Jaarverslag 2006-2007 - ACV Kempen

JAARVERSLAG
2006-2007
Tewerkstelling voor
jongeren is groot
circus
Eind april liep voor heel wat jongeren hun wachttijd af. Zij studeerden vorig jaar af en
vonden, na een wachttijd van bijna negen maanden, nog steeds geen werk. De jongeren die
wel werk vonden, hebben het vaak niet makkelijk. Ze krijgen maar een tijdelijk contract of
moeten heel flexibel zijn. ACV-jongeren en KAJ voerden actie voor meer werkbaar werk.
Dagcontracten
Gerry heeft (27 jaar) een vast contract als magazijnier bij Siva Logistics in Geel (het vroegere
TNT). Gerry zit in het Comité Preventie en Bescherming. Gerry studeerde af als brood- en
banketbakker. “Mijn loopbaan begon met interimarbeid bij Mora. Dat betekende contracten
van twee of drie dagen. Dat is niet om je hele loopbaan te doen. Voor het bedrijf zijn
dagcontracten erg flexibel. Maar voor de interimwerknemer minder interessant. Zo geven
dagcontracten geen recht op betaald ziekteverlof of een lening op de bank is moeilijk te
verkrijgen met deze vorm van arbeid. En er zijn ook de praktische problemen, bereken je
vakantiedagen maar eens als je het vorig jaar gewerkt hebt met tientallen dagcontracten.”
Onzekerheid
Jan heeft een 7 e jaar specialisatie carosserie gedaan. En werkt nu met een vast contract op de
dienst Scheepvaart. Hij staat in voor het onderhoud van onze kanalen. Na zijn studies deed
hij interimarbeid bij kranenbouw Hyundai. Hij werd er tewerkgesteld met weekcontracten.
“Een nadeel aan interimarbeid is dat je geen verlenging krijgt na een weekcontract. In het
weekend moet je dan op zoek naar een nieuwe job. En dat zorgt voor onzekerheid. Toch
blijf ik positief over interimarbeid. Interim arbeid is voor vele mensen een opstap.”
Over gloeiend glas in Mol Donk
Elke familienaam verbergt een boeiende geschiedenis. Zo ontmoet ik op een zonnige
lentemorgen in Mol de zeer kranige Georgette Offner. Dat is zeker geen Vlaams klinkende
naam. Haar familienaam heeft wortels in Hongarije en de Elzas. En deze familie Offner kende
wat van glas maken. Haar vader was in het begin van de vorige eeuw fabricatiechef op de
flessenfabriek in Mol Donk. Deze actieve gepensioneerde schooldirectrice nam me mee in
het verleden.
Georgette ziet het levenslicht in 1925. Haar vader maakte in de jaren twintig de opstart van de
flessenfabriek in Mol Donk mee en werkte er jaren als “contremaître“ (fabricatiechef). De familie
Offner heeft wortels in Hongarije en de Elzas. “Mijn voorouders waren altijd nauw betrokken
bij de glasfabricatie in Frankrijk. Mijn grootvader week zelfs met zijn gezin uit naar Amerika
om daar in de Corning Glassworks te werken. De Franse glasgroep Saint-Gobain gaf mijn vader
een nieuwe taak om een glasfabriek in Mol-Donk te helpen bij het opstarten. Oorspronkelijk
was het de bedoeling om in Mol een nieuw soort glas (pyrex, of vuurvast glas) te produceren.
Terwijl mijn vader samen met zijn moeder per boot de overtocht New York –Antwerpen deden,
veranderde Saint-Gobain de productie van de nieuwe fabriek in Mol. Het nieuwe glas wilden
ze in Frankrijk produceren en in Mol Donk werd een flessenfabriek geopend. In 1922 was de
fabriek klaar. De firma Johns Manville, de elektriciteitscentrale Ebes en de Verrerries du Pays de
Liège et de la Campine vormden een belangrijke industriële site in Mol. Ooit werkten er in de
glasfabriek ruim vierhonderd werknemers.”
Gloeiend glas
“Als kind kwam ik bijna elke zondag in de fabriek Ik bracht dan mijn vader zijn warme maaltijd.
De open steile ijzeren trappen en het helse lawaai van de machines en de gazogènes maakten
me bang. Ook vertrouwde ik die jonge kereltjes niet, die vliegensvlug af en aan liepen en
zwierend met hun lange hark vijf zes gloeiend hete flessen naar de droogovens droegen. Met
een leugentje over hun leeftijd kwamen ze in de fabriek werken. In werkelijkheid waren ze
maar veertien. Op het einde van de productielijn stonden jonge meisjes. Ze staken voor een
lichtstroom telkens twee nog warme flessen omhoog, en controleerden behendig en snel
de kwaliteit van de productie. De stokers van de glasovens hadden een zeer zware job. De
20
21