Knelpunten in het management van acute pijn bij kinderen

More documents

Recommendations

Info

8 nederlands tijdschrift voor anesthesiologie mei '10 | 13. Klepstad P., Rakvag T.T., Kaasa S. et al (2004) The 118A>G polymorphism in the human mu-opoioid receptor gene may increase morphine requirements in patients with pain caused by malignant diseases. Acta Anaesthesiol Scand;48:1232-1239. 14. Lacroix-Fralih M.L., Ledoux J.B., Mogil J.S. (2007) The Pain Genes Database: An interactive web browser of pain-related transgenic knockout studies. Pain;131:3.e1-3.e4. 15. Lander E.S., Linton L.M., Birren B., et al (2001) Initial sequencing and analysis of the human genome. Nature;409:860-921. 16. Lariviere W.R., Wilson S.G., Laughlin T.M., Kokayeff A., West E.E., Adhikari S.M., Wan Y., Mogil J.S. (2002) Heritability of nociception. III. Genetic relationships among commonly used assays of nociception and hypersensitivity. Pain;97:75-86. 17. Liem E.B., Joiner T.V., Tsueda K., Sessler D.I. (2005) Increased sensitivity to thermal pain and reduced subcutaneous lidocaine efficacy in redheads. Anesthesiology;102(3):509-514. 18. Lotsch J., Geisslinger G. (2006) Current evidence for a genetic modulation of the response to analgesics. Pain;121:1-5. 19. Lotsch J., Stuck B., Hummel T. (2006) The human mu-opioid receptor gene polymorphism 118A>G decreases cortical activaton in response to specific nociceptive stimulation. Behav Neurosci;120:1218-1224. 20. Melzack R. (1999) From the gate to the neuromatrix. Pain; suppl. 6: 121-126. 21. Milligan E.D., Soderquist R.G., Malone S.M., Mahoney J.H., Hughes T.S., Langer S.J., Sloane E.M., Maier S.F., Leinwand L.A., Watkins L.R., Mahoney M.J. (2006) Intrathecal polymer-based interleukin-10 gene delivery for neuropathic pain. Neuron Glia Biology;2:293-308. 22. Mogil J.S., Ritchie J., Smith S.B., Strasburg K., Kaplan L., Wallace M.R., Romberg R.R., Bijl H., Sarton E.Y., Fillingim R.B., Dahan A. (2005) Melanocortin-1 receptor gene variants affect pain and mu-opoiod analgesia in mice and humans. J Med Genet;42:583-587. 23. Mueller B. (2002) Cytokine imbalance in non-immunological chronic disease. Cytokine;18:334-339. 24. Nackley A.G., Shabalina S.A., Tchivileva I.E., Satterfield K., Korchynskyi O., Makarov S.S., Maixner W., Diatchenko L. (2006) Human catechol- O-methyltransferase haplotypes modulate protein expression by altering mRNA secondary structure. Science;314:1930-1933. 25. Nackley A.G., Tan K.S., Fecho K., Flood P., Diatchenko L., Maixner W. (2007) Catechol-O-methyltransferase inhibition increases pain sensitivity through activation of both beta2- and beta3-adrenergic receptors. Pain;128:199-208. 26. Norbury T.A., MacGregor A.J., Urwin J., Spector T.D., McMahon S.B. (2007) Heritability of responses to painful stimuli in women: a classical twin study. Brain;130:3041-3049. 27. Pace MC, Mazzariello L, Passavanti MB, Sansone P, Barbarisi M, Aurilio C. (2006) Neurobiology of pain. Journal of cellular physiology;209:8-12 28. v.d. Pouw Kraan CTM, Dijkstra CD, Verweij CL. (2005) Moleculaire ontrafeling van ziekte met DNAmicroarrays;149:626-631. 29. Roses AD. (2000) Pharmacogenetics and future drug development and delivery. The Lancet;355:1358-1361 30. Roses AD. (2008) Pharmacogenetics in drug discovery and development: a translational perspective. Nature reviews;7:807-817. 31. Sachse C, Brockmoller J, Bauer S, Rots I. (1997) Cytochrome P450 2D6 variants in a Caucasian population: allele frequencies and phenotypic consequences. Am J Hum Genet;60:284-295. 32. Schmith VD, Campbell DA, Sehgal S, Anderson WH, Burns DK, Middleton LT, Roses AD. (2003) Pharmacogenetics and disease genetics of complex diseases. Cellular and molecular life sciences;60:1636-1646. 