Jaarverslag 2006-2007 - ACV Kempen

JAARVERSLAG
2006-2007
oven was 1200° warm en zij brachten voor de open ovenmond de nieuwe glasmengeling aan
met een kipkarretjes. Met lange schoppen duwden ze een hoop wit zand, potas, kalk soda,
koperoxyde en chroom, verder de gloeiende massa in. Ze waren geen lang leven beschoren,
de meeste stokers stierven tussen veertig en vijftig jaar.”
Geraakt
“Het leven was toen hard’, vertelt Georgette. “Mijn grootvader langs moederskant kwam
uit een Desselse familie. Als jongste telg van dat gezin en zeer begaafd, was hij de enige die
mocht studeren aan het Sint-Lievensinstituut in Mol. Nochtans bleef hij als jongeling de stiel
van zijn ouders trouw. Hij was ook misdienaar en koster. Zo moest hij op een avond samen
met de pastoor naar een oud moederke dat op sterven lag. De pastoor kon het oud moederke
geen vergiffenis van haar zonden schenken omdat één van haar zonen zijn opleiding tot
leraar kreeg in de Staatsnormaalschool van Lier. Mijn grootvader was door die radicale en
onmenselijke houding van de pastoor zo geraakt dat hij weigerde nog koster te zijn. Tijdens
de zondagspreek vertelde de pastoor dat de familie van mijn grootvader een goddeloze
familie was en hij verbood aan al zijn parochianen er nog kledingstukken te laten maken.
Dat was broodroof. Later werd mijn grootvader hoofdmagazijnier in de zinkfabriek La Vieille
Montagne te Lommel. Elke dag ging hij te voet van Dessel naar Lommel tot op de dag dat hij
genoeg geld gespaard had voor een fiets. Toen de flessenfabriek in Mol Donk opgericht werd
was hij er op latere leeftijd hoofd van de dienst verzendingen.”
arbeiders in de Rue de l’Industrie. Als uw vader een beter betaalde job had, kreeg je meer en
anders te eten. ’s Morgens een gebakken eitje of een pan spek. En ’s middags aardappelen met
vlees, en groenten uit de eigen moestuin. Het bleef wel sober. Je kon niet kiezen uit twee of
drie groenten. Ik ben heel blij dat ik in zo’n gezin ben mogen opgroeien. Mijn zus, mijn broer
en ik mochten studeren. We hebben alle drie heel wat kansen en mogelijkheden gekregen.
Dat bewijst nog maar eens dat de plaats van uw wieg sterk bepalend is voor uw latere leven.”
Plaats van de wieg
“Om een huis te kunnen afbetalen moest een gezin zich extra inspannen. Daarvoor werd er
een varken per jaar meer opgezet ter afbetaling van het huis. Brouwerijen installeerden ook
in de voorplaats van het huis een toog, wat tafeltjes en stoelen en zo kon men ’s zondags café
houden om wat bij te verdienen. In de jaren twintig bijvoorbeeld verdiende een metser 2fr.
per dag voor tien uur werken of een diender 1,25fr. Een ontbijt voor een arbeiderskind was een
pan met vet waarin het brood werd gesopt. ‘Middags een halve gebakken haring, restantjes
uit het bakje achter op de fiets waarmee hun moeder de deuren langs ging. Ik herinner me
nog de geur van de armoede die in hun kleren zat. In de arbeiderswijk ging het er ook heel
direct en scherp aan toe. Als je daar kwam hoorde je wel eens roepen en tieren. Ros van hier
en ros van daar. Arbeidersgezinnen hadden het niet breed, er waren dikwijls vijf, zes of meer
kinderen. De flessenfabriek huurde van de Molse Bouwmaatschappij, de woningen voor de
22
23