Sportverenigingen als maatschappelijke ... - Mulier Instituut

More documents

Recommendations

Info

ding en gezondheid. Deze maatschappelijke bewustwording is bij de andere verenigingen in mindere mate aanwezig. De Verenigingsmonitor geeft ook inzicht in hoe de feitelijke maatschappelijke rol van de verenigingen wordt ingevuld. De verenigingen hebben aangegeven in hoeverre zij activiteiten ontplooien naast het sportaanbod voor leden, die een indicatie geven van de mate van maatschappelijke activiteit van verenigingen. Driekwart van de verenigingen organiseert naast de traditionele competities en wedstrijden inmiddels ook nevenactiviteiten (onder andere kampen, ouder/kindtoernooien) voor leden en in toenemende mate ook voor niet-leden (onder andere instuiven, open toernooien/ wedstrijden, evenementen). Verder werkt driekwart van de verenigingen samen met andere organisaties, zoals gemeenten, andere sportverenigingen, sportbonden en scholen. De helft van de verenigingen is actief bezig met het introduceren van nieuwe sport- en spelactiviteiten en het flexibiliseren van lidmaatschaps- en contributievormen. Een kwart van de verenigingen is betrokken bij sportstimuleringsprojecten van andere organisaties. Alles bij elkaar blijkt één op de zes verenigingen (17%) op meer fronten actief bezig met een meer uitgebreid, extern gericht aanbod (zie figuur 4.1). Figuur 4.1 Verdeling van sportverenigingen naar maatschappelijke activiteiten (in procenten). Maatschappelijk inactief Maatschappelijk actief 4 19 20 21 19 17 0% 20% 40% 60% 80% 100% Bron: NOC*NSF/W.J.H. Mulier Instituut, Verenigingsmonitor 2008. 62 SPORTVERENIGINGEN: TUSSEN TRADITIES EN AMBITIES
Een kleine groep verenigingen biedt geen enkele van de genoemde activiteiten aan. Vier vijfde van de verenigingen is matig actief en biedt één of twee van de genoemde activiteiten aan. 3 Bij nadere analyse van de wijze waarop de maatschappelijke inzet van verenigingen samenhangt met structurele kenmerken en voorwaarden bij de sportverenigingen, is een positief verband geconstateerd met de grootte van de vereniging, met het hebben van een eigen sportaccommodatie, met een hoge opkomst bij nevenactiviteiten en met een minder goede financiële situatie. Heeft de vereniging veel gezelligheidssporters dan is zij eerder beperkt actief (het gaat dan vaak om kleine clubs). Er is geen samenhang gevonden met de beschikbaarheid van betaald of vrijwillig kader (De Schepper, 2010). Zoals hiervoor geschetst, geven gemeenten de laatste jaren de maatschappelijke rol van verenigingen een steeds centraler plaats in hun sportbeleid. In aansluiting op deze plannen zijn ook enkele lokale onderzoeken uitgevoerd naar het maatschappelijk actief zijn van sportverenigingen. In het Sportplan 2009-2012 van Amsterdam is als ambitie opgenomen dat 20 procent van de 800 verenigingen in 2012 maatschappelijk actief is. In 2008 is de stand van zaken van de maatschappelijke activiteiten van Amsterdamse sportverenigingen onderzocht (De Groot, 2008). 4 In dit onderzoek wordt een vereniging als maatschappelijk actief beschouwd als zij: • participeert in een gemeentelijk stimuleringsproject (bijvoorbeeld ‘JIB’, ‘Topscore’, ‘BOS’ en ‘Meedoen Alle Jeugd door Sport’), of • participeert in een project van een maatschappelijke organisatie zoals scholen, sportbonden en welzijnsorganisaties (bijvoorbeeld het aanbieden van kinderopvang, naschoolse opvang of sportbuurtwerk), of • op eigen initiatief maatschappelijke activiteiten organiseert (bijvoorbeeld zomerkamp voor kinderen uit de buurt, beachvolleyballen in het park waarbij iedereen mee kan doen, velden openstellen voor hangjongeren of een dag varen met gehandicapte jongeren). De Groot concludeert dat twee derde van de Amsterdamse sportverenigingen maatschappelijk actief is uitgaande van de hiervoor gegeven omschrijving. Daarvan is 16 procent wekelijks maatschappelijk actief door middel van continue activiteiten zoals kinderopvang op de club. ‘Bijna alle sportverenigingen merken op dat een sportvereniging per definitie al maatschappelijk actief is. De sportverenigingen hebben het idee dat dit weleens wordt vergeten door beleidsmakers en vinden dat er ook aandacht en waardering moet zijn voor de kerntaken van een sportvereniging omdat deze op zichzelf al heel waardevol zijn. Daarbij wordt ook herhaaldelijk opgemerkt dat de positie en identiteit van de vereniging uitgangspunt zou moeten zijn bij het inzetten van sportverenigingen bij maatschappelijke vraagstukken’ (De Groot, 2008: 42). In 2010 voerden De Groot en Duijvestijn een soortgelijk onderzoek uit in het Amsterdamse stadsdeel Zuid. Eén op de vijf van de onderzochte clubs (n=98) is wekelijks in enige vorm maatschappelijk actief, 17 procent is dat met regelmaat en 80 procent is in enige mate maatschappelijk actief. Het zijn vooral de grotere clubs met jeugd die zich structureel hiermee bezighouden. SPORTVERENIGINGEN ALS MAATSCHAPPELIJKE DIENSTVERLENERS 63
Page 1 and 2: De proeftuin voorbij sv Saestum 1 F
Page 3 and 4: er nog ondersteuning in de vorm van
Page 5 and 6: III Reflectie De proeftuin is niet
Page 7 and 8: Sportverenigingen als maatschappeli
Page 9 and 10: ijksoverheid investeert daarom in d
Page 11 and 12: Tabel 4.1 Top tien meest genoemde b
Page 13: Tabel 4.2 Maatschappelijke rol spor
Page 17 and 18: en spelactiviteiten en het flexibil
Page 19 and 20: onderzoeksbureau Kennispraktijk een
Page 21 and 22: Ontwikkeling en motivatie De eerste
Page 23 and 24: neemt af en het percentage clubs di
Page 25 and 26: Daarnaast geven sportverenigingen a
Page 27 and 28: toekomst na het beëindigen van het
Page 29 and 30: op zijn plaats. Willen verenigingen

Sportverenigingen als maatschappelijke ... - Mulier Instituut

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?