S p ecial - VOS/ABB

foto: Martin Droog
Gelijk en ongelijk
Naar een andere school wegens
‘giftige paaltjes’
De Rechtbank in ’s-Hertogenbosch
deed dit voorjaar uitspraak in een
wat eigenaardige kwestie. De affaire
draaide om twee kinderen die door
hun ouders vanwege vermeende ‘giftige
paaltjes’ tijdelijk op een andere
school werden ondergebracht. Maar
‘tijdelijk’ bleek een rekbaar begrip en
daardoor kreeg de school problemen
met de bekostiging.
Het geschil
Een bijzondere (evangelische) basisschool
kreeg een klacht van een ouderpaar over de
paaltjes die het schoolplein afbakenden. De
ouders werden bij hun klacht ondersteund
door een actiegroep tegen geïmpregneerd
hout en genetisch gemanipuleerde gewassen.
De klacht was dat de houten paaltjes op het schoolplein
waren geïmpregneerd met giftige stoffen. De gezondheid
van de spelende kinderen zou daardoor in gevaar zijn. De
bewuste ouders hielden vanaf dat moment hun twee kinderen
thuis.
De school kwam met de ouders overeen dat de GGD onderzoek
zou doen naar die giftige stoffen. Intussen bleven de
kinderen, ondanks druk van de leerplichtambtenaar, thuis.
Uiteindelijk werd met de openbare basisschool in de buurt
afgesproken, dat de kinderen voor de duur van het onderzoek
daar onderwijs zouden volgen. Aldus geschiedde. Maar
toen de GGD het onderzoek had afgerond en vast stond dat
er van gevaar geen enkele sprake was, bleven de ouders weigeren
hun kinderen naar de evangelische basisschool terug
te laten keren. Ze dreigden met procedures tegen die school.
De openbare school kreeg ondertussen geen bekostiging
voor het onderwijs aan deze twee leerlingen. De ouders
weigerden om de kinderen op de openbare basisschool in te
schrijven en bij de evangelische basisschool uit te schrijven,
waarschijnlijk omdat ze bang waren dat ze dan niet meer
tegen de evangelische basisschool konden procederen. Zo
leek een tijdelijke noodoplossing met het verstrijken van de
tijd steeds meer een permanente situatie te worden. Ook de
Inspectie begon zich ermee te bemoeien. Wie was nu voor
het onderwijs aan deze kinderen verantwoordelijk?
Na een half jaar, en na vele vergeefse gesprekken met de
ouders, besloot de openbare basisschool de kinderen niet
langer toe te laten. Het bestuur deelde dat aan de ouders
mede, eerst mondeling en vervolgens per brief. De ouders
dienden daarop een bezwaarschrift in. Het bezwaar werd
door het openbare schoolbestuur niet ontvankelijk verklaard,
omdat er naar zijn oordeel geen sprake was van een besluit
in de zin van de Algemene Wet Bestuursrecht. De brief had
geen rechtsgevolg, zo stelde het schoolbestuur. Immers:
de school had de kinderen nooit ingeschreven, en ook het
onderwijsdossier was niet van de evangelische basisschool
aan de openbare basisschool overgedragen. De kinderen
waren nooit formeel toegelaten, en konden daarom evenmin
formeel worden verwijderd. De brief bevatte slechts een
ordemaatregel.
De uitspraak
De ouders dienden vervolgens beroep in bij de rechtbank
’s-Hertogenbosch. Die oordeelde in een versnelde procedure
dat het openbare schoolbestuur zich terecht op het
standpunt had gesteld dat in dit geval geen sprake was van
een besluit waartegen bezwaar kon worden gemaakt. De
openbare basisschool had de ouders diverse malen gevraagd
om de kinderen formeel in te schrijven, maar dat hadden de
ouders telkens geweigerd. Het openbare schoolbestuur had
vervolgens slechts met de brief de feitelijke situatie in overeenstemming
gebracht met de juridische situatie, aldus de
rechtbank. Het beroep werd daarom afgewezen.
De ouders zijn daarna tegen de uitspraak in hoger beroep
gegaan bij de Raad van State. Daarop is nog niet beslist. De
kinderen zijn ondertussen toch op de openbare basisschool
ingeschreven.
Mr. Jan Schutter,
Advocaat bij VOS/ABB
over onderwijs 31