Knelpunten in het management van acute pijn bij kinderen

8 nederlands tijdschrift voor anesthesiologie mei '10
|
13. Klepstad P., Rakvag T.T., Kaasa S. et
al (2004) The 118A>G polymorphism
in the human mu-opoioid receptor
gene may increase morphine requirements
in patients with pain caused
by malignant diseases. Acta Anaesthesiol
Scand;48:1232-1239.
14. Lacroix-Fralih M.L., Ledoux J.B.,
Mogil J.S. (2007) The Pain Genes Database:
An interactive web browser
of pain-related transgenic knockout
studies. Pain;131:3.e1-3.e4.
15. Lander E.S., Linton L.M., Birren
B., et al (2001) Initial sequencing
and analysis of the human genome.
Nature;409:860-921.
16. Lariviere W.R., Wilson S.G., Laughlin
T.M., Kokayeff A., West E.E., Adhikari
S.M., Wan Y., Mogil J.S. (2002)
Heritability of nociception. III.
Genetic relationships among commonly
used assays of nociception
and hypersensitivity. Pain;97:75-86.
17. Liem E.B., Joiner T.V., Tsueda
K., Sessler D.I. (2005) Increased
sensitivity to thermal pain and
reduced subcutaneous lidocaine
efficacy in redheads. Anesthesiology;102(3):509-514.
18. Lotsch J., Geisslinger G. (2006) Current
evidence for a genetic modulation
of the response to analgesics.
Pain;121:1-5.
19. Lotsch J., Stuck B., Hummel T.
(2006) The human mu-opioid receptor
gene polymorphism 118A>G decreases
cortical activaton in response
to specific nociceptive stimulation.
Behav Neurosci;120:1218-1224.
20. Melzack R. (1999) From the gate
to the neuromatrix. Pain; suppl. 6:
121-126.
21. Milligan E.D., Soderquist R.G.,
Malone S.M., Mahoney J.H., Hughes
T.S., Langer S.J., Sloane E.M., Maier
S.F., Leinwand L.A., Watkins L.R.,
Mahoney M.J. (2006) Intrathecal
polymer-based interleukin-10 gene
delivery for neuropathic pain. Neuron
Glia Biology;2:293-308.
22. Mogil J.S., Ritchie J., Smith S.B.,
Strasburg K., Kaplan L., Wallace
M.R., Romberg R.R., Bijl H., Sarton
E.Y., Fillingim R.B., Dahan A. (2005)
Melanocortin-1 receptor gene
variants affect pain and mu-opoiod
analgesia in mice and humans. J Med
Genet;42:583-587.
23. Mueller B. (2002) Cytokine imbalance
in non-immunological chronic
disease. Cytokine;18:334-339.
24. Nackley A.G., Shabalina S.A., Tchivileva
I.E., Satterfield K., Korchynskyi
O., Makarov S.S., Maixner W., Diatchenko
L. (2006) Human catechol-
O-methyltransferase haplotypes
modulate protein expression by
altering mRNA secondary structure.
Science;314:1930-1933.
25. Nackley A.G., Tan K.S., Fecho K.,
Flood P., Diatchenko L., Maixner
W. (2007) Catechol-O-methyltransferase
inhibition increases pain
sensitivity through activation of
both beta2- and beta3-adrenergic
receptors. Pain;128:199-208.
26. Norbury T.A., MacGregor A.J., Urwin
J., Spector T.D., McMahon S.B.
(2007) Heritability of responses to
painful stimuli in women: a classical
twin study. Brain;130:3041-3049.
27. Pace MC, Mazzariello L, Passavanti
MB, Sansone P, Barbarisi M,
Aurilio C. (2006) Neurobiology
of pain. Journal of cellular physiology;209:8-12
28. v.d. Pouw Kraan CTM, Dijkstra
CD, Verweij CL. (2005) Moleculaire
ontrafeling van ziekte met DNAmicroarrays;149:626-631.
29. Roses AD. (2000) Pharmacogenetics
and future drug development and
delivery. The Lancet;355:1358-1361
30. Roses AD. (2008) Pharmacogenetics
in drug discovery and development:
a translational perspective. Nature
reviews;7:807-817.
