan een bijlage in.
Bij voorbaat hartelijk dank!
Everread / Morgenrood boekenbon
❏ Stuur mij .... ex. van 'De Geliefde'
❏ Stuur mij .... ex. van 'Adam & Eva'
❏ Stuur mij .... ex. van 'Bijbelse getallen'
❏ Stuur mij .... ex. van 'Heimwee naar morgen'
❏ Stuur mij .... ex. van 'Feesten des HEREN'
❏ Stuur mij .... ex. van 'Brieven van Salóme'
U ontvangt deze zending franco bij u thuis per
post of bezorging.
Naam
Adres
Postcode
Woonplaats
Tel.
Opm.
Kruis - zo nodig - één van onderstaande hokjes aan:
❏ Ik ben Morgenroodreeks-abonnee.
❏ Ik word Morgenroodreeks-abonnee. Zie voor meer
informatie de achterzijde van deze AMEN.
Als (nieuwe) Morgenroodreeksabonnee ontvangt u
20% korting op Nederlandstalige Everreadboeken.
Naam
Adres
Postcode
Woonplaats
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 29

nippagina
opsturen naar: AMEN
Postbus 363, 3960 BJ Wijk bij Duurstede
Telefoon 0343 594411 E-Mail: info@amen.nl
Als AMEN abonnee kunt u de artikelen
ook op internet lezen!
Kijk op: www.amen.nl
Deze pagina kan in z ‘n geheel langs de stippellijn worden uitgeknipt
✂
Naam
Adres
Postcode + Woonplaats
Ik machtig AMEN om per ❏ maand, ❏ kwartaal, ❏ halfjaar, ❏ alleen voor de huidige jaargang
een bedrag van € _________ van mijn rekening af te schrijven als bijdrage voor AMEN.
Giro- of bankrekening:
Datum:
Handtekening:
Indien u achteraf niet accoord gaat met deze incasso, geldt een weigeringstermijn van 56 dagen.
Bij opzegging van uw abonnement vervalt de incasso automatisch.
Opsturen naar: AMEN, Postbus 363, 3960 BJ Wijk bij Duurstede
30 NUMMER 90 MEI & JUNI 2010

PROGRAMMA BIJBELSTUDIES & COLOFON
ASSEN
Peter Slagter
Thema: Christus in de Psalmen
Dinsdag 11/5 om 20.00 uur
Adres: De Bron, Einthovenstraat 28 (hoek Nobellaan-Einthovenstraat)
EINDHOVEN Peter & Hoite Slagter
Thema: Het heilsplan van God
Donderdag 20/5 om 20.00 uur
Adres: Johanneskerk, Jan van der Wegestraat 2 / hoek Barrierweg
JOURE
Peter & Hoite Slagter
Thema: Het boek Richteren
Donderdag 27/5 om 20.00 uur
Adres: Evang. Centrum De Brug, Brugstraat 3
Colofon
AMEN Bijbelmagazine is een
uitgave van Everread
Uitgevers in samenwerking
met stichting AMEN 2000
Postbus 363
3960 BJ Wijk bij Duurstede
T 0343 594411
E info@amen.nl
I www.amen.nl
Postbank: 5272
Rabobank: 15 87 35 374
T.n.v. Stichting AMEN 2000
Wijk bij Duurstede
LEEK
Denijs van Zuijlekom
Thema: De Romeinenbrief
Zaterdag 29 mei, 11 sept., 30 okt. en 18 dec. om 10.00 uur
Adres: Dorpshuis De Til, Tolberterstraat 36. Info: 050-5019789
NAALDWIJK Hoite Slagter
Thema: Romeinen-brief
Donderdag 20/5 om 20.00 uur.
Adres: Bijbelstudiegroep Westland; Info tel. 0174-629799
ZEIST
Hoite Slagter
Thema: Studies in het Lucas-evangelie
Woensdag 12/5 om 20.00 uur
Adres: Vrije Evangelische Maranathakerk, J.P. Heijelaan 2 (Hoek Van Reenenweg)
Postchequenummer (België):
000-1739731-36
T.n.v. Stichting AMEN 2000
Wijk bij Duurstede NL
Verschijnt 6x per jaar
Redactie / Medewerkers
B. Boersma
N.S. de Graaf
A.A. Jongebreur
R. Lammers
M. Neven
H.B. Slagter
P.A. Slagter (eindredactie)
O. Vossema
Opmaak
P. B. Slagter
Vijftien jaar AMEN
Bedankt voor uw jubileumgift!
Druk
GBU grafici B.V. Urk
Copyright
Overname (ongeacht op welke wijze)
alleen na toestemming.
Abonnement
AMEN Bijbelmagazine verschijnt tweemaandelijks.
Abonnementsprijs: minimaal 1x per jaar een gift. De hoogte ervan bepaalt u zelf. We vertrouwen erop dat ieder naar
draagkracht bijdraagt om de uitgave van AMEN mogelijk te maken.
© Zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever of redactie mag niets van deze uitgave op enigerlei wijze worden overgenomen.
Copyright Stichting AMEN 2000
Stichting AMEN 2000, de redactie en de bij deze uitgave betrokken medewerkers aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid
voor de mogelijke gevolgen die zouden kunnen voortvloeien uit het gebruik van de in deze uitgave opgenomen informatie,
evenals de inhoud van advertenties, aanbiedingen, arrangementen, etc.
EVER READ
U I T G E V E R S
Kijk ook op
www.amen.nl
NUMMER 90 MEI & JUNI 2010 31

