Sportverenigingen als maatschappelijke ... - Mulier Instituut

Daarnaast geven sportverenigingen aan dat de betrokkenheid bij het BOS-project een positief
effect zal hebben op de naamsbekendheid/het imago.
Boers en Steenbergen constateren dat vier knelpunten bij veel gemeenten regelmatig
voorkomen:
• een kaderprobleem (tekort aan kwantitatief en kwalitatief goed kader op geschikte tijden);
• onduidelijkheid bij de clubs over de inbedding/continuïteit van de projecten;
• moeizame samenwerking met sommige organisaties vanwege een verschil in visie of cultuur;
• onvoldoende regelmatige communicatie.
Wat de positieve effecten betreft wijzen zij op de verbeterde intersectorale samenwerking en
de broedplaats voor professionals die door de projecten ontstaat.
Ook andere evaluatiestudies van de BOS-impuls wijzen erop dat de betrokkenheid van
sportverenigingen niet altijd zonder problemen is (Van Teulingen, 2007; De Groot en Lagendijk,
2010). Aan de ene kant bieden sportverenigingen een duidelijke structuur, ontwikkelingsmogelijkheden
en continuïteit. Daardoor krijg je kinderen en jongeren structureel in beweging. Dat
gaat echter niet vanzelf. Er blijken aan de andere kant verschillende belemmeringen. Bij een
tussentijdse evaluatie van de impuls door Van Teulingen (2007) wordt voor een kwart van de
projecten aangegeven dat de samenwerking met sportverenigingen lastig is. Als reden wordt
genoemd dat sportverenigingen vaak minder professioneel zijn, vaak niet beschikken over de
goede kennis, middelen en materialen en een tekort hebben aan vrijwillig kader. Meer aandacht
zou daarom moeten uitgaan naar het ondersteunen en begeleiden van de sportverenigingen.
4.4.2 Meedoen Alle Jeugd door Sport en sportzorgtrajecten
Jongeren uit arme gezinnen, uit achterstandswijken en allochtone jongeren sporten relatief weinig.
Samen met het Ministerie van Wonen, Wijken en Integratie startte het Ministerie van VWS in
2006 het programma ‘Meedoen Alle Jeugd door Sport’ (MAJS) waarin 9 sportbonden, 11 gemeenten
en 500 sportverenigingen en sportscholen participeren. Die ontwikkelen nieuwe sportprogramma’s
om jongeren uit hun sociaal isolement te halen en probleemgedrag te voorkomen.
De bonden streven naar een substantiële groei van het aantal allochtone jeugdleden en verandering
van de ledensamenstelling ten gunste van allochtone jeugd. Bij de start van het programma
was afgesproken dat de bonden 500 clubs zouden vinden die bij het MAJS-programma
betrokken willen zijn. In die doelstelling zijn de bonden ruimschoots geslaagd. Bij de 2-meting
zijn er 539 Meedoen-clubs betrokken bij het programma. Daarnaast hebben alle bonden één of
meer sportzorgtrajecten lopen. Totaal zijn er nu 49 van dergelijke trajecten in uitvoering.
De betrokken verenigingen vormen geen afspiegeling van de ruim 25.000 Nederlandse
sportverenigingen. In een verdiepingsstudie is gebleken dat zij gemiddeld groter zijn en meer
allochtone leden tellen dan verenigingen in het landelijke representatieve verenigingspanel.
Dit bovengemiddelde geldt ook, maar in mindere mate, voor de vertegenwoordiging van
SPORTVERENIGINGEN ALS MAATSCHAPPELIJKE DIENSTVERLENERS
73