31. Sachse C, Brockmoller J, Bauer S,
Rots I. (1997) Cytochrome P450 2D6
variants in a Caucasian population:
allele frequencies and phenotypic
consequences. Am J Hum Genet;60:284-295.
32. Schmith VD, Campbell DA, Sehgal
S, Anderson WH, Burns DK, Middleton
LT, Roses AD. (2003) Pharmacogenetics
and disease genetics
of complex diseases. Cellular and
molecular life sciences;60:1636-1646.
33. Shoskes DA, Albakri Q, Thomas K,
Cook D. (2002) Cytokine polymorphisms
in men with chronic prostatitis/chronic
pelvic pain syndrome:
association with diagnosis and treatment
response. J Urol;168:331-335.
34. Stamer U, Bayerer B, Stueber F.
(2006) Genetik, schmerz, und analgesie.
Anaesthesist;55:746-752.
35. Stamer UM, Stuber F. (2007) Genetic
factors in pain and its treatment.
Current opinion in anaesthesiology;20:478-484.
36. Treister R, Pud D, Ebstein RP, Laiba
E, Gershon E, Haddad M, Eisenberg
E. (2009) Associations between
polymorphisms in dopamine neurotransmitter
pathway genes and pain
response in healthy humans. Pain,
in press.
VERKORTE PRODUCTINFORMATIE
37. Tuyuz B, Bayrakli F, DiLuna ML,
Bilguvar K, Bayri Y, Yalcinkaya C,
Bursali A, Ozdamar E, Korkmaz B,
Mason CE, Ozturk AK, Lifton RP,
State MW, Gunel M. (2008) Novel
NTRK1 mutations cause hereditary
sensory and autonomic neuropathy
type IV: demonstration of a founder
mutation in the Turkish population.
Neurogenetics;9:119-125.
38. Ueda H. (2006) Molecular mechanisms
of neuropathic pain-phenotypic
switch and initiation mechanisms.
Pharmacology and therapeutics;109:57-77.
39. Waxman SG. (2006) A channel sets
the gain on pain. Nature;444:831-832.
40. Zubieta J, Heitzeg MM, Smith YR,
Bueller JA, Xu K, Xu Y, Koeppe RA,
Stohler CS, Goldman D. (2003)
COMT val158met genotype affects
mu-opioid neurotransmitter
responses to a pain stressor. Science;299:1240-1243.
Advertentie
Naam en farmaceutische vorm: CYMBALTA 30 mg harde maagsapresistente capsules en CYMBALTA 60 mg harde maagsapresistente capsules.
Samenstelling: Elke capsule bevat ofwel 30 mg ofwel 60 mg duloxetine als duloxetinehydrochloride. Indicaties: Behandeling van ernstige depressieve
stoornis. Behandeling van diabetische perifere neuropathische pijn bij volwassenen. Behandeling van gegeneraliseerde angststoornis. Dosering:
De startdosis en aanbevolen onderhoudsdosis voor ernstige depressieve stoornis en diabetische perifere neuropathische pijn bij volwassenen is
60 mg eenmaal daags met of zonder voedsel. Doseringen hoger dan 60 mg eenmaal daags, tot een maximale dosis van 120 mg per dag toegediend
in gelijk verdeelde doses, zijn in klinische onderzoeken beoordeeld op veiligheid. Er is bij depressieve patiënten echter geen klinisch bewijs dat erop
wijst dat patiënten die niet reageren op de aanbevolen startdosis, baat zouden kunnen hebben bij optitreren van de dosis. Bij patiënten met respons op
duloxetine en met een voorgeschiedenis van herhaalde episoden van ernstige depressie kan een verdere langetermijn behandeling met een dosis van
60 tot 120 mg overwogen worden. Bij patiënten met diabetische perifere neuropathische pijn vertoonde de plasmaconcentratie van duloxetine grote
inter-individuele variabiliteit. Om die reden kunnen sommige patiënten, die onvoldoende reageren op 60 mg, baat hebben bij een hogere dosis. De
aanbevolen startdosis voor gegeneraliseerde angststoornis is 30 mg eenmaal daags met of zonder voedsel. Bij onvoldoende respons kan verhoogd
worden tot 60 mg. Bij comorbide depressie is de startdosis en onderhoudsdosering 60 mg eenmaal daags. Contra-indicaties: Overgevoeligheid voor
duloxetine of voor één van de hulpstoffen. Gelijktijdig gebruik van CYMBALTA met niet-selectieve, irreversibele Monoamine-Oxidaseremmers (MAOremmers).