Elke AMEN-lezer zou Morgenroodreeks-abonnee moeten zijn.
ADAM EN EVA
In Genesis 1 staat hoe God in zeven dagen de 'woeste, ledige
en duistere' aarde bewoonbaar maakte voor de mens. Het is
een ordening die tot stand komt door Zijn Woord! Telkens
staan er die bekende woorden: "En God zeide ...". Zo herschiep
God wat verloren (woest en ledig) was, uitlopend op de schepping
van Adam en Eva; waarbij met name Adam tot hoofd
over de herstelde schepping werd gesteld.
In Genesis 3 is er opnieuw sprake van een situatie van woestheid,
ledigheid en duisternis in de wereld. Paulus schrijft: "...
gelijk door één mens de zonde de wereld is binnengekomen
en door de zonde de dood, zo is ook de dood tot alle mensen
doorgegaan ..." (Rom. 5:12). Opnieuw was (en is) herstel
nodig! En opnieuw maakt God in zeven dagen - maar ditmaal
zeven dagen van duizend jaar - de wereld bewoonbaar voor ...
de Mens, Christus, Die inmiddels tot Hoofd boven alle dingen,
is gesteld. Ook alles wat God in deze tweede 'week' tot stand
brengt, gebeurt door Zijn Woord, Christus. In dit boekje
beschrijft de auteur de overeenstemming tussen deze twee
weken van zeven 'dagen.
Met een register van de gebruikte Bijbelteksten.
Voordelen van een abonnement
- Elk kwartaal automatisch een nieuw bijbelstudieboekje in huis
- U hebt als Morgenroodreeks-abonnee recht op een vaste korting
van 20% op boeken en brochures van Everread Uitgevers en Het
Morgenrood.
- U kunt zonder extra kosten een Morgenrood PLUS abonnement
nemen, waarmee u met de hoogste voorintekenkorting (25%)
automatisch nieuwe bijbelstudieuitgaven naast de
Morgenroodreeks ontvangt.
Abonnee worden gaat heel gemakkelijk
Door middel van het storten van minimaal één abonnementsgift per
jaar bent u abonnee! Gebruik de bon op de knippagina (blz. 29) om
u als abonnee aan te melden. De richtprijs voor de abonnementsgift
in 2010 bedraagt € 18,70 (de richtprijs voor abonnees in het buitenland
bedraagt € 23,00). Let wel: dit zijn richtprijzen; meer of minder
geven mag ook! Zie voor meer informatie www.morgenrood.nl of
www.everread.nl.
Wie nu abonnee wordt ontvangt dit boekje én het boekje 'De
Geliefde' als welkomstgeschenk. De volgende Morgenroodboekjes
worden u toegezonden, zodra ze verschijnen.
Als Morgenroodreeks-abonnee
heeft u recht op een
vaste korting van 20% op alle
boeken van Everread
Uitgevers en Het Morgenrood.
Auteur: Arie Jongebreur
64 pagina's
ISBN: 978-90-6694-289-9
Prijs: € 5,50 (excl. portokosten)
EVER READ
U I T G E V E R S
Het volgende
nummer
van AMEN (91)
verschijnt D.V.
in juli a.s.
Losse verkoopprijs AMEN: € 3,95
U kunt verder lezen op:
www.amen.nl