S p ecial - VOS/ABB

Stevige aanpak redt Kampense school
tekst: Inge Klijn • foto: Ruben Schipper
Snel succes met nieuwe naam en
nieuw profiel
Een nieuwe naam, een nieuw onderwijsconcept,
en extra leerkrachten. Het waren forse
maatregelen die de openbare Avercampschool
in Kampen erboven op moesten helpen. Maar
deze aanpak werkte wel en snel ook. De
school, die nu Het Scala heet, is weer in trek.
Toen directeur Albert Veerman anderhalf jaar geleden op
de Avercampschool aantrad, schrok hij van de opeenstapeling
van problemen. In twee jaar tijd was eenderde van de
leerlingen vertrokken. “Vooral de witte kinderen verlieten
de school. Ouders hadden
het vertrouwen in de
leerkracht van groep 8
opgezegd en maar liefst
drie leerkrachten waren
langdurig ziek of net ziek
geweest.”
Veerman kwam aan niks
anders toe dan ‘brandjes
blussen’. Hij pleitte voor
structurele veranderingen
bij het bestuur, dat besloot
‘In een
noodsituatie
moet je
tempo
maken’
extra geld voor de school uit te trekken. Er kwamen twee
ervaren parttimers, bovenop de gewone formatie, een onderwijscoördinator
en een kunst- en cultuurdocent.
Saamhorigheid
Tegelijkertijd kreeg de school een nieuwe naam: Het Scala.
Ook werd gekozen voor het Jenaplanconcept. Dat paste
prima bij het Scala, omdat de school zo klein is dat er maar
vier klassen zijn. Op een Jenaplanschool zitten kinderen uit
verschillende leerjaren met elkaar in een klas. Dat kwam dus
goed uit.
“Toch was dat niet de reden om voor dit onderwijssysteem te
kiezen”, zegt bovenschools manager Rudi Meulenbroek. “We
wilden de school een helder profiel geven waardoor zij zich
onderscheidt, en een Jenaplanschool was er in Kampen nog
niet.”
Kenmerk van het Jenaplanonderwijs is dat kinderen leren
samenwerken en omgaan met verschillen. Albert Veerman:
“Als openbare school willen we een ontmoetingsplek in
de wijk zijn, vanuit de gedachte dat je het met elkaar
moet rooien, ook al kom je uit een andere cultuur. Het
Jenaplansysteem sluit daar goed bij aan.”
Grote stappen
Augustus 2007 was het omslagpunt. Alle veranderingen werden
tegelijkertijd ingevoerd. Dat is in een noodsituatie zoals
deze de beste strategie, zegt Rudi Meulenbroek.“Je moet
grote stappen maken zodat ouders en bewoners zien dat er
echt iets verandert. Tijd om het even aan te kijken, is er niet
omdat de leerlingen al weglopen. We moesten dus tempo
maken.”
De weerstand tegen al die snelle veranderingen viel mee.
Meulenbroek: “Iedereen was er van doordrongen dat er iets
moest gebeuren. Bovendien konden leerkrachten die niet
mee wilden in het nieuwe systeem, weg. Voor hen werd een
baan gezocht op een andere openbare school in Kampen.
Voor de zomervakantie werden de plannen aan de ouders
gepresenteerd zodat die wisten wat hen te wachten stond.”
Niet iedereen gaf de school het voordeel van de twijfel.
Zeventien leerlingen verlieten de school. Met de 40 kinderen
die overbleven werd een nieuwe start gemaakt.
Betere ‘buurtpraat’
Nu, een jaar later, gaat het goed
met Het Scala, de ouders zijn
blij met de nieuwe school en
ook de ‘buurtpraat’ is positief.
De kunst- en cultuuractiviteiten
vallen goed. Het plein is
vernieuwd, het interieur stevig
aangepakt. Meulenbroek en
Veerman hebben voor het volgend
schooljaar al weer nieuwe
plannen: een peuterspeelzaal en
naschoolse activiteiten voor alle
kinderen in de wijk. Dit alles om
meer mensen over de drempel
van de school te krijgen, want
alleen dan kun je laten zien hoe
goed het gaat.
Albert Veerman en Rudi Meulenbroek bij Het Scala in Kampen:
‘Ook de ‘buurtpraat’ is weer positief’.
over onderwijs 15