33. Shoskes DA, Albakri Q, Thomas K, Cook D. (2002) Cytokine polymorphisms in men with chronic prostatitis/chronic pelvic pain syndrome: association with diagnosis and treatment response. J Urol;168:331-335. 34. Stamer U, Bayerer B, Stueber F. (2006) Genetik, schmerz, und analgesie. Anaesthesist;55:746-752. 35. Stamer UM, Stuber F. (2007) Genetic factors in pain and its treatment. Current opinion in anaesthesiology;20:478-484. 36. Treister R, Pud D, Ebstein RP, Laiba E, Gershon E, Haddad M, Eisenberg E. (2009) Associations between polymorphisms in dopamine neurotransmitter pathway genes and pain response in healthy humans. Pain, in press. VERKORTE PRODUCTINFORMATIE 37. Tuyuz B, Bayrakli F, DiLuna ML, Bilguvar K, Bayri Y, Yalcinkaya C, Bursali A, Ozdamar E, Korkmaz B, Mason CE, Ozturk AK, Lifton RP, State MW, Gunel M. (2008) Novel NTRK1 mutations cause hereditary sensory and autonomic neuropathy type IV: demonstration of a founder mutation in the Turkish population. Neurogenetics;9:119-125. 38. Ueda H. (2006) Molecular mechanisms of neuropathic pain-phenotypic switch and initiation mechanisms. Pharmacology and therapeutics;109:57-77. 39. Waxman SG. (2006) A channel sets the gain on pain. Nature;444:831-832. 40. Zubieta J, Heitzeg MM, Smith YR, Bueller JA, Xu K, Xu Y, Koeppe RA, Stohler CS, Goldman D. (2003) COMT val158met genotype affects mu-opioid neurotransmitter responses to a pain stressor. Science;299:1240-1243. Advertentie Naam en farmaceutische vorm: CYMBALTA 30 mg harde maagsapresistente capsules en CYMBALTA 60 mg harde maagsapresistente capsules. Samenstelling: Elke capsule bevat ofwel 30 mg ofwel 60 mg duloxetine als duloxetinehydrochloride. Indicaties: Behandeling van ernstige depressieve stoornis. Behandeling van diabetische perifere neuropathische pijn bij volwassenen. Behandeling van gegeneraliseerde angststoornis. Dosering: De startdosis en aanbevolen onderhoudsdosis voor ernstige depressieve stoornis en diabetische perifere neuropathische pijn bij volwassenen is 60 mg eenmaal daags met of zonder voedsel. Doseringen hoger dan 60 mg eenmaal daags, tot een maximale dosis van 120 mg per dag toegediend in gelijk verdeelde doses, zijn in klinische onderzoeken beoordeeld op veiligheid. Er is bij depressieve patiënten echter geen klinisch bewijs dat erop wijst dat patiënten die niet reageren op de aanbevolen startdosis, baat zouden kunnen hebben bij optitreren van de dosis. Bij patiënten met respons op duloxetine en met een voorgeschiedenis van herhaalde episoden van ernstige depressie kan een verdere langetermijn behandeling met een dosis van 60 tot 120 mg overwogen worden. Bij patiënten met diabetische perifere neuropathische pijn vertoonde de plasmaconcentratie van duloxetine grote inter-individuele variabiliteit. Om die reden kunnen sommige patiënten, die onvoldoende reageren op 60 mg, baat hebben bij een hogere dosis. De aanbevolen startdosis voor gegeneraliseerde angststoornis is 30 mg eenmaal daags met of zonder voedsel. Bij onvoldoende respons kan verhoogd worden tot 60 mg. Bij comorbide depressie is de startdosis en onderhoudsdosering 60 mg eenmaal daags. Contra-indicaties: Overgevoeligheid voor duloxetine of voor één van de hulpstoffen. Gelijktijdig gebruik van CYMBALTA met niet-selectieve, irreversibele Monoamine-Oxidaseremmers (MAOremmers). Een leveraandoening die leidt tot leverfunctiestoornis. Combinatie met fl uvoxamine, ciprofl oxacine of enoxacine (krachtige CYP1A2-remmers) aangezien de combinatie leidt tot verhoogde plasmaconcentraties van duloxetine. Ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 30 ml/min). Start van de behandeling met CYMBALTA bij patiënten met ongecontroleerde hypertensie. Waarschuwingen: Met voorzichtigheid gebruiken bij patiënten met een voorgeschiedenis van manie of met bipolaire stoornis en/of convulsies. Voorzichtigheid is geboden wanneer CYMBALTA wordt voorgeschreven aan patiënten met verhoogde intraoculaire druk of met een risico van acuut nauwe kamerhoekglaucoom. Bij patiënten met bekende hypertensie en/of andere hartziekte wordt geëigende controle van de bloeddruk aanbevolen, vooral in het begin van de behandeling. Duloxetine dient voorzichtig gebruikt te worden bij patiënten bij wie de conditie gepaard kan gaan met een versnelde hartslag of verhoogde bloeddruk. Voorzichtigheid is geboden bij gebruik van CYMBALTA in combinatie met antidepressiva, met name gebruik met selectieve reversibele MAO-remmers wordt niet aanbevolen. Ongewenste effecten kunnen vaker optreden tijdens gelijktijdig gebruik van CYMBALTA en kruidenpreparaten met sint-janskruid (Hypericum perforatum). Gevallen van suïcidale gedachten en suïcidale gedragingen zijn gemeld tijdens therapie met duloxetine of vlak na het staken van de behandeling. Intensief toezicht op patiënten met een hoog suïciderisico is noodzakelijk. Patiënten (en verzorgers van patiënten) dienen bewust te worden gemaakt van de noodzaak om toezicht te houden op het optreden van elke klinische verslechtering, suïcidale gedachten/gedrag en ongebruikelijke veranderingen in gedrag en om onmiddellijk medisch advies te zoeken indien deze symptomen zich voordoen. CYMBALTA dient niet te worden gebruikt bij de behandeling van kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten die gebruik maken van anticoagulantia en/of geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze de bloedplaatjesfunctie beïnvloeden en bij patiënten van wie bekend is dat ze bloedingsneigingen hebben. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met een verhoogd risico op hyponatriëmie, zoals ouderen, cirrotische- of gedehydrateerde patiënten of patiënten behandeld met diuretica. Onthoudingsverschijnselen bij stopzetting van de behandeling zijn gebruikelijk, vooral wanneer abrupt wordt gestopt. Er zijn beperkte gegevens over het gebruik van 120 mg CYMBALTA bij ouderen met depressieve stoornissen en over het gebruik van CYMBALTA bij ouderen met gegeneraliseerde angststoornis. Het gebruik van duloxetine wordt geassocieerd met het ontwikkelen van acathisie, gekarakteriseerd door een subjectieve onprettige, verontrustende rusteloosheid en de behoefte veel te bewegen, gepaard gaand met het niet in staat zijn om stil te zitten of stil te staan. Bij patiënten die deze symptomen ontwikkelen kan verhogen van de dosering schadelijk zijn. Duloxetine wordt toegepast onder verschillende handelsmerken bij verscheidene indicaties (CYMBALTA bij zowel diabetische neuropatische pijn, ernstige depressieve stoornis, gegeneraliseerde angststoornis en YENTREVE bij stress-urine-incontinentie). Het gelijktijdige gebruik van meer dan één van deze producten dient te worden vermeden. Gevallen van leverbeschadiging waaronder ernstige verhogingen van leverenzymen (> 10 maal de normale bovengrens), hepatitis en geelzucht zijn gerapporteerd met duloxetine. De meeste gevallen vonden plaats tijdens de eerste maanden van behandeling. Duloxetine moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten die behandeld worden met andere geneesmiddelen geassocieerd met leverbeschadiging. CYMBALTA capsules bevatten sacharose. Patiënten met de zeldzame erfelijke problemen fructose-intolerantie, glucose-galactosemalabsorptie of sacharose-isomaltase-insuffi ciëntie dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken. Bijwerkingen: zeer vaak (≥ 1/10): hoofdpijn, slaperigheid, duizeligheid, misselijkheid, droge mond; vaak (≥ 1/100 en < 1/10): gewichtsafname, palpitaties, tremor, paresthesie, wazig zien, tinnitus, geeuwen, obstipatie, diarree, overgeven, dyspepsie, fl atulentie, overmatig zweten, uitslag, skeletspierpijn, spierstijfheid, spierspasme, verminderde eetlust, blozen, vermoeidheid, abdominale pijn, erectiele disfunctie, slapeloosheid, agitatie, verminderd libido, angstgevoelens, abnormaal orgasme, abnormale dromen; soms (≥ 1/1000 en < 1/100): gewichtstoename, verhoogd creatinine fosfokinase, tachycardie, supraventriculaire aritmie, hoofdzakelijk atriumfi brileren, myoclonus, nervositeit, stoornis in oplettendheid, lethargie, verminderde smaak, dyskinesie, restless legs syndroom, slechte kwaliteit van slaap, mydriasis, visuele stoornissen, duizeling, oorpijn, strak gevoel bij de keel, neusbloedingen, gastro-enteritis, oprisping, gastritis, urineretentie, disurie, aarzeling om te plassen, nachtelijk plassen, polyurie, verminderde urinestroom, nachtelijk zweten, urticaria, contactdermatitis, koud zweet, fotosensitiviteitsreacties, verhoogde neiging tot blauwe plekken, spiertrekkingen, hyperglykemie (vnl. bij diabetische patiënten), laryngitis, bloeddrukverhoging, perifere kou, orthostatische hypotensie, fl auwvallen, abnormaal gevoel, koud aanvoelen, dorst, rillingen, malaise, warm aanvoelen, verstoring van het lopen, verhoogde leverenzymen, hepatitis, acute leverbeschadiging, ejaculatiestoornis, vertraagde ejaculatie, sexuele disfunctie, gynaecologische bloedingen, slaapstoornis, tandenknarsen, desoriëntatie, apathie; zelden (≥ 1/10.000 en < 1/1000): verhoogd bloedcholesterol, convulsies, glaucoom, stomatitis, ademgeur, bloed in ontlasting, abnormale urinegeur, trismus, hypothyroïdisme, dehydratatie, hyponatriëmie, overgevoeligheidsstoornis, anafylactische reactie, menopausale symptomen, manie, hallucinaties, agressie en boosheid; onbekende frequentie: serotoninesyndroom, extrapyramidale symptomen, acathisie, psychomotorische onrust, maagdarmbloedingen, angioneurotisch oedeem, Stevens-Johnson syndroom, SIADH, hypertensie, hypertensieve crisis, pijn op de borst, geelzucht, leverfalen, suïcidale gedachten, suïcidaal gedrag. Afleverstatus: UR. Prijs: Zie Z-index (taxe). Meer informatie: zie de geregistreerde IB-tekst. Raadpleeg voor gebruik de bijsluitertekst. Informatie is op aanvraag verkrijgbaar bij Eli Lilly Nederland BV, Grootslag 1-5, 3991 RA Houten, tel. 030-6025800. Datum revisie: december 2009. Referenties: [1] 1B tekst Cymbalta, augustus 2009 [2] Pritchett YL et al., Pain Med 2007; 8(5):397-409 [3] Wernicke JF et al.,Neurology 2006; 67:1411-1420 [4] Raskin J et al., Pain Med 2006; 7(5):373-385 [5] Wernicke JF et al., Curr Ther Res Clin Exp 2006; 67(5):283-304 [6] Raskin J et al., J Palliative Med 2006; 9(1):29-40 [7] Wernicke JF et al., Pain Med 2007; 8(6):503-513 [8] Skljarevski et al., Diab Metab Res Rev 2009;25:623-631.
ARCOXIA HEEFT EEN BREED INDICATIEGEBIED ARCOXIA is geïndiceerd voor de symptomatische verlichting van: • ARTROSE NIEUWE DOSERING • REUMATOÏDE ARTRITIS • ZIEKTE VAN BECHTEREW NIEUWE INDICATIE 30 mg 90 mg • ARTROSE 60 mg • ACUTE JICHTARTRITIS 120 mg a 1 TABLET, ÉÉNMAAL DAAGS. De dosis voor elke indicatie is de maximale aanbevolen dagelijkse dosis, behalve voor artrose, waarvoor de maximale aanbevolen dagelijkse dosis 60 mg is. a. Arcoxia 120 mg moet alleen voor de acute symptomatische periode worden gebruikt (maximaal 8 dagen). THE POWER TO MOVE YOU ARCOXIA is een geregistreerd handelsmerk van Merck & Co., Inc., Whitehouse Station, NJ, USA Postbus 581, 2003 PC Haarlem, Telefoon 023 - 5153153, www.msd.nl Raadpleeg de productinformatie elders in dit blad alvorens het product voor te schrijven 1109ACX08NL884J1108
Page 1 and 2: Advertentie Nederlands tijdschrift
Page 3 and 4: mei '10 nederlands tijdschrift voor
Page 9: mei '10 nederlands tijdschrift voor
Page 27 and 28: Mijn voeten doen vreselijk pijn Cym
Page 29 and 30: 27 nederlands tijdschrift voor ane
Page 35 and 36: Het Nederlands Tijdschrift voor Ane

Knelpunten in het management van acute pijn bij kinderen

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?