Een leveraandoening die leidt tot leverfunctiestoornis. Combinatie met fl uvoxamine, ciprofl oxacine of enoxacine (krachtige CYP1A2-remmers)
aangezien de combinatie leidt tot verhoogde plasmaconcentraties van duloxetine. Ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring < 30 ml/min).
Start van de behandeling met CYMBALTA bij patiënten met ongecontroleerde hypertensie. Waarschuwingen: Met voorzichtigheid gebruiken bij patiënten
met een voorgeschiedenis van manie of met bipolaire stoornis en/of convulsies. Voorzichtigheid is geboden wanneer CYMBALTA wordt voorgeschreven
aan patiënten met verhoogde intraoculaire druk of met een risico van acuut nauwe kamerhoekglaucoom. Bij patiënten met bekende hypertensie
en/of andere hartziekte wordt geëigende controle van de bloeddruk aanbevolen, vooral in het begin van de behandeling. Duloxetine dient
voorzichtig gebruikt te worden bij patiënten bij wie de conditie gepaard kan gaan met een versnelde hartslag of verhoogde bloeddruk. Voorzichtigheid
is geboden bij gebruik van CYMBALTA in combinatie met antidepressiva, met name gebruik met selectieve reversibele MAO-remmers wordt niet
aanbevolen. Ongewenste effecten kunnen vaker optreden tijdens gelijktijdig gebruik van CYMBALTA en kruidenpreparaten met sint-janskruid (Hypericum
perforatum). Gevallen van suïcidale gedachten en suïcidale gedragingen zijn gemeld tijdens therapie met duloxetine of vlak na het staken van de
behandeling. Intensief toezicht op patiënten met een hoog suïciderisico is noodzakelijk. Patiënten (en verzorgers van patiënten) dienen bewust te
worden gemaakt van de noodzaak om toezicht te houden op het optreden van elke klinische verslechtering, suïcidale gedachten/gedrag en ongebruikelijke
veranderingen in gedrag en om onmiddellijk medisch advies te zoeken indien deze symptomen zich voordoen. CYMBALTA dient niet te worden
gebruikt bij de behandeling van kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten die gebruik maken van anticoagulantia
en/of geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze de bloedplaatjesfunctie beïnvloeden en bij patiënten van wie bekend is dat ze bloedingsneigingen
hebben. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met een verhoogd risico op hyponatriëmie, zoals ouderen, cirrotische- of gedehydrateerde
patiënten of patiënten behandeld met diuretica. Onthoudingsverschijnselen bij stopzetting van de behandeling zijn gebruikelijk, vooral wanneer abrupt
wordt gestopt. Er zijn beperkte gegevens over het gebruik van 120 mg CYMBALTA bij ouderen met depressieve stoornissen en over het gebruik van
CYMBALTA bij ouderen met gegeneraliseerde angststoornis. Het gebruik van duloxetine wordt geassocieerd met het ontwikkelen van acathisie, gekarakteriseerd
door een subjectieve onprettige, verontrustende rusteloosheid en de behoefte veel te bewegen, gepaard gaand met het niet in staat zijn
om stil te zitten of stil te staan. Bij patiënten die deze symptomen ontwikkelen kan verhogen van de dosering schadelijk zijn. Duloxetine wordt toegepast
onder verschillende handelsmerken bij verscheidene indicaties (CYMBALTA bij zowel diabetische neuropatische pijn, ernstige depressieve
stoornis, gegeneraliseerde angststoornis en YENTREVE bij stress-urine-incontinentie). Het gelijktijdige gebruik van meer dan één van deze producten
dient te worden vermeden. Gevallen van leverbeschadiging waaronder ernstige verhogingen van leverenzymen (> 10 maal de normale bovengrens),
hepatitis en geelzucht zijn gerapporteerd met duloxetine. De meeste gevallen vonden plaats tijdens de eerste maanden van behandeling. Duloxetine
moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten die behandeld worden met andere geneesmiddelen geassocieerd met leverbeschadiging.
CYMBALTA capsules bevatten sacharose. Patiënten met de zeldzame erfelijke problemen fructose-intolerantie, glucose-galactosemalabsorptie of sacharose-isomaltase-insuffi
ciëntie dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken. Bijwerkingen: zeer vaak (≥ 1/10): hoofdpijn, slaperigheid, duizeligheid,
misselijkheid, droge mond; vaak (≥ 1/100 en < 1/10): gewichtsafname, palpitaties, tremor, paresthesie, wazig zien, tinnitus, geeuwen, obstipatie,
diarree, overgeven, dyspepsie, fl atulentie, overmatig zweten, uitslag, skeletspierpijn, spierstijfheid, spierspasme, verminderde eetlust, blozen,
vermoeidheid, abdominale pijn, erectiele disfunctie, slapeloosheid, agitatie, verminderd libido, angstgevoelens, abnormaal orgasme, abnormale
dromen; soms (≥ 1/1000 en < 1/100): gewichtstoename, verhoogd creatinine fosfokinase, tachycardie, supraventriculaire aritmie, hoofdzakelijk
atriumfi brileren, myoclonus, nervositeit, stoornis in oplettendheid, lethargie, verminderde smaak, dyskinesie, restless legs syndroom, slechte kwaliteit
van slaap, mydriasis, visuele stoornissen, duizeling, oorpijn, strak gevoel bij de keel, neusbloedingen, gastro-enteritis, oprisping, gastritis, urineretentie,
disurie, aarzeling om te plassen, nachtelijk plassen, polyurie, verminderde urinestroom, nachtelijk zweten, urticaria, contactdermatitis, koud
zweet, fotosensitiviteitsreacties, verhoogde neiging tot blauwe plekken, spiertrekkingen, hyperglykemie (vnl. bij diabetische patiënten), laryngitis,
bloeddrukverhoging, perifere kou, orthostatische hypotensie, fl auwvallen, abnormaal gevoel, koud aanvoelen, dorst, rillingen, malaise, warm aanvoelen,
verstoring van het lopen, verhoogde leverenzymen, hepatitis, acute leverbeschadiging, ejaculatiestoornis, vertraagde ejaculatie, sexuele disfunctie,
gynaecologische bloedingen, slaapstoornis, tandenknarsen, desoriëntatie, apathie; zelden (≥ 1/10.000 en < 1/1000): verhoogd bloedcholesterol,
convulsies, glaucoom, stomatitis, ademgeur, bloed in ontlasting, abnormale urinegeur, trismus, hypothyroïdisme, dehydratatie, hyponatriëmie, overgevoeligheidsstoornis,
anafylactische reactie, menopausale symptomen, manie, hallucinaties, agressie en boosheid; onbekende frequentie: serotoninesyndroom,
extrapyramidale symptomen, acathisie, psychomotorische onrust, maagdarmbloedingen, angioneurotisch oedeem, Stevens-Johnson
syndroom, SIADH, hypertensie, hypertensieve crisis, pijn op de borst, geelzucht, leverfalen, suïcidale gedachten, suïcidaal gedrag. Afleverstatus:
UR. Prijs: Zie Z-index (taxe). Meer informatie: zie de geregistreerde IB-tekst. Raadpleeg voor gebruik de bijsluitertekst. Informatie is op aanvraag
verkrijgbaar bij Eli Lilly Nederland BV, Grootslag 1-5, 3991 RA Houten, tel. 030-6025800. Datum revisie: december 2009. Referenties: [1] 1B
tekst Cymbalta, augustus 2009 [2] Pritchett YL et al., Pain Med 2007; 8(5):397-409 [3] Wernicke JF et al.,Neurology 2006; 67:1411-1420 [4]
Raskin J et al., Pain Med 2006; 7(5):373-385 [5] Wernicke JF et al., Curr Ther Res Clin Exp 2006; 67(5):283-304 [6] Raskin J et al., J Palliative
Med 2006; 9(1):29-40 [7] Wernicke JF et al., Pain Med 2007; 8(6):503-513 [8] Skljarevski et al., Diab Metab Res Rev 2009;25:623